Pomeranian Runaways

W recenzji lokalizacji powiedziałem, że to jest prześwietna, ale nie jest to mój ulubiony pokój w Gliwicach. Także przechodzimy do owego.

Co tutaj dużo mówić. Kocham fabułę w ER. Jeżeli do tego jest dobra, to ubóstwiam. I tutaj tak jest. To, jak historia jest poprowadzona, jak człowiek się w nią wczuwa i ją odkrywa coraz bardziej i bardziej. Ten pokój doświadcza się jak książkę, w której się zwyczajne jest. Książkę przedstawiającą historię wzruszającą i ciepłą, oddającą tę trochę wyidealizowaną, ale istniejącą, magię świąt. I mówi to osoba która była tam na jesieni.

To, co istnieje poza tym to oczywiście majstersztyk i arcydzieło. Scenografia jest przecudowna, doświadczenie jeszcze bardziej mutlisensoryczne niż normalnie w pokojach, efekty specjalne, używane często do przestawienia fabuły, takie, że szczęka mi zwyczajnie opadła.

Zagadki, co tu dużo mówić, bardzo satysfakcjonujące, pasujące do klimatu, logiczne, nie najtrudniejsze, ale głową trzeba czasem ruszyć. Różnorodne i pozwalające zanurzyć się w prawdziwej gwieździe tego ER, czyli fabule.

Co tu dużo mówić? Dla mnie jeżeli chodzi o klasyczne ER to to jest przykład realizacji perfekcyjnej. Takiej, do której nie można się przyczepić w żadnym stopniu. Takiej, którą się wspomina. Jest to najbardziej kompletny pokój w jakim byłem i jeżeli chodzi o klasyczne doświadczenia Escape Room, zdecydowanie mój ulubiony. Czekamy na następne arcydzieła i nie możemy się doczekać, poprzeczka jest niesamowicie wysoko.

Lokalizacja jest na top już bardzo długo. Zawsze jak myślałem o wyjeździe, Gliwice gdzieś tam wisiały, a pozytywne opinie tylko narastały. W pewnym momencie człowiek boi się, że oczekiwania przebiją to, co się dostanie.

Jak jednak jest w Lokalizacji? Ciekawie. To nie jest dla mnie pokój, który w pierwszym momencie zostawia ten efekt "wow". Wchodzi się do niego i nie ma się do czego przyczepić, wszystko jest na wysokim poziomie. Ale żeby aż tak wysoko przez tyle lat? I tutaj dla mnie nadszedł moment kiedy opuściłem gardę, a te wszystkie efekty "wow" nadeszły. I uderzyły. Mocno.

Ten pokój jest naprawdę niesamowity. Nie tylko jako całość, ale jako coś, co odkrywa swoje tajemnice coraz bardziej i bardziej. Które wprawia w zaskoczenie tym, co ma jeszcze do zaoferowania. Naprawdę, niewiele jest pokoi które potrafią coś takiego zrobić w aż tak niepowtarzalnym stylu.

Fabuła jest raczej eskejpowa, czytaj, prosta. Ale patrząc na całą resztę, ona nie ma znaczenia, i tak by się zgubiła w natłoku tych wszystkich cudownych zagadek, scenografii i efektów specjalnych.

Właśnie, co z zagadkami? Nie są najprostsze i jest ich sporo, także nawet jak wam idzie dobrze, to tego czasu wbrew pozorom nie ma aż tak dużo. Wszystkie są mega satysfakcjonujące i intuicyjne, ale to chyba oczywistość.

Mógłbym jeszcze mówić o tym pokoju w superlatywach sporo, a to nawet nie mój ulubiony pokój w Gliwicach, także chyba skończę. Dziękujemy za przecudowną zabawę i czekamy na następne dzieła!

I o dziwo nie tylko dlatego że jedyny. Tak, jakoś się tak stało, że nawet zaczynając swoją przygodę dobre kilka lat temu, kiedy to właśnie Sherlocki były dominującą modą w ER, nigdy w żadnym nie byłem. Przyszła czas na zmianę i to w jakim stylu!

Zaczynając od klimatu. Ten pokój to typowy fan service. Jeżeli kochacie serial z Cumberbatchem w tytułowej roli, pokochacie ten pokój. Naprawdę jesteśmy na 221B Baker Street i ten który mi powie, że to Katowice jest zwykłym kłamcą. Fabuła w pokoju istnieje, jest ciekawa, popychana do przodu i dosyć zabawna. Przestrzeń jest zaaranżowana niesamowicie i naprawdę podczas całej rozgrywki są momenty na zaskoczenie.

