domixon

Odwiedziliśmy równolegle w piątkę dwa pokoje przy okazji Zjazdu PTD w Katowicach. Ja trafiłem do 'gąszczu" i bardzo polecam. Druga część ekipy z "Tuneli pod miastem" też wyszła zadowolona

Już na samym wejściu bardzo fajny klimat nadaje 'ala' bar - poczeklania dla gości. Z Mistrzem Gry można swobodnie porozmawiać o wrażeniach z ER w całej Polsce, a przy wprowadzeniu do pokoju zaskakuje gra aktorska.

Co do samego pokoju - poziom rzeczywiście średniozaawansowany. Generalnie liniowy, ale nie do końca. Bardzo fajne zakończenie ale nie mogę przecież spojlerować. Niektóre zagadki wymagają sporej precyzji/zręczności. Polecam, nie zawiedziecie się.

Escape Room nr 28, Katowice nr 2

Wrażenie po wyjściu z tego pokoju są proste - zachwyt!

Pokój doskonale przenosi nas w klimat noir, z główną bohaterką w postaci podstarzałej femme fatale ze światka kryminalnego. Wyważona ilość kłódek, matematyki, rozwiązań niekonwencjonalnych, mechanizmów, do tego piękne meble z epoki. Zagadki, a w zasadzie ich rozwiązywanie są bardzo satysfakcjonujące - a to najbardziej lubię w tej formie spędzania czasu i integrowania się ze znajomymi. Nie będę więcej pisał o samej rozgrywce żeby nie spojlerować ale trzyma w napięciu. Pokój nie jest liniowy, choć są oczywiście momenty których nie da się przeskoczyć a kilka zadań jest wieloetapowych.
Z resztą podobnie jak w "Laboratorium profesora Moreu" które miałem okazję dowiedzić 1,5 roku wcześniej lecz Kryjówka jest pokojem trudniejszym, dużo bardziej zaskakującym i satysfakcjonującym.

Podpowiedzi: za pomocą krótkofalówek, wzięliśmy do trzech zagadek/etapów, od razu trzeba podkreślić że Mistrz Gry nigdy nie podpowiada wprost i na jednej podpowiedzi do jednej zagadki czasem się nie kończy.
Rezultat: w 5 osób wyszliśmy około 1 minut po czasie.

ER nr 22

"Szopę "odwiedziliśmy korzystając z promocji wejście za 50 złotych, związanej z zakończeniem tego scenariusza planowanym na dzień 20.07.2017.
Pokój jasny- miła odmiana po wielu których gra toczy się w półmroku. Ściany drewniane jak to w szopie. Dużo przedmiotów. Dużo kłódek na kod albo kluczyk. Cyfr początkowo nigdzie nie widać.... Od czego by tu zacząć. Czas biegnie nieubłaganie ale pokój jest bardzo grywalny i rozwiązywanie kolejnych zadań sprawia radość.
A jest w dodatku nieliniowo, gra może się bardzo różnie potoczyć. Jedna grupa jedną zagadkę rozwikła na początku, innej pozostanie prawie na sam koniec.

Statystki: Escape Room nr 17.
Rezultat- W 4 osoby wyszliśmy 4 i pół minuty przed czasem.
Podpowiedzi - za pomocą krótkofalówek, dopuszczalne są dwie. Walczyliśmy z sobą żeby nie wziąć żadnej podpowiedzi i praktycznie się udało - wykorzystaliśmy podpowiedź do jednej kłódki mając prawidłowe hasło ponieważ się nie otwierała, usłyszeliśmy "wpisujcie dalej, macie dobre hasło". I się otworzyła.

Ocena końcowa: Dobry, nieliniowy pokój, który potrafi zaskoczyć. 9/10. Kłódki trochę wysłużone, mam nadzieję że w nowym pokoju wymienią na nowe.

