LockMe

Faraon ma nam do zaoferowania nie tylko klątwę, ale i również naprawdę ładny pokój, który zgrabnie łączy w sobie klasykę i nowoczesność rynku. W szczególności odnajdą się w nim fani szukania. Rzeczy do zrobienia jest całkiem sporo, więc warto jest podzielić odpowiednio zadania. I nie zapominajcie, że stary Faraon mocno śpi i nie należy go budzić.

To taka klasyczna przygodówka, w której fajnie spędzicie czas. Nie ubierajcie się jednak za grubo przed wizytą w tym pokoju - wszak jesteśmy w egipskiej piramidzie, a tam jest dosyć gorąca atmosfera. Jeszcze jak obudzicie Faraona, to już w ogóle będzie piekło, bo ten z pewnością ciepło Was przyjmie.

To bardzo trudny temat i ujęcie go w escape roomie wcale nie ułatwia zadania, jednak jego realizacja jest na poziomie mistrzowskim. Tu wszystko trzyma się pierwotnej fabuły, pokój prowadzi graczy przez historię w bardzo płynny sposób.

Sami nie wiemy, co w tym pokoju jest lepsze - klimat czy zagadki. Jedno jest pewne - oba aspekty to wyższa klasa. Wbrew pozorom pokój nie jest taki trudny i choć nam zajął on 30 minut z przewidzianych 75, zdecydowaliśmy się oznaczyć poziom trudności jako średni mimo tego, że sam temat jest - jak już wspomnieliśmy - trudny. A to dlatego, że zagadki są świetne i niektóre wręcz nieoczywiste, dlatego trzeba przy nich zmienić sposób myślenia. Przekroczyć granice interpretacji zagadek i ich rozwiązywania, pomyśleć trochę inaczej, nieszablonowo. I o to właśnie chodzi w escape roomach. Dlatego też warto zaczekać z odwiedzinami w tym pokoju, dopóki nie nabierze się doświadczenia.
W tym scenariuszu nie towarzyszy nam paraliżujący strach, a wszechobecny niepokój definiujący dobry thriller. Oczywiście osoby bardzo bojaźliwe będa w stanie się mocniej nakręcić, jednak w naszej ocenie ten wspomniany niepokój nie przeszkadza zbytnio w skupieniu się na zagadkach. Ale swoje piętno zostawia i dlatego warto jeszcze raz podkreślić, że klimat jest rewelacyjny.

Nie pytajcie, czy warto. Po prostu tam idźcie, bo jakość całego szumnego doświadczenia w chwili obecnej wychodzi poza skalę.

Jeżeli jeszcze nie byłeś w tym pokoju i uważasz, że uwielbiasz horrory, a typowe dla tego gatunku elementy nie wytrącają cię ze skupienia nad zagadkami, zaczekaj z tym stwierdzeniem do czasu wizyty tutaj. Ten scenariusz dobrze zweryfikuje, czy jesteś fanem strachu.

To trochę inny rodzaj doświadczenia escape roomowego. Nie zagadki wiodą tu prym, a klimat i atmosfera wokół tematu inspirowanego powieścią Kinga. Jest ciemno, mroczno i - co tu dużo mówić - horrorowo. Tak jak ma w teorii horroru być. Ani przez sekundę nie możesz być pewny tego, co widzisz, bo wszystko może zmienić się bardzo szybko i bardzo niespodziewanie.

To doznanie samo w sobie. Jeżeli po wizycie w Cosiu nie zmienisz swoje tolerancji na strach, śmiało możesz ogłosić się tym, który niczego się nie boi.

*Koulrofobia to strach przed klaunami.

Każdy z nas był kiedyś z pewnością na koncercie. Nie wszyscy jednak mają wyobrażenie tego, jak takie wydarzenie wygląda za kulisami. W poznańskim Backstage’u możemy się o tym przekonać.

Wszystko w tym scenariuszu skupia się wokół muzyki, która jest motywem przewodnim zarówno w wystroju, jak i w zagadkach czy fabule. Nawiązania do dźwięków i ich rola w tym pokoju są wyraźnie nakreślone, a ich obecność sprawia, że przez grę przechodzi się swobodnie i dość płynnie.

