Wesall

Przy okazji pobytu stwierdziliśmy, że idealnie byłoby udać się do jakiegoś dobrego pokoju. Tak więc na celownik padła druga wizyta w Świcie Nietoperzy. Bardzo oryginalna tematyka, chciałoby się takich więcej w Polsce. Ciekawe zagadki, bardzo dobry układ escape roomu. Dużą robotę w pokoju robi to, że bardzo przyjemnie się go przechodzi. Odczuwa się taki fun rozwiązując znajdujące się tam zagadki. Jest też kilka fajnych momentów zaskoczenia, mocno polecam :)

Autentycznie musze przyznać, że nie znoszę poukrywanych rzeczy w pokoju, a tutaj miało to taki sens i było to tak przyjemnie zrobione, że aż cieszyło :D
Pokój jest nieduży, ale bardzo klimatyczny. Jesteśmy w niedużej świątyni i celem naszym jest odnaleźć fragmenty malowidła i przywrócić je na miejsce. Pokój zaskakuje pod różnymi względami. Zagadki manualne, których niby też nie lubię, ale te miały w sobie magię, która wywoływała uśmiech na twarzy, gdy się je robiło. Gorąco polecam, jeden z lepszych pokoi! :D

Koszmar z Walkout jest jednym z lepiej prezentujących się pokoi. Zaraz po Egzorcyzmie mogę spokojnie go postawić na drugim miejscu. Posiada fajne rozwiązania, ciekawą tematykę i efekty oraz dreszczyk emocji podczas całej rozgrywki. Ponoć trudny, jednak dla nas stosunkowo łatwy, polecam :)

Drugi pokój Mrągowa był lepszy od poprzednika. Jest to kontynuacja bohaterki ze Zbrodni, musimy przebijać się przez jej sny. W nazwie brzmi to dość ciekawie, w praktyce dostajemy ciemny nieduży escape room z ogromną ilością kłódek i może jedną elektroniczną zagadką. Kilka rozwiązań było naprawdę ok, jednakże ciemność i brak latarek dla każdego członka ekipy dawała pewną antysatysfakcję z całej rozgrywki. Wizualnie stylizacja pokoju też mogłaby być lepsza, ale źle nie było. No i tu już przynajmniej temperatura odpowiednia :)

Wiem, że Mrągowo i escape roomy to nie jest jakieś dobre połączenie, ale serio, warunki gry to główny powód, dla którego tak, a nie inaczej mi się grało, nie potrafię obiektywnie spojrzeć na tę grę.
Sam pokój był raczej prosty, choć zawierał monotonne, powielające się schematy, kłódki i mocno pochowane kluczyki. Naprowadzenie do jednej z zagadek było w jej... rozwiązaniu xD Paradoks istny.
Cały lokal, który tam się znajduje jest nieogrzewany. Ja wiem, że ceny prądu teraz wysokie, ale tam się wpuszcza ludzi! W miejsce, gdzie muszą myśleć, grać, a co za tym idzie, czuć się komfortowo by tak było. Brak optymalnej temperatury nie jest komfortowy. Przed grą zostało włączony system grzewczy a'la klimatyzacja, który po 5 minutach się wyłączył. Pani wchodziła z 3 razy do pokoju i naprawiała go pilotem (immersja popsuta totalnie), aż finalnie dostaliśmy inny grzewczy system, co trochę pomogło, ale wciąż było chłodno po czasie.
Dostaliśmy raz podpowiedź nieproszeni o nią, w dodatku tak długą i rozwlekłą, że cała zagadka straciła sens, bo została nam przekazana 1:1.
Pod koniec gry nie mogliśmy wyjść, bo klucz był zostawiony w drzwiach od zewnątrz i musieliśmy chwilę czekać. Po grze nie dostaliśmy nawet pytania, czy nam się podobało, czy mamy jakieś zastrzeżenia, etc.
No cóż, szkoda. Mogło być znośnie, było kiepsko.

