Rafał L. 4

W pokoju podobało nam się w zasadzie wszystko - że scenografia, bajery i klimat jak w prawdziwym heist movie, to oczywiste, ale na duże uznanie zasługuje także poprowadzenie historii z dużą dbałością o szczegóły. Niby nic, ale i wprowadzający filmik, i późniejsze dokumenty i inne elementy znajdowane w pokoju układają się w pewną narrację. Oryginalna koncepcja z zaczynaniem od początku po popełnieniu błędu wbrew obawom z niektórych komentarzy sprawdza się fajnie i nie irytuje, za to zmusza do większej ostrożności i trochę innego podejścia niż w większości pokoi, gdzie próbuje się wszystkiego. Fajne wyważenie (ha, ha) rodzajów zagadek i zadań. Na pewno wrócimy tym samym zespołem na drugą część historii.

Ostrzyliśmy sobie zęby na ER w klimacie Indiany Jonesa i wyszliśmy zadowoleni, choć trudno powiedzieć, żeby pokój powalał nastrojem. Zdecydowanie lepiej się tam wybrać w więcej niż 2 osoby (my byliśmy tylko we dwoje), bo przydaje się spostrzegawczość, oczy dookoła głowy i odrobina luzu na myślenie, gdy inni coś robią - jako para cały czas mieliśmy coś do roboty, a gdy się zawieszaliśmy, robiło się trudno. Zagadki są logiczne, choć chyba jakąś ominęliśmy (a chłopak z obsługi nie umiał nam powiedzieć jaką). Zepsuł się też jeden element wyposażenia, przez co rozwiązanie musieliśmy dostać podane wprost na ekranie podpowiedzi, ale do tej pory na pewno już został naprawiony. W pokoju był też co najmniej jeden fajny moment zaskoczenia - do tego nie można się przyczepić. Natomiast jak wspomniałem na początku, można mieć zastrzeżenia do klimatu i fabuły. Zagadki co prawda nawiązują do zaginionej cywilizacji, ale trochę trudno uwierzyć, że to naprawdę grobowiec - a całość kończy się bez jakiegoś szczególnego poczucia, a mimo że na początku zapowiada się na spójną fabułę (i rzeczywiście aż by się o to prosiło), to niestety jednak jej nie ma. Nie jest to na pewno pokój z górnej półki, ale mimo wszystko przyjemny i planujemy odwiedzenie jeszcze któregoś w tej lokalizacji.

Nie da się ukryć, że to najbardziej oryginalny pokój, w jakim byliśmy, i to jest zdecydowany plus... no i oczywiście wyzwanie, bo wszystko zależy od tego, jak szybko załapiemy, o co właściwie chodzi. Kiedy odkrywasz nowe zasady rozwiązywania zagadek, inne od typowych kłódek, kluczyków, szyfrów i wskazówek, możesz sobie ubzdurać, że chodzi o coś zupełnie innego, niż chodzi, i w ten sposób można stracić sporo czasu. Ale z drugiej strony - tak właśnie cały urok tego pokoju, że do wszystkiego trzeba dojść samodzielnie. Potwierdzę to, o czym pisali inni, że przydałoby się odświeżenie, bo jest już trochę biednie. Niektóre meble są połatane, przez co nie wiesz, czy to wskazówka, czy po prostu prowizorycznie doczepiona noga. System porozumiewania się z mistrzem gry też jest taki sobie - chwilami zrozumienie, co mówi do nas przez głosik, samo w sobie było wyzwaniem. Ale minusy nie powinny przysłaniać plusów: jest to ciekawe wyzwanie zmuszające do kreatywnego myślenia, a zwłaszcza końcowy etap robi bardzo fajne wrażenie.

To najprostszy z pokoi, w jakich dotąd byliśmy (albo doświadczenie powoli zaczyna procentować), ale nie jest to jego wadą, bo praktycznie każda zagadka ma w sobie coś fajnego, a w tej zabawie przede wszystkim o to chodzi. Bardzo dużo różnorodnej elektroniki (która jednak, jak to czasem elektronika, potrafi zaszwankować, więc rozwiązanie jednej zagadki musiał wprowadzić za nas mistrz gry), a co najmniej jedna z zagadek - zupełnie jak w filmie. Polecamy zwłaszcza początkującym (w zespole była jedna debiutantka i jedna osoba z 1 pokojem na koncie), ale każdy będzie się dobrze bawił.

