Włóczykij

Myśleliście kiedyś, by udać się za kulisy opery? Poznać ją i zobaczyć wszystko od zaplecza? My chcieliśmy to zrobić na osiedlu Piastowskim w Poznaniu. Ale to nie było takie zwykłe zwiedzanie, ponieważ tuż przed spektaklem okazało się, że znikła primadonna, a w operze... grasuje upiór zakochany w solistce! Nie mogliśmy tego tak zostawić. Natychmiast ruszyliśmy, by uratować nie tylko śpiewaczkę, ale także honor teatru i światową premierę.

Wystrój pokoju dość skromny, ale bardzo realny. Część rekwizytów pochodzi z prawdziwej opery! Klasyczne kłódki przeplatają się z zadaniami manualnymi oraz odrobiną elektroniki. Przy okazji poszukiwań można sobie przypomnieć garść informacji związanych z muzyką (bez obaw- dodatkowa wiedza się przyda, ale jej brak w niczym nie przeszkodzi, bo odpowiednie wskazówki są w środku). Wszystkie zagadki są związane z tematyką, ich poziom trudności jest zróżnicowany (łatwo/średni), dzięki czemu gra jest dynamiczna. Nie znajdziemy tutaj niespotykanych czy zaskakujących rozwiązań, jednak przez pokój idzie się bardzo fajnie i przyjemnie.

Na zakończenie jeszcze kilka słów o obsłudze. Jak możemy przeczytać w internecie primadonna to "wiodąca śpiewaczka operowa w teatrze operowym. Zwykle sopran. Według stereotypu primadonna jest nieprzewidywalna, kapryśna, egoistyczna, ma wysokie mniemanie o własnej wartości."
Nasza Mistrzyni Gry to na pewno doskonała i czołowa śpiewaczka operowa. Jednak wyżej przytoczony stereotyp na pewno do niej nie pasuje. Pani Iwona to pozytywna, skromna osoba, a jednocześnie wulkan energii, którą zaraża. Po grze opowiedziała nam prawdziwą historię, która była inspiracją do powstania pokoju.

Właściciele połączyli swoje dwie pasje- miłość do muzyki i miłość do ER, co w efekcie dało bardzo solidny i niestandardowy pokój, w którym można się nie tylko świetnie bawić, ale również czegoś dowiedzieć.

...jak nazwa pokoju wskazuje ;)
Dlatego pokój jest bardzo dobry dla ludzi w każdym wieku (można do niego wejść również z dziećmi) oraz dla osób antyhorrorowych czy bojaźliwych (jak już wyżej wspomniałam - wbrew nazwie pokój z krwią nie ma wiele wspólnego).

Klimat super! Miejsce, w którym się znajdujemy możemy poczuć kilkoma zmysłami. Scenografia utrzymana jest w stylu steampankowym, zwłaszcza na pewnym etapie gry zachwyca wykonaniem, a dobrze dopracowany wystrój wieńczą efekty świetlne i dźwiękowe.

Byłyśmy we dwie i room stanowił dla nas małe wyzwanie. Nie polegało ono jednak na trudności zagadek (miały one średni stopień), a raczej na ich ilości i nieszablonowości. Będąc przy zagadkach: są one kreatywne, nieoczywiste i zróżnicowane, w pełni elektroniczne.

Aby powstrzymać Krwawego Barona i jego nikczemny plan trzeba logicznie myśleć i łączyć fakty, przyda się również sokoli wzrok oraz umiejętność współpracy.

Duży plus za interakcję z profesjonalnym i sympatycznym Mistrzem Gry. W pewien sposób dodawało to uroku całej zabawie.

Moje zamiłowanie do whisky i gier hazardowych wpakowało mnie w niemałe tarapaty. Od czego jednak ma się przyjaciół? Bez zbędnych pytań i wyrzutów wybrali się razem ze mną ten ostatni raz do Las Vegas, by zdobyć kasę i wyciągnąć mnie z finansowych kłopotów.

Jeżeli chodzi o wystrój pokoju to do prawdziwego kasyna wiele brakuje (miałam przyjemność być w kilku), jednak klimat jest zachowany, a ciekawy scenariusz i oryginalny sposób, w jaki gra została poprowadzona, nadrabia niedociągnięcia związane ze scenografią.

