matwie96

Historia pokoju całkiem trzymała się kupy, ale nie porwała nas jakoś bardzo. Zagadki nie były bardzo trudne, chociaż mieliśmy kilka zwiech, podczas których dostawaliśmy podpowiedzi stanowczo za szybko. Po wyjściu zwróciliśmy na to GM uwagę, jednak powiedziała, że nie nie, ona wszystko kontrolowała i tak było dobrze. Odczucia z gry stanowczo obniżyła też temperatura w pokoju, bo klima tak dmuchała, że nie dało się pod nią stać, dlatego weźcie ze sobą sweter. Again - zapytaliśmy GM czy można coś z tym fantem zrobić, powiedziała jednak, że pilot do nas nie sięga. Na sam koniec sporym zaskoczeniem okazała się niemożliwość zapłaty kartą. Musiałem wtedy zasuwać szukać bankomatu, ale gdy okazało się, że najbliższy jest kawał drogi od ER, wpadłem na pomysł czy nie można zrobić blika. Odpowiedź - można.

Pierwszą zagadką okazało się w ogóle znalezienie ER. Gdzieś za budynkami, od tyłu, ale po chwili krążenia w końcu udało się. A przynajmniej tak myśleliśmy, bo po wejściu nienajmłodszy pan poprowadził nas do budynku obok. Był to chyba właściciel (a przynajmniej tak sobie dumam) i pierwszy raz w całym moim escape roomowym doświadczeniu spotkałem się ze zwracaniem się do nas per "państwo". No nie wiem czy tak po prostu się przyzwyczailiśmy czy po prostu w Poznaniu tak macie, ale zrobiło się trochę sztywno i stworzyło dystans.
Poszliśmy do odpowiedniego budynku, a po chwili walki z domofonem dostaliśmy się do środka, gdzie przywitał nas mistrz gry. Znowu per "państwo", więc dystans znowu stworzony, a atmosfera dość oficjalna.
Sam pokój nie ma prawie nic wspólnego z alchemią - bardziej nazwałbym go żywiołami albo astronomią. Z perspektywy czasu mogę też stwierdzić, że gdyby weszło tam 6 osób, czyli tyle ile najwięcej może wejść do tego pokoju przez organizatora, to byłoby to zdecydowanie za ciasno. Ba! Nie byłoby jak się ruszyć. Serio! We dwójkę było idealnie, już w trójkę mogłoby być ciasnawo, więcej osób to już nie byłby fun, ale jak kto lubi. Zagadki raczej proste, ale nie jakieś turbo łatwe. Historia pokoju taka, że nie porwała nas za bardzo i nie wczuliśmy się w nią. Zabawa fajna, bo to jednak escape room.

Zanim weszliśmy do pokoju zostaliśmy zapytani czy wszyscy jesteśmy pełnoletni. Bardzo dobrze, bo pokój jest 18+, jednak ewidentnie było widać, że pracownikowi chodzi konkretnie o jedną osobę, na którą się patrzył i dopytywał czy na pewno jest pełnoletnia (25 lat). Kurcze, jeśli nie jest pewny, a chce wiedzieć, to powinien poprosić o dowód, zamiast bawić się w takie podchody, bo poczuliśmy się trochę dziwnie.
Sam pokój rzeczywiście w klimacie Greya, wiele zabawek dla dorosłych. Niestety, pokój mimo, że właściwie nowy (bo ma dopiero nieco ponad pół roku), to jest już bardzo zmęczony życiem. Właściwie większość elementów nosi mocne ślady użytkowania, grafiki z jednej zagadki wytarte , przez co ledwo je widać (a na pytanie o co kaman dostaliśmy odpowiedź, że to tak specjalnie - wątpliwe). Dwie zagadki nam nie zadziałały - jedną z nich mistrz gry tłumaczył tym, że wszystko było ok, ale trzeba było trochę pociągnąć, do drugiej musieliśmy już go poprosić.
Ogólnie pokój fajny, łatwy, ale jak na nowopowstały to nic wymyślnego tam nie ma.