Rudy Pudel

Początki bywają trudne, stąd zepsuty środek lokomocji na samym początku drogi po statuetkę nie napawał optymizmem. Dalej była jednak tylko lepiej :-)
Przede wszystkim klimat czuć od samego początku. Wystrój jest świetny, aranżacja bardzo dużej przestrzeni - bardzo przemyślana a niekiedy zaskakująca. Zagadki różnorodne, wszystkie mechanizmy odkrywały przed nami kolejne etapy bez żadnego zacięcia.
Jest liniowo, opowieść prowadziła nas jak po sznurku.
Finał jest wyraźny, nie budzi wątpliwości, bez pudła wiadomo, że osiągnęliśmy cel. Wszystko jest spójne. Klimat, zagadki , dekoracje, łączą się w jedną, satysfakcjonującą i przyjemną całość.
To trzeci odwiedzony pokój w Lublinie w Let Me Out i , moim zdaniem, najlepszy z nich.

Do cyrku zawitaliśmy trochę przypadkiem, gdyż w planach mieliśmy dwa inne pokoje lubelskiego oddziału Let Me Out. Jednak podczas rozmowy z Mistrzynią Gry po zakończeniu rozgrywki w pierwszym planowanym pokoju, zakupiliśmy bilety do cyrku.
I nie żałujemy.
Zwykle przy okazji opisywania cyrkowych pokoi powtarzam, że ja cyrku nie lubię. Nie dotyczy to jednak cyrkowych ER-ów, gdyż w tych zazwyczaj bawię się świetnie. I tak było i tym razem, chociaż pokój, moim zdaniem, należy raczej do łatwych. Łatwych nie znaczy banalnych, więc zagadki - pomimo, iż nie zawieszaliśmy się przy nich - dostarczyły nam sporej dawki zabawy.
Pokój jest liniowy, zadania na drodze do finału różnorodne. Jest spójna historia, jest wyraźny finał.
Pokój z gatunku lekkich, łatwych i przyjemnych :-)

Nocleg zarezerwowaliśmy na bookingu. Po przyjeździe na miejsce okazało się, że hotel jest zamknięty, a rezydent chyba wyjechał na wakacje. Oko wprawdzie zabite było dechami, ale jedna deska sprawiała wrażenie nieco obluzowanej...
No i w tym miejscu zaczęła się nasza przygoda z odkrywaniem tajemnic opuszczonego miejsca. Nerwów to ta placówka na pewno nie koi, raczej wręcz przeciwnie. Bo pokój jest thrillerem, chociaż raczej z gatunku tych "lżejszych". Zagadki są dobrze skomponowane, różnorodne, ich ilość jest dobrze dobrana do czasu dla grupy na średnim poziomie zaawansowania. Przestrzeń zaaranżowana ciekawie i klimatycznie.
Jedyne, czego mi zabrakło w tym pokoju to ... cel. Nie ma tam określonej misji, zadania "końcowego", przedmiotu do zdobycia. Mamy "odkryć tajemnicę miejsca", ale fakt ten nie jest w żaden sposób zaznaczony. To mój główny zarzut do pokoju, ale trzeba wziąć poprawkę na to, że ja jestem bardzo "fabularna" i opowieść, historia jest dla mnie niezwykle ważna.
Nie zmienia to faktu, że jest to naprawdę dobry pokój :-)

Uwielbiam pokoje, gdzie wprowadzenie jest początkiem historii. Uwielbiam też takie, gdzie rola Mistrza Gry nie polega jedynie na "biernej" obserwacji poczynań graczy. Ale nie tylko dlatego uwielbiam Steampunk'a. Tutaj jest jeszcze więcej. Jest klimat, są mechanizmy (i zagadki!) wpisane w niego doskonale . Jest wreszcie fabuła.
Wszystko razem tworzy spójną i logiczną całość. Jeśli do tego dodamy wspaniałe i pełne pasji i humoru mistrzowanie dostajemy "creme de la creme"!

Escape Time jak zwykle nie zawodzi.
Jest tu wszystko. Klimat, różnorodne zagadki, piękny wystrój. Jest całość i spójność. A przede wszystkim jest to coś, po co przychodzi się w takie miejsca: radość, zabawa i satysfakcja.
Fani Tolkiena znajdą tu dodatkowe smaczki, ale i Ci, którym z Jego światem nie było dotychczas po drodze nie będą zawiedzeni.
A Mistrzyni Gry podnosi poziom na wyżyny!

Atmosfera w tym domostwie gęstnieje z każdym kolejnym odkryciem. Z każdą rozwiązaną zagadką. A kiedy wydaje się, że wiesz, okazuje się że nic nie jest takim, jakim się wydaje.
Żeby wydostać się z tego domu musisz nie tylko zaprząc do pracy swoje szare komórki, ale również poskromić swój strach i wystawić na próbę swoje nerwy. Jest to thriller, więc napięcie być musi, ale nie jest to "straszenie dla straszenia". Tu wszystko wpisuje się w fabułę, klimat i zagadki. A tych jest sporo. Ścieżka ich rozwiązywania jest liniowa, ale są one tak skonstruowane, że w naszej czteroosobowej ekipie filmowej każdy miał miejsce na swoją rolę.
A jaki jest ten scenariusz?
Niesamowity? Z pewnością!.
Zaskakujący? Bez wątpienia!
Warty polecenia? Bezapelacyjnie!

