All rooms
What is escape room?
Gift vouchers
ER Champ
Timezone:
Kuoka
Oświadczenie: Przypisane mi oznaczenie, że jestem rzekomo znajomą osób prowadzących escape room we Wrocławiu – jest kłamstwem. Mimo dostarczonych na to dowod... [more]
Visited rooms:
102
Rooms on wishlist:
1
Level:
Guide
Points:
352
Jeśli to jest najgorszy escape room tej firmy…
7/3/25 | visit date: 6/20/25
Trusted review
Nasza ekipa nie mogła z nami jechać, więc we dwójkę nie rzuciliśmy się na pokoje z TOP20 Trójmiasta, żeby nie wywalili nas ze znajomych na fejsie. Czarnobyl ma najniższą średnią w Questrooms, a okazał się najlepszy podczas naszego wyjazdu.
Klimat
Nie będziemy opowiadać o tym pokoju wnukom, ale jest to spokojnie średnia branży escape roomów i nie ma wstydu. Według opinii wystrój miał być zaiste jak po katastrofie, tymczasem znaleźliśmy w porządku utrzymaną przestrzeń – co prawda miejscami dość pustawą, ale była w niej obecna zadowalająca liczba zagadek. Klimat był budowany historią z jednym z ciekawszych zakończeń, z jakim się spotkaliśmy.
Zagadki
Zagadki zróżnicowane, najciekawsze spośród wszystkich podczas tego wyjazdu. Zupełnie nie zgodzę się z opiniami, że łamigłówki są nieintuicyjne niczym psychotesty w „Bravo Girl”. To właśnie tutaj zagadki były dla nas najuczciwsze i najbardziej logiczne. Wystarczy pomyśleć, nie trzeba konsultować się z astrologiem. Ta klarowność sprawiła, że wyszliśmy z pokoju 3 minuty od rekordu.
Plusy
+ Ma niby najniższą średnią w Questrooms, a wbrew temu podobał nam się najbardziej
+ Kilka zagadek ma przyjemne flow i zdecydowanie są zaprojektowane przez osobę, która się wyspała, zanim je zrobiła
Minusy
- Zwyczajowe minusy wynikające z wieku pokoju. Jest już nieprzystający do wyższych ocen i choć trzyma się pazurami i zębami to tyłka nikomu nie urwie
Podsumowanie
Sporo neutralnych opinii nas nie odstraszyło i dobrze. Spodziewałam się, że Czarnobyl przeszedł już okres połowicznego rozkładu, a tu wystrój poprawny, zagadki spoko, pokój nawet angażujący i z ciekawym twistem na koniec – pozytywne zaskoczenie.
Klimat
Nie będziemy opowiadać o tym pokoju wnukom, ale jest to spokojnie średnia branży escape roomów i nie ma wstydu. Według opinii wystrój miał być zaiste jak po katastrofie, tymczasem znaleźliśmy w porządku utrzymaną przestrzeń – co prawda miejscami dość pustawą, ale była w niej obecna zadowalająca liczba zagadek. Klimat był budowany historią z jednym z ciekawszych zakończeń, z jakim się spotkaliśmy.
Zagadki
Zagadki zróżnicowane, najciekawsze spośród wszystkich podczas tego wyjazdu. Zupełnie nie zgodzę się z opiniami, że łamigłówki są nieintuicyjne niczym psychotesty w „Bravo Girl”. To właśnie tutaj zagadki były dla nas najuczciwsze i najbardziej logiczne. Wystarczy pomyśleć, nie trzeba konsultować się z astrologiem. Ta klarowność sprawiła, że wyszliśmy z pokoju 3 minuty od rekordu.
Plusy
+ Ma niby najniższą średnią w Questrooms, a wbrew temu podobał nam się najbardziej
+ Kilka zagadek ma przyjemne flow i zdecydowanie są zaprojektowane przez osobę, która się wyspała, zanim je zrobiła
Minusy
- Zwyczajowe minusy wynikające z wieku pokoju. Jest już nieprzystający do wyższych ocen i choć trzyma się pazurami i zębami to tyłka nikomu nie urwie
Podsumowanie
Sporo neutralnych opinii nas nie odstraszyło i dobrze. Spodziewałam się, że Czarnobyl przeszedł już okres połowicznego rozkładu, a tu wystrój poprawny, zagadki spoko, pokój nawet angażujący i z ciekawym twistem na koniec – pozytywne zaskoczenie.
We escaped the room in: 34 minutes
Group of 2 players, including:
Recently visited rooms:
Overall rating: 8/10
Customer service: 10/10
Interior: 8/10
Difficulty: Medium
Nie jest to klejnot w koronie
7/3/25 | visit date: 6/20/25
Trusted review
Pojechać po raz pierwszy do Trójmiasta i nie zacząć od najlepszych pokojów – tylko my mogliśmy to wymyślić. Ale tak to jest, jak się lubi swoją paczkę i w dwuosobowym składzie nie chce “wytracać” wyżej ocenianych escape roomów. Z większą ekipą jeszcze tu wrócimy, a na razie chcieliśmy przekonać się czym pachną trójmiejskie ER-y, poza tym, że rybą.
Wybraliśmy 4 pokoje Questrooms z najniższą średnią i wrażenia są pozytywne, to solidne pozycje. Przyznam jednak, że dla nas Kopalnia Diamentów jest najsłabszym z odwiedzonych ER-ów.
Największy problem miałam, by napisać coś właśnie o tym pokoju. Wracałam do tej recenzji jak głodny do pustej lodówki, gdzie jest tylko pasztet.
Klimat
Według opinii widać tu postęp twórców i dobrą scenografię. Dla mnie wystrój jest estetyczny, poprawny, ma pewne smaczki i przenosi nas dobrze w klimat. Z drugiej strony nie powiedziałabym, że jakoś mocno wybija się na tle pozostałych 3 starszych pokojów.
Zagadki
Jak wiele ER-ów w Trójmieście, ten też jest liniowy z kilkoma wyjątkami. Niestety, zagadki wypadły najsłabiej z całego wyjazdu. Jedna wygląda jak element scenografii. Jest nieintuicyjna, łatwo ją przeoczyć i też na próżno szukać, jak ją rozwiązać. My po prostu wiedzieliśmy, bo dokładnie ten sam gadżet jest w innym pokoju we Wrocławiu. Z kolei inne, bardziej rzucające się w oczy elementy wystroju w Kopalni, wcale nie są zagadkami.
Najbardziej przyblokowała nas powściągliwość w użyciu pewnego przedmiotu destrukcji. Są ekipy, które mogłyby rozwalić tym cały escape room i co więcej – próbują. Danie tego komuś do ręki jest ciekawym, choć ryzykownym zabiegiem. My podeszliśmy do sprawy z ostrożnością godną emerytów przy otwieraniu paczki herbatników. No i oczywiście, system nie wytrzymał – przyszła podpowiedź, co jest dla nas jak włos w zupie w restauracji.
Plusy
+ Dobrze budowany klimat i pasujący wystrój
Minusy
- Pokój najsłabszy z 4 odwiedzonych przez nas najsłabiej ocenianych od Questrooms (wzięliśmy 2 Sopocie i 2 w Gdańsku)
- Mimo nie tak wielu lat na karku, widać generyczny styl, będący domeną raczej starszych ER-ów
- Przedmioty, które wyglądają jak zagadki, ale nimi nie są i zagadki, które nie wyglądają jak zagadki, ale nimi są
Podsumowanie
Pokój niczym nas nie zaskoczył, choć jest przyjemny i ma ciekawą tematykę. Zagadki są w większości angażujące, choć momentami przez umowność mogłoby być lepiej. Lubimy, gdy pokoje odchodzą od konieczności używania wszystkiego ze wszystkim i idą w kierunku klarownych łamigłówek, które bronią się same swoją logiką.
