LockMe

To naprawdę porządna przygodówka, inspirowana uniwersum klasyka i przez to mocno naszpikowana nim fabularnie. Wystrój bardzo ładny, zachwyca już od pierwszych minut gry. Zagadki nie są w naszym odczuciu ani łatwe, ani trudne - można rzec, że są świetnie zbalansowane, dzięki czemu pokój nada się dla osób z zaledwie kilkoma pokojami na koncie (choć raczej nie na pierwszy raz). Co równie ważne - tychże zagadek jest sporo, a ich wachlarz bardzo rozpięty, ponieważ różne rozwiązania lepiej dopasują się do równie różnorodnych preferencji graczy.

Ewentualna nieznajomość uniwersum nie przeszkadza w grze, aczkolwiek nie ma nic lepszego niż dostrzeganie smaczków, nie tylko w tym pokoju. Zabawa jest bardzo dobra, a to najważniejsze.

W tym pokoju trzeba być bardzo spostrzegawczym i mieć oczy dookoła głowy. Dlaczego? Ponieważ w pierwszej chwili wydaje nam się, że nie wiemy, za co się zabrać, jednak z biegiem czasu i wraz z uruchomieniem zmysłu postrzegania wszystko zaczyna układać się w spójniejszą rozgrywkę. Zarówno fabuła, jak i zagadki eskalują w miarę odkrywania kolejnych sfer scenariusza.

Po uporządkowaniu chaosu i zebraniu niezbędnych faktów następuje zgrabny finał, co do którego po rozgrywce dostaniecie ciekawostkę z nim związaną.

W Koneserze - mimo czasu, który upłynął od jego otwarcia - można spotkać się z bardzo ciekawymi zagadkami, które są po prostu dobre same w sobie, a dodatkowo bardzo zgrabnie wplecione w fabułę. A raczej w misję, którą jako tajni agenci musimy wykonać. Rozwiązania technologiczne, które tutaj zastosowano, miały prawo robić furorę już kilka lat temu, a mimo to nawet dziś daje im się zaskoczyć graczy.

W całości scenariusza widoczna jest wyraźna eskalacja emocji i nie tylko, co zasługuje na dodatkowe uznanie. Polecamy osobom, które pierwsze kroki w escape roomach mają już za sobą.

Napad jaki jest, każdy wie. Ale czy miał okazję takowy przeżyć na własnej skórze, w dodatku od strony napadających? W tym pokoju możecie poczuć, jak to jest być po tej stronie barykady, bez obaw o areszt. Chociaż kto wie, może kłamiemy :)

Zagadki są fajne i jest przy czym pracować, w głównej mierze odnajdą się tutaj fani szukajek. Sam temat dość popularny, lecz w nowocześniejszym ujęciu i z aktualnymi trendami/inspiracjami. Połączenie przygody z wątkiem kryminalnym.

To przyjemny, grywany pokój, z którego równie miło się ucieka. Na mapie Poznania jest to zdecydowanie ciekawostka, a dla fanów Narcosa punkt, w którym będą mogli się spełnić, choć i bez znajomości serialowych wątków można tu spędzić przyjemną i konstruktywną godzinę (lub mniej).

Dobra zabawa wciąga, a różnorodność zadań i mechanizmów sprawia, że każdy znajdzie tu coś dla siebie.

Temu pokojowi nie można odmówić oryginalności pod kątem zagadnienia - drugiego poświęconego tak wąskiemu zakresowi tematycznemu jak opera na próżno szukać. A ci, którzy w pierwszej chwili słysząc o tym pokoju mieli w głowie “Upiora w operze”, dobrze trafili ze swoimi skojarzeniami.

Scenariusz wyróżnia to, że fabuła (bardzo silnie rozwinięty element w tym przypadku) jest osadzona tak, by łączyć ze sobą również elementy rzeczywiste. Czyli nie tylko fikcyjny Upiór w Operze, ale i również prawdziwa historia inspirowana równie prawdziwymi wydarzeniami (a w zasadzie historią dwojga ludzi), którą z pewnością usłyszycie z ust właścicieli i na której polecamy się skupić. Dzięki temu pomieszaniu fikcji z realną historią mamy namacalny produkt w postaci nietuzinkowego pokoju zagadek.

