Adamke

Perfekcyjnie dopracowany pokój, przemyślane i zróżnicowane zagadki, gwarantujące emocje na najwyższym poziomie. Momentami było trudno, ale ostatecznie udało nam się wygrać walkę z czasem i własnymi słabościami. Zakończenie nie rozczarowało - po wyjściu jeszcze długo rozmawialiśmy o tym, co spotkało nas w Lochach Króla Artura. Szacunek dla twórców, którzy sami stawiają sobie poprzeczkę coraz wyżej. I chociaż Obłęd wciąż jest naszym numerem 1, ten pokój wcale nie pozostaje za nim daleko w tyle. Brawo!

Niesamowity pokój, jeden z lepszych, w jakich byliśmy! Bawiliśmy się wybornie - może za sprawą fabuły i klimatycznego wprowadzenia, a może przez zagadki - logiczne, spójne z tematyką, napędzające grę. Łamigłówek jest baaardzo dużo, ale robi się je szybko, a każda kolejna jest jeszcze lepsza.

Już od pierwszych sekund poczuliśmy się, jak bohaterowie bajki. CEL: zdemaskować potwora. Edit: zdemaskować potwora i nie dać się złapać! Jeśli macie ochotę na świetną zabawę z dreszczykiem emocji, Dooby Doo to obowiązkowa pozycja na Waszej liście ER. Polecamy ten pokój grupom 4-osobowym, raczej nie na pierwszy raz. Szkoda byłoby nie rozwiązać wszystkich zagadek, finał jest niesamowity!

Wyszliśmy z ogromną satysfakcją i bananami na twarzach, a od krzyczenia (oj tak...) straciliśmy głos. Było warto! Szczególne podziękowania należą się Kubie z obsługi, który nie tylko wprowadził nas w atmosferę nawiedzonego miejsca, ale też był czujny i służył pomocą przez całe 90 minut. Wracamy niebawem, tym razem na spotkanie z Syrenami!

Niesamowity, klimatyczny, mocno nieliniowy i zaskakujący pokój, osadzony w bajkowej krainie Pinokia. Byliśmy w nim w dwie osoby, więc nie było zbyt wiele czasu, żeby wszystkim się zachwycić - a jest czym! Zagadek sporo: jedne wymagające, inne nie, a każda z nich daje satysfakcję z rozwiązania. Żaden element nie był nielogiczny, wszystko ze sobą współgrało i pasowało do tematyki pokoju.
Sam wystrój fantastyczny, działający na wyobraźnię. Największą frajdę mieliśmy pod sam koniec, uśmialiśmy się ogarniając ostatnią zagadkę :D Gratulujemy pomysłu - pokój, choć nie jest najnowszy, w pełni zasługuje na najwyższą ocenę i polecenie. Warto tu być i pobawić się w krainie Kukiełki!

Tym razem trafiliśmy do Świątyni Majów i znowu uciekliśmy, dosłownie w ostatnich minutach. Jak na parę podróżników poradziliśmy sobie całkiem nieźle, tym bardziej, że zagadki wcale nie były proste.
Ekipa Exit19 nie zawiodła - Świątynia jest pięknie wykończona. Wizualnie robi duże wrażenie na dorosłych, więc tylko możemy sobie wyobrazić, co czują dzieciaki. Szkoda, że pokój nie jest tak rozbudowany, jak Obłęd i Zdrada, ale mimo to można się w nim doskonale bawić.
Dziś byliśmy też mile zaskoczeni podejściem GM. Pozdrowienia dla Oli, która zadbała o nasze wprowadzenie, a po wyjściu ze Świątyni odpowiedziała na wszystkie pytania. Tak to powinno wyglądać :)

ER na najwyższym możliwym poziomie. Przemyślany, perfekcyjnie wykończony, zaskakująco rozbudowany. Mimo, że nie był tak straszny, jak się spodziewaliśmy, klimat bardzo nam się udzielił. Zagadki nie były trudne, nie spotkaliśmy tu żadnych nowych mechanizmów. Jednak wystrój, historia i wielopoziomowość gry spowodowały, że Obłęd nie zasługuje na inną ocenę, niż 10/10.
Gorzej z obsługą, która pozostawia wiele do życzenia. O ile na początku obie panie Kasie były uprzejme i zainteresowane naszą grupą, po tym jak wyszliśmy z pokoju (17 min przed czasem!), żadna z nich nawet nie zapytała, czy nam się podobało. Byliśmy w ogromnych emocjach, wciąż nie mogąc uwierzyć w to, co właśnie przeżyliśmy. Jednak gdy jeszcze w naszej obecności Mistrzyni Gry zaczęła przygotowywać pokój na przyjście kolejnej grupy, odechciało nam się rozmawiać. W porównaniu do innych wrocławskich ER, Exit19 wyróżnia się poziomem dopracowania pokoi, jednak znacznie odstaje, jeśli chodzi o obsługę.