Ten escape room jest raczej dla fanów klasycznych pokoi zagadek, jednak ujęcie tematu muzyki w połączeniu z fabułą nadają mu świeżości.

Gra w tym pokoju nie jest zwykłą grą - jest przygodą, podczas której zostajemy przeniesieni w czasie aż do okresu średniowiecza.

Rzeczy do zrobienia jest mnóstwo. Zagadki są bardzo różnorodne, choć przede wszystkim fani zadań manualnych będą mieli tutaj pole do popisu i możliwość spełnienia się. Wiele z nich jest nieoczywistych, co sprawia dodatkową frajdę przy ich rozwiązywaniu. I te efekty sygnalizujące poprawność ich wykonania!

Niby średniowiecze, a jednak rycerze trochę znali się na elektronice. Fani kłódek też będą zadowoleni - oba aspekty wzajemnie się uzupełniają i równoważą.

Im mniej osób, tym wyżej rośnie poziom trudności. Mimo perfekcyjnego flow pokoju i płynnego przechodzenia z jednej rzeczy do drugiej mniej doświadczone lub mniejsze ekipy mogą zwyczajnie nie wyrobić się w czasie - zdecydowanie przyda się tu każda dodatkowa para rąk do pomocy. Rodziców niech nie zniechęca nazwa - można wybrać się tutaj z dziećmi, które będą bawiły się równie świetnie, co dorośli.

Nie można nie pochwalić wystroju pokoju - rozpoczynając grę wiemy już, że to pokój Exitów ze względu na niezwykle dopracowane detale. A im dalej w las, tym większy kryminał - choć w tym przypadku powinniśmy mówić o przygodzie pełnej immersji i najdrobniejszych szczegółów sprawiających, że czujemy się tak, jakby podróże w czasie rzeczywiście istniały.

W najnowszym pokoju Foxów znajdziecie to, czego fani sagi o małym czarodzieju mogą się spodziewać – fabułę, a właściwie jej odzwierciedlenie wraz z kilkoma dopasowanymi interpretacjami autorów.

Jest w nim bardzo dużo smaczków i nawiązań do historii, jednak ich nieznajomość nie wpływa w żaden sposób na przejście przez scenariusz. Miejscami może to wręcz pomóc – osoby bez znajomości sagi będą miały więcej zagadek dla siebie, bo fani będą zajęci podziwianiem szczegółów i przypominaniem sobie, w którym momencie właściwej historii się one pojawiają.

Zagadek jest dużo, a sam pokój jest nieliniowy. Wiele elementów opartych jest na magii (no bo przecież nie na elektronice :) ). Jest również trochę szukajek. W wystroju warto jest pochwalić bardzo ciekawą oprawę wizualno-oświetleniową, która w sposób kluczowy wpływa na klimat w odpowiednich partiach rozgrywki.

Warto zostawić sobie ten pokój na później, gdyż nawet osoby z doświadczeniem mogą mieć tu nie lada wyzwanie. Przed przyjściem do Syren warto jest potrenować trochę w innych pokojach, szczególnie współpracę.

Pozycja zdecydowanie dla fanów Harry’ego Pottera - co prawda znajomość sagi nie jest wymagana, ale tu jest tyle smaczków nawiązujących do książek, że osoba będąca obeznana z historią będzie rozwiązywała zagadki z bananem na twarzy i to przez całą rozgrywkę.

Pokój jest jedną wielką elektroniką, przy czym ilość zagadek do rozwiązania jest naprawdę imponująca. Ponieważ scenariusz jest nieliniowy, większe grupy mogą podzielić się na mniejsze i bez problemu rozwiązywać zadania bez przeszkadzania sobie nawzajem. Brak zbędnych zmyłek, miejscami nacisk na współpracę i cel, który musimy zrealizować - pokój jest bowiem spójną misją. Przyda się więc niestandardowe myślenie - po przecież tu dzieje się magia, prawda?

Fani sagi z pewnością docenią klimat i już wcześniej wspomniane smaczki - czuć bowiem inspirację J.K. Rowling, co pozwala nam zapomnieć o tym, że nie jesteśmy w centrum Wrocławia, a wręcz mamy wrażenie, że zamknięto nas gdzieś w książce między rozdziałami.