Kwarantanna to przepis na udaną zabawę w mrocznym klimacie. Radzę wybrać się do tego pokoju zgraną ekipą - zadań jest wiele. Nie ma miejsca na przestoje, trzeba mieć oczy dookoła głowy, działać systematycznie i konsekwentnie, czytać podpowiedzi, kojarzyć fakty. Kwarantanna jest przykładem na to jak można połączyć tematykę pokoju z faktem, iż cała firma znajduje się w bardzo ciekawych budynkach dawnej fabryki WIMa, i wykorzystując to doskonale przystosować i zagospodarować przestrzeń. Sam pokój wciąga, Co bardzo istotne rozwiązywanie kolejnych zadań daje dużo satysfakcji. A to w tej zabawie ważniejsze niż samo wyjście z pokoju. Mistrzowie Gry świetni, zaangażowani w swoją pracę, w przypadku podpowiedzi nie dają gotowych rozwiązań na tacy.

Podpowiedzi: za pomocą krótkofalówek, wzięliśmy dwie, trzecią upewniającą przed przedostatnią zagadką
Rezultat: w 5 osób wyszliśmy około 6 minut przed czasem. Ocena końcowa: 5.5/6. Kolejny po "Ostatniej Stacji" pokój w WIMie zakończony w podobnym czasie i z pełnią satysfakcji. Kwarantanna jest jednak trudniejsza. Oba pokoje z kategorii "must visit" w Łodzi.

PS. Jeśli miałbym coś zmienić - dodałbym oznaczenie na skrzyni którą znajdujemy na początku gry blisko wejścia.

Spokojne osiedle Oświecenia w Poznaniu. Escape Room wtopiony w klatkę schodową bloku. Sympatyczna obsługa. Słyszymy fabułę rozgrywki: był grill, muzyka, zabawa, a teraz... mrok, cisza. Ten słodkawo metaliczny zapach. I ON....

Do pokoju "Kolekcjoner" przychodzi się po emocje, po to, żeby doskonale zatopić się w panujący w pomieszczeniu kilmat. Po doznania. Nie zabraknie bardzo różnorodnych zagadek, zadań znanych z innych ER, jak i nowych, unikatowych. Walki z czasem, walki z samym sobą, ze swoimi słabościami. Współpracy .
Ale te... DOZNANIA. Jeszcze długo po wyjściu będziecie pod głębokim wrażeniem. Doznań..

Statystki: Escape Room nr... 13. Wiedziałem gdzie pójść z tej okazji:P
Rezultat- pierwszy raz nie udało się wyjść z pokoju, mimo przedłużenia czasu o kilka minut. Potrzebowalibyśmy jeszcze z 8-10 minut. 2 osoby to trochę mało, trzeba się mocno streszczać.
Podpowiedzi - bardzo różnorodne! unikalne!
Ocena końcowa: Pokój MIAŻDŻY! Must visit.

"Nie wzniecił jeszcze tak wielkiego pożaru. Hipnotyczny pomarańcz, błękit szaleństwa na tle czarnego nieba. I siwy dym unoszący się wysoko nad budynkiem. Wdychał z lubością znajomy zapach spalenizny i starał się zapamiętać każdy z obrazów, by starczyło na jak najdłużej. Wiedział, że wkrótce będzie potrzebował tych widoków" - Katarzyna Bonda "Lampiony".

Rewelacyjny Escape Room - trzeba się pilnować przy recenzji żeby nie zdradzić zawiłości pokoju - mogłoby to kolejnym odwiedzającym popsuć zabawę. Znajomość książki nie jest konieczna, ale pozwala jeszcze bardziej wczuć się w klimat (przy jednym dosyć niekonwencjonalnym rozwiązaniu znajomość książki może też się delikatnie przydać, chociaż ja wpadłem na to dopiero 30 minut po wyjściu z pokoju mimo niedawnej lektury powieści Bondy).

W "Lampionach" jest wszystko - świetny klimat, rewelacyjny wystrój, wykorzystanie całej przestrzeni pokoju, kłódki, mechanizmy, rozwiązania techniczne i zręcznościowe, miła obsługa. Obowiązkowa pozycja na mapie łódzkich Escape Roomów. Poleciłbym też przyjezdnym w ramach urozmaicenia zwiedzania Łodzi.

Musicie to sami przeżyć!

"Odwrócona grawitacja" daje okazję do spojrzenia na ER z innej perspektywy. I łódzkie kamienice- w bloku coś takiego nie miałoby szansy powstać. Bawiłem się dobrze, ale zabrakło wisienki na torcie. Olbrzymia przestrzeń wg mnie prosiła się o jakąś zagadkę zręcznościowo-wysokościową. Wielki plus za prowadzącego który wnikliwie śledził grę i cały czas wiedział dokładnie co zrobiliśmy, a co jeszcze przed nami i jak nas naprowadzić gdy używaliśmy krótkofalówki.

Rezultat- wyszliśmy 15 sekund po czasie
Ocena końcowa: Pokój z potencjałem, nie polecam na pierwszy raz z ER, ale 2-3 i dalej jak najbardziej.
Przy Kilińskiego będzie funkcjonował do końca kwietnia - warto odwiedzić zanim zniknie z mapy Łodzi.

Wybrałem się do ER "Szpital" wraz z kolegą, również lekarzem, w związku z odwiedzinami stolicy - odbywał się tu kurs do specjalizacji, a pokój wydał nam się wg Lockme jednym z ciekawszych w okolicy, związany z branżą i zarazem odpowiedni dla dwóch osób. "Szpital" firmy Escape Plan nie mieści się już w dawnym budynku szpitala dziecięcego Omega (jak przeczytamy w poprzednich komentarzach na Lockme) - został przeniesiony do innego budynku nieopodal. Zabawa na tym chyba tylko zyskała, wydaje się że pokój został dopieszczony do perfekcji, na co wiele poprzednich komentarzy niekoniecznie wskazywało.
Pokój zrobił na mnie bardzo pozytywne wrażenie. Dobrze zaaranżowana przestrzeń, zwroty akcji, wiele ciekawych łamigłówek. Dużo satysfakcji z kolejnych rozwiązanych zadań. Uważam, iż niezwykle trudno jest z niego wyjść bez jakiejkolwiek podpowiedzi. Z delikatnym wsparciem znacznie prościej.
Ogromny plus dla obsługi - pani prowadząca wiedziała dokładnie co robimy, wystarczyło tylko powiedzieć "utknęliśmy" i dostawaliśmy wskazówkę - bynajmniej nie podanie na tacy rozwiązania. Usłyszeliśmy też bardzo cenną wskazówkę techniczną spowodowaną naszymi nieudolnymi staraniami wykonania pewnej czynności.
Czysto branżowo: znajomość mianownictwa łacińskiego przyspieszyła odrobinę rozwiązanie jednej zagadki, użycie natomiast nazwy tablica Snellena wywołało pewną konsternację ze strony obsługi - zapomnieliśmy się odrobinę.

Rezultat- wyszliśmy około 5 minut przed czasem (+/- 2min, nie spojrzeliśmy na czas). Podpowiedzi - za pomocą krótkofalówek - potrzebowaliśmy ich sporo - około pięciu, plus malutkie podpowiedzi techniczne
Ocena końcowa: Mucha nie siada! Fabuła jest. Szukanie, dużo różnorodnych zagadek, zagadka wieloetapowa, zagadka zręcznościowa- jest. Pełna satysfakcja, mogę z ręka na sercu polecić każdemu. Cena za dwie osoby w promocji Tanie Poranki (a obejmowała nawet wejście o 15:00) 70 złotych! Uważam że to naprawdę tanio.

Masz pociąg z Centralnego dopiero za 2 godziny - idź do Escape Roomu na Nowogrodzkiej!!!

Od jakiegoś czasu planowałem wspólny wypad z kolegami i koleżankami z pracy do Escapu Roomu. Miał być festiwal relaksu - palmy, plaża, kokosy, błękit oceanu. Spośród wielu łódzkich ER utrzymanych w klimacie grozy, horroru, kryminału wybór padł więc na pokój KOD - o nazwie Bezludna Wyspa, z poziomem trudności ocenianym na "średni". Niestety z wypadu planowanego na 5 osób łącznie stawiły się tylko trzy. Brrr.., weź tu się człowieku integruj.