Zagadek jest stosunkowo dość mało (choć dla 2-3 osób w sam raz), są nieliniowe i nieszablonowe, mocno osadzone w fabule. Duży plus za "czasoumilacz", który sprawia, że w pokoju możemy nie tylko rozwiązywać zagadki i bardziej poczuć klimat, ale również sprawdzić czy mamy szczęście w kartach czy w miłości ;)

Obsługa spisała się na medal, świetnie towarzysząc nam zarówno w trakcie, jak i po grze, poświęcając czas na rozmowę oraz wymianę doświadczeń.

Kac Vegas to lekki i przyjemny pokój. Dla nas był w sam raz jako szósty pokój tego dnia i dzięki niemu zdobyliśmy kasę nie tylko na spłatę długów, ale przy okazji starczyło także na kolejne ER ;)

"Żółty znak" zaciekawił nas zarówno opisem, tematyką, jak również bardzo dobrymi opiniami. Musieliśmy zatem go odwiedzić i sami się przekonać.

Klimat jest niesamowity i budowany już od momentu przekroczenia progu firmy. Potem chwila niepewności i zaskoczenia: "Kurcze, gdzie my w ogóle jesteśmy i ilu ich tutaj jest?". Pokój stylizowany jest na... Zaraz, zaraz, przecież my naprawdę w niej się znajdujemy! No tak i w tym tkwi ogromna siła- Twórcy świetnie wykorzystali naturalne walory przestrzeni i genialnie ją zagospodarowali.

Otwieramy oczy i zaczyna się prawdziwa przygoda. Rozpoczęcie porywające, mroczne i tajemnicze - po prostu sztos. Fabularnie i klimatycznie pokój na najwyższym poziomie.

Zagadki logiczne i spójne, niektóre czasochłonne i wielopoziomowe, większość w klimacie pokoju (tylko jedna tematycznie nie do końca mi pasowała). Są kłódki, jest elektronika i zadania manualne.

Na początku rozgrywki było bardzo ciemno, dlatego dla takich ślepaków jak ja, zwyczajnie męcząco, a momentami wręcz frustrująco. Potem zrobiło się trochę jaśniej, ale pojawiła się kolejna przeszkoda, a mianowicie- niska temperatura. Największy minus tego pokoju (nie tylko w moim, ale również w odczuciu całej naszej grupy) to po prostu... zimno. Rety, muszę przyznać, że temperatura bardzo zepsuła mi zabawę i utrudniła, a wręcz wyłączyła myślenie. Pod koniec usiadłam owinięta w co się dało i zamiast zastanawiać się nad zagadką, myślałam o tym, żeby jak najszybciej stąd wyjść i napić się gorącej herbaty...

Dlatego w ocenie ogólnej mogę zostawić jedynie osiem gwiazdek.
Myślę, że warto odwiedzić "Żółty znak"- nawet dla samego wyjątkowego klimatu- ale zdecydowanie w bardzo ciepłym ubraniu (nawet w kurtkach!) albo wybrać na wizytę cieplejszy dzień.

Żeby zakończyć jeszcze jakimś miłym akcentem to zaznaczę, że Mistrzyni Gry (choć na początku jakoś tak dość ponuro i marnie wyglądała ;)) to w rzeczywistości bardzo sympatyczna, uśmiechnięta i profesjonalna dziewczyna.

"(...) spytaj lepiej w co nie grałem. We wszystko, co mi dawało prawdziwego kopa. Z początku wygrywałem. Dużo. Potem zacząłem przegrywać. Pomyślałem, że jeśli jeszcze trochę pogram, wszystko odzyskam..."- tak opowiadał nam jeden z członków Zamkniętego Kręgu Hazardzistów. Jednak jak się później okazało, powodem ciągłych przegranych nie była zła passa. Właściciele kasyna dopuszczali się oszustw na wielką skalę. Nie mogliśmy tego tak zostawić! Jako prywatni detektywi postanowiliśmy odzyskać ukradzione pieniądze i dowiedzieć się, jak doszło do oszustwa.

Pokój na początku wydaje się niepozorny i dość liniowy, z czasem jednak można się podzielić i rozwiązywać kilka zadań jednocześnie. Zagadki bardzo różnorodne zarówno pod względem rodzaju, jak i trudności. Niektóre łamigłówki przysporzyły nam trochę kłopotów, bo w naszym odczuciu były mało intuicyjne i trochę chaotyczne, choć jak najbardziej logiczne.