Wybraliśmy 4 pokoje Questrooms z najniższą średnią i wrażenia są pozytywne, to solidne pozycje. Przyznam jednak, że dla nas Kopalnia Diamentów jest najsłabszym z odwiedzonych ER-ów.
Największy problem miałam, by napisać coś właśnie o tym pokoju. Wracałam do tej recenzji jak głodny do pustej lodówki, gdzie jest tylko pasztet.
Klimat
Według opinii widać tu postęp twórców i dobrą scenografię. Dla mnie wystrój jest estetyczny, poprawny, ma pewne smaczki i przenosi nas dobrze w klimat. Z drugiej strony nie powiedziałabym, że jakoś mocno wybija się na tle pozostałych 3 starszych pokojów.
Zagadki
Jak wiele ER-ów w Trójmieście, ten też jest liniowy z kilkoma wyjątkami. Niestety, zagadki wypadły najsłabiej z całego wyjazdu. Jedna wygląda jak element scenografii. Jest nieintuicyjna, łatwo ją przeoczyć i też na próżno szukać, jak ją rozwiązać. My po prostu wiedzieliśmy, bo dokładnie ten sam gadżet jest w innym pokoju we Wrocławiu. Z kolei inne, bardziej rzucające się w oczy elementy wystroju w Kopalni, wcale nie są zagadkami.
Najbardziej przyblokowała nas powściągliwość w użyciu pewnego przedmiotu destrukcji. Są ekipy, które mogłyby rozwalić tym cały escape room i co więcej – próbują. Danie tego komuś do ręki jest ciekawym, choć ryzykownym zabiegiem. My podeszliśmy do sprawy z ostrożnością godną emerytów przy otwieraniu paczki herbatników. No i oczywiście, system nie wytrzymał – przyszła podpowiedź, co jest dla nas jak włos w zupie w restauracji.
Plusy
+ Dobrze budowany klimat i pasujący wystrój
Minusy
- Pokój najsłabszy z 4 odwiedzonych przez nas najsłabiej ocenianych od Questrooms (wzięliśmy 2 Sopocie i 2 w Gdańsku)
- Mimo nie tak wielu lat na karku, widać generyczny styl, będący domeną raczej starszych ER-ów
- Przedmioty, które wyglądają jak zagadki, ale nimi nie są i zagadki, które nie wyglądają jak zagadki, ale nimi są
Podsumowanie
Pokój niczym nas nie zaskoczył, choć jest przyjemny i ma ciekawą tematykę. Zagadki są w większości angażujące, choć momentami przez umowność mogłoby być lepiej. Lubimy, gdy pokoje odchodzą od konieczności używania wszystkiego ze wszystkim i idą w kierunku klarownych łamigłówek, które bronią się same swoją logiką.
We escaped the room in: 49 minutes
Group of 2 players, including:
Recently visited rooms:
Overall rating: 7/10
Customer service: 9/10
Interior: 9/10
Difficulty: Easy
Skarabeusz wajhę przełóż
6/19/25 | visit date: 6/11/25
Trusted review
Mocno mnie dziwi, że daję dopiero pierwszą dziewiątkę dla tego pokoju, bo inne oceny – powiedzmy wprost – są po prostu słabe. Tymczasem Klejnot to najlepszy ER od Secret Room.
Klimat
Wystrój jest bardzo udany i stanowi duży plus (a już zwłaszcza przez kontrast z Opuszczonym Teatrem Lalek, który był w tym miejscu wcześniej i wyglądał jak wytwór studenta ASP, który dysponował budżetem 16,50, a jako zapłatę za pracę dostawał kanapki z pasztetem). Przestrzeń się magicznie nie powiększyła, ale jest wykorzystana w pełni, estetyczna i spójna z tematem.
MG Patrycja bardzo profesjonalna, sympatyczna. Przed grą fajnie wprowadziła, po grze zapytała nas o wrażenia z autentycznym zainteresowaniem, a nie tylko „odklepujemy i nara”.
Zagadki
W tej firmie powszechne jest, że pokojom daje się poziom dla początkujących, chociaż absolutnie tak nie jest. Dla nas, z 60-70 pokojami na koncie, łamigłówki były łatwe, ale też nie banalne i nie dla początkujących. Niestety szkoda, że jedna jest w zasadzie wstawką fabularną i nic “nie robi”. Inna z zagadek jest z kolei nie do końca intuicyjna i długo nie widzieliśmy rozwiązania, a kolejna ma trochę pogrzebany potencjał. Mimo tych minusów oceniam pokój dobrze pod względem zagadek. Są przyjemne, niebanalne i różnicowane.
Plusy
+ Bardzo przyjemny klimat starożytnego Egiptu
+ Kilka angażujących i przyjemnych zagadek
+ Widoczny bardzo duży postęp względem starych pokojów w tej lokacji
+ Dla mnie to najlepiej zrobiony pokój od tej firmy
+ Klarownie zadanie fabularne, wiemy do czego dążymy
Minusy
- Trzem zagadkom przydałaby się krzta dopieszczenia
- Brak cech pozwalających na danie dyszki
Podsumowanie
Nie mieliśmy wygórowanych oczekiwań, ze względu na oceny, ale wyszliśmy więcej niż zadowoleni. Jest to przyjemny, przemyślany pokój od ludzi, którzy odrabiają lekcje.
Bardzo się cieszymy, że to miejsce się rozwija, pokoje się zmieniają i pojawiają się nowe. Teraz czekamy na odejście Pokoju Babci na emeryturę i zastąpienie go czymś co najmniej tak dobrym, jak Skarabeusz.
Klimat
Wystrój jest bardzo udany i stanowi duży plus (a już zwłaszcza przez kontrast z Opuszczonym Teatrem Lalek, który był w tym miejscu wcześniej i wyglądał jak wytwór studenta ASP, który dysponował budżetem 16,50, a jako zapłatę za pracę dostawał kanapki z pasztetem). Przestrzeń się magicznie nie powiększyła, ale jest wykorzystana w pełni, estetyczna i spójna z tematem.
MG Patrycja bardzo profesjonalna, sympatyczna. Przed grą fajnie wprowadziła, po grze zapytała nas o wrażenia z autentycznym zainteresowaniem, a nie tylko „odklepujemy i nara”.
Zagadki
W tej firmie powszechne jest, że pokojom daje się poziom dla początkujących, chociaż absolutnie tak nie jest. Dla nas, z 60-70 pokojami na koncie, łamigłówki były łatwe, ale też nie banalne i nie dla początkujących. Niestety szkoda, że jedna jest w zasadzie wstawką fabularną i nic “nie robi”. Inna z zagadek jest z kolei nie do końca intuicyjna i długo nie widzieliśmy rozwiązania, a kolejna ma trochę pogrzebany potencjał. Mimo tych minusów oceniam pokój dobrze pod względem zagadek. Są przyjemne, niebanalne i różnicowane.