Wszystkie zadania są utrzymane w stylistyce operowej - a jest ich sporo.

Życzymy wszystkim takiego zaangażowania i pasji, jakich możemy doświadczyć w tym pokoju.

Mimo krwawej nazwy nie znajdziecie tu żadnych ociekających krwią i mrokiem elementów. To czysty steampunk, w dodatku bardzo dobrze wykonany.

Zdecydowanie największym atutem tego scenariusza jest wystrój - dopieszczony w każdym detalu, na najwyższym poziomie scenograficznym, pozwalający zapomnieć, że mamy do rozwiązania jeszcze jakieś zagadki. Wykonanie ścian i elementów biorących (bądź też niebiorących) udział/u w grze pozwala błyskawicznie zapomnieć o miejscu i przede wszystkim o czasie, w którym przyszło nam stawić czoła misji.

Fabuła spina historię ze sferą magii i tajemnicy. Gra się płynnie nie wiedząc, czy pomaga nam elektronika, czy może wcześniej wspomniana magia. Poradzą sobie nawet nieliczne grupy, ponieważ ich ilość nie jest przytłaczająca, a przy odpowiednim ich rozłożeniu flow pokoju wpływa na korzyść graczy.

I to zdziwienie, kiedy okazuje się, że faktycznie przyszliście do Franka po to, by pomóc mu w badaniach. Szkoda tylko, że jako materiał do badań :)

Na tle zagadkowych klasyków znajdzie się kilka takich, które wyróżnią się swoją oryginalnością. Wystrój jest bardzo przyjemny, podobnie z klimatem.

Sam pokój jest dość przestronny, czerpiący inspirację z obecnie modnego stylu steampunkowego. Gra się w nim przyjemnie i płynnie.

Faraon ma nam do zaoferowania nie tylko klątwę, ale i również naprawdę ładny pokój, który zgrabnie łączy w sobie klasykę i nowoczesność rynku. W szczególności odnajdą się w nim fani szukania. Rzeczy do zrobienia jest całkiem sporo, więc warto jest podzielić odpowiednio zadania. I nie zapominajcie, że stary Faraon mocno śpi i nie należy go budzić.

To taka klasyczna przygodówka, w której fajnie spędzicie czas. Nie ubierajcie się jednak za grubo przed wizytą w tym pokoju - wszak jesteśmy w egipskiej piramidzie, a tam jest dosyć gorąca atmosfera. Jeszcze jak obudzicie Faraona, to już w ogóle będzie piekło, bo ten z pewnością ciepło Was przyjmie.

To bardzo trudny temat i ujęcie go w escape roomie wcale nie ułatwia zadania, jednak jego realizacja jest na poziomie mistrzowskim. Tu wszystko trzyma się pierwotnej fabuły, pokój prowadzi graczy przez historię w bardzo płynny sposób.

Sami nie wiemy, co w tym pokoju jest lepsze - klimat czy zagadki. Jedno jest pewne - oba aspekty to wyższa klasa. Wbrew pozorom pokój nie jest taki trudny i choć nam zajął on 30 minut z przewidzianych 75, zdecydowaliśmy się oznaczyć poziom trudności jako średni mimo tego, że sam temat jest - jak już wspomnieliśmy - trudny. A to dlatego, że zagadki są świetne i niektóre wręcz nieoczywiste, dlatego trzeba przy nich zmienić sposób myślenia. Przekroczyć granice interpretacji zagadek i ich rozwiązywania, pomyśleć trochę inaczej, nieszablonowo. I o to właśnie chodzi w escape roomach. Dlatego też warto zaczekać z odwiedzinami w tym pokoju, dopóki nie nabierze się doświadczenia.
W tym scenariuszu nie towarzyszy nam paraliżujący strach, a wszechobecny niepokój definiujący dobry thriller. Oczywiście osoby bardzo bojaźliwe będa w stanie się mocniej nakręcić, jednak w naszej ocenie ten wspomniany niepokój nie przeszkadza zbytnio w skupieniu się na zagadkach. Ale swoje piętno zostawia i dlatego warto jeszcze raz podkreślić, że klimat jest rewelacyjny.

Nie pytajcie, czy warto. Po prostu tam idźcie, bo jakość całego szumnego doświadczenia w chwili obecnej wychodzi poza skalę.