Ucieczka z więzienia

Pokój pod względem designu, nie ukrywam jest w granicach lepszych pokoi, takie 8/10. Zagadki same w sobie nie były ciężkie, jednakże natłok cyfr, informacji i brak konkretnych podpowiedzi co następny bardzo, ale to bardzo utrudniało grę. Nie ma jednej konkretnej drogi na wyjście przez co niektóre pozostawione zamknięte kłódki sprawiają wrażenie że coś się zgubiło. Również wskazówki pochowane w dość nie intuicyjny sposób, że ciężko było się domyślić skąd daną rzecz trzeba wziąść. Również ilość minimalna osób do wyjścia z pokoju powinna być zmieniona na 5-6, przy 4 osobach i z ogromną ilością podpowiedzi i tak nie jest się w stanie wyjść o czasie. Minus że jedna magnes był rozmagnesowany co utrudniło otwarcie jednej zagadki. Również sporym minusem była ogromna ingerencja mistrza gry, podpowiedzi które dawał nagle i czasami brak odpowiedzi na nasze pytania. Podsumowując pokój nie jest aż taki zły. Ale jest sporo lepszych, nie ma co się wybierać do niego poniżej 5-6 osób, również jeżeli w grupie nie ma dość wyćwiczonej komunikacji to nie ma co nawet marnować czasu. Kończąc, pokój bez wprowadzającego klimatu, nie ma odpowiedniej atmosfery.

Pokój z ciekawym wystrojem intryguje na wstępie nietypowym [spojler]. Klimatu również nie można odmówić. Zawodzi sposób komunikacji oraz nieco nachalnie udzielane podpowiedzi (mimo naszej deklaracji, że podpowiedzi oczekujemy wyłącznie na życzenie) Pokój nie do końca przemyślany (naszym zdaniem) aczkolwiek w kilku momentach pozytywnie zaskakuje. Warty odwiedzenia, aby spróbować czegoś innego i po prostu dobrze się bawić.

Pokój zorganizowany średnio, obsługa co prawda miła i pomocna, ale zawodzą niestety bardzo podstawowe sprawy takie jak sprawność sprzętu (rozładowana bateria).
Komunikacja z obsługą na niskim poziomie, z powodu wymienionego wcześniej (sprawność sprzętu) jak i rodzaj komunikacji pozostawia wiele do życzenia.
Oklepane zagadki w postaci mnóstwa kłódek.
Nawiązując do już pojawiającego się tematu: podpowiedzi. Podpowiedzi dawane nie zawsze gdy było to potrzebne oraz to o czym wspomniałem: realizacja systemu podpowiedzi.
Ocenę za obsługę zdecydowanie podwyższył zabawny Pan z obsługi.
Zważywszy na moje dotychczasowe doświadczenia w lepiej zorganizowanych ocena ogólna: 5.
Należałoby pomyśleć o czymś bardziej kreatywnym, aby mieć jakieś szanse na dynamicznie rozwijającym się rynku Escape Room'ów.

To była nasza trzecia wizyta w Questrooms i pierwszy duży zawód, choć nie było to winą pokoju. Zacznijmy jednak najpierw od plusów.

Przede wszystkim - podział na grupy. Ciekawe rozwiązanie, nie widzimy się, komunikacja następuje przez walkie-talkie (ewentualnie donośny okrzyk :)). Warto ten podział przemyśleć, uwzględnić czynniki charakterologiczne i styl gry, żeby nie skończyło się to na zasadzie: w jednym pomieszczeniu nadaktywni "biegacze", w drugim "myśliciele". Za to największy plus.

Jeśli chodzi o zagadki - standardowe, absolutnie nic zaskakującego, zwłaszcza jeśli było się już w pokoju "śmierć w bractwie". Wciąż jednak przysporzyło nam to sporo frajdy. Rozwiązania kłódkowe również nie były wyjątkowe, pomijając może jedno zadanie z wykorzystaniem dość zaskakującego, jak na ER, przedmiotu (choć miejsce jego użycia było oczywiste).

Liniowość - jest, choć trochę kuleje ("łooo, coś się stało i nagle łooo coś się okazało" a dopiero potem znajduje się element fabuły tego dotyczący :)). Natomiast była to jednostkowa w zasadzie sytuacja i ciężko byłoby mieć z tego tytułu pretensje.

Gdyby na tym skończyć opinię - byłoby to 9/10 oceny ogólnej. Naprawdę nie wymagający szczególnego wysiłku ER, sprawiający sporo frajdy choć trochę na zasadzie: znam to, już widziałem, ale fajnie jest jeszcze raz pogłówkować nad czymś podobnym, bo efekt przychodzi szybciej i można poczuć się dumnym z własnego eskejpowego rozwoju :)

Niestety opinii na tym nie można skończyć. Obsługa dała ciała, dała ciała po całości. Pomijając już wstęp do pokoju "są kłodki, walkie talkie, no to idziemy" gdzie backgroundu historii nie usłyszałam żadnego. A to jednak ma znaczenie - i wiedziała o tym i dziewczyna obsługująca nas przy "pięciu morderstwach" i chłopak przy "bractwie". A tutaj - nic, zagadki se rozwiążcie i kłódki macie. Oczywiście, mogłam doczytać, przejrzeć recki, ale tego nie zrobiłam - i nie było to moim obowiązkiem.