Plusy
+ Bardzo przyjemny klimat starożytnego Egiptu
+ Kilka angażujących i przyjemnych zagadek
+ Widoczny bardzo duży postęp względem starych pokojów w tej lokacji
+ Dla mnie to najlepiej zrobiony pokój od tej firmy
+ Klarownie zadanie fabularne, wiemy do czego dążymy
Minusy
- Trzem zagadkom przydałaby się krzta dopieszczenia
- Brak cech pozwalających na danie dyszki
Podsumowanie
Nie mieliśmy wygórowanych oczekiwań, ze względu na oceny, ale wyszliśmy więcej niż zadowoleni. Jest to przyjemny, przemyślany pokój od ludzi, którzy odrabiają lekcje.
Bardzo się cieszymy, że to miejsce się rozwija, pokoje się zmieniają i pojawiają się nowe. Teraz czekamy na odejście Pokoju Babci na emeryturę i zastąpienie go czymś co najmniej tak dobrym, jak Skarabeusz.
We escaped the room in: 43 minutes
Group of 3 players, including:
Recently visited rooms:
Overall rating: 9/10
Customer service: 10/10
Interior: 10/10
Difficulty: Easy
Lot nieco opóźniony
6/7/25 | visit date: 6/1/25
Porwany Samolot nadal plasuje się bardzo wysoko na liście wrocławskich escape roomów, chociaż prezentuje dużo niższy poziom, niż sugerowałaby to jego średnia – to taki escape class economy. Bawiliśmy się dobrze, jednak nie da się ukryć, że Rastamobil i 997 są po prostu lepsze.
Klimat
Pod względem wystroju, pokój jest po turbulencjach. Znajomi, którzy byli tu kilka lat temu, wskazywali na te same zepsute elementy, które my zauważyliśmy i które nie zostały przez ten czas naprawione. Przykładowo przyciski gdzieniegdzie po prostu powypadały. Może same chciały uciec z pokoju.
Wprowadzenie wyróżnia się względem innych firm na rynku, ale jeśli chodzi o propozycje od Escape Busa, to było najsłabsze. Po wejściu nie do końca wiedzieliśmy, jaką mamy misję i o co chodzi w fabule. W Rastamobilu i 997 wybija się ogrom humoru, a tutaj jest go dużo mniej.
Zagadki
Ciąg różnorodnych i raczej łatwych zadań prowadzi nas w logiczny i angażujący sposób. Zagadki w Rastamobilu i 997 są jednak według mnie dużo lepsze.
Nie brakuje niedoróbek. Oznaczenia przy jednej z zagadek są tak słabo widoczne, że to aż się prosi o poprawienie. Dwie zagadki uznaję za dość nużące, ostatnią może wręcz za lekko frustrującą.
Plusy
+ Ciekawa koncepcja
+ Dobra zabawa
Minusy
- Pokój wymaga liftingu – wymiany zniszczonych elementów, poprawienia oznaczeń
- Nie do końca czuliśmy naszą misję
- Poziom jest niższy niż sugeruje średnia
Podsumowanie
W Escape Bus widać duży progres i dlatego też po odwiedzeniu najpierw Rastamobilu i 997, Samolot nie sprostał oczekiwaniom. Tamte dwa pokoje to było dla mnie zapamiętywalne przeżycie, a tym razem lot był na dużo niższym pułapie. Samolot to nadal interesujący ER jak na swój wiek, ale na pewno nie szósty we Wrocławiu, jak sugeruje ranking – w moim zestawieniu jest poza pierwszą dwudziestką w mieście.
Klimat
Pod względem wystroju, pokój jest po turbulencjach. Znajomi, którzy byli tu kilka lat temu, wskazywali na te same zepsute elementy, które my zauważyliśmy i które nie zostały przez ten czas naprawione. Przykładowo przyciski gdzieniegdzie po prostu powypadały. Może same chciały uciec z pokoju.
Wprowadzenie wyróżnia się względem innych firm na rynku, ale jeśli chodzi o propozycje od Escape Busa, to było najsłabsze. Po wejściu nie do końca wiedzieliśmy, jaką mamy misję i o co chodzi w fabule. W Rastamobilu i 997 wybija się ogrom humoru, a tutaj jest go dużo mniej.
Zagadki
Ciąg różnorodnych i raczej łatwych zadań prowadzi nas w logiczny i angażujący sposób. Zagadki w Rastamobilu i 997 są jednak według mnie dużo lepsze.
Nie brakuje niedoróbek. Oznaczenia przy jednej z zagadek są tak słabo widoczne, że to aż się prosi o poprawienie. Dwie zagadki uznaję za dość nużące, ostatnią może wręcz za lekko frustrującą.
Plusy
+ Ciekawa koncepcja
+ Dobra zabawa
Minusy
- Pokój wymaga liftingu – wymiany zniszczonych elementów, poprawienia oznaczeń
- Nie do końca czuliśmy naszą misję
- Poziom jest niższy niż sugeruje średnia
Podsumowanie
W Escape Bus widać duży progres i dlatego też po odwiedzeniu najpierw Rastamobilu i 997, Samolot nie sprostał oczekiwaniom. Tamte dwa pokoje to było dla mnie zapamiętywalne przeżycie, a tym razem lot był na dużo niższym pułapie. Samolot to nadal interesujący ER jak na swój wiek, ale na pewno nie szósty we Wrocławiu, jak sugeruje ranking – w moim zestawieniu jest poza pierwszą dwudziestką w mieście.
We escaped the room in: 66 minutes
Group of 4 players, including:
Recently visited rooms:
Overall rating: 8/10
Customer service: 9/10
Interior: 7/10
Difficulty: Easy
Zabawa lepsza niż libacja na skwerku
5/17/25 | visit date: 5/9/25
Kolejny pokój od rewelacyjnej ekipy Escape Bus nie zawiódł. Niepowtarzalny styl twórców jest tutaj skondensowany niczym mleko w tubce i smakuje niczym mleko w tubce.
Klimat
Klimat jest bezbłędny, tworzony przez nierozerwalne z nim zagadki, a poziom humoru wysoki niczym korupcja w strukturach władzy. Easter eggów jest taki ogrom, że wysypują się zewsząd. Jako rodowita wrocławianka nie mogłabym być bardziej rozpieszczona.
Zagadki
Paradoksalnie znajdujemy się w sytuacji, w której mamy przekichane i nie powinno nam być wygodnie, ale serio – nigdy nie rozwiązywałam zagadek w bardziej komfortowych warunkach.
Nie ma tu kawałka przestrzeni, który by nie grał. Pokój jest napakowany jak bagaż podręczny na dwutygodniowe wakacje w Egipcie. Oczywiście to upchnięcie sprawia, że sobie nie pohasamy jak dzik na polu i nie zrobimy 10000 kroków, ale taka jest koncepcja – czytelna i będąca idealną wersją siebie.
Sam projekt zagadek jest oparty na oryginalnym pomyśle, dla którego warto tutaj przyjść. Zdradzę tylko, że każda ekipa może doświadczyć w środku czegoś innego, gdyż pokój gra razem z graczami.
Jeśli mielibyśmy się do czegoś przyczepić, to mieliśmy parę razy chęć zrobić coś świeżego, zamiast podśpiewywać pod nosem “ah shit, here we go again”, gdyż koncepcja zakłada trochę gonienia własnego ogona – tak jest celowo, jesteśmy świadomi, po prostu nie do końca nam to siadło.
Wszystkie zagadki są ciekawe, logiczne i superśmieszne. Są celowane do graczy z nieco większym doświadczeniem – nie polecam kompletnym świeżakom.
