Tomi

Gabinet Ignacego Łukasiewicza to bardzo solidny pokój, który płynnie przeprowadza graczy przez rozgrywkę. Jest urządzony w sposób klimatyczny oraz spójny z tematyką. Doskonale sprawdzi się dla początkujących, jako porządnie zrealizowane zapoznanie ze światem escape roomów - zdobyte tu doświadczenie będzie cenne podczas ucieczek z innych pokoi. Duży plus za to, że pokój pomimo bycia dość łatwym i kierowanym głównie do początkujących, nie jest banalny czy całkowicie przewidywalny. Stąd też bardziej zaawansowane grupy powinny docenić go jako miłą rozgrzewkę po dłuższej przerwie lub odmulenie między trudniejszymi pokojami.
Jak zwykle w Konsorcjum Czasu na duże wyróżnienie i podziękowania zasługuje świetny Mistrz Gry 🙂
Polecam!

"To nie jest taki typowy ER" - powiedział nam Mistrz Gry podczas sympatycznej rozmowy przed przystąpieniem do zabawy. I to prawda, co w zasadzie temu pokojowi wychodzi na plus. Naszym celem, jasno postawionym już na początku gry, nie jest wydostanie się ze środka, lecz wykonanie szeregu działań umożliwiających nam hibernację i przetwanie nuklearnej zagłady. Brak tutaj typowych zagadek znanych z innych ER, jest sporo szperania, szukania i majsterkowania. Pozwala to mocniej wkręcić się w fabułę gry - aby przetrwać wykonujemy czynności które mają sens w danych okolicznościach. Wystrój jest adekwatny do tematyki - nie jest to ER wysokobudżetowy, ale też nie można mu nic zarzucić. Pokój, mimo że należy raczej do tych łatwiejszych, daje dużo satysfakcji i radochy. Mistrz Gry czujnie śledzi postępy graczy, a po zakończonej rozgrywce chętnie rozmawia o swojej branży i nie tylko. Mam wrażenie, że na pogaduchach spędziliśmy prawie tyle czasu, co w pokoju 🙂
Z czystym sumieniem polecam!

Należy chyba zacząć od tego, że nie jestem fanem serialu który był inspiracją dla tego pokoju. Wybraliśmy się tam ze względu na:
1) przyjaciela, który owym fanem, owszem, jest (a w końcu czego się nie robi dla przyjaciół);
2) chęć odwiedzenia pokoju przed zamknięciem.*
Nie miałem w związku z tym żadnych wielkich oczekiwań, co pozwoliło mi się pozytywnie zaskoczyć 🙂 Pokój bardzo dobrze oddaje klimat amerykańskich lat '80 (czy też polskich '90). Wystrojowi nie można niczego zarzucić - jest konsekwentny i spójny z tematem. Zagadek jest sporo, są różnorodne i pomysłowe na tyle, że nawet gdy długo nie mogliśmy znaleźć rozwiązania, to nie popadaliśmy we frustrację 🙂 Z czasem pokój odkrywa przed nami kolejne karty, a wydarzenia nabierają tempa.
Mistrzyni Gry bardzo dobrze wprowadziła nas w pokój, a gdy potrzebowaliśmy małej pomocy to otrzymywaliśmy drobne wskazówki, a nie rozwiązania podane na tacy - czyli idealnie. Ponadto w swojej uprzejmości podarowała nam dodatkowe 3 minutki na dokończenie gry, bo byśmy się nie wyrobili 😅 Dzięki, dobrze się bawiłem!