Jak to jest jednak z zagadkami? Rzadko to mówię, bo dla mnie zagadki nie są najważniejszą częścią w ER, ale tutaj są tak świetne! Naprawdę, Sherlock by się nie powstydził. To zagadki, ich logika, ogromna różnorodność (zarówno w trudności jak i rodzajach) oraz satysfakcja z rozwiązywania są gwiazdą tego pokoju. Gdyby tego było mało, niektóre efekty naprawdę tylko podbijają ich świetność. Naprawdę, dawno nie byłem w pokoju, który miał tak mistrzowsko zrobione zrobione zagadki.

Słowem, moje sherlockowe serce jest usatysfakcjonowane. Dziękujemy pięknie za cudowną zabawę!

Tunele pod miastem były pokojem, który podczas wyjazdu przywitał nas w Katowicach i na południu Polski. Jakie to było przywitanie?

Mogę od razu powiedzieć, że bardzo przyjemne i ciepłe. Chociaż z perspektywy czasu stwierdzam też, że w sumie ciężko jednoznacznie ocenić ten pokój. Dlaczego?

W sumie nie nazwałbym tego pokojem idealnym. Zaczynając od spraw z klimatem związanych - samej fabuły dużo nie ma, ale klimat jest oddany fajnie. Jest jednak pewna rzecz mistrzowska. Taka, która samodzielnie zapracowała na ocenę pokoju, bo rzadko się to zdarza. Scenografia i to, jak zaaranżowana jest przestrzeń jest po prostu wyjątkowe. Naprawdę, warto dla tylko tej jednej sprawy, żeby poczuć się jak w tytułowych tunelach, odwiedzić ten pokój.

Zagadki są fajne. Raczej proste, wszystkie logiczne, przechodzi się przez nie raczej bezproblemowo. Niektóre bardzo fajnie współgrają ze scenografią i tworzą cudne efekty.

To chyba tyle, naprawdę bardzo polecam ten pokój, jest definicją fajnego, przyjemnego pokoju z czymś ekstra. Dziękujemy za świetną zabawę.

Jak już wspomniałem, uwielbiam pokoje nietypowe. Zdarzają się jednak co jakiś czas pokoje, które są tak bardzo nietypowe, że ciężko je nazwać Escape Roomem. I jak okropnie ciężko je później bezspoilerowo zrecenzować...

Samo doświadczenie, bo tak to będę nazywał, jest cudowne. Przepełnione interakcją i dobrym (?) kloaczno-czarnym humorem. Jeżeli się w żyjecie, wejdziecie w ten świat i postanowicie wraz z pokojem pobawić się konwencją, to wyjdziecie mega zadowoleni.

Bo o to głównie chodzi w tym pokoju. O zabawę konwencją. To całe doświadczenie można wręcz momentami nazwać czymś w rodzaju "anty-escape room". Człowiek nie liczy czasu, nie chce wychodzić, a zagadki są tylko jakimś tam tłem dla wszystkiego co się dzieje.

Jeżeli zaakceptujecie to wszystko, będziecie się bawić przecudownie. Jeżeli chcecie po prostu przyjść i porozwiązywać zagadki, nie wiem czy warto tracić czas. Dla mnie jeden z lepszych, dzięki za przecudowną zabawę i czekamy na inne pokoje w przygotowaniu.

Jeżeli ktoś mnie jakkolwiek zna, wie, że uwielbiam pokoje nietypowe. To znaczy, kocham wszystkie dobre pokoje, ale jakoś jest tak, że pewna nietypowość to dodatkowe punkty dla danego ER. Jeżeli klimat jest świetny, zagadki wspaniałe, a elementy dodatkowe nietypowe i zrealizowane wzorowo, jest to przepis, żeby dany pokój stał się moim ulubionym. I tak właśnie jest w tym wypadku.

Ciężko mówić o tym pokoju nie spoilując dużo. Wszystko tak naprawdę się zaczyna zanim jeszcze wejdziemy do ER. Fabuła i klimat są niesamowite i budują napięcie w tak niesamowity sposób, że jeżeli wczujecie się w to wszystko, to będziecie reagować paniką na każdy niezidentyfikowany szmer, nawet jeżeli to wy go wytworzycie. To powiedziawszy, byliśmy grupą osób, która kocha wszelkie odgrywanie roli, interakcje i inne niestandardowe rzeczy. Też się łatwo wczuwamy w świat rozgrywki. Jeżeli Wy tak nie macie i chodzicie do ER tylko dla zagadek... Może Wam ten pokój podobać się znacznie mniej niż nam. Sama oś fabularna też jest świetna i muszę przyznać - było nawet miejsce na zaskoki fabularne.

