Diamond mine

Super klimatyczny pokój! Od początku czujesz, że przenosisz się do prawdziwej kopalni, musisz ubrać kask i uważać na głowę :)
Zagadki zróżnicowane, nie powiem, dwie z nich nas pokonały :D Ale z pokoju wyszliśmy z bardzo pozytywnym odczuciem, super obsługa (z resztą jak zawsze u Questów)
Jedynym naszym zastrzeżeniem byłaby kwestia techniczna - w kopalni jak to w kopalni, jest ciemno, a rozładowujące się źródła światła podczas rozgrywki, gdzie trzeba prosić mistrza gry o wymianę trochę psują immersyjność gry - może lepiej byłoby gdzieś w pokoju schować jakieś zapasowe :)

Nasz POKÓJ 26
Co nam się podobało?
PLUSY✅
✅ Klimat i wprowadzenie egzystują! Do kopalni jak przystało zjeżdza się szybem i w kasku z czołówką!
✅ Zagadki powiązane ze sobą dość logicznie.
✅ Zagadki różnorodne: na szperanie, pamięć, logikę, precyzję, mechaniczne.
✅ Dodatkowo wszystko dążyło do jasnego celu! (Choć nadal nie wiemy, co się stanie ze światem po zabraniu diamentu. Fuck it! My musimy mieć go do zdjęcia na fejsa!)

MINUSY⛔️
⛔️ Jeden dosyć poważny minus dotyczy zagadki, przy której osoby około 160cm wzrostu mogą już mieć problem. Należało by ja obniżyć lub udostępnić jakieś stołki, skrzynki - no coś dla konusa by mógł śmiało stawić czoło tej zagadce. Dobrze, że my mamy w M4 nasze wyrośnięte M1😎
⛔️ Zakończenie historii było za ciche jak na naszą głośną drużynę🙃
⛔️ Aaaa i największy minus kopalni to zniszczona przez kask fryzura M3 i niektóre elementy zagadek, które wplotły się M3 we włosy 🤭
Pokój starszego typu, ma już lata świetności za sobą, ale nadal daje radę! Warto!

Można śmiało powiedzieć, że to praktycznie nasz pierwszy pokój w życiu. 2 lata temu zdarzyło nam się trafić do Gdyni w innym składzie, ale to nawet nie była 1/10 tego co oferował ten pokój pod względem zaawansowania zagadek czy elektroniki. Tak czy siak z ręką na sercu śmiało polecam ten ER. Klimat niesamowity, a sceneria dopracowana w każdym szczególe.

2 mankamenty:
-mój kask spadał ponieważ uchwyt był uszkodzony,
- światło z kasku jest uważam tam bardzo potrzebne(rozładowują się szybko więc już na samym starcie obsługa prosiła aby nie włączać wszystkich świateł - słabe to) więc człowiek się blokuje starając stosować do zaleceń

Kopalnia diamentów to istny diament w sopockim oddziale Questrooms. Zwykle omijałem ten pokój, głównie z tego względu, że wydawał mi się nudny i nijaki.

Nic bardziej mylnego - Kopalnia to świetny pokój, z bardzo ładnym wystrojem i klimatem oraz naprawdę fajnymi zagadkami, które raczej rozwiązujemy liniowo, a wszystko układa się w pełną całość.

Pokój przeszliśmy w 2 osoby i myślę, że jest to idealna ilość osób. Oczywiście można go przejść również i w trójkę, aczkolwiek 4 śmiałków to już zdecydowanie za dużo - moim zdaniem, żeby była jasność.

Zdecydowany faworyt jeśli chodzi o sopocki Questrooms, aczkolwiek do odhaczenia został jeszcze Franek, który zapowiada się jeszcze lepiej.

Zaczynając od początku, czyli pierwszego pokoju do którego się wchodzi, nie zdradze co dokładnie się w nim dzieje, ale mega fajnie wprowadza w atmosferę i historię. Do tego ciasne przejście do jednego z kolejnych pokoi dobrze pasuje do klimatu. Ładny wystrój oraz oświetlenie. Większość zagadek była w miarę prosta, trafiło się też kilka przy których trzeba było więcej pomyśleć oraz jedna trudna, wymagająca dobrej pamięci i logicznego myślenia. Jedna z nich była oparta na koncepcie na który jeszcze nigdy nie trafiłem :D Generalnie zagadki rozwiązywało się liniowo, więc zawsze było wiadomo co trzeba zrobić, ale też każda była inna. Czasu było wystarczająco aby wszystko ogarnąć. Obsługa i komunikacja jak zawsze w pokojach Questrooms na plus, pasowało do pokoju :)
Dobrze się bawiliśmy i oczywiście zabraliśmy końcowy kryształ o który się w całej historii rozchodziło, przez co potem wieczorem mieliśmy pecha :P, także warto wpaść ze znajomymi.