Wchodzimy do lokalu. Pierwsze zaskoczenie: zdjęcia na spokojnym tle z kokosami które widzieliśmy na fanpage'u KOD okazały się zdjęciami z... poczekalni. a prowadzący - zna nas z pracy! My tu właśnie od roboty uciekamy Panie, dawaj Pan plaże! Prowadzący powiedział nam, że trafiliśmy na bezludną wyspę i jeśli nie uda nam się w ciągu 50 minut znaleźć współrzędnych geograficznych tego miejsca i doczekać aż przyleci po nas helikopter zjedzą nas.... tygrysy.... Wchodzimy do pokoju a tam... dżungla. Zaraz, zaraz - gdzie te kokosy? Gęsto: palmy, kora, liany, porozrzucane bagaże. Nagle ryk tygrysa.....
Trzeba zakasać rękawy, jak... w robocie. Szukamy, przeczesujemy, liczymy, kombinujemy, zegar tyka. Nieubłaganie.
...

Rezultat- potrzebowaliśmy około 3 dodatkowych minut (dzięki uprzejmości prowadzącego) żeby uporać się ze wszystkimi zadaniami. Podpowiedzi - za pomocą krótkofalówek.
Ocena końcowa: Świetne miejsce, godne polecenia. Dla początkujących, a zwłaszcza debiutujących trudne ale do przejścia. Zagadki różnorodne, niektóre bardzo ciekawe. Dostaliśmy na koniec nawet zniżkę:). Na pewno wrócimy odwiedzić pozostałe pokoje KODu.

Niezwykle udany wypad do laboratorium profesora Moreau! Tym razem małe przełamanie konwencji - do ER wybrałem się ze znajomymi z drużyny biegowej o nazwie Morena Czołowa, pierwszy raz w takim składzie. Dla połowy był to debiut w ER. Dla mnie siódmy odwiedzony pokój. Zapowiadało się więc bardzo ciekawie.

"Niepokój" mieści się w kamienicy na rogu Próchnika i Piotrkowskiej, niezwykle efektownej z frontu. Kamienica Karola Scheiblera została wybudowana w latach 1830-1832, od 1971 znajduje się w rejestrze zabytków. Wewnątrz widać ząb czasu, typowy dla wielu budynków przy Piotrkowskiej. W "Niepokoju", mieszczącym się na trzecim piętrze powitał nas bardzo sympatyczny prowadzący, doskonale wprowadził w grę, porozmawiał o dotychczasowych doświadczeniach z ER - widać pasję w tym czym się zajmuje. Mając co czynienia z takimi ludźmi jeszcze bardziej chce się chodzić do takich miejsc.

Wchodząc do pokoju na pewno każdemu rzuci się 'zadanie' znajdujące się na samy środku pokoju - to coś co przykuwa uwagę, doskonała kwintesencja samego laboratorium, choć nie brak w nim mnóstwa innego sprzętu charakterystycznego dla każdego labu. Wiele różnorodnych sprzętów z którymi trzeba się bardziej lub mniej dokładnie zapoznać.
Pokój jest spójny, logiczny, z dobrze naznaczoną fabułą. Nie można mu zarzucić liniowości, w wielu momentach liczne grupy będą miały co robić, są też momenty skupiania się na jednym zadaniu - szczególnie "moment kulminacyjny", rodem z prawdziwego labu - ale nie mogę nic więcej zdradzać. Myślę że o to własnie chodzi w pokojach ucieczki - część zadań robimy oddzielnie, te kluczowe wspólnie, wszyscy generalnie kontrolują przebieg całej gry. Rozwiązania proste, średnie, trudniejsze, i też te naprawdę zaskakujące - dla każdego coś interesującego. 50 minut to zupełnie wystarczający czas.

Podpowiedzi: na uczestników czekają wskazówki w dowolnej ilości, porozumiewamy się za pomocą krótkofalówek. Z podpowiedzi skorzystaliśmy dwukrotnie.

Rezultat: w 6 osób wyszliśmy z pokoju na ponad 10 minut przed czasem. :)

PS. W dniu wyjścia do ER, nie mogąc się doczekać włączyłem sobie "Wyspę doktora Moreau" z 1996, z Marlonem Brando, Val Kilmerem - naprawdę ciekawy, dający do myślenia film. Klimat opisywanego pokoju jest na szczęście znacznie lżejszy, znajomość fabuły książki Welssa czy jej poprzednich ekranizacji nie jest w żaden sposób w tym ER konieczna.