Łowca Umysłów (dosłownych!) jest najbardziej rozbudowanym pod względem zagadek pokojem w Giżycko, ale zaś najmniejszym powierzchniowo. Ze względu na same zadania wygrywa, licząc klimat i flow gry, tu bym wyżej postawił Wyspę, ale są na podobnym poziomie. Jedna skrytka w pokoju bardzo mi się spodobała. Łamigłówki od turbo prostych aż po takie, gdzie chwilkę trzeba pomyśleć. Wystrój jest surowy, taka tematyka pokoju, więc inaczej być nie może. Polecam odwiedzić.

W Krainie Czarów brak czarującego uroku. Mamy nawiązania do Alicji, mnóstwo kolorów, ale zagadki to same kłódki i manualki. Do tego ślad elektroniki. Duży minus to zagadki wyjęte z pokoju nie w całości, przez co są, ale nie da się ich zrobić. Mieliśmy też wejście Pana w trakcie gry, gdyż myślał, że się coś popsuło (nie wiem skąd), ale wszystko było ok. :D
Poszło nam sprawnie poza pierwszą rzeczą do zrobienia, ach ta spostrzegawczość. No i niestety tendencja spadkowa, czyli na początku jest ładnie i przyjemnie, ale dale już słabo.

Dość nieduży, ale przytulny pokoik na start przygody w Giżycku. Wyjazd zaplanowany tylko z uwagi na zamknięcie się firmy. Ich najstarszy pokój uważam za najbardziej czytelny i taki, w którym bawiliśmy się najlepiej (mimo wyjścia w rekordowe 12 minut).
Zagadki proste, ale przyjemne, kłódki i niedużo elektroniki. Wystrój podkreślało podłoże i dekoracje. Kilka fajnych elementów, polecam póki otwarty :)

Zachęceni ciekawą tematyką, dość sporym czasem rozgrywki i odludnym miejscem postanowiliśmy wybrać się na Furię jako ostatnie wejście tego dnia. Najlepszy możliwy wybór! Już od początku mamy do czynienia z ogromną ilością interakcji, tak naprawdę ten pokój żyje interakcją i jest to jego główna zaleta (bądź wada, jeśli ktoś nie lubi, ale come oooon, jak można nie lubić). Było bardzo realnie, niebezpiecznie (w bezpiecznym sensie) i ekscytująco. Grupy nastawione na trudne i mocne zagadki - to nie dla Was. Tutaj łamigłówki grają drugie (albo i dalsze?) skrzypce i są dodatkiem do całej fabuły, interakcji, wystroju starej szopy i całej reszty, której już zdradzać nie można. Czy jest strasznie? Jest to bardzo subiektywna ocena. Ja nie bałem się, bardziej na początku, ale gdy już ogarnęliśmy sposób działania tego pokoju, strach zniknął, ale pojawiła się ekscytacja i potężne wczuwanie się w rolę. Fabuła potoczyła się naprawdę ciekawie i choć część uczestników to przewidziała - ja byłem zaskoczony i zadowolony z takich a nie innych decyzji podjętych przez firmę.
A i jeszcze ważna kwestia: bez dystansu do siebie nawet się tam nie wybierać, albo wyjąć kij i zostawić go przed grą. :D
Wielkie brawa dla MG za aktorstwo i realizację! ;)

Ostatni pokój Domu Zagadek okazał się również całkiem przyjemny w odbiorze. Zagadki były proste i ciekawe, większość to kłódki, niewiele elektroniki. Bardzo ładne malunki na ścianach, byłem pod wrażeniem talentu, dodawały klimatu całej rozgrywce. Pierwsza część gry jest moim zdaniem lepsza, ma ciekawszą tematykę, niż ta druga, ale nie oznacza to, że ta dalsza jest zła. Też przyjemnie się robiło te zagadki i flow jako tako było od początku do końca. Ponoć dostaliśmy od obsługi jakieś extra zagadki, które mało kto robi a wyszliśmy z pokoju z rekordem 26 minut, więc nie sądzę, by był on trudny :D