LockMe

Atmosfera w tym pokoju jest ciężko-mroczna, ale w żadnym wypadku nie straszna. Może ci naprawdę strachliwi mogą przechodzić przez pokój z lekkim uczuciem niepokoju, ale tak ma być - to w końcu thriller, który kieruje się pewnymi zasadami. Wszystko to okraszone interesującą historią z aurą tajemnicy w tle.

Zagadki są naprawdę różnego typu - trochę elektroniki, trochę kłódek. Wszystkie jednak są ciekawe i logiczne. Dodatkowym atutem jest to, że znajdziemy ich w tym scenariuszu całkiem sporo (raczej z gatunku łatwiejszych, więc jest to idealnie wyważone).

Warto ze sobą współpracować i rozmawiać - bez tego będzie ciężko wyjść.

Pokój dla początkujących z elementami współpracy, które z kolei mogą przysporzyć kłopotów każdemu, kto nie skupia się na komunikacji (będzie więc do dobry trening tej aktywności). Bez niej nic nie pójdzie do przodu. Bardziej doświadczone grupy również mogą przyjść i poćwiczyć komunikowanie się, bo tego nigdy za wiele.

Pokój z rodzaju tych, w których trzeba szukać i uważnie rozglądać się dookoła - bez “umiejętności posiadania oczu dookoła głowy” może być ciężko.

Pokój jest przede wszystkim ukłonem w stronę miłośników fizyki i techniki, dzięki czemu może być po części wykorzystany w celach edukacyjnych - a edukacja poprzez zabawę to zawsze dobry pomysł. To dobry sposób na oswojenie z tematem i przemycenie wiedzy (niekoniecznie szkolnej) z zakresu nauk ścisłych. Zagadki są powiązane z tematem nauk, chociaż znajdą się i takie, które kładą większy nacisk na aspekty fabularne pokoju. Są przyjemne i płynnie przechodzi się z jednej do drugiej. Nie ma co ukrywać - ich część może przysporzyć główkowania nawet tym bardziej doświadczonym ekipom, choć w ogólnym rozrachunku są raczej z gatunku prostszych w kierunku średnio-trudnych.

Pokój naszym zdaniem nie nada się na zupełnie-pierwszy-raz - warto jest tu przyjść już mając kilka pokoi na koncie. Nie trzeba być jednak super doświadczonym graczem, aby dobrze się tu bawić - po prostu kilka pokoi doświadczenia sprawi, że grupa sprawniej przejdzie przez scenariusz i będzie znała już “podstawowe nieoczywistości” pokoi, które można napotkać.

Sam rodzaj zagadek to mix zadań manualnych z kłódkami i elektroniką - wszyscy więc będą zadowoleni ze względu na taką różnorodność. Sam klimat cofa gracza w czasie i żaden element gry od niego nie odbiega.

Zdecydowanie lubimy tego typu niespodzianki, gdy przychodzi nam grać w debiutanckim pokoju nowej firmy, w której zastajemy naprawdę dobry pokój.

Zagadki, które tu zastaniemy, pochodzą z wielu różnych kategorii. Oparte są na aktywizowaniu różnych zmysłów i umiejętności graczy, angażują ich przy tym do wysiłku intelektualnego. Wszystkie z nich są przy tym ciekawe, logiczne i mają swoje uzasadnione wyjaśnienie. Ich "rozstrzał" pod kątem kategorii sprawia, że każdy gracz raczej znajdzie jakąś zagadkę dla siebie, niezależnie od tego, jakie z nich preferuje na co dzień.

Klimat zdecydowanie zachowany, a przy tym jednocześnie dość dynamiczny. Wraz z kolejnymi etapami scenariusza czuć ten przysłowiowy wyścig z czasem, który w escape roomach jest dość istotny. To mieszanina thrillera, kryminału i pokoju fabularnego, w którym znajdą się również smaczki dla fanów pewnej produkcji, o której więcej nie powiemy, aby nie psuć nikomu wizyty.

Wystrój pokoju jest dopracowany i tym samym dopasowany do etapu, na którym znajdują się gracze. Pozwala to lepiej wczuć się w akcję, co czyni scenariusz immersyjnym. Pokój oparty jest w większej części na technologiach i elektronice, ale znajdują się w nim również drobne mrugnięcia w kierunku fanów kłódkowych rozwiązań.