Przygotowany scenariusz gry momentami zaskakuje. Podobnie jak jeden z elementów wystroju, który zadziwia i którego nie spotkacie w żadnym innym ER (a o którym na koniec zabawy Właściciel z pewnością opowie kilka ciekawostek).

Sławek oczywiście ponownie spisał się na piątkę z plusem, ale żeby znów nie przedłużać (i nie nadużywać cierpliwości czytelników i potencjalnych klientów) to przypomnę krótko, że zaraża On pozytywną escape roomową energią i radością życia.

Jako że to już trzecia (i na razie niestety ostatnia opinia do pokojów tej firmy) to napisze jeszcze tylko, że odwiedziny w Escape Arena to sama radość i chętnie tu wrócimy, bo wiemy, że czekają na nas otwarci, życzliwi ludzie oraz mnóstwo fantastycznej zabawy.

Nie przepadasz za science- fiction?
Z gwiezdnymi wojnami raczej nie jest Ci po drodze?
Z odległą galaktyką też nie masz wiele wspólnego?
To tak jak ja. Ale muszę przyznać, że pokój jak najbardziej nadaje się również dla takich ludzi i warto go odwiedzić bez względu na wiek i zainteresowania ;)

Do tej pory nie miałam zbyt dobrych wspomnień po pokojach związanych z tematyką kosmosu, ale ten room to zmienił.

Już od wprowadzenia wyczuwamy atmosferę i udajemy się do środka z przeświadczeniem, że czeka nas ważna misja do wykonania. Fabuła jest spójna i ciekawa, wkomponowana w całą grę.

Wszelkie elementy wystroju i dobrze dobrane rekwizyty tworzą fajny klimat, a ścieżki dźwiękowe i gra świateł dodatkowo go podkręcają. Szczególnie jeden element wywołał u mnie efekt "wow". Natomiast myślę, że fani Star Warsów zauważą i docenią wiele smaczków i nawiązań do filmu.

O naszej Mistrzyni Gry można pisać same dobre rzeczy (w końcu imię Gosia do czegoś zobowiązuje ;))- pogodna, otwarta, radosna, profesjonalna, chętna do rozmów i wymiany opinii.

Tę opinię zacznę nietypowo od obsługi, ponieważ Właściciel był tak fantastyczny i wyjątkowy, że nie mogę o Nim wspomnieć dopiero na końcu. Jest to taka osoba, z którą spędza się więcej czasu na rozmowie niż na samej grze w pokoju. Sławek po prostu jest urodzony do pracy w ER i do przebywania między ludźmi. Wiecznie uśmiechnięty, buzia Mu się nie zamyka (tak, można jednocześnie się uśmiechać i gadać ;)), wszystko co robi, robi profesjonalnie, a jednocześnie całym serduchem i z pasją.

Po krótkim przypomnieniu zasad przechodzimy do konkretów. Wprowadzenie jest ciekawe i oryginalne, a fabuła toczy się przez całą grę.

Wystrój cudowny- rozpoczynając od kolorów na ścianach, poprzez meble i wszystkie pozostałe rekwizyty oraz elementy, które pobudzają nasze zmysły. Do tego świetne efekty świetlne i dźwiękowe. Ogromny plus również za zmiany klimatu. Dzięki tej całej otoczce możemy się poczuć jak prawdziwi wikingowie- poszukiwacze.

Zagadki przemyślane, związane z tematyką, raczej proste (poziom, powiedziałabym, łatwo/średni), dlatego zabawa przebiegała płynnie i miło. Pokój jest w dużej mierze oparty na elektronice, ale nigdzie nie znajdziemy wystających kabli, czarno- żółtej taśmy, czy naklejek "stop"- jest on po prostu dopracowany na maxa. Oprócz wspomnianej wyżej elektroniki są również zadania manualne i kłódki.

W pokoju bawiliśmy się doskonale, z całego serca polecamy i sami chętnie kiedyś wrócimy do Escape Areny.

