Pułapka Szeryfa

Szeryf pewnego miasteczka niesłusznie oskarżył nas o napad i kradzież. Za nic nie chciał słuchać naszych wyjaśnień i wtrącił nas za kratki. Trzeba było działać szybko i czym prędzej uwolnić się z tej pułapki szeryfa.

Jest to wiekowy pokój, będący typowym przedstawicielem ER pierwszej generacji. Wystrój i zagospodarowanie przestrzenne jest proste i nieskomplikowane. W tle przygrywa muzyka przywodząca na myśl dziki zachód.

Zagadki, w zdecydowanej większości wykorzystują rozwiązania analogowe, ale w paru miejscach wykorzystano też prostą elektronikę. Ogólnie zagadki rozwiązuje się dość przyjemnie, a poziom trudności nie jest zbyt wygórowany.

Obsługa spełniła swoje zadanie bez zastrzeżeń. Znalazła też czas na luźną rozmowę po rozgrywce.

Pułapka Szeryfa, to pokój starej generacji, który dobrze się sprawdzi jako chrzest bojowy dla początkujących grup. Dla doświadczonych graczy będzie to przyjemnie spędzone pół godzinki.

Bardzo fajny pokój w bardzo przyjemnym klimacik. Wszystkie zagadki pasują I tworzą spójną całość. Obsługa mega fajna!

Nieskomplikowany, liniowy, zdecydowanie odpowiedni na pierwszy raz. Są momenty, że rozgrywka prowadzi się sama, lecz nie raz trzeba użyć nieco kreatywności i połączyć pewne kropki. Jest typowo klasycznym pokojem, są kłódki, ukryte elementy, wystrój dość prosty, klimat ratuje muzyka w tle.

No po prostu SUPER! Klimatycznie, zagadkowo, wyszliśmy bardzo pozytywnie naładowani, zwłaszcza, że większość z nas dopiero co przeszła Red Dead Redemption... ;) A Pan z obsługi chyba był najlepszym dotychczas spotkanym Panem z obsługi!

Escape Gdańsk to jedna z niewielu trójmiejskich firm, do których nie mieliśmy jeszcze okazji zawitać. Nie warto było zwlekać bo czas jaki spędziliśmy w Pułapce Szeryfa, zdecydowanie można zaliczyć do tych udanych.
Do pokoju zawitaliśmy w 4-osobowej grupie. Wnętrze mimo, że dość ciasne jak na taką ekipę, zawierało dość zadań aby nikt się nie nudził. Zagadki nie były skomplikowane, żeby nie powiedzieć proste. O ile na niektóre z problemów nie wpadniemy za pierwszym razem, to z reguły druga lub trzecia koncepcja okazuje się raczej tą właściwą. Doświadczone drużyny mogą poczuć się nienasycone, gdyż całość zabawy ograniczy im się tutaj bardziej do około 30 minut (tak jak nam się to udało). Gra przebiega do tego w dość umiarkowanym tempie. Dobrze rozglądając się po pomieszczeniu, nie powinniśmy pominąć żadnych szczegółów, a podpowiedzi do zagadek umieszczone w postaci obrazków na elementach, dość klarownie wskazują co w danym momencie trzeba robić.
Rozwiązania zaproponowane w środku to masa kłódek różnego rodzaju + nieco elektroniki, zadań manualnych i magnesów. O ile taki układ zadań nieco ginie na rynku, gdzie modne ostatnio jest robienie pokojów bez żadnych kłódek, to nie odczuliśmy jakiegoś niesmaku w trakcie samej rozgrywki. Zadania są przede wszystkim grywalne, nie powodują irytacji samym ich rozwiązaniem, lub też nie psują się z niewiadomych przyczyn (co zdarza się przy elektronicznych pokojach).
Obsługa moim zdaniem dobrze się spisała wprowadzając i wyprowadzając nas z gry. Ciężko nam jest ocenić jakość podpowiedzi, gdyż nie potrzebowaliśmy ani jednej.
Głównym minusem tego pokoju jest moim zdaniem wystrój wnętrza. O ile klimat jakoś nadrabiany jest poprzez muzykę i elementy trwale przytwierdzone do ścian, o tyle samo wykonanie pozostawia wiele do życzenia. Nie widzę jakiegoś specjalnego nadwyrężenia budżetu w schowaniu głośnika do drewnianej skrzynki (bo na razie leży na widoku) czy zastawienia okien kratami czy drewnianymi okiennicami. Samo wnętrze pokoju też jest nieco puste, generalnie wszystko stoi pod ścianą, a miejsca jest na tyle dużo, że nic nie zaszkodziłoby wstawienie na środek dużego stołu który zawierałby kolejną (1 lub więcej) zagadkę.

Generalnie pobyt uważam za udany. Szkoda że krótko i łatwo, bez większych doznań estetycznych, ważne że mimo to przyjemnie i dzięki temu można śmiało polecić.
Howgh !