I zrobiło!
Rejs tym okrętem zaczyna się rewelacyjnie już momencie zaokrętowania, a z każdą morską milą jest coraz lepiej. Wszystko tu płynie jak na fali. Współgrają zagadki, fabuła, sposób prowadzenia, wystój.
Ach, wystrój! Jest rewelacyjny, dopracowany i klimatyczny. Fabuła jest liniowa, ale po tej linii jesteśmy prowadzeni w sposób wyjątkowy, a do tego jeszcze pełen humoru. To zasługa Przewodnika, ale również w ogromnej mierze Pani Kapitan oraz Karczmarki ;-)
Zagadki nie należą do bardzo trudnych, ale z całą pewnością nie można ich nazwać również "banalnymi" czy "prostymi". Co ciekawe - rozwiązywanie ich wymaga zaangażowania niemal wszystkich zmysłów.
Rejs polecam raczej choć trochę doświadczonym Wilkom Morskim, absolutne szczury lądowe mogą nie docenić wszystkich jego aspektów.

Ten rum był jednym z najlepszych, jakie zdarzyło nam się skosztować, Pani Kapitan!

... a nawet czterech.
Na wizytę u Pani Doktor zapisaliśmy się z odpowiednim wyprzedzeniem, bo jak to na NFZ, trzeba swoje odczekać. Co niespotykane, nasza wizyta zaczęła się jeszcze przed przekroczeniem progu gabinetu. Samej wizyty też w żadnym przypadku nie można określić mianem "standardowej".
Czasu na terapię jest, wydawałoby się, dość dużo, ale bardzo szybko okazuje się, że postawione przed nami zadania są tak różnorodne, interesujące i wymagające, że wskazówki zegara zdają się przesuwać bardzo szybko.
Z pewnością nie jest to terapia dla początkujących i zdecydowanie zalecam wizytę w tym gabinecie potraktować jako jeden z raczej późniejszych etapów leczenia. Natomiast doświadczeni Pacjenci z całą pewnością docenią bogactwo i różnorodność zastosowanych przez Panią Doktor technik i środków. Terapia angażuje wszystkie zmysły, wymaga współpracy, a także zmusza do wykorzystania pewnych talentów ;-). Co ważne, nie jest liniowa.
Sam gabinet jest urządzony w sposób doskonale harmonizujący z procesem terapii, a Pani Doktor również swoją "osobowością" wzbogaca cały proces.
Z czego Was wizyta w gabinecie Doktor Hoffman na pewno NIE wyleczy to z uzależnienia do Escape Room'ów. Pogłębi je jeszcze ;-)

Kiedy dowiedzieliśmy się, że jedno z ważniejszych miejsc na ER-owej mapie znalazło się na celowniku terrorystów nie mogliśmy pozostać obojętni. Nasza ekipa przybyła na miejsce operacji i znalazła się w metrze. Mamy do wykonania misję, ale mimo to rozglądamy się z ciekawością doceniając każdy element wystroju. Niektóre elementy wyposażenia dostarczają nam nawet zabawy ;-). Jednak zadań przed nami jest sporo, więc trzeba brać się do roboty, bo mimo, że jest nas czwórka, każdy ma pełne ręce roboty. Rozbrajamy kolejne pułapki zastawione przez naszego przeciwnika, który wykazał się dużą wyobraźnią i pomysłowością. Wszystko co dla nas przygotował jest przemyślane, logiczne i ściśle związane z miejscem., w którym jesteśmy (w niejednym znaczeniu).
W końcu docieramy do finałowego zadania, które okazuje się "wisienką na torcie". Udało się, a cała operacja dostarczyła nam ogromną dawkę satysfakcji i zabawy.

P.S. Uwielbiam wszystkie pokoje "Wyjścia" i ten nie jest wyjątkiem ;-)

Do pokoju zawitaliśmy trochę "rzutem na taśmę", bo po wizycie w "upiornym cyrku" dowiedzieliśmy się, że statek Boba Fetta z końcem roku ląduje na cmentarzysku. Do kolejnego punktu na bydgoskiej mapie ER mieliśmy trochę czasu, więc okazji nie można było zmarnować.
Widać, że statek Łowcy nagród przeszedł niejedno (chociaż te kilka lat temu musiał robić wielkie WOW), ale cały czas się broni. Jak przystało na kosmiczny wehikuł - króluje tu elektronika. Wystrój przenosi nas faktycznie na pokład międzygwiezdnego pojazdu. Dla zaznajomionych ze światem Star Wars'ów jest kilka smaczków (użyj mocy Jedi ;-), zagadki są wplecione idealnie w fabułę. Ich poziom jest dość wysoki. Chociaż niektóre zadania to chyba Mistrz Yoda zaprojektował z myślą o wystawianiu na próbę cierpliwości swoich Padawanów ;-)
Podsumowując: warto było odwiedzić to miejsce w odległej galaktyce, zanim narodzi się w tym miejscu Nowa Nadzieja.