Bardzo dobry pokój! Byliśmy już w kilku "kopalniach" ale ta chyba najbardziej przypadła nam do gustu! Zagadki spójne, pomysłowe i w klimacie. Co cieszy najbardziej, to to że po pokoju widać postęp w porównaniu z wcześniejszymi propozycjami, a tendencja jest wzrostowa, bo następny Frank wybił już poza skalę :) Polecam!

Chyba najbardziej niedoceniony pokój w Trójmieście. Ciekawe wprowadzenie wideo, zagadki w formie elektronicznej, klimatyczny wystrój a do tego interesująca fabuła. Prowadzący również na poziomie (dwóch Dawidów daje radę 😂) polecamy pokój jak najbardziej 👍

Bez większych wymagań wybraliśmy się na Kopalnię by dokończyć dzieła wyjścia ze wszystkich pokoi w Questrooms. Klimat oddany w 100%, na duży plus zasługują obiekty dekoracji i kolorystyka pokoju. Zagadki dość schematyczne choć nie brakowało zaskoczeń i innowacyjnych rozwiązań.

Do kopalni wybrały się 3 osoby od nas i to chyba było najlepsze rozłożenie grupy. Pokój nie zaduży, ale baaaardzo klimatyczny. Praktycznie brak kłódek, zagadki elektroniczne, klimat ciemności (zabawa jest w kaskach!). Pokój trudniejszy niż Czarnobyl i trochę bardziej zaawansowany. Ciekawy motyw z wprowadzeniem - wytłumaczenie + video

Kopalnia Diamentów to pokój skierowany raczej do grup 2-3 osobowych. Ja to miejsce odwiedziłem w drużynie 4 osobowej i niejednokrotnie przeszkadzaliśmy sobie, musieliśmy ustępować miejsca, dwie osoby zajmowały się czymś, a pozostałe przypatrywały. W klimat górniczej jamy wpleciono elementy fantasy.

Naszym zadaniem jest odnalezienie pewnego minerału. Jeżeli podejmiemy się tego wyzwania w grupie, która ma na koncie kilka pokoi, to z podpowiedziami powinniśmy być w stanie sobie poradzić. Początkującym odradzam.

Wystrój jest w porządku, przypomina to, co ma przypominać, natomiast jakość wielu elementów lekko mnie zniechęcała do interakcji z nimi. Przeszkadzało mi też to, że z jakiegoś powodu w pomieszczeniu pełnym minerałów, kamieni szlachetnych i innego cudactwa, przy jednej zagadce twórcy zdecydowali się je zamienić na pudełeczka z ich symbolem. Było to dziwne. Gdzieniegdzie można dostrzec źródła światła i kabelki, co nieco psuje immersję.

Zagadki są zróżnicowane, wszystkie miały sens, po chwili zastanowienia jesteśmy w stanie odkryć schemat, a potem rozwiązać łamigłówkę. Twórcy postawili na rozwiązania cyfrowe, jednak całość odbywa się raczej analogowo, przestawianie, dopasowywanie, przekładanie itd. Komunikacja z MG odbywa się przez krótkofalówkę. Poziom trudności określam jako średni.

Pokój nie wywarł na mnie jakiegoś specjalnego wrażenia, nie jest też zły. Taki zwyczajny escape room, w którym nie będziemy się zastanawiać, co autor miał na myśli, albo denerwować na niedziałające elementy. Jeśli odwiedziliście już pokoje ze szczytu trójmiejskiej toplisty, to śmiało możecie skierować swe kroki tutaj.

PLUSY
+ obsługa
+ nieźle odwzorowany klimat
+ zróżnicowane zagadki

MINUSY
- widoczna elektronika
- ograniczona przestrzeń ( dla 4 dorosłych osób)
- słaby stosunek cena/jakość