Plusy
+ Świetne zagadki budujące klimat
+ Zabawa i obsługa w moim Top 3 wszystkich pokojów
+ Bezbłędny humor, galeria wrocławskich easter eggów
+ Pokój jak esencja – skondensowany niczym espresso, a nie jakaś rozwodniona kapuczina z automatu
Minusy
- Jak ktoś jest urodzonym frustratem i go telepie na samą myśl o zaczynaniu czegoś od nowa, to niech weźmie termos z rumiankiem, tabletki z melisy i głęboki oddech
Podsumowanie
Największe wrażenie zrobiła na mnie liczba humorystycznych nawiązań do wrocławskich motywów. Jako była dziennikarka jednej z lokalnych gazet o połowie z nich pisałam, resztę wykryłam chyba bezbłędnie i miałam flashbacki z libacji. Serio, połowa gagów może przelecieć koło ucha graczom z innego miasta, ale dla wrocławian to jest must have. I dla policjantów. I dla wszystkich ceniących dobre escape roomy.
Najmniejszy pełnoprawny escape room świata jest w pełni udanym pokojem, a nie jego protezą (to nie jakiś box czy ER-Champowy kubik) i broni się świetnie.
Klimat
Klimat jest bezbłędny, tworzony przez nierozerwalne z nim zagadki, a poziom humoru wysoki niczym korupcja w strukturach władzy. Easter eggów jest taki ogrom, że wysypują się zewsząd. Jako rodowita wrocławianka nie mogłabym być bardziej rozpieszczona.
Zagadki
Paradoksalnie znajdujemy się w sytuacji, w której mamy przekichane i nie powinno nam być wygodnie, ale serio – nigdy nie rozwiązywałam zagadek w bardziej komfortowych warunkach.
Nie ma tu kawałka przestrzeni, który by nie grał. Pokój jest napakowany jak bagaż podręczny na dwutygodniowe wakacje w Egipcie. Oczywiście to upchnięcie sprawia, że sobie nie pohasamy jak dzik na polu i nie zrobimy 10000 kroków, ale taka jest koncepcja – czytelna i będąca idealną wersją siebie.
Sam projekt zagadek jest oparty na oryginalnym pomyśle, dla którego warto tutaj przyjść. Zdradzę tylko, że każda ekipa może doświadczyć w środku czegoś innego, gdyż pokój gra razem z graczami.
Jeśli mielibyśmy się do czegoś przyczepić, to mieliśmy parę razy chęć zrobić coś świeżego, zamiast podśpiewywać pod nosem “ah shit, here we go again”, gdyż koncepcja zakłada trochę gonienia własnego ogona – tak jest celowo, jesteśmy świadomi, po prostu nie do końca nam to siadło.
Wszystkie zagadki są ciekawe, logiczne i superśmieszne. Są celowane do graczy z nieco większym doświadczeniem – nie polecam kompletnym świeżakom.
Plusy
+ Świetne zagadki budujące klimat
+ Zabawa i obsługa w moim Top 3 wszystkich pokojów
+ Bezbłędny humor, galeria wrocławskich easter eggów
+ Pokój jak esencja – skondensowany niczym espresso, a nie jakaś rozwodniona kapuczina z automatu
Minusy
- Jak ktoś jest urodzonym frustratem i go telepie na samą myśl o zaczynaniu czegoś od nowa, to niech weźmie termos z rumiankiem, tabletki z melisy i głęboki oddech
Podsumowanie
Największe wrażenie zrobiła na mnie liczba humorystycznych nawiązań do wrocławskich motywów. Jako była dziennikarka jednej z lokalnych gazet o połowie z nich pisałam, resztę wykryłam chyba bezbłędnie i miałam flashbacki z libacji. Serio, połowa gagów może przelecieć koło ucha graczom z innego miasta, ale dla wrocławian to jest must have. I dla policjantów. I dla wszystkich ceniących dobre escape roomy.
Najmniejszy pełnoprawny escape room świata jest w pełni udanym pokojem, a nie jego protezą (to nie jakiś box czy ER-Champowy kubik) i broni się świetnie.
We escaped the room in: 53 minutes
Group of 2 players, including:
Recently visited rooms:
Overall rating: 9/10
Customer service: 10/10
Interior: 10/10
Difficulty: Medium
Straszymy, straszymy, straszymy. O, dzieciak patrzy!
4/21/25 | visit date: 4/16/25
Trusted review
Trap Jungle wziął na tapet jedną z moich ulubionych animacji. Pokój kazał na siebie czekać, a oczekiwania rosły, tym bardziej że firma pokazała już swoją jakość.
Klimat
Dokumenciki wypełnione? Nie folgujcie sobie Wazowski! Nie folgujcie! Bo jeszcze raz i Kaukaz!
Można się tu poczuć jak zawodowy Straszak: pokrzyczeć, poszczerzyć mordę – pełen serwis. Pokój łączy motywy z Potworów i Spółka oraz Uniwersytetu Potwornego budując klimat na tyle dobrze, że na serio obawiamy się oblania u Dziekan Skolopendry.
Napięcie rośnie jak podczas Straszatonu, a finał jest po prostu świetny. Jeden efekt pod koniec wywołuje ogromny uśmiech na twarzy.
Zagadki
W założeniu miał to być dość prosty ER i taki jest. Poziom dla średnio zaawansowanych wynika wyłącznie ze sporej liczby zagadek. Niektóre z nich są łatwiejsze dla początkujących niż doświadczonych graczy, bo łatwo tu przekombinować. Jedna łamigłówka jest tak łopatologiczna, że po prostu musicie zabrać do jej rozwiązania jakiegoś nowicjusza. Wspomnicie me słowa.
Pokój prowadzi nas za rączkę, a to, co mamy robić, jest wypisane wołami. Klarowność jest tu znakiem rozpoznawczym (z jednym zastrzeżeniem).
Zadania są dość różnorodne. Te początkowe fajnie łączą się z motywem pokoju (niektóre końcowe są dosyć umowne).
Plusy
+ Absolutny must have, jeśli kiedykolwiek chciałeś legalnie straszyć dzieci
+ Kilka udanych i przyjemnych w odbiorze nawiązań do obu filmów
+ Świetna końcówka
+ Można się tu dobrze bawić i poświrować pawiana
Minusy
- Spodziewałam się ciut większego rozmachu przystającego do obecnych nowości. Ogółem jest to pokój słabszy niż starsze Bestie Peruna
- Brak wyraźnego efektu po rozwiązaniu jednej z zagadek
Podsumowanie
Jest to jeden z lepszych pokojów dla rodzin z dziećmi we Wrocławiu. Doświadczonym ekipom nie wywali bezpieczników – dla weteranów to bardziej przypomnienie, za co pokochali tę zabawę, niż nowy rozdział w historii escape roomów, ale dla samej końcówki warto tu przyjechać. Daję 9, gdyż w dobie obecnego poziomu scenografii i zagadek, do dychy odrobinę zabrakło.
Przed wizytą polecam obejrzeć zarówno Potwory i Spółka, jak i Uniwersytet Potworny.
Klimat
Dokumenciki wypełnione? Nie folgujcie sobie Wazowski! Nie folgujcie! Bo jeszcze raz i Kaukaz!