Duży plus za jeden element wnętrza, którego totalnie się nie spodziewaliśmy i nie widzieliśmy nigdy wcześniej. Nie powiemy co to, bo jesteśmy tacy źli i niedobrzy. Sprawdźcie sami!

Ten pokój to jedna wielka fabuła, a jej zwieńczenie zawiera pewnego rodzaju morał, co czyni “Alchemika” naprawdę wyjątkową pozycją na mapie Krakowa. Historia, którą odkrywamy od samego wejścia, przez cały czas trwania rozgrywki znajduje się na pierwszym planie i ani na chwilę z niego nie schodzi. W połączeniu z dobranymi zagadkami i doznaniami dźwiękowymi mamy immersję, której nie możemy nie pochwalić.

Same zagadki należą do raczej łatwych, choć jest ich na tyle sporo, że polecamy wybrać się do tego pokoju mając już jakieś doświadczenie w escape roomach. Są miejsca, w których nowicjusze mogliby się wykazać, jednak traficie tu również na takie elementy, nad którymi trzeba się pochylić na dłużej i zastanowić nad rozwiązaniem.

Znajdziecie tu kilka elementów, z którymi bardzo możliwe, że wcześniej się jeszcze nie spotkaliście. Szczególnie dwa z nich są niesamowite i sprawią, że będziecie mówić o tym pokoju jeszcze na długo po opuszczeniu murów Combinatora.

To na koniec jeszcze podsumowanie fabuły, o której powiedzieliśmy na samym początku - jeżeli dobrze przeanalizujecie całą grę pod sam jej koniec, wrażliwsi mogą zrobić “awww!” - jest w tej historii bowiem coś, co można uznać za naprawdę urocze (to serio najodpowiedniejsze słowo).

W chwili obecnej ten pokój jest na pierwszym miejscu w Krakowie i stwierdzamy, że to zupełnie zasłużona pozycja.

To naprawdę przyjemny pokój. Na początku wydaje się, że niewiele będziemy w nim mieli do roboty, jednak z biegiem czasu odkrywamy, że to jedynie wierzchołek góry lodowej, jeżeli chodzi o ilość zagadek i rzeczy do zrobienia.

Zastosowano zarówno rozwiązania elektroniczne, jak i tradycyjne kłódki. Nieliniowość na pewnym etapie gry sprawia, że łatwo jest podzielić zadania między graczy, przez co nikt nie będzie się nudził. Nie ma rozpraszających elementów, które odwracałyby uwagę od naszej misji.

Scenariusz stanowi fajną mieszankę przygodówki i fantasy, dzięki czemu łatwo dopasuje się w gusta większej ilości graczy. Warto uwzględnić ten pokój przy okazji planowania wizyty na Śląsku.

Będzie nam bardzo trudno opisać ten pokój tak, aby nie powiedzieć za dużo, ale spróbujemy. Jedno wiemy na pewno: jeżeli czytaliście opis i zastanawialiście się, czemu jest taki enigmatyczny, to uwierzcie, będąc na miejscu zdacie sobie sprawę dlaczego.

Zagadki… Skłamalibyśmy mówiąc jednoznacznie, że są bardzo trudne. Ich jest po prostu MNÓSTWO, w dodatku są tak oryginalne i wręcz nieoczywiste (w pozytywnym tego słowa znaczeniu), że będąc w środku niezależnie od doświadczenia stwierdzacie, że nie wiecie nic o escape roomach. Tutaj dzieją się rzeczy, których ani trochę się nie spodziewacie.

Pokój zrobiony z wielkim rozmachem - i szybko staje się jasne, dlaczego musieliśmy tyle na niego czekać. Fabuła niezwykle wciąga, i to od samego progu. W związku z ilością zadań, z którymi przyjdzie Wam się zmierzyć, przyda się w zasadzie każda dodatkowa para rąk.

Więcej zdradzić nie możemy, ale to bardzo wysoko postawiona poprzeczka na polskiej scenie escape roomowej.