marcin.m.kaczmarczyk

Temat pokoju mógłby napawać strachem, a niektóre elementy wystroju tych o bardzo słabych nerwach przestraszyć. Jednak wciągająca fabuła i wizja rozwiązania zagadki sprawia, że koncentracja nie oddaje pola strachowi (z małymi wyjątkami - ale dajcie się zaskoczyć). Pokój utrzymany w klimacie tematu przewodniego - domu szaleńca mordującego kobiety - zdecydowanie nieodpowiedni dla dzieci. Wszystkie skrytki, zapadki, kłódki działają prawidłowo nie ma problemu, że prawidłowy kod nie otwiera kłódki bo nie działa ona prawidłowo.

Z niewielkim doświadczeniem udało nam się wyjść z pokoju przed czasem, w dobrych humorach, bez okaleczeń fizycznych i psychicznych.

Jeśli nie przeraża Was temat to pokój godny polecenia, nie jest zbyt wymagający, można nawet powiedzieć, że relatywnie prosty.

Fabuła pokoju ciekawa - klasyczny włam do muzeum w poszukiwaniu skarbów. Duża liniowość, w mojej ocenie, pozwala się odnaleźć niezaawansowanym graczom, ale zagadki nie są dziecinnie proste. Jedna lub dwie sprawiły trudności, reszta wymagała jedynie spokojnego podejścia lub konsekwencji, gdy kłódka nie chciała puścić po prawidłowym ustawieniu. Pokój wymaga również ogólnej wiedzy z dziedziny sztuki, co można obejść oczywiście kombinowaniem. Bardzo dobre połączenie różnego rodzaju łamigłówek, kłódek, szafek, zadań matematycznych i logicznych, tradycyjnych i elektronicznych blokad.
Jedynym mankamentem, słabością w porównaniu do całości może być wprowadzający film - mało wciągający i mało przekonywujący.
Byliśmy z dwójką dzieci (po 10 lat), które bardzo dobrze odnalazły się w zagadkach i przygodzie w muzeum - także pokój polecam również dla takich konstelacji. Zdołaliśmy wyjść w czasie, mimo tego, że nie mamy wielkiego doświadczenia z escape roomami.