Można się tu poczuć jak zawodowy Straszak: pokrzyczeć, poszczerzyć mordę – pełen serwis. Pokój łączy motywy z Potworów i Spółka oraz Uniwersytetu Potwornego budując klimat na tyle dobrze, że na serio obawiamy się oblania u Dziekan Skolopendry.
Napięcie rośnie jak podczas Straszatonu, a finał jest po prostu świetny. Jeden efekt pod koniec wywołuje ogromny uśmiech na twarzy.
Zagadki
W założeniu miał to być dość prosty ER i taki jest. Poziom dla średnio zaawansowanych wynika wyłącznie ze sporej liczby zagadek. Niektóre z nich są łatwiejsze dla początkujących niż doświadczonych graczy, bo łatwo tu przekombinować. Jedna łamigłówka jest tak łopatologiczna, że po prostu musicie zabrać do jej rozwiązania jakiegoś nowicjusza. Wspomnicie me słowa.
Pokój prowadzi nas za rączkę, a to, co mamy robić, jest wypisane wołami. Klarowność jest tu znakiem rozpoznawczym (z jednym zastrzeżeniem).
Zadania są dość różnorodne. Te początkowe fajnie łączą się z motywem pokoju (niektóre końcowe są dosyć umowne).
Plusy
+ Absolutny must have, jeśli kiedykolwiek chciałeś legalnie straszyć dzieci
+ Kilka udanych i przyjemnych w odbiorze nawiązań do obu filmów
+ Świetna końcówka
+ Można się tu dobrze bawić i poświrować pawiana
Minusy
- Spodziewałam się ciut większego rozmachu przystającego do obecnych nowości. Ogółem jest to pokój słabszy niż starsze Bestie Peruna
- Brak wyraźnego efektu po rozwiązaniu jednej z zagadek
Podsumowanie
Jest to jeden z lepszych pokojów dla rodzin z dziećmi we Wrocławiu. Doświadczonym ekipom nie wywali bezpieczników – dla weteranów to bardziej przypomnienie, za co pokochali tę zabawę, niż nowy rozdział w historii escape roomów, ale dla samej końcówki warto tu przyjechać. Daję 9, gdyż w dobie obecnego poziomu scenografii i zagadek, do dychy odrobinę zabrakło.
Przed wizytą polecam obejrzeć zarówno Potwory i Spółka, jak i Uniwersytet Potworny.
We escaped the room in: 71 minutes
Group of 3 players, including:
Recently visited rooms:
Overall rating: 9/10
Customer service: 10/10
Interior: 10/10
Difficulty: Easy
Zaufaj procesowi i rób swoje
4/15/25 | visit date: 4/15/25
Po bardzo trudnym, nieoczywistym i zapadającym w pamięć MK II, w którym rozwiązania były tak oryginalne, że momentami aż przechodziły same siebie, do MK III podeszliśmy bojowo. Choć poziom trudności jest tu niższy, to nadal wysoki. Zagadki są w pełni logiczne, uczciwe i liniowe. Za dobre rozwiązania jesteśmy nagradzani natychmiast. Pewne rzeczy pozostały z kolei niezmienne – a należy do nich oryginalność zagadek i autorski styl twórców.
Klimat
Tematyka jest niby znana każdemu fanowi ER, ale zrealizowana niekonwencjonalnie. Akcja toczy się w więzieniu, gdzie osadzony jest Midnight Killer, ale nie ma tu nudnych krat. Jest to supernowoczesny zakład karny, wymuskany jakby ktoś w nim wylizał podłogi i przygotowany na test białej rękawiczki Perfekcyjnej Pani Domu.
Napięcie jest budowane w miarę rozwiązywania zagadek i podkręcone przez ciekawy system przechodzenia pokoju i specyficznie przemyślaną przestrzeń gry. Klimatu dopełnia historia zwieńczona satysfakcjonującym zakończeniem.
Zagadki
Pokój jest bardzo osobliwy pod względem budowy. Przechodzi się przez niego w sposób zdeterminowany jeszcze przed wejściem. Nie chcę spoilerować, więc oględnie powiem, że każdy musi robić swoje i się w tym odnaleźć oraz zaufać procesowi.
Ze względu na tę specyfikę, pokój pewnie nie każdemu przypadnie do gustu. Są pewne zagrożenia z tego wynikające, gdyż absolutnie każdy może położyć rozgrywkę, ale tym większa jest satysfakcja z rozwiązywania kolejnych zagadek. Nam się akurat to podejście bardzo spodobało. Graliśmy w trójkę i każde ogniwo naszego łańcucha musiało zatrybić. Udało się bez podpowiedzi.
Plusy
+ Wszystkie zagadki uczciwe i logiczne
+ Oryginalne łamigłówki
+ Dobry test komunikacji
+ Ciekawy twist fabularny
+ Przemyślanie zaprojektowana przestrzeń
+ Schludność i dbałość o szczegóły
Minusy
- Brak
Podsumowanie
Bawiliśmy się świetnie i polecamy stać się jednym z trybików w tej machinie. 9 to jest bardzo dobra ocena i nie ma tu jakichś spektakularnych minusów. Po prostu nasze dziesiątki są na wprost kosmicznym poziomie i mają jeszcze większy rozmach niż MK III. Jest to jednak w pełni udany i unikatowy pokój, koncept tworzący spójną całość i jeden z lepszych ER we Wrocławiu. Nie możemy się doczekać originu Midnight Killera, czyli prequela historii – MK I.
Klimat
Tematyka jest niby znana każdemu fanowi ER, ale zrealizowana niekonwencjonalnie. Akcja toczy się w więzieniu, gdzie osadzony jest Midnight Killer, ale nie ma tu nudnych krat. Jest to supernowoczesny zakład karny, wymuskany jakby ktoś w nim wylizał podłogi i przygotowany na test białej rękawiczki Perfekcyjnej Pani Domu.
Napięcie jest budowane w miarę rozwiązywania zagadek i podkręcone przez ciekawy system przechodzenia pokoju i specyficznie przemyślaną przestrzeń gry. Klimatu dopełnia historia zwieńczona satysfakcjonującym zakończeniem.
Zagadki
Pokój jest bardzo osobliwy pod względem budowy. Przechodzi się przez niego w sposób zdeterminowany jeszcze przed wejściem. Nie chcę spoilerować, więc oględnie powiem, że każdy musi robić swoje i się w tym odnaleźć oraz zaufać procesowi.
Ze względu na tę specyfikę, pokój pewnie nie każdemu przypadnie do gustu. Są pewne zagrożenia z tego wynikające, gdyż absolutnie każdy może położyć rozgrywkę, ale tym większa jest satysfakcja z rozwiązywania kolejnych zagadek. Nam się akurat to podejście bardzo spodobało. Graliśmy w trójkę i każde ogniwo naszego łańcucha musiało zatrybić. Udało się bez podpowiedzi.
Plusy
+ Wszystkie zagadki uczciwe i logiczne
+ Oryginalne łamigłówki
+ Dobry test komunikacji
+ Ciekawy twist fabularny
+ Przemyślanie zaprojektowana przestrzeń
+ Schludność i dbałość o szczegóły
Minusy
- Brak
Podsumowanie
Bawiliśmy się świetnie i polecamy stać się jednym z trybików w tej machinie. 9 to jest bardzo dobra ocena i nie ma tu jakichś spektakularnych minusów. Po prostu nasze dziesiątki są na wprost kosmicznym poziomie i mają jeszcze większy rozmach niż MK III. Jest to jednak w pełni udany i unikatowy pokój, koncept tworzący spójną całość i jeden z lepszych ER we Wrocławiu. Nie możemy się doczekać originu Midnight Killera, czyli prequela historii – MK I.