Naszym zdaniem warto jest przyjść tu w mniejszym zespole z dwóch powodów. Po pierwsze, poziom trudności oceniamy na średni (w kierunku łatwego) i maleje wraz z ilością zaangażowanych w grę osób. Po drugie, mimo mnogości zagadek, mogą zdarzyć się momenty, gdy zajęć nie wystarczy dla wszystkich. 3-4 osoby to idealna liczba, aby nikt nie wchodził sobie w drogę, a przy tym był czynnie zaangażowany w rozwiązywanie zagadek.

Trzeba przyznać, że kwestie wizualne zostały dopracowane tu w najmniejszym szczególe - wystrój jest piękny i widać po nim, że w jego stworzenie zostało włożone naprawdę dużo pracy. Nikt nie poczuje, że znalazł się w warszawskiej kamienicy, tylko we francuskich katakumbach. Dekoracje znacznie wpływają na klimat, którego odmówić nie można. Ten pokój jest zrobiony z rozmachem i nutką grozy, czyli czymś, co dla nas stanowi zawsze udany duet. To takie pomieszanie thrillera z pokojem przygodowym, które sprawia, że nawet bardziej wrażliwi gracze mogą spróbować tu swoich sił.

Katakumby to zagadki różnych rodzajów, wpasowane w klimat i tematykę. Są raczej proste, choć wymagają od graczy dobrej komunikacji i współpracy, wobec czego niektóre z nich zatrzymają na dłużej. Pokój nada się dla graczy początkujących, chociaż powinien zaskoczyć nawet tych z pokaźnym stażem. Co do ilości graczy w stosunku do przestrzeni i liczby zagadek - pokój polecamy na 2-3 osoby.

I oto powstał pokój, który dedykowany jest przede wszystkim grupom doświadczonym - zdecydowanie się pod tym faktem podpisujemy. Zagadki są bardzo wymagające, wobec czego polecamy ten pokój tylko tym, którzy na swoim koncie mają już kilkanaście, a nawet kilkadziesiąt pokoi. Warto wziąć sobie to stwierdzenie do serca - osoby bez doświadczenia powinny nieco zaczekać, nim odwiedzą ten scenariusz. Początkujący mogą nie wyrobić się w wyznaczonym czasie - choć jest go sporo, bo (na ten moment) aż 100 minut, zdecydowanie jest tu co robić. Możemy pokusić się o stwierdzenie, że z tego pokoju ciężko będzie wyjść np. w połowie czasu.

Co do samych łamigłówek - większość z nich jest dość trudna. Oczywiście nie musimy wspominać, że ich rozwiązanie daje wówczas dużą satysfakcję (a jednak właśnie to zrobiliśmy!). W pokoju znajdziemy też nieco łatwiejsze zagadki, ale znaczna większość jest jednak z tych bardziej wymagających, wobec czego dobrany poziom trudności jest w pełni uzasadniony. Są przy tym także różnorodne i wymagające zaangażowania różnych zmysłów i partii mózgu. Choć więcej w nich elektroniki, wielbiciele kłódek nie pozostaną niezaspokojeni.

Tematyka pokoju jest oryginalna, żeby nie powiedzieć "niszowa". Choć głównym motywem jest sama mitologia słowiańska, fani Wiedźmina znajdą tutaj parę "mrugnięć okiem" od strony twórców. Znajomość fabuły Wiedźmina czy jego świata przedstawionego nie jest jednak absolutnie potrzebna - pokój prowadzi przez swoją wykreowaną historię za rękę, odkrywając co rusz swoje nowe tajemnice. Wystrój jest z kolei dynamiczny, momentami naprawdę zaskakujący, w całości zachowany w konwencji fantasy.

Jeżeli są tu jakieś osoby "strachliwe", pragniemy je uspokoić i zapewnić, że nie ma się czego bać. Ale nic więcej nie powiemy. Po prostu przyjdźcie tu na zagadki.

“Zegarmistrz” jest pokojem klasycznym w każdym tego słowa znaczeniu. To może być dobry wybór na jeden z pierwszych pokoi (choć nie należy do najłatwiejszych, wobec czego nie polecamy go typowo na pierwszy raz) lub jako przerywnik między bardziej zaawansowanymi technologicznie scenariuszami. To taki powrót do korzeni, który wielu “wyjadaczy” lubi robić od czasu do czasu.

Jak to w klasykach bywa, na początku może wydawać się, że w środku nic nie ma, ale im bardziej zaczniemy drążyć (umiejętność szukania jest tu wystawiona na wielką próbę), tym więcej tajemnic pokoju będziemy w stanie odkryć. Część zagadek jest podchwytliwa i bawi się przez to z graczem - jeżeli w czyjejś drużynie szwankuje spostrzegawczość, będzie to bardzo dobry trening.