"I jak, podobało się?" - standardowe pytanie na zakończenie, po którym, zupełnie niestandardowo, zaległa cisza. W końcu ktoś odważył się powiedzieć "pokój super, ale podpowiedzi za szybko"... i w ten sposób otworzyliśmy puszkę pandory. Oburzenie obsługującego nas chłopaka było równie intensywne, jak zaskakujące. Sugestia, że część grupy rowiązała zagadki szybciej bo była najwyrażniej lepsza (i w efekcie 15 minut się nudziła), a druga część... i tu na końcu języka nie wiem, co było, ale na pewno było to niedopuszczalne. Zwłaszcza, że grupy były jeśli nie wyrównane, to jednak ta druga ma więcej expa w ER.

Ale jak to się stało, że część grupy się nudziła? Dostawaliśmy podpowiedzi wtedy, kiedy ich nie chcieliśmy, ba, wtedy kiedy ich nie potrzebowaliśmy! Po prostu nagle na walkie-talkie dołączał "dodatkowy gracz" i mówił co mu na sercu leżało. Jakie było tłumaczenie? "Bo ja widziałem, że wy podchodzicie do przedmiotu X i odchodzicie i nic nie robicie z nim, więc podpowiadałem" albo "no bo coś robiliście z przedmiotem Y, ale źle, więc musiałem". Zawsze mi się wydawało, że na tym polegają ER, że się ocenia zagadki pod względem wagi według własnego uznania, że samemu się je stara rozwiązać w odpowiednim dla siebie czasie (czasem ten czas marnując, ale o to tu przecież chodzi).

Kończąc nieco przydługą opinię pozwolę sobie zacytować: "Ale przecież w każdym pokoju tak jest, że się podpowiada, to trzeba wcześniej powiedzieć, że się chce podpowiedzi tylko na prośbę".

Otóż nie. We wszystkich pokojach, w których byliśmy, w tym w Questrooms, podpowiedzi były, kiedy ich potrzebowaliśmy, kiedy zapukaliśmy do drzwi, kiedy zamachaliśmy, kiedy poprosiliśmy.

Podsumowując: pokój dobry, bardzo klimatyczny, niezbyt trudny, ale obsługa go po prostu dobiła. I piszę to ze smutkiem, bo doświadczenia z Questrooms mieliśmy naprawdę dobre.

PS. Butne "Nie, nie robimy zdjęć, bo musielibyśmy robić ich 130 tygodniowo!" Jak tak dalej pójdzie z obsługą, to gwarantuję, że będzie ich mniej.

Pokój pozostawił we mnie ogromny niedosyt. Pokój ma super wystrój, który mógłby być bazą pod dobrą fabułę, a jej totalnie brakuje, zarówno we wprowadzeniu przez Mistrza gry, jak i w zagadkach. Zagadki fajne, fajny pomysł z podziałem na drużyny, narzekalismy trochę na sposób komunikacji, a szczególnie system podpowiedzi - po pierwsze były za szybko - warto pozwolić graczom na dojście samemu do tego, że robią coś źle :) po drugie przydałby się sygnał zbliżającej się podpowiedzi albo pytanie, czy jest potrzebna - często podpowiedzi pojawiały się 'znienacka' w trakcie naszych rozmów, co przegrywał rozwiązywanie innych zagadek i utrudniało komunikację. Po trzecie - trudno nazwać je podpowiedziami, bo były to raczej instrukcje rozwiązania zadania, a nie o to przecież chodzi :)
Naprawdę ogromny potencjał, ale brakuje jeszcze troszkę profesjonalnego podejścia do prowadzenia escaperoomu i mocno rzutuje to na grę.

Byliśmy przejazdem po zaliczeniu około 15 pokoi w innym mieście. Jesteśmy szczerze zaskoczeni drugim miejscem w tak dużym mieście jak Gdańska. Zagadki niczym nie zaskakujące, komunikacja między rozdzielonymi ekipami poprzez Walkie-Talkie (znajdujemy się w więzieniu i mamy do dyspozycji elektroniczne urządzenie? Troche dziwne). Ale najdziwniejsza rzecz jaka tam była to otwarte drzwi wyjściowe z pokoju. Jedna ekipa, która wcześniej dostała się do głównego pokoju mogła sobie po prostu wyjść.

Na wizytę w pokoju namówili nas znajomi, gdyż bardzo podobał im się pomysł (myślę, że nie będzie to spoiler, bo dowiadujemy się o tym jeszcze przed wejściem do pokoju) rozbicia graczy na grupy. Ochoczo zebraliśmy więc 8 osób bo to właśnie jest maksymalna liczba, która może brać udział w zabawie. Wśród nas były osoby, które szły do ER po raz pierwszy i tutaj zawiódł trochę Pan z obsługi, