vainamoinen

Na wstępie bardzo uprzejmy pan, pasujący do tego miejsca opowiedział nam całą historię bunkra. Wspomniał też między innymi, że pokój otworzyli niedawno (byliśmy jakoś we wrześniu albo październiku 2015 roku) i że jego twórcy, nie chcąc sugerować się innymi tego rodzaju atrakcjami, po żadnych escapach nie chodzili. I to się im udało. Nie odwiedziliśmy już żadnego innego takiego pokoju i pewnie już nie odwiedzimy. Zagadki totalnie inne. I miejsce nietypowe. Rewelacyjne! Stary bunkier przeciwatomowy z labiryntem podziemnych korytarzy i tonami starego sprzętu wojskowego. Bajka! Ale na tym plusy tego "nie sugerowania się" kończą się. Zagadki, niespotykane, ale też bardzo trudne. Kto nie ma porządnej smykałki do elektryki, nie będzie wiedział, co zrobić. Efekt był taki, że chłopak stał pod drzwiami i krok po kroku mówił, co mamy robić. A robić trzeba było sporo. I mało, że było to trudne, ale w większości też po prostu niebezpieczne. Prawdziwe druty kolczaste i gwoździe w bliskiej odległości od twarzy i oka. Prawdziwe świece do oświetlenia ciemnego pokoju (z której cały gorący wosk poleciał na mnie pod sam koniec), zabawa z prądem, niewskazana dla osób z chorobami serca. Do tego wszystkiego wszędzie niesamowity brud i pleśń. Ok, rozumiem, że bunkier, że stary. Ale o warunki higieniczne warto by się jednak zatroszczyć. Jak ktoś lubi ekstrema i ryzykowny real zamiast bezpiecznych atrap, to zapraszam. Zważywszy jednak na fakt, że escape room to zabawa dla każdego i z zasady powinno być bezpiecznie, Sala Tortur po prostu nie spełnia podstawowych wymogów.