Fyei

Prosektorium postanowiliśmy odwiedzić po zakończeniu trylogii, będącej wizytówką Brain Code.

Oczekiwania równie duże, jak przy „Krypcie”, tym razem nie zostały w pełni spełnione. Choć zadbano o aranżację przestrzeni, to nie wywarła ona na mnie prawie żadnego wrażenia. Dekoracje niestety czuć było sztucznością, choć współgrały one ze sobą oraz z fabułą. Wystrój jak z opuszczonego laboratorium szaleńca przypominał trochę scenografię horroru klasy B. Jednakże trzeba tutaj zaznaczyć, że jest to jeden ze starszych pokoi.

Miłym zaskoczeniem jest sam początek rozgrywki. Zdecydowanie niestandardowy, może wprowadzić spore zamieszanie w grupach, które nie są ze sobą zgrane. My niestety popełniliśmy duży błąd, wyznaczając na Medyka osobę początkującą. Czas leciał, a mnogość bodźców wprowadziła mały zamęt. Niestety klimat horroru czuć jedynie w jednym krótkim momencie, a poza tym jest po prostu mało strasznie.

Nieliniowe zagadki były proste i logiczne, momentami wręcz banalne. Jednak ich ilość stanowi skuteczną przeciwwagę, gdyby nie to zabawa mogłaby skończyć się dla wprawionych graczy decydowanie za szybko. Każda z nich została umiejętnie wpleciona w fabułę oraz wystrój pokoju. Niektóre przedmioty były jednak już na tyle zużyte, że przy kilku podejściach zostały niesłusznie odrzucone. Poleciłabym ten pokój grupom na pierwszy raz.

Dużym minusem jest wyjaśnienie części powiązań oraz kolejności rozwiązywania zagadek przez obsługę. Psuje to zabawę, satysfakcja staje się jakby mniejsza i pozostawia pewien niesmak.

Trzecia i ostatnia część trylogii.

Po wspaniałym Pogrzebie Arystokraty oczekiwaliśmy podobnego, o ile nawet nie wyższego poziomu. Mówiąc wprost, nie zawiedliśmy się. Cała przestrzeń zabawy była ponownie bardzo dobrze zaadoptowana i dopracowana z dbałością o szczegóły. Znaleźliśmy wszystko to, co powinno znaleźć się na prawdziwym cmentarzu, którego serce skrywa tajemniczą kryptę.

Jeżeli chodzi o nastrój, to co tu dużo mówić, był cmentarny ?. Poziom mroczności i przygnębienia odpowiadał miejscu, w którym się znaleźliśmy. Żaden element nie zaburzył nastroju, a muzyka jedynie go potęgowała.

Zagadki tym razem liniowe, niezbyt trudne, lecz nieuważni mogą stracić parę minut cennego czasu. Zastosowane rozwiązania były o tyleż ciekawe, co i nie do końca standardowe. Całość spójna z fabułą, z jednym małym wyjątkiem, aczkolwiek nie razi on po oczach. Zakończenie historii jest mało spotykaną wisienką na torcie. Bardzo duży plus za… A z resztą dowiecie się sami, szepnę Wam jeszcze tylko, że fani horrorów będą ukontentowani ?.

Będąc w tym pokoju tylko w dwie osoby, czuliśmy wyraźną presję czasu i chwilowe zwątpienie co do tego czy podołamy zadaniu, a wszystko to za sprawą mnogości zagadek. Częściowo są one nieliniowe, tak że większa grupa osób będzie miała co robić. Dla tych z Was, którzy tak jak my, odważą się jedynie we dwoje stawić czoło nekromancie, mam jedną radę – bądźcie skupieni do granic! Ścisła współpraca w jednym momencie będzie wręcz kluczowa, a sposób w jaki została wymuszona, robi kapitalne wrażenie.

Zagadki są bardzo logiczne i powiązane z fabułą. Wszystkie elementy są spójne ze sobą jak i z samym pokojem. Nie znajdziecie tu elementów, które zepsują Wam zabawę. Pokój jednak nie od razu odsłania wszystkie swoje karty. Okazuje się, że nekromanta ma parę asów schowanych w rękawie ?. Niektóre z zastosowanych mechanizmów widziałam po raz pierwszy.

Wystrój i nastrój panujący w zamkniętym pomieszczeniu robi przytłaczające wrażenie. Każdy element pokoju został dopracowany z niewiarygodną wręcz dbałością o szczegóły. Całość tworzy niesamowicie spójny obraz, który z powodzeniem odzwierciedla mroczny klimat historii. Malutki minus za zakończenie.

Obsługa bardzo konkretna i profesjonalna. Na samym początku mogliśmy ustalić szczegóły naszej współpracy z mistrzem gry, przez co obyło się bez jakichkolwiek nieporozumień.

We dwójkę wyszyliśmy sporo przed czasem i bez żadnych podpowiedzi.

Druga część trylogii. Mimo iż zaczęliśmy nie po kolei, pokój dostarczył nam oczekiwanej rozrywki. Koncepcja pokoi tworzących spójną fabułę jest rewelacyjna! Warto również nadmienić, że już sama poczekalnia robi kapitalne wrażenie. Nigdzie jeszcze takiej nie widziałam.

Sam pokój wykonany został z dbałością o szczegóły, całość niezmiernie elegancka, ależ przecież to właśnie pogrzeb arystokraty :). Klimat oddany pierwszorzędnie!

Zagadki są łatwe, jedyną która sprawiła nam większe kłopoty, była gra zręcznościowa, która swoją drogą zupełnie nie wpasowywała się w klimat pokoju i to byłby jedyny mały minusik dla tego ER. Osoby doświadczone mogą od razu zauważyć wszelkie zależności pomiędzy poszczególnymi elementami. Z kolei wielki plus za niespodziankę czyhającą na odważnego ochotnika ;).

Końcówka dodaje dreszczyku emocji, tak że nawet oczywiste rozwiązanie może na jedną chwilę zupełnie umknąć. Panika zrobiła swoje!

Obsługa w pełni profesjonalna. Zabawa bez jakichkolwiek zgrzytów i błędów w pokoju.