We escaped the room in: 61 minutes
Group of 3 players, including:
Recently visited rooms:
Overall rating: 9/10
Customer service: 10/10
Interior: 10/10
Difficulty: Hard
Szacuneczek
3/26/25 | visit date: 3/15/25
Thriller zapowiadający się jako straszniejszy niż wszystkie horrory, jakie widzieliśmy (razem wzięte)? Musieliśmy tam iść. Podpisaliśmy zgodę na brzydkie słowa, gesty i wycięcie organów. Ostatecznie chcielibyśmy poczuć immersję jeszcze mocniej, bo wersja hard była dla nas mimo wszystko light, choć i tak bawiliśmy się świetnie.
Pierwszy raz zdarza mi się zmienić opinię o pokoju dzięki wspaniałej postawie właścicieli, bo okazuje się, że… większość moich uwag już jest nieaktualna a problemy zniknęły. Zrobiło mi to dzień, tydzień i miesiąc. Za to należy się mega wielki szacun. Konkurencja może się uczyć.
Klimat
Tak się robi klimat, proszę państwa – już cyrograf, który przychodzi nam podpisać, buduje napięcie jak film akcji, w którym bohater przecina czerwony kabel, ale najpierw robi sobie herbatę.
Początek wciąga nas tak, jak kot wciąga pasztet i jest jednym z najbardziej zapamiętywanych – musieliśmy wielokrotnie wykroczyć poza standardowe myślenie i zrobić coś, za co z innych pokojów wylecielibyśmy z hukiem. Nie jest to grzebanie w gniazdkach i demontowanie kratek wentylacyjnych, ale coś tego pokroju.
Potem na scenę wkracza aktor i buduje thrillerowo-horrorowy klimat zupełnie tak, jakby dostawał prowizję od twojego psychoterapeuty. MG świetnie prowadzi grę, dostarcza mnóstwa emocji (z przewagą śmiechu) i jeśli chodzi o wszystko, co wprowadza – to jest tak dobre, jak pierwsze czereśnie w sezonie. Zwłaszcza jeden fragment fabularny jest zrobiony bardzo fajnie i z przymrużeniem oka.
Przestrzeń jest duża i została wykorzystana w całości (za co ogółem plus). Ktoś stwierdził z rozmachem “bierzemy całe piętro”. Zagospodarowanie każdego milimetra tak dużej powierzchni byłoby karkołomne i kosztowałoby fortunę, więc jeśli ktoś się przygotowuje na to, że każde pomieszczenie jest dopieszczone – to radzę zejść na ziemię, bo najbogatsze firmy w branży trochę nas rozpieściły.
Zagadki
Pewne czynności do wykonania są zabawne, zapamiętywalne i inne niż wszystkie, trochę bardziej fabularyzowane. I to jest fajne, jak trzeba w pokoju realnie zrobić coś wykraczającego poza wbicie kombinacji do kłódki. A właśnie – jak już jest jakaś kłódka, to taka fancy, jak syn koleżanki twojej mamy – klucz do niej kosztuje więcej niż same drzwi.
Są tu także dwie zagadki rodem z książeczek dla dzieci, z których jedna dała nam wielką frajdę. Druga, na spostrzegawczość, mniej nam przypadła do gustu, ale… zostały zrobione poprawki.
Poprawki zostały wprowadzone zresztą w kilku innych miejscach i część moich zarzutów jest już po prostu nieaktualna. Kiedyś przeczytalibyście tutaj fragment o tym, jak straciliśmy flow i wkradła się frustracja. Teraz jest tu miejsce na ukłony do właścicieli za ich podejście. Mamy nadzieję, że jeszcze ostatnie naprowadzenie zostanie zamieszczone przy jednej zagadce, do której mieliśmy zastrzeżenia.
Plusy
+ Największy plus za wprowadzenie poprawek w pokoju dosłownie od ręki i podejście pod tytułem “chcemy pogadać o waszych zastrzeżeniach, żeby wiedzieć co poprawić”
+ Początek inny niż wszystkie, z nieszablonowymi zagadkami
+ Wychodzenie poza granice tego, co jest escape roomem
+ Świetny udział aktora
+ Jeśli chodzi o budowanie klimatu – jest to najlepszy pokój z jumpscare’ami, w jakim byliśmy i w zasadzie nawet żaden nasz horror nie zrobił tego lepiej, choć i tak było nam mało
Minusy
- Zagadki są poprawione, co sprawia że ten minus staje się plusem. Wciąż jednak uważam, że zagadki na początku są lepsze niż te dalsze
Podsumowanie
To, co liczy dla mnie najbardziej w escape roomach, to podejście właścicieli, które rzutuje na odbiorze całości: a da się je wyczuć w wielu aspektach i nie da się tego oszukać. Gdy właściciel ma wywalone i nie przywiązuje wagi do jakości albo sprzedaje stary chłam w nowym papierku i liczy sobie jak za zboże, gdy źle traktuje pracowników, to widać. Gdy właściciel się stara zrobić coś swojego, przywiązuje uwagę do czystości i jakości, gdy zależy mu na opiniach i słucha feedbacku, a pokój tworzą zapaleńcy – to też widać. Tu mamy zdecydowanie do czynienia z tym drugim.
Naprawdę nie brakuje w branży firm, które zdzierają za pokoje z lepiącymi się od brudu rekwizytami i rozwalonymi mechanizmami, o których właściciel wie, ale nic z tym nie robi. Nie brakuje też pyskówek właścicieli w odpowiedzi na negatywne opinie na lockme. A tu obsługa pokoju naprawdę pokazała klasę.
Ocenę pokoju podnosi dodatkowo aktor i klimat – z tego powodu warto tu przyjść. Polecam pokój w ekstremalnej wersji – inaczej to jakby ziemniaczki zjeść, a mięsko zostawić.
Pierwszy raz zdarza mi się zmienić opinię o pokoju dzięki wspaniałej postawie właścicieli, bo okazuje się, że… większość moich uwag już jest nieaktualna a problemy zniknęły. Zrobiło mi to dzień, tydzień i miesiąc. Za to należy się mega wielki szacun. Konkurencja może się uczyć.
Klimat
Tak się robi klimat, proszę państwa – już cyrograf, który przychodzi nam podpisać, buduje napięcie jak film akcji, w którym bohater przecina czerwony kabel, ale najpierw robi sobie herbatę.
Początek wciąga nas tak, jak kot wciąga pasztet i jest jednym z najbardziej zapamiętywanych – musieliśmy wielokrotnie wykroczyć poza standardowe myślenie i zrobić coś, za co z innych pokojów wylecielibyśmy z hukiem. Nie jest to grzebanie w gniazdkach i demontowanie kratek wentylacyjnych, ale coś tego pokroju.
Potem na scenę wkracza aktor i buduje thrillerowo-horrorowy klimat zupełnie tak, jakby dostawał prowizję od twojego psychoterapeuty. MG świetnie prowadzi grę, dostarcza mnóstwa emocji (z przewagą śmiechu) i jeśli chodzi o wszystko, co wprowadza – to jest tak dobre, jak pierwsze czereśnie w sezonie. Zwłaszcza jeden fragment fabularny jest zrobiony bardzo fajnie i z przymrużeniem oka.