Tłuc się 10 godzin autobusami, żeby odwiedzić poznańskie ER? Czemu nie! :)

Na początek naszego tripu wybraliśmy się do Black Box. Przywitał nas sympatyczny Właściciel, który w ciekawy i nieco zabawny sposób przypomniał zasady bezpieczeństwa.

Samo wprowadzenie do pokoju było fantastyczne, oryginalne, wciągające od samego początku w klimat. A po ściągnięciu opasek... no po prostu wbiło mnie w fotel! Scenografia genialna i bardzo (momentami może aż za bardzo? :)) prawdziwa. Wystrój, wszelkie rekwizyty, a także efekty świetlne i dźwiękowe to po prostu pierwsza klasa. Widać, że Twórcy nie szczędzili czasu, sił, serca ani pieniędzy na przygotowanie tego roomu.

Pan Świnka to pokój, który pokazuje jak powinien wyglądać dobry thriller- są momenty zaskoczenia, niepewności, grozy czy też strachu, ale wszystko w odpowiednich proporcjach.

Pokój jest cudownie dopieszczony także fabularnie - z każdą chwilą dowiadujemy się coraz więcej i poznajemy historię tytułowego gospodarza tego miejsca.

Kolejny plus to zagadki- wszystkie związane z tematyką, logiczne, zróżnicowane (kłódki, elektronika, zadania manualne) i ciekawe. Stopień trudności określam jako średni.
Będąc przy zagadkach warto wspomnieć o niebanalnym i klimatycznym systemie podpowiedzi.

Czarkowi zostawiam oczywiście 10 gwiazdek- pozytywny, otwarty, uśmiechnięty człowiek, do tego profesjonalny i pełen pasji.

Podsumowując: bajeranckie wprowadzenie, spójna historia, wpisane w tematykę zagadki, genialny klimat, pozytywnie zakręcony Właściciel - czego chcieć więcej? No, może by tak ewentualnie spróbować bardziej zaprzyjaźnić się z Panem Świnką? :)

Wydaje mi się, że największą przeszkodą w wykorzystaniu w pełni potencjału "Złego miejsca" jest ograniczony budżet, który nie pozwala na stworzenie lepszej scenografii. Gdyby nie kwestie finansowe twórcy mogliby zdziałać znacznie więcej, bo robią to, co lubią i robią to z pasją oraz sercem ;)

Mimo, że pokój nie zaskakuje wystrojem to ma zachowany klimat. Duży plus szczególnie za jeden prawdziwy element scenografii (to było naprawdę fajne) oraz dobrze dobrany podkład dźwiękowy.

Zagadki są łatwe (nam udało się pobić rekord chociaż wcale się nie spieszyliśmy), ale bardzo kreatywne i różnorodne. Nie zabrakło klasycznych rozwiązań, kłódek, zadań manualnych, a także odrobiny elektroniki. Aby opuścić "Złe miejsce", a wcześniej odnaleźć imiona zamordowanych kobiet, przyda się logiczne myślenie, spostrzegawczość, umiejętność łączenia faktów, a nawet różne zmysły.

Właścicielka miła i uprzejma, otwarta na wszelkie uwagi i ewentualne sugestie.
Jeszcze raz dziękuję za możliwość wcześniejszego zagrania i życzę wytrwałości oraz powodzenia w ulepszaniu tego roomu.

"Statek kosmiczny- kamień akumulacyjny" to druga część trylogii od firmy Secreto, którą mieliśmy okazję odwiedzić.

Pokój (jak na statek kosmiczny przystało) jest po prostu naszpikowany elektroniką. Podobnie jak w poprzednim roomie, tak również tutaj, bez współpracy się nie obejdzie. Zagadki logiczne, niebanalne, zróżnicowane, jak już wspomniałam - kryją w sobie mnóstwo ciekawej elektroniki. Stopień trudności określam jako średni.

Statek jest bardzo ładny i dopracowany, widać, że zadbano nawet o najmniejsze detale wystroju. Odpowiednio dobrana ścieżka dźwiękowa oraz gra świateł dodatkowo podkręcają kosmiczny klimat.

Obsługa bez większych zastrzeżeń. Właściciel uśmiechnięty i gościnny.

Będąc w Krakowie zdecydowanie warto udać się na statek kosmiczny, bo jest to jeden z najlepszych scenariuszy, jakie proponuje nam to miasto.