*jak się okazało podczas rozmowy po grze, pokój nie tyle się zamyka, co zmienia właściciela. Jeszcze raz podziękowania dla ekipy In&Out za robienie świetnej roboty. Nowy właścicielu - nie zmarnuj potencjału! ;)

Ten pokój jest cudny, śliczny i bajkowy. Wrzuca nas w krainę rodem ze świata Disneya, a my momentalnie się w nim zatracamy zapominając o rzeczywistości. Jest przyjemny do tego stopnia, że zupełnie nie chce się z niego wychodzić.
Zagadki są spójne z fabułą i dobrze osadzone w klimacie. Do tego pomysłowy system podpowiedzi, wielkie zaangażowanie Mistrzyni Gry i niespodziewany, przyjemny akcent na zakończenie - naprawdę warto tam być 🙂
PS. Osoby twardo stąpające po ziemii i lubujące się w cięższych klimatach nie koniecznie podzielą mój zachwyt, ale nadal powinny docenić pokój jako solidny ER - sprawdzone na koledze 😉

Gdyby każdy zabierał się za swoją pracę z taką finezją i przytupem co ekipa Enigmatyki za swój debiutancki pokój, to świat byłby piękniejszy.

Na immersję składa się tutaj wszystko, począwszy od wystroju poczekalni, poprzez ubiór MG, aż po zapachy, które towarzyszą nam przez cały scenariusz i zmieniają się wraz z rozwojem fabuły. Totalna petarda 🔥 Cała rozgrywka jest spójna i wsiąkamy w nią już od samego początku, z każdą minutą coraz bardziej. Wraz z naszymi postępami rosną emocje i tempo rozgrywki, dzięki czemu gracze cały czas są zaangażowani w historię. Pokój jest urządzony z dbałością o szczegóły, a jednocześnie pozbawiony niepotrzebnych zapychaczy - wszystko co znajdziemy w środku jest przemyślane.

Zagadki są satysfakcjonujące, pomysłowe i dobrze osadzone w fabule. Każdy - zarówno zwolennik klasyki jak i nowoczesnych rozwiązań - znajdzie tu coś dla siebie. Spory nacisk został położony na spostrzegawczość. Wszystkie rozwiązania są bardzo logiczne i nie powinny zatrzymać średnio doświadczonej ekipy na dłużej. My zaliczyliśmy małą zwiechę pod koniec, ale to dlatego że mózgi nam się zlasowały od nadmiaru emocji 😉

Wysoka piątka należy się Mistrzowi Gry, który wzorowo zadbał o atmosferę oraz poczucie "zaopiekowania".

Podsumowując: "Skrytka nr 16" z impetem dołącza do grona pozycji obowiązkowych dla każdego fana ER.
Trzymam kciuki za (jak naszybszą) realizację kolejnego scenariusza, który - wnioskując z rozmowy z MG - może nieźle namieszać we wrocławskiej topce! Czego serdecznie życzę ekipie Enigmatyki 🙌

"Łał!" Podczas wizyty w Cinema Escape to słowo było wykrzykiwane z częstotliwością znacznie przekraczającą normę. Sama siedziba firmy (budynek starego kina) robi duże wrażenie, ale to nic przy tym co dzieje się po rozpoczęciu gry. Nigdzie wcześniej nie eksplorowałem ER z tak dużą przyjemnością, biegając z kąta w kąt i popiskując z radości jak nastolatka na spotkaniu z ulubionym aktorem. Potencjał lokacji został tutaj wykorzystany bezbłędnie.

Pokój jest dobrym sprawdzianem współpracy. Same zagadki nie należą do trudnych, ale dają ogrom satysfakcji przy rozwiązywaniu. Wziąwszy to pod uwagę, jedyne czego mogę się przyczepić to nazwa pokoju - łamigłówki które w nim napotkamy nie są, bynajmniej, niefortunne ;). Umożliwia to płynną grę bez presji czasu - jest go dość, aby móc nacieszyć oko wystrojem oraz dbałością o szczegóły. My odwiedzliśmy to miejsce w 4 osoby - 3 z doświadczeniem ok. 10 pokoi, dla jednej był to pierwszy raz - i ukończyliśmy scenariusz bez większych czkawek.

Mistrz Gry, będący zarazem twórcą pokoju, jest świetnym gościem. Już przed grą mogliśmy podyskutować o polskiej scenie ER i nie tylko, a podczas rozgrywki można było liczyć na jego wsparcie w odpowiednim momencie.

Nie ma co więcej pisać, pozostaje tylko serdecznie polecić wizytę w Pszczynie!
A ja trzymam kciuki za realizację kolejnego scenariusza :)