Przestrzeń jest duża i została wykorzystana w całości (za co ogółem plus). Ktoś stwierdził z rozmachem “bierzemy całe piętro”. Zagospodarowanie każdego milimetra tak dużej powierzchni byłoby karkołomne i kosztowałoby fortunę, więc jeśli ktoś się przygotowuje na to, że każde pomieszczenie jest dopieszczone – to radzę zejść na ziemię, bo najbogatsze firmy w branży trochę nas rozpieściły.
Zagadki
Pewne czynności do wykonania są zabawne, zapamiętywalne i inne niż wszystkie, trochę bardziej fabularyzowane. I to jest fajne, jak trzeba w pokoju realnie zrobić coś wykraczającego poza wbicie kombinacji do kłódki. A właśnie – jak już jest jakaś kłódka, to taka fancy, jak syn koleżanki twojej mamy – klucz do niej kosztuje więcej niż same drzwi.
Są tu także dwie zagadki rodem z książeczek dla dzieci, z których jedna dała nam wielką frajdę. Druga, na spostrzegawczość, mniej nam przypadła do gustu, ale… zostały zrobione poprawki.
Poprawki zostały wprowadzone zresztą w kilku innych miejscach i część moich zarzutów jest już po prostu nieaktualna. Kiedyś przeczytalibyście tutaj fragment o tym, jak straciliśmy flow i wkradła się frustracja. Teraz jest tu miejsce na ukłony do właścicieli za ich podejście. Mamy nadzieję, że jeszcze ostatnie naprowadzenie zostanie zamieszczone przy jednej zagadce, do której mieliśmy zastrzeżenia.
Plusy
+ Największy plus za wprowadzenie poprawek w pokoju dosłownie od ręki i podejście pod tytułem “chcemy pogadać o waszych zastrzeżeniach, żeby wiedzieć co poprawić”
+ Początek inny niż wszystkie, z nieszablonowymi zagadkami
+ Wychodzenie poza granice tego, co jest escape roomem
+ Świetny udział aktora
+ Jeśli chodzi o budowanie klimatu – jest to najlepszy pokój z jumpscare’ami, w jakim byliśmy i w zasadzie nawet żaden nasz horror nie zrobił tego lepiej, choć i tak było nam mało
Minusy
- Zagadki są poprawione, co sprawia że ten minus staje się plusem. Wciąż jednak uważam, że zagadki na początku są lepsze niż te dalsze
Podsumowanie
To, co liczy dla mnie najbardziej w escape roomach, to podejście właścicieli, które rzutuje na odbiorze całości: a da się je wyczuć w wielu aspektach i nie da się tego oszukać. Gdy właściciel ma wywalone i nie przywiązuje wagi do jakości albo sprzedaje stary chłam w nowym papierku i liczy sobie jak za zboże, gdy źle traktuje pracowników, to widać. Gdy właściciel się stara zrobić coś swojego, przywiązuje uwagę do czystości i jakości, gdy zależy mu na opiniach i słucha feedbacku, a pokój tworzą zapaleńcy – to też widać. Tu mamy zdecydowanie do czynienia z tym drugim.
Naprawdę nie brakuje w branży firm, które zdzierają za pokoje z lepiącymi się od brudu rekwizytami i rozwalonymi mechanizmami, o których właściciel wie, ale nic z tym nie robi. Nie brakuje też pyskówek właścicieli w odpowiedzi na negatywne opinie na lockme. A tu obsługa pokoju naprawdę pokazała klasę.
Ocenę pokoju podnosi dodatkowo aktor i klimat – z tego powodu warto tu przyjść. Polecam pokój w ekstremalnej wersji – inaczej to jakby ziemniaczki zjeść, a mięsko zostawić.
We escaped the room in: 75 minutes
Group of 4 players, including:
Recently visited rooms:
Overall rating: 10/10
Customer service: 10/10
Interior: 10/10
Difficulty: Medium
Zagadki Wszystkich Smaków Bertiego Botta
3/20/25 | visit date: 3/15/25
Trusted review
Zawsze wyjeżdżamy z Poznania z pokojem na dychę, a tym razem padło na najlepszy potterowy ER na te skromne kilka, które widziałam.
Klimat
Już na progu (ba, gdzie tam, na dworze!) wita nas Mistrz Gry o entuzjazmie i energii niuchacza w skarbcu Gringotta. Klimat buduje samo jego zagadywanie i zainteresowanie, a także poczekalnia – już zrobiona w temacie.
Potem wchodzimy do pokoju i cóż – jest w porządku, ale bez jakiegoś opadu szczęki z łoskotem. Tyle że wszystko w swoim czasie – pokój się rozkręca. Może sama scenografia nie wchodzi na jakiś niebywały poziom kunsztu, ale klimat tak świetnie się buduje za pomocą zagadek, że finalnie zostaje obroniony na dychę, bez dwóch zdań.
Zagadki
Wystrój to nie wszystko. Uczestniczymy w przygodzie i nie tylko rozwiązujemy sobie zagadki, ale przeżywamy każdą z nich i wczuwamy się tym samym w fabułę. Temat jest pozornie banalny – to nie pierwszy pokój o Turnieju Trójmagicznym i pewnie nie ostatni. Ale sposób, w jaki jest to ograne, zasługuje na wielkie brawa. Syreni Śpiew we Wrocławiu o tym samym temacie jest o wiele klas niżej.
Jest to chyba najbardziej oryginalny pokój, jeśli chodzi o zagadki, jaki widziałam. Wiele jest tu rzadkich rozwiązań (już przez nas spotykanych, ale wykorzystywanych sporadycznie), ale też sporo pomysłów, które nas zupełnie zaskoczyły. Każda zagadka, może z wyjątkiem ze dwóch niepozornych, jest jakaś – soczysta i mięsista jak indyk na wielkiej uczcie w Hogwarcie.
Zagadki manualne, których jest tu sporo, są po prostu świetne! Od prostych jak budowa miotły, ale genialnych w swej prostocie, po jedną z najbardziej nowoczesnych i zmyślnych, jakie widzieliśmy. “Genialna w prostocie” to zresztą opis paru innych łamigłówek w tym pokoju.
Plusy
+ Fenomenalna zabawa
+ Jedne z najbardziej oryginalnych zagadek
+ Sporo przyjemnych efektów i pożądana nutka magii
+ Wysoka jakość łamigłówek
Minusy
- Brak
Podsumowanie
Turniej Trójmagiczny trafia do mojej osobistej topki, bo najbardziej w ER doceniam, kiedy widać jak twórcy się postarali, wymyślili coś swojego, nie poszli na łatwiznę i zechcieli zrobić coś oryginalnego. W efekcie powstała immersyjna przygoda wciągająca jak druzgotki w jezioro Hogwartu i zaskakująca jak Fasolki Wszystkich Smaków Bertiego Botta – z tym że bez tych o smaku woszczyny z uszu ;)
Klimat
Już na progu (ba, gdzie tam, na dworze!) wita nas Mistrz Gry o entuzjazmie i energii niuchacza w skarbcu Gringotta. Klimat buduje samo jego zagadywanie i zainteresowanie, a także poczekalnia – już zrobiona w temacie.
Potem wchodzimy do pokoju i cóż – jest w porządku, ale bez jakiegoś opadu szczęki z łoskotem. Tyle że wszystko w swoim czasie – pokój się rozkręca. Może sama scenografia nie wchodzi na jakiś niebywały poziom kunsztu, ale klimat tak świetnie się buduje za pomocą zagadek, że finalnie zostaje obroniony na dychę, bez dwóch zdań.