Pokój jest naprawdę niewielki, limit 3 osób nie jest tu na wyrost. Polecamy go szczególnie dwójkom oraz zespołom nastawionym na samo rozwiązywanie zagadek.

Oryginalna tematyka ujęta w równie oryginalny sposób - choć z pewnością na mapie escape roomów znajdziemy pokoje z tą lub podobną myślą przewodnią, są one zrealizowane raczej w ujęciu horrorowym. Tutaj mamy do czynienia z innym zjawiskiem - zdecydowanie należy uspokoić osoby wrażliwe, ponieważ ten pokój nie jest horrorem. Owszem, niektóre jego elementy mogą budzić niepokój i powodować dreszczyk emocji, ale w odpowiednich granicach.

Najlepszą recenzją jest tutaj stwierdzenie, że w środku jest jak… w domu pogrzebowym. Po prostu. To dom pogrzebowy, jaki zna każdy z nas - i tu już część graczy może się domyślać, jakie elementy wystroju znajdziemy w środku. “Pogrzebowa atmosfera” została wiernie zachowana, wobec czego jest to tylko dowód na dobrą immersję.

Zagadek jest sporo, więc mniejsze ekipy będą miały pełne ręce roboty. Wszystkie są jednak dobrze wpisane w klimat. To bardzo ciekawa propozycja na mapie Poznania, szczególnie dla średniej wielkości grup.

W tym pokoju grę determinuje przede wszystkim fabuła, która odgrywa w nim bardzo ważną - i bardzo ciekawą - rolę. Choć wielu graczy często nie zwraca na nią uwagi, w tym przypadku polecamy wsłuchać się w historię, którą opowiada ten pokój. Jest niecodzienna, oryginalna i bardzo ciekawa, a jej forma przedstawienia zapadnie wszystkim w pamięć. Nie mówiąc już o tym, że podkręca klimat z każdą minutą gry, odsłaniając kolejne karty historii.

Ilość zagadek jest całkiem spora, jednak wszystkie z nich połączone są ze sobą logicznym ciągiem, który dawkuje przyjemność z płynności gry. Jeżeli chodzi o ich typy, to jest różnorodnie i gracze z różnymi od siebie preferencjami będą mieli okazję znaleźć coś dla siebie.
Na uwagę ze strony graczy zasługuje również wystrój - estetyczny, bez zbędnych przeszkadzajek, dopracowany w najdrobniejszych detalach. Warto jest poświęcić chwilę na podziwianie wnętrza, któremu poświęcono dużo uwagi.

Nie bez powodu opis pokoju jest tak okrojony - poznawanie historii wraz z biegiem gry jest zamierzonym zabiegiem. Warto przekonać się na własnej skórze, jakie rzeczy mogłyby trafić do raportu z MOPSu…

Klimat pokoju jest dość różnorodny, jednak w znacznej większości mroczny i pozwalający poczuć dreszczyk emocji na plecach. Faktycznie, jest to pokój dopasowany do osób, które chciałyby stopniowo przerzucać się z pokoi o tematyce familijnej na nieco mocniejsze akcenty, jednak bez jednoczesnego efektu szoku oraz dla tych, którzy typowych horrorów się boją, jednak emocje wynikające z oprawy w escape roomie to coś, co lubią i czego nie chcieliby sobie odmówić. W tej kwestii balans został bardzo dobrze wyważony. Mówiąc ogółem - jest thrillerowo, ale w odpowiednich granicach.

Zagadki są “z różnych kategorii”, pomysłowe, opierające się na wielu czynnikach i wymagające spostrzegawczości. Przy tym wszystkim łatwo poznać, że to właśnie Foxy są ich autorem - jeżeli ktoś już ma za sobą inne pokoje w tej lokalizacji, z pewnością zauważy podobieństwo elementów czy toku myślenia i jego realizacji typowych dla tych twórców. Przy tym wszystkim łamigłówki, z którymi przyjdzie się zmierzyć, są ciekawe i wciągające niczym dobra książka - tym bardziej, że wszystko spowija oryginalna fabuła - warto wsłuchać się w historię “tego miejsca” i rozwikłać tajemnicę na własną rękę.

Nie bez powodu pokój ma ograniczenie do maksymalnie 4 osób - w naszej ocenie im mniej, tym lepiej. Idealnie sprawdzi się dla doświadczonej pary graczy, bo samych zadań jest dość sporo i nie należą do najłatwiejszych. Warto mieć za sobą już kilka lub nawet kilkanaście pokoi, nim wybierzecie się do Rosalie.