Iw78

Do tego pokoju wybieraliśmy się od dawna, ale ciągle odkładaliśmy wizytę ze strachu. Ze strachu, że mamy za mało doświadczenia na tak trudny pokój oczywiście :). Jednak w końcu postanowiliśmy się z nim zmierzyć i nie żałujemy. Klimat i wystrój świetne, zagadki urozmaicone, ciekawe. Jak na horror przystało jest "element straszący". Trudność pokoju nie wynika z samych zagadek (przynajmniej dla nas), ale z dużych utrudnień w pierwszej fazie gry. Pokój ma duży potencjał i moim zdaniem zasługuje na 10 i zdecydowanie wyższe miejsce w rankingu, ale... No właśnie były też wpadki.
Po pierwsze obsługa opowiadająca przed wejściem do pokoju o "dziwnych zachowaniach" innych graczy. Może miało to być śmieszne, ale dla mnie było żenujące. Nie działał pewien element jednej zagadki, a właściwie działał nieprawidłowo. Straciliśmy sporo czasu, bo na początku nie wiedzieliśmy jak to ma wyglądać. W końcu się zorientowaliśmy, że to nie działa poprawnie i wpadliśmy na to jak wykonać to zadanie, jednak potrzebowaliśmy sporo cennego czasu. Po wyjściu poinformowaliśmy obsługę o wadliwym elemencie, ale pan to skwitował, że przecież wykonaliśmy zadanie. Do tego czekaliśmy też na podpowiedź trochę czasu a obsługa nas nie widziała, bo jak się przyznała po wyjściu była zajęta innymi grającymi. Jeszcze taka drobnostka, mniej latarek UV, więcej zwykłych.

Pokój przestronny, ładnie urządzony, czysty. Zagadki ciekawe, logiczne, w sam raz dla dzieci. Zabrakło tylko wprowadzenia, jakiegokolwiek. Mimo wszystko dobrze się bawiliśmy.

Najbardziej zaskakujący pokój w jakim byliśmy. Początek trudny. Błądziliśmy po tym lesie i nic nie mogliśmy znaleźć, ani klucza, ani tajnego przejścia ani nawet grzybka ;). Po małej podpowiedzi ruszyliśmy i potem już szło gładko. Niespodziewane przejścia, ukryte pomieszczenia no i niesamowite zagadki. W pokoju królują kłódki, ale znalezienie szyfru dawało tyle radości, że w ogóle to nie przeszkadzało. [spojler], za co duży plus. Niechcący stworzyliśmy sobie zagadkę tam gdzie jej nie było a uzyskany kod pasował do kłódki, którą mieliśmy otworzyć później(!). Szczególnie w pamięci utkwiły mi dwa zadania wymagające współpracy, były naprawdę świetne. A na koniec super fotka z pięknym tłem. Czekamy na kolejne pokoje.

To zdecydowanie najlepszy pokój w jakim byliśmy. Bardzo sympatyczni właściciele, fajne wprowadzenie no i sam pokój. Mnóstwo elektroniki, ale w końcu to pokój gościa, który ma drogocenne dzieła sztuki i wiele kosztowności. Duża różnorodność zagadek i zadań, które nie były bardzo trudne, ale trzeba było wykazać się spostrzegawczością, zwinnością, pomysłowością. Ciekawy sposób przekazywania podpowiedzi. Żałowaliśmy tylko, że jeden "element" wystroju pokoju nie odegrał większej roli. Przez chwilę myśleliśmy, że zmusza nas do wypowiedzenia hasła, które będzie otwierało jakąś skrytkę. Dopiero byśmy szczęki z podłogi zbierali.

Wprowadzenie od wejścia, świetny pomysł, ale... No właśnie nie do końca mnie to przekonało. Z jednej strony pan grał swoją rolę a za chwilę sprzątał pokój albo sprawdzał coś na telefonie, omawiał sprawy techniczne potem znowu grał. Trochę się to kupy nie trzymało. Może lepiej byłoby załatwić wszystkie formalności a później wskoczyć w jakiś poszarpany kitel, rozwichrzyć włos i wtedy wprowadzić grupę do pokoju. Sam pokój, zagadki, mechanizmy, urządzenia świetne. Jakbym się miała do czegoś przyczepić to warto byłoby jeszcze wymienić kartki ze wskazówkami, bo były mocno zużyte, wręcz rozpadały się w rękach. Ogólnie bawiliśmy się świetnie, wzięliśmy tylko 2 podpowiedzi i wyszliśmy po 53 minutach, co uważamy za dobry wynik, biorąc pod uwagę nasze małe doświadczenie i skład w połowie dziecięcy.

Świetny pomysł z szukaniem wejścia do pokoju. Wystrój pasujący do epoki. Wszystko tam idealnie pasowało. Brak kłódek na szyfr, za co duży plus, fajne mechanizmy. Zagadki liniowe, co nie znaczy, że ktoś się nudził. Czasami potrzeba było wielu rąk. Z pokoju wyszliśmy zadowoleni z siebie i o to przecież chodziło.

Szliśmy do tego pokoju z dużymi apetytami. Wprowadzenie świetne, dla nieznających tematu lekcja historii, dla mających jakieś pojęcie możliwość dyskusji, analiza niepowodzenia operacji Walkiria. Pokój dość duży, można było poczuć klimat tamtych czasów. Niestety bardzo dużo kłódek, na dodatek brak jakiegokolwiek powiązania zagadki z miejscem wpisania kodu. Dużo szukania, co nie było łatwe z powodu ciemności panujących w pokoju. Jedna latarka to trochę mało, część ekipy musiała działać po omacku. Potrzebowaliśmy kilkunastu (!) podpowiedzi, co wprawiło nas w lekkie zażenowanie. Potem przeczytałam, że większość drużyn też tak miała, więc chyba coś jest nie tak, może więcej światła, wskazówek. Zakończenie też trochę rozczarowało, brakowało jakiegoś efektu, w końcu to była bomba.

Bardzo klimatyczne miejsce. Pani prowadząca bardzo sympatyczna. Każdy z nas dostał swoją postać, co bardzo ucieszyło młodszą część ekipy. Pokój oficera dość mały, ale wystrój odpowiedni. Dość szybko przeszliśmy do kolejnego pomieszczenia, które nie było już tak klimatyczne. Dużo kłódek, ale też i inne mechanizmy. Zagadki dość trudne jak dla początkujących, ale po małych podpowiedziach daliśmy radę. Niestety jeden mechanizm chyba był popsuty, gdyż można było go otworzyć do połowy bez rozwiązania zagadki, a po rozwiązaniu było dokładnie tak samo. Końcówka mocno nas zaskoczyła, zrobiło się bardzo mroczno. Straciliśmy też trochę czasu szukając w ciemnościach drzwiczek, do których pasowałby klucz, który znaleźliśmy. Jak się później okazało ktoś zapomniał zamknąć nim szafę. Gdyby nie te wpadki ocena byłaby wyższa, bo bawiliśmy się świetnie.