Zagadki
Wystrój to nie wszystko. Uczestniczymy w przygodzie i nie tylko rozwiązujemy sobie zagadki, ale przeżywamy każdą z nich i wczuwamy się tym samym w fabułę. Temat jest pozornie banalny – to nie pierwszy pokój o Turnieju Trójmagicznym i pewnie nie ostatni. Ale sposób, w jaki jest to ograne, zasługuje na wielkie brawa. Syreni Śpiew we Wrocławiu o tym samym temacie jest o wiele klas niżej.
Jest to chyba najbardziej oryginalny pokój, jeśli chodzi o zagadki, jaki widziałam. Wiele jest tu rzadkich rozwiązań (już przez nas spotykanych, ale wykorzystywanych sporadycznie), ale też sporo pomysłów, które nas zupełnie zaskoczyły. Każda zagadka, może z wyjątkiem ze dwóch niepozornych, jest jakaś – soczysta i mięsista jak indyk na wielkiej uczcie w Hogwarcie.
Zagadki manualne, których jest tu sporo, są po prostu świetne! Od prostych jak budowa miotły, ale genialnych w swej prostocie, po jedną z najbardziej nowoczesnych i zmyślnych, jakie widzieliśmy. “Genialna w prostocie” to zresztą opis paru innych łamigłówek w tym pokoju.
Plusy
+ Fenomenalna zabawa
+ Jedne z najbardziej oryginalnych zagadek
+ Sporo przyjemnych efektów i pożądana nutka magii
+ Wysoka jakość łamigłówek
Minusy
- Brak
Podsumowanie
Turniej Trójmagiczny trafia do mojej osobistej topki, bo najbardziej w ER doceniam, kiedy widać jak twórcy się postarali, wymyślili coś swojego, nie poszli na łatwiznę i zechcieli zrobić coś oryginalnego. W efekcie powstała immersyjna przygoda wciągająca jak druzgotki w jezioro Hogwartu i zaskakująca jak Fasolki Wszystkich Smaków Bertiego Botta – z tym że bez tych o smaku woszczyny z uszu ;)
We escaped the room in: 60 minutes
Group of 4 players, including:
Recently visited rooms:
Overall rating: 10/10
Customer service: 10/10
Interior: 10/10
Difficulty: Easy
Expecto o knuta więcej
3/20/25 | visit date: 3/15/25
Trusted review
Gorąco polecam ten pokój, zwłaszcza fanom Pottera – będziecie się jarać bardziej niż hagridowa chatka po wizycie śmierciożerców.
Klimat
Początek jest urzekający – dla mnie to efekt wow osiągnięty prostymi środkami. Podobnie jak Harry, odkrywamy kolejne rozdziały podróży do Hogwartu i tajemnice zamku, a cel scenariusza pojawia się w trakcie rozgrywki. Książkowe trio także napotykało na wyzwania w ciągu roku szkolnego.
Nie brakuje dobrej zabawy dzięki wstawkom przywodzącym na myśl jedne z fajniejszych lekcji w Hogwarcie. Moje gryfońskie serduszko się ucieszyło. Brak w tym wszystkim chronologii, ale… Komu to potrzebne?
Zagadki
Jeśli chodzi o trudność, to zagadki nie są wymagające, a pod względem jakości są na średnim poziomie.
Co ciekawe, znajomość sagi pomaga – zwłaszcza przy jednej zagadce, którą rozwiązałam wyłącznie dzięki własnej wiedzy. Oczywiście wszystko da się rozwiązać, nie znając HP – po prostu fani poradzą sobie szybciej.
Szczególny minus za jedną zaszufladkowaną zagadkę brzmiącą zdecydowanie lepiej, niż wygląda. Albo budżet na nią wyniósł 1,49 zł, albo celowo jest ona zamachem dla synestetyków, których ktoś chce posłać do Szpitala Świętego Munga.
Inną zagadkę rozwiązałam za szybko i powinna być po prostu zablokowana. Minus też za mechanizm, który stoi sobie w rogu i kiedyś coś robił, a teraz nic nie robi.
Plusy
+ Dobra znajomość sagi sprawi, że poczujesz się jak Hermiona na sprawdzianie
+ Sporo dość różnorodnych zagadek
+ Świetny początek
Minusy
– Momentami pokój wygląda na starszy, niż jest
– Brak efektów i łamigłówek, które sprawiły, że klaskaliśmy z zachwytu, jak uczennice na widok Gilderoya Lockharta
– Techniczne babole i jedna zagadka tak zła, że powinna dostać własną celę w Azkabanie
Podsumowanie
Ten ER jest niczym Hagrid – pełen uroku, ale lekko nieogarnięty. Bawiłam się mimo wszystko bardzo dobrze i mogę z czystym sercem wysłać tam każdego, kto marzył o otrzymaniu listu z Hogwartu.
Klimat
Początek jest urzekający – dla mnie to efekt wow osiągnięty prostymi środkami. Podobnie jak Harry, odkrywamy kolejne rozdziały podróży do Hogwartu i tajemnice zamku, a cel scenariusza pojawia się w trakcie rozgrywki. Książkowe trio także napotykało na wyzwania w ciągu roku szkolnego.
Nie brakuje dobrej zabawy dzięki wstawkom przywodzącym na myśl jedne z fajniejszych lekcji w Hogwarcie. Moje gryfońskie serduszko się ucieszyło. Brak w tym wszystkim chronologii, ale… Komu to potrzebne?
Zagadki
Jeśli chodzi o trudność, to zagadki nie są wymagające, a pod względem jakości są na średnim poziomie.
Co ciekawe, znajomość sagi pomaga – zwłaszcza przy jednej zagadce, którą rozwiązałam wyłącznie dzięki własnej wiedzy. Oczywiście wszystko da się rozwiązać, nie znając HP – po prostu fani poradzą sobie szybciej.
Szczególny minus za jedną zaszufladkowaną zagadkę brzmiącą zdecydowanie lepiej, niż wygląda. Albo budżet na nią wyniósł 1,49 zł, albo celowo jest ona zamachem dla synestetyków, których ktoś chce posłać do Szpitala Świętego Munga.
Inną zagadkę rozwiązałam za szybko i powinna być po prostu zablokowana. Minus też za mechanizm, który stoi sobie w rogu i kiedyś coś robił, a teraz nic nie robi.
Plusy
+ Dobra znajomość sagi sprawi, że poczujesz się jak Hermiona na sprawdzianie
+ Sporo dość różnorodnych zagadek
+ Świetny początek
Minusy
– Momentami pokój wygląda na starszy, niż jest
– Brak efektów i łamigłówek, które sprawiły, że klaskaliśmy z zachwytu, jak uczennice na widok Gilderoya Lockharta
– Techniczne babole i jedna zagadka tak zła, że powinna dostać własną celę w Azkabanie
Podsumowanie
Ten ER jest niczym Hagrid – pełen uroku, ale lekko nieogarnięty. Bawiłam się mimo wszystko bardzo dobrze i mogę z czystym sercem wysłać tam każdego, kto marzył o otrzymaniu listu z Hogwartu.
We escaped the room in: 42 minutes
Group of 4 players, including:
Recently visited rooms:
Overall rating: 8/10
Customer service: 9/10
Interior: 10/10
Difficulty: Easy
Page 3
Show next