Zagadki są fajne, świetnie wpisane w klimat i logiczne. Nic więcej się od nich tam nie chce, a czasami się coś dostaje.

Co mogę powiedzieć więcej? To naprawdę mój ulubiony pokój z 99 odwiedzonych. Może nie dużo, ale jak dla mnie było to najlepsze doświadczenie ER nie tylko na całym, ogólnopolskim wyjeździe, ale w ogóle. A to już coś. Dziękujemy za cudowną zabawę i już planujemy oddzielny wyjazd żeby zrobić wszystkie Wasze pokoje na raz!

Poznań jest miejscem, w którym doświadczałem jednych z lepszych ER w jakich byłem i dodatkowo - jednych z lepszych fabuł jakich doświadczałem. Zaczyna być to dla mnie miejsce nietypowych rozwiązań. Za jedno z takich można uznać moment, kiedy fabuła i klimat przedstawiane są już przy wejściu. Nie jest to może nic ogromnie nowatorskiego ale często pokazuje, że jesteśmy przed czymś niesamowitym. Tak było i tutaj.

W zasadzie Tajemnicze Domostwo było ER który wystraszył nas najbardziej podczas wyjazdu. Jest tutaj upiorny klimat, który narasta coraz bardziej, jest trochę innych strasznych momentów. Co jednak prowadzi całość to naprawdę ciekawa fabuła i niesamowicie zrealizowana rozgrywka. Wszystkie detale, rozwiązania są niesamowite, jest to naprawdę najwyższy poziom realizacji. Nie można się do niczego przyczepić.

Co do zagadek - ciężko nawet powiedzieć, że są szczególnie trudne. Pokój jest jednak tak bardzo rozległy i zwyczajnie ma ich tyle, że całość do przejścia na czas jest trudna, naprawdę. Byłaby i bez czynników straszących. Wszystko jest jednak logiczne, różnorodne i są momenty, w których pokój daje sobie czas na jakiś efekt specjalny albo na nadbudowanie napięcia. I za to propsy dla twórców.

Podsumowując, już planujemy następny wypad do Poznania i mamy nadzieję, że będzie to mógł być pierwszy większy wyjazd w następnym roku. A mówię to podsumowując pierwszy pokój całego dnia. Dziękujemy za cudowną zabawę!

Są pokoje, które ciężko ocenić. Z różnego względu. Niektóre są tak tajemnicze, że nie można ich nie zaspoilować w swojej recenzji, są takie, które były tak złe, że nie chce się do nich wracać. Inne są tak dobre, że nie chce się ich skrzywdzić swoimi żałosnymi wypocinami. Ten pokój nie jest żadnym z nich. Jest jednak bardzo dziwny miksem pokoju bardzo dobrego i bardzo złego.

Wiem, że temu pokojowi się dostało niepochlebnymi opiniami z samego początku. Często miałem wrażenie, że są one trochę na wyrost i brzmiały tak, jakby nie miały do końca uzasadnienia. Poszliśmy z grupą może nie dlatego, że jesteśmy psychofanami Lovecrafta, ale zwyczajnie lubimy mroczniejsze klimaty, co niekoniecznie zawsze musi oznaczać horror. I z jednej strony muszę przyznać, że klimat w tym pokoju robi wrażenie. Z drugiej miałem uczucie, że nie byliśmy tam mile widziani. Czemu? Otóż rozmawiając z właścicielem, który tego dnia nas obsługiwał mieliśmy wszyscy wrażenie, że ma on pełną miłość do Lovecraft'a ale zdecydowanie mniejszą do ER. I ten pokój trochę to pokazywał.

I nie zrozumcie mnie źle, niby scenografia jest piękna i niby zagadki fajne, ale tutaj w jednym momencie widzimy nagle element zrobiony ze słabej jakości tektury i skejony na taśmę klejącą. Gdzie indziej jeden odpadnięty element w ogóle nie został jakkolwiek ruszony. Ten pokój wydaje się być zwyczajnie taki, jakby ktoś jego poddał. I to było jedno z najsmutniejszych doświadczeń ER w życiu które naprawdę mocno wpłynęło na nasz odbiór naprawdę niezłej całości. Nie mogę powiedzieć, że się bawiliśmy źle, ale niestety recenzje są czymś, co wytwarza się po dyskusjach i które nie są robione na gorąco, stąd taka opinia a nie inna. Niemniej, jeżeli jesteście zajarani światem Przedwiecznych, macie kapcie z Chtulu, a kult Przedwiecznych to coś, do czego robicie nabór, to naprawdę warto zobaczyć to miejsce.