Porzućcie znane Wam schematy i zapomnijcie o wszystkim, co widzieliście w innych escape roomach. Dawca to zupełnie inny poziom rozrywki, bijący na głowę klasyczne pokoje z powtarzalnymi rozwiązaniami. Tu nie liczy się doświadczenie, tylko wola walki. Nie są ważne umiejętności, lecz chęć przetrwania. Jeśli chcecie przeżyć, musicie zrobić to, o czym nie pomyślelibyście w normalnych okolicznościach.

Kiedy ktoś powie Wam, że Mielno poza sezonem nie ma nic do zaoferowania, zajrzyjcie do Dawcy - nie zawiedziecie się! Polecamy parom, które chcą się sprawdzić w nietypowych okolicznościach i większym grupom śmiałków, którzy myślą, że nic ich nie zaskoczy.

Pozdrowienia dla przemiłej Mistrzyni Gry, która z cierpliwością obserwowała nasze wyczyny i pomagała, kiedy trzeba było. Dzięki za prezenty!

Niestandardowy początek wprowadza niesamowity klimat już od pierwszych sekund w pokoju. Zdezorientowani, zagubieni, nie do końca przekonani, czy powinniśmy już zacząć grać... a jednak, gra się toczy, czas ucieka, emocje biorą górę nad logicznym myśleniem. W Klubie Dżentelmenów trzeba być czujnym, działać i współpracować. Multum zagadek napędza rozgrywkę, czyniąc ją bardzo dynamiczną. Poziom trudności średni, daliśmy radę uciec w dwie osoby, choć optymalna ilość to 3-4.
Mały minus za pozostawienie otwartego pomieszczenia przez obsługę, co trochę zbiło nas z tropu. Zabawkowe radyjko zamienilibyśmy na klasyczną krótkofalówkę. To usprawniłoby kontakt na linii gracz - mistrz gry. Poza tym pokój bardzo przyjemny, pomysłowy, trzymający poziom. Warto spróbować w nim swoich sił.

Mroczny, klimatyczny, ciemny pokój. Nie za trudny, do zrobienia w 2-3 osoby. Początek idzie bardzo szybko, schody zaczynają się potem - kiedy wessani przez klimat panujący w komnacie Nekromanty nie bardzo wiemy, za co się zabrać. Zagadek jest dużo, a do podziwiania tak wiele...

Niestety - obsługa chyba miała gorszy dzień. Po wyjściu z pokoju zrobiono nam szybkie zdjęcie i pośpiesznie pożegnano. Szkoda, bo był środek tygodnia, mały ruch, a my mieliśmy mnóstwo pytań. Do dziś nie wiemy, jak rozwiązaliśmy dwie zagadki. Pani nie miała czasu na rozmowę, ani nawet małe: gratuluję, uciekliście Nekromancie! Cóż, pogratulowaliśmy sobie sami i ruszyliśmy dalej :)

W tej kopalni miały miejsce naprawdę straszne rzeczy... Teraz, po latach, historia kilku zaginionych górników wciąż budzi niepokój. Czy uda nam się uciec, zanim ich duchy nas odnajdą?

My mieliśmy szczęście, ale podobno nie wszyscy śmiałkowie wyszli z tej kopalni... Nie ma się co dziwić, to miejsce robi wrażenie. Ilość starannie dopracowanych detali tworzy niesamowity wystrój. Kopalnia została odzwierciedlona w 100%. Klimat, budowanie napięcia, muzyka - każdy element został przemyślany i znakomicie oddziałuje na podświadomość graczy. Z jednej strony pragniemy jak najszybciej uciec, ale z drugiej coś trzyma nas w środku i nie pozwala przejść obojętnie.

Zagadki są trudne, mało intuicyjne. Tu liczą się logiczne myślenie i umiejętność wychodzenia poza schematy. I choć mechanizmy szczególnie nie zaskakują, wszystko tutaj ma sens i pasuje do tematyki pokoju. Przygodę w kopalni będziemy wspominać bardzo dobrze, mimo, że pewna końcowa zagadka przysporzyła nam sporo kłopotów i kosztowała dużo nerwów grrrr...

Polecamy grupom, które mają za sobą co najmniej 10 pokojów. Naszym zdaniem Duch Kopalni jest idealny dla 4 osób. W takim składzie każdy będzie miał ręce pełne roboty, a wasze szanse na wyjście przed czasem będą obiecujące. :)

ER w klimacie apokalipsy zombie - nie mogliśmy tego przegapić. Zaczyna się niewinnie, ale to tylko pozory. Kto się odważy wyjść z domu, może już do niego nie wrócić...

Pokój jest nieliniowy, naszpikowany smaczkami. Czuć, że jest nowy, przez co zabawa w nim jest czystą przyjemnością. Zagadki wymagają spostrzegawczości i nieszablonowego myślenia. Nic nie znalazło się tu przypadkiem, dlatego warto być czujnym przez całe 70 minut.

Ta ucieczka nie należy do łatwych. Nam udało się we dwójkę (każde z nas powyżej 10 ER za sobą), ale polecamy przyjść w 3-4 osoby. Jeśli się wahacie, przestańcie -
zdecydowanie warto się tu wybrać. A osoby strachliwe nie muszą się obawiać, pokój jest bardziej przygodowy niż straszny.