Redrum 4

Nie możemy ukryć faktu, że mamy sentyment do tego pokoju i możliwość odwiedzenia kolejnej jego części była dla nas naprawdę wielką przyjemnością. Zdecydowanie nie jest to pokój dla bojaźliwych, aczkolwiek opłaca się (w miarę możliwości) przełamać, bo jest po prostu świetny i zwyczajnie warto umieścić go na swojej liście pokoi odwiedzonych.

Nie jest to typowy “pokój z psychopatą w tle”, choć z pozoru tak właśnie może wyglądać. Warto przekonać się na własnej skórze, skąd takie wnioski. I zwrócić uwagę na grę świateł, która buduje klimat.

Zagadki są pomysłowe - niezbyt trudne, ale to celowy zabieg ze względu na szeroki wachlarz emocji, jakie oferuje ten scenariusz.

W pokoju Redrum już byliśmy. Miało to miejsce podczas naszej pierwszej wizyty w Częstochowie i wtedy była to trzecia odsłona tego scenariusza a tym razem zagraliśmy w najnowszej, odmienionej i jeszcze lepszej (co wydawało się ciężkie do zrobienia, bowiem Redrum 3 był petardą) wersji.
Jak we wszystkich ER Domu Tajemnic głównym zadaniem nie jest opuszczenie pokoju a znalezienie pewnej rzeczy. Nie powiem o co chodzi żeby nie spojlerować a także dlatego, że chyba nie wypada o takich rzeczach pisać publicznie ;p
Jeśli ktoś się obawia, że pokój ten jest horrorem i jest to powód, żeby go nie odwiedzić to szczerze odradzam takie myślenie, pod względem strachu nie jest aż tak mocno, nawet w naszej ekipie jest jeden "straszek" i dała radę (obyło się bez cucenia i wzywania karetki co jest dużym sukcesem :D ).
Spotkanie z Redem Radeckim uważam za jedno z lepszych przeżyć jeśli chodzi o Escape Roomy i żałuję, że nie było mi dane zobaczyć pierwszych dwóch odsłon, jednocześnie mając nadzieję na kolejne.

Fajny pokój, wejście wprowadza w klimat równie dobrze jak sam mistrz gry. Pokój dosyć łatwy, zagadki dosyć standardowe.
Spodziewałam się trochę mocniejszy wrażeń ale ogólny efekt jest na plus.

Ten pokój zrobiliśmy jako drugi przy jędrnej wizycie w Domu Tajemnic. Bylem
ogromnie ciekawy kolejnej odsłony.
Redroom 3 był tak dobry ze [spojler] połowa ekipy chciała już rezygnować z gry. Zastanawiam się czy to ograniczenia które dotknęły cała Polskę czy nie ale czwarta odsłona Red’a chyba jest mniej emocjonalna. Oczywiscie wystrój to perełka. Każdy detal oddaje obłęd bohatera pokoju. Szczegóły, elementy, wszystko dopracowane w każdym calu. Mimo tego ze spodziewałem się większych emocji to i tak pokój zasługuje na 10!

Pierwszy pokój, który odwiedziliśmy w Częstochowie był strzałem w 10. Klimat pokoju utrzymany w temacie a przy okazji czysto (co w pokojach tego typu nie zawsze się spotyka). Zagadki bardzo ciekawe, zróżnicowane i prowadzące nas w fabule.
Mistrz gry - ogromny pasjonat i bardzo pozytywny człowiek - wielki plus!

Pokój dość standardowy jak na swoją tematykę. Powiedziałabym, że bardziej jest to gore niż horror. Oczekiwałam chyba, że będzie tutaj więcej "mocnych" momentów. Zabójczy klimat tworzą tu dopracowane dekoracje. Zagadki są w większości łatwe, ale była i taka, która zatrzymała nas na dłużej; bez podpowiedzi się nie obeszło. Ogólnie bawiliśmy się bardzo dobrze :) To był trzeci pokój w tej firmie tego dnia :D

Dodam jeszcze, że spodobała mi się ciekawie urządzona poczekalnia (wprawia już na wejściu w escape'owy nastrój, bo przekroczywszy próg, trafiamy jakby do innego świata). Pan Szymon, gospodarz tego miejsca, jest supersympatyczny, chętnie opowiada o pokojach i swoich dalszych pomysłach na rozwój Domu Tajemnic.

Pokój w mrocznym klimacie. Fani straszniejszych historii wyjdą bardzo zadowoleni. Bardzo autentyczne dekoracje i oświetlenie budują napięcie. Zagadki osadzone w klimacie, o różnym stopniu trudności, wykorzystujące głównie elektronikę i kłódki, chociaż nie brakuje też zagadek manualnych i na spostrzegawczość. Obsługa MG na najwyższym poziomie. Polecam.

Powtórzę to zdanie w opinii wszystkich ER Domu Tajemnic - jeśli ktoś zastanawia się czy warto wybrać się na wycieczkę do Częstochowy - to nie ma się co zastanawiać, tylko trzeba szybko montować ekipę i drogę! :)
Dawno nie byliśmy w tak strasznym horrorze... strach dosłownie sparaliżował moje możliwości fizyczne i psychiczne. Chyba jeszcze nigdy nie byłam tak bliska poddania gry. Zagadki same w sobie nie były trudne, ale cała otoczka sprawiła, że dla nas ciężkie do rozwiązania, choć jedna z nich skradła nasze serce, chyba każdy jest trochę psychopatą xD Obsługa dała radę, nawet bardziej niż byśmy tego chcieli :D

Tym razem znaleźliśmy się w bestialskim miejscu, które momentami wręcz napawało trwogą. Dziwne dźwięki, jęki, do tego krew, ból, strach, porozrzucane części ciała, śmierć w męczarniach... Sami chyba do końca woleliśmy nie wiedzieć, co się tutaj działo i co się zaraz może stać z nami...

Chcieliśmy dobrze, a wyszło jak zawsze. Chcieliśmy pomóc, a sami wpakowaliśmy się w niemałe kłopoty...

Aby wydostać się z pokoju, musieliśmy otworzyć kilka kłódek oraz szyfrów. Nie zabrakło również elektroniki oraz zadań manualnych. Zabójca był bezwzględny i każdy, nawet najmniejszy błąd mógł skutkować utratą życia. My na szczęście uciekliśmy spod siekierki psychopaty, ale czy Ty odważysz się teraz tam wejść? Jeżeli tak, to szukaj, myśl, łącz fakty, współpracuj, kombinuj- może i Tobie uda się nie zostać kolejną ofiarą mieszkańców Czerwonego Pokoju.

Obsługa ponownie spisała się na medal. Spotykać takich Właścicieli to sama przyjemność i kropka nad "i" dodająca radości całej zabawie. Na pewno będę jeszcze długo wspominać wizytę w Domu Tajemnic- zarówno grę w pokojach, jak i czas spędzony w poczekalni :)

Nie wiem jak wyglądały poprzednie części Redrum, chodzą jednak słuchy, że nie były to łatwe pokoje i bynajmniej nie chodzi tu o trudność zagadek ;) W odsłonie czwartej – thrillu nie brak, a świetne dekoracje (jakby to nie brzmiało…) mocno urealniają całą historię. Można się wczuć. Zagadki bardzo dobrze osadzone w fabule, bez słabszych punktów. Bardzo polecam, w szczególności wszystkim fanom nieco mroczniejszych klimatów w ERach!