Witch's Hut

Wielu z nas drżało w dzieciństwie w obawie przed złą wiedźmą, wielu z nas słyszało, że porywa ona niegrzeczne dzieci i jedynym ratunkiem jest nie sprawiać kłopotu rodzicom. Jak dobrze wiemy, udało nam się uniknąć smutnego końca jako potrawka w jej piecu, ale czy to oznacza, że byliśmy tak idealnymi dziećmi? No, szczerze wątpię :D. Czy zatem Baba Jaga faktycznie istnieje?

Zasłyszeliśmy o pewnym miejscu, głęboko w lesie, gdzie niewielu się zapuszcza, pewno nawet światło tam nie dociera, i nie mogliśmy oprzeć się pokusie, by przekonać się na własne oczy, jaka jest prawda. W końcu dziećmi już nie jesteśmy*, więc co miałoby się stać? To tylko baje i wytwory fantazji! Baba Jaga nie istnieje – kierując się tą myślą, wyruszyliśmy w miejsce, gdzie rzekomo znajduje się jej chatka.

Zdradzę jedynie, że niełatwo było się tam dostać a jeszcze ciężej uciec. Mrok wyzierał z niemal każdego miejsca. Niektórzy mogą się lekko wystraszyć, innych przejdzie dreszcz lub poczują się niekomfortowo. Jeśli chodzi o wystrój i zbudowany klimat to przerósł on moje oczekiwania (wzorowane na dotychczas odwiedzonych, temu podobnych tematyką, pokojach). Konstrukcja pokoju (dbałość o drobiazgi, działanie na zmysły i igranie nimi, trafne nawiązywanie do baśniowych skojarzeń) to zdecydowanie najmocniejsza strona tego pokoju. Warto zostać chwilę po zakończeniu gry, aby dokładniej się mu przyjrzeć i żeby żaden smaczek nas nie ominął.

Zagadki są bardzo zróżnicowane. Wiele z nich jest na tyle precyzyjnie dobranych, że współtworzą one opowieść znaną nam z dzieciństwa. Niektóre mogą wydawać się mniej wpasowane, ale to może zależeć od indywidualnej interpretacji. Wszystkie są jak najbardziej do rozwiązania. Przyjemnością było głowić się nad nimi. Jako grupa (dwuosobowa drużyna :D) mająca już spore doświadczenie oceniliśmy pokój na dość łatwy – zagadki nam podpasowały i dobrze czujemy się w takich przygodówkach.

Z naszą mistrzynią gry długo dzieliliśmy się wrażeniami o tym i innych pokojach. Gdyby nie przyjście kolejnej grupy to nie wiem, ile byśmy tam czasu jeszcze spędzili (akurat po pół godzinie stanie i rozmawiania postanowiliśmy wszyscy usiąść by wygodniej gadało się dalej). Była zainteresowana naszą opinią odnośnie pokoju i co najważniejsze – była prawdziwą pasjonatką escape roomów :).

*Oczywiście, że to stwierdzenie mija się z prawdą. Do escape roomów chodzi się poniekąd, dlatego że jesteśmy dużymi dziećmi.

To pierwszy pokój, który odwiedziliśmy po długiej przerwie i nie zawiedliśmy się. Wprawdzie w środku było trochę duszno i czasami ciężko było nam się skupić (dobrze, że mamy wymówkę:D) niemniej jednak, na powrót do escapowego świata pokój nadawał się idealnie, ciekawe zagadki, jedna naprawdę super mnie zaskoczyła i wspominam ją do dzisiaj :) Jest trochę ciasno i panuje półmrok, ale ma to swój klimacik:)
Polecam dla pączątkującym i średni zaawansowanych, ale myślę, że 2 osoby to maks, większą ekipą raczej będzie ciasno i niekoniecznie będzie co robić:)

Sosną pachnący las, mroczny, skrywający tajemnicę pewnej wiedźmy.
Bardzo klimatyczny pokój, prosty, ale przyjemny.
Wystrój jest na bardzo dobrym poziomie, zagadki nietrudne i raczej liniowe.
Polecam grupom na początek przygody z pokojami :)