W drugim mieście - Poznaniu, pierwszym strzałem byl Golden Hajs. Wybrany w sumie ze względu na serial, na którym jest inspirowany, co chyba jest świetną strategią marketingową tego miejsca. Jednak jak wypada sam pokój?

Zaczynając od sprawy najważniejszej. Nie oczekujcie, że cały ER będzie przesiąkał serialem i jego fabułą. Są to raczej przyjemne nawiązania, puszczenia oczka do fana. Jeżeli nie oglądaliście serialu to nic nie stracicie, jeżeli oglądaliście, uśmiechniecie się czasem. Natomiast pokój ten można byłoby w każdym momencie zmienić na każdy inny pokój z napadem w roli głównej i nic by nie stracił ani nie zyskał. Co za tym idzie, ciężko mi ocenić klimat, a fabuła chociaż jest to w sumie jej nie ma. Wystrój za to jest fajny, czasem nawet przychodzi czas na zaskoczenia.

Zagadki - w klimacie, średnie w trudności, nad niektórymi się za bardzo głowiliśmy. Bardzo fajnie poprowadzona linia skutków, kilka momentów na coś nietypowego. W sumie - bardzo satysfakcjonujące w swojej logice i mechanice.

Podsumowując, do pokoju warto zajść, nieważne czy jest się fanem Domu z Papieru czy nie. Jeżeli lubicie klimaty napadowe, to będziecie się świetnie bawić, jeżeli lubicie przyjemnie, dobrze zrobione zagadki, tym bardziej. My bawiliśmy się bardzo dobrze i był to bardzo dobry wybór na początek naszego pobytu w Poznaniu

Są pokoje, do których się idzie z bardzo dużym nastawieniem. Tym jest oczywiście trudno, bo trzeba oczekiwaniom sprostać. Jednak są pokoje, do których się idzie z oczekiwaniami zwykłymi, niewygórowanymi. Mam czasami wrażenie, że tym jest czasem ciężej wprowadzić w stan szoku gości. Tutaj tak było.

Do "Katakumb" poszliśmy z grupą, ponieważ podobał nam się klimat, a inne plany nie do końca zadziałały. Stwierdziliśmy, że będziemy się dobrze bawić, jeżeli pokój będzie po prostu "ok". Pokój natomiast okazał się jednym z większych pozytywnych zaskoczeń całego wyjazdu. Zaczynając od klimatu i przestrzeni, w której znajduje się pokój - są prześwietne. Człowiek naprawdę czuje się jakby był w tej przestrzeni katakumb. Co więcej - każdy element gry jest genialnie wtopiony w klimat i nie ma żadnego elementu, w który można byłoby nieuwierzyć. Historia którą słyszymy jest. Jest ciekawa, sprawia, że chce się iść coraz głębiej do pokoju. Jest to przy okazji pokój zwyczajnie przepiękny. Naprawdę, podziwialiśmy go jeszcze dobre pół godziny po skończeniu rozgrywki.

Co do zagadek. Nie są specjalnie łatwe, nie są najtrudniejsze - powiedziałbym, że ten pokój to definicja gry dla średnio-zaawansowanych, może trochę bardziej w stronę "zaawansowanych". Wszelkie zadania i zagadki są bardzo logiczne, nad niektórymi trzeba się nagłowić bardziej, nad innymi mniej. Dodatkowy plus za ich instuicyjność oraz za to, że zadania służą do regulowania tempa rozgrywki. Dzięki temu nie ma ani czasu na nudę ani na uczucie, że się gna. Czasu w tym pokoju się po prostu nie czuje. A w połączeniu z tym, jak świetnie wszystko oddaje klimat, naprawdę można się zatracić.

Podsumowując. "Katakumby" to jedno z większych zaskoczeń tygodniowego wyjazdu w którym zobaczyliśmy naprawdę przecudowne ER. Jest to zdecydowane must be na mapie Warszawy i pokój, który spełnia oczekiwania, a nawet robi więcej. Prześwietnie się w nim bawiliśmy i już się nie możemy doczekać ponownej wizyty w Warszawie. Ogromnie dziękujemy Mistrzom Gry w tamtym dniu nie tylko za świetne "mistrzowanie" ale też za bardzo długą rozmowę po grze.