Stranger Room

ER przenosi nas w lata 80 do pokoju typowego nastolatka. Wystrój świetnie odzwierciedla minioną epokę, a różnego rodzaju smaczki pozwalają powrócić do lat dzieciństwa. Robi to naprawdę dobre wrażenie. Bardzo dobry pokój i wiele ciekawych i zaskakujących zagadek.
Wcale nie najprostszych ;) Obsługa na bardzo dobrym poziomie. Mistrzyni Gry bardzo chętnie porozmawiała z nami po grze na temat pokoju, zagadek i samego procesu tworzenia. Miło spędzony czas. Polecam!

Jestem fanką serialu i o rany jak ja się dobrze bawiłam! Fantastycznie oddane motywy - choć historia może być nieczytelna dla osób, które jej nie znały wcześniej, to wyzwania nadrabiają, bo są niepowtarzalne i nieliniowe. Pomysły na zagadki poza tym, że wierne tematyce, to całkiem oryginalne, myślenie wg utartego escape roomowego szablonu się nie przydało. Nie wykonujemy zadań jedno za drugim, tylko szukamy elementów i pokonujemy etapy w myśl kilku złożonych. Klimat lat 80-tych nie dominuje ogólnego wrażenia, za to subtelnie potęguje z każdym grywalnym rekwizytem - to też super sprawa, gdy te wszystkie fajne rzeczy się przydają, a nie tylko stoją jako dekoracje. Poziom trudności faktycznie skierowany do doświadczonych graczy, najlepiej i tak iść po jakiejś rozgrzewce, ale trzeba, a wręcz należy, bezapelacyjnie. Było mi autentycznie przykro, gdy musiałam wyjść :C

Zdecydowanie trudniejszy niż Dzicy Są. Wymaga nieszablonowego myślenia i łączenia kilku różnych elementów w ramach jednej zagadki. Udało się uciec 10 minut przed końcem bez podpowiedzi.

Pokój jako pierwszy tego dnia... i nie powiem, ale sprawił trochę trudności;) Połowa ekipy znała serial i bawiła się zapewne lepiej;) Dużo smaczków serialowych, zachowany klimat choć przez to pokój wydawał się trochę 'biedny'. Zagadki były ciekawe, ale niestety nie przemawiały do nas i nie zawsze trafialiśmy na logikę twórców. Jednak po przeanalizowaniu ich wiem, że większość była serio logicznie skonstruowana a reszta to nasza wina...może i niewyspania;) W każdym razie er godny odwiedzenia;)

Przed odwiedzeniem pokoju oglądnąłem serial, jednak nie jest to konieczne, aby przejść pokój.
Pozwala to jednak na lepsze wczucie się w klimat.

Zagadki dość trudne, ale logiczne. Przy zmęczeniu można się rozgościć na fotelu :)
Interesujące, zaskakujące zakończenie.
Polecam.

Byliśmy w 4ke (2os z doświadczeniem i 2 bez). Było w sam raz. Każdy miał coś do roboty no i do zabawy.
Pokój wystylizowanym na lata 80 jest w nim mnóstwo przedmiotów, które nawiązują do fabuły serialu i bohaterów.
Kreatywne, sprawne zagadki są dobrze przemyślane i sprawiające wiele wrażeń uczestnikom. Spostrzegawczość jest kluczem do wielu zagadek.

Ogólnie polecamy!

Pokój odwiedziliśmy z racji tego, że jesteśmy fanami serialu Stranger Things, jednocześnie słysząc pogłoski o rychłym zamknięciu pokoju (jak się na miejscu jednak okazało, była to jedynie zmiana właściciela a nie całkowite zamknięcie - pokój działa i działać będzie dalej). Rzeczywiście czuć klimat lat 80tych. Wystrój, meble, drobne rekwizyty, to wszystko na plus, pozwoliło nam to przenieść się w czasie do świata Stranger Things. Jednak na tym plusy się niestety kończą. Pokój składa się z prawie samych kłódek! Na próżno szukać tutaj ukrytych mechanizmów, elektrycznych rozwiązań - było może jedno/dwa. Przychodziliśmy do pokoju mocno podekscytowani, jednak już na wstępie, gdy Mistrzyni Gry zaczęła nam prezentować wszystkie rodzaje kłódek występujące w pokoju (a było ich na prawdę sporo), nasz zapał zdecydowanie opadł. Jakby tego było mało, w tym samym momencie Mistrzyni Gry obsługiwała pokój obok, wiec w trakcie wprowadzenia udzielała przy nas jednocześnie podpowiedzi (a raczej bezpośredniej odpowiedzi na zagadki) dla grupy w pokoju „Dzicy Są” - dzięki temu do niego już raczej nie zawitamy. Niestety przytrafiła nam się złośliwość rzeczy martwych - jedna zagadka nie zadziałała. Raczej nie robi nam to problemu gdy tak się stanie w trakcie gry (wiadomo, zawsze może się przydarzyć), jednak zwykle w takiej sytuacji Mistrzowie Gry reagują natychmiast. Niestety w tym przypadku tak nie było. 5 minut próbowaliśmy rozwikłać zagadkę, która nie działała, po czym Mistrzyni Gry zaskoczona powiedziała nam co powinno się wydarzyć. Z racji liniowości pokoju zatrzymało to nas na dłużej. Od tego momentu całkowicie odechciało nam się gry, czuliśmy się znużeni robieniem wszystkiego na jedno kopyto (czytaj głównie znajdź kluczyk/kod do kłódki). Zdecydowanie pokój potrzebuje odświeżenia, musi dostosować się do nowych standardów, tak jak robi to wiele starych pokoi zmieniając co jakiś czas zagadki i pozbywając się mnóstwa kłódek. Co więcej, cześć mechanizmów była już wyrobiona, a niektóre ważne rekwizyty mocno uszkodzone. Nie można nie wspomnieć o fakcie psującym klimat - przez drzwi pokoju było słychać hałas z korytarza i rozmowy Mistrzyni Gry z inną grupą. Zakończenie to całkowite rozczarowanie. Pokój ma potencjał, wystarczyłoby go odświeżyć pozbywając się tych wszystkich kłódek i zastępując nowoczesnymi rozwiązaniami, które mogłyby świetnie pasować do serialu. Jedynie fakt, że tematyka Stranger Things nam bardzo przypadła do gustu, ratuje pokój przed całkowitym niesmakiem. Niestety mimo pozytywnego nastawienia przed grą i klimatycznego wystroju, z przykrością musimy wystawić taką a nie inną ocenę.

Pokój ma już swoje lata, a jednak nas bardzo pozytywnie zaskoczył - choćby niespotkanym wcześniej rodzajem kłódki :)

Naprawdę klimatyczne wprowadzenie i miła Mistrzyni Gry. Fabuła, chociaż stosunkowo prosta, jak najbardziej wpasowywała się w tematykę pokoju. Scenografia i rekwizyty bardzo dobre, naprawdę sporo nawiązań do serialu. Zagadki były różnorodne i dość nietuzinkowe, a rozgrywka przebiegała płynnie - chociaż mieliśmy nad czym główkować i dostaliśmy dodatkowe 3 minutki na dokończenie gry :)

Z drobnych uwag, mieliśmy problem z dostrzeżeniem szczegółów podczas jednej z zagadek.

Polecamy! W szczególności fanom serialu.

(Pokój odwiedzony w 3 osoby.)

#19

A czy pamiętasz lata 80. ubiegłego wieku? Pamiętasz jak wyglądały ówczesne mieszkania? Pamiętasz te gadżety? ;)
Radio na kasety, plakaty ulubionych zespołów na ścianach, meblościanka i wersalka! To zdecydowanie wystrój tych lat, a pokój zdecydowanie przeniósł mnie to do wspomnień z dzieciństwa.

Zagadki nie należą do najłatwiejszych, ale nie są też szczególnie trudne. Wymagają zdecydowanie zaangażowania, logicznego myślenia i zauważania szczegółów.
Nie oglądałam serialu, ale mój współtowarzysz tak i z jego opowieści wiem, że pokój nawiązuje do serialu w pewnych aspektach.

Z niektórymi zagadkami/zadaniami spotkaliśmy się pierwszy raz i bardzo miło nas zaskoczyły. Mieliśmy w pewnym momencie chwilkę zawahania, ale z małą podpowiedzią udało nam się pójść dalej.

Ogólnie pokój jest mega fajny, daje do myślenia, jest efekt zaskoczenia. Po komentarzach uważam, że jest za słabo oceniany i zasługuje na większe noty! :)

Należy chyba zacząć od tego, że nie jestem fanem serialu który był inspiracją dla tego pokoju. Wybraliśmy się tam ze względu na:
1) przyjaciela, który owym fanem, owszem, jest (a w końcu czego się nie robi dla przyjaciół);
2) chęć odwiedzenia pokoju przed zamknięciem.*
Nie miałem w związku z tym żadnych wielkich oczekiwań, co pozwoliło mi się pozytywnie zaskoczyć 🙂 Pokój bardzo dobrze oddaje klimat amerykańskich lat '80 (czy też polskich '90). Wystrojowi nie można niczego zarzucić - jest konsekwentny i spójny z tematem. Zagadek jest sporo, są różnorodne i pomysłowe na tyle, że nawet gdy długo nie mogliśmy znaleźć rozwiązania, to nie popadaliśmy we frustrację 🙂 Z czasem pokój odkrywa przed nami kolejne karty, a wydarzenia nabierają tempa.
Mistrzyni Gry bardzo dobrze wprowadziła nas w pokój, a gdy potrzebowaliśmy małej pomocy to otrzymywaliśmy drobne wskazówki, a nie rozwiązania podane na tacy - czyli idealnie. Ponadto w swojej uprzejmości podarowała nam dodatkowe 3 minutki na dokończenie gry, bo byśmy się nie wyrobili 😅 Dzięki, dobrze się bawiłem!

*jak się okazało podczas rozmowy po grze, pokój nie tyle się zamyka, co zmienia właściciela. Jeszcze raz podziękowania dla ekipy In&Out za robienie świetnej roboty. Nowy właścicielu - nie zmarnuj potencjału! ;)