Z 5 pokoi, w których do tej pory byliśmy, ten zrobił na nas największe wrażenie swoim wystrojem i dbałością o klimat hitlerowskiego bunkra. To naprawdę zachęca do eksploracji. Zagadki są sensowne i kiedy myśli się o nich po fakcie, wydają się prostsze, niż kiedy byliśmy w środku i kombinowaliśmy. Kilka razy się zawiesiliśmy, ale podpowiedzi były podane w dobrej formie - zamiast gotowych rozwiązań: popchnięcie we właściwą stronę. Leciutkim minusem była konieczność uzupełnienia pewnego rekwizytu przez obsługę, bo okazało się, że po poprzedniej grupie czegoś trochę zabrakło, a zanim zapytaliśmy, myśleliśmy, że źle myślimy, i straciliśmy trochę czasu. Mam nadzieję, że po naszej wizycie organizatorzy już pamiętają, żeby robić większy zapas. Ostatecznie nie wyrobiliśmy się w czasie, ale dostaliśmy trochę dodatkowych minut (częściowo za te stracone w powyższej sytuacji, a częściowo po prostu ekstra), ponieważ byliśmy już bardzo blisko. I nic dziwnego, bo finału szkoda byłoby przegapić - bo na poszukiwaczy czeka niespodzianka. Ogólnie: pamiętny pobyt w fajnym, klimatycznym ER z fabułą.

Pewnie to kwestia naszego niewielkiego doświadczenia (to był nasz trzeci ER) i tylko 2-osobowego składu, ale pokój opisywany w większości komentarzy jako prosty parę razy nas zagiął, co postrzegamy na plus, bo wszystkie zagadki były sensowne i logiczne, ale jak się okazało, wymagały stałej czujności i pomysłowości. Doskonały wystrój, bardzo staranny, a wprowadzenie do pokoju z opaskami na oczach sprawia, że jesteś w stanie zapomnieć, gdzie naprawdę jesteś, i poczuć się jak prawdziwy intruz w kajucie kapitana piratów.

Jak na nasze na razie dość skromne escaperskie doświadczenie (to był nasz 4. ER) Wyspa Tajemnic to zdecydowanie najoryginalniejszy pokój i najfajniejszy fabularnie. Utrzymane w drewniano-prymitywnym klimacie zagadki (bardzo fajny pomysł na brak kłódek) pozwalają się wczuć, a całość faktycznie pozwala poczuć, że odkrywamy sekret skrywany przez Wodza, a nie tylko szukamy klucza do ostatnich drzwi. Są niespodzianki (przede wszystkim fabularne), zagadki są ciekawe, a zwłaszcza jedno zadanie manualne dostarcza kupy zabawy, kiedy już człowiek złapie wprawę. Nie jest trudno, ale tu przede wszystkim liczy się świetna zabawa.

Dla dwojga z 4-osobowej ekipy był to nasz pierwszy ER, a dla dwojga - drugi. Dużym plusem jest oryginalny temat. Trudno było zacząć, a potem - zawieszaliśmy się głównie wtedy, gdy brakowało nam doświadczenia i czujności. Fajna różnorodność zagadek, kilka naprawdę zaskakujących rozwiązań i niespodzianek. Wiedza muzyczna nie jest wymagana (czasem nawet nam przeszkadzała, bo szukaliśmy zbyt wymyślnego rozwiązania), ale z pewnością najlepiej będą się bawić właśnie ci, których kręci świat muzyki rozrywkowej. Jest sporo do roboty, więc nie nudził się chyba niż z naszej czwórki.

To dopiero nasz drugi ER, a wyjście zajęło nam ok. 40 minut, czyli - było raczej łatwo. Fakt, że raz trochę utknęliśmy na samym początku, ale potem już się toczyło w dużym tempie. Fajny klimat, fajne rekwizyty, choć pokój ogólnie urządzony dość skromnie - ważne, że z pomysłem. Kto lubi przygodówkowe klimaty, ten na pewno będzie zadowolony, natomiast trochę rozczarowuje łopatologiczność niektórych zagadek (tj. kiedy znajdujesz daną wskazówkę/przedmiot, od razu wiadomo, co z nią zrobić, a to jest mniej satysfakcjonujące niż konieczność kombinowania). Jest natomiast kilka zagadek, które dają bardzo dużą przyjemność z interakcji z otoczeniem - co najmniej raz czułem się jak prawdziwy bohater filmu przygodowego. Jak na ER bez technicznych fajerwerków cena nie jest niska, ale dla początkujących escaperów - mile spędzony czas. Pokój nieduży, więc dobry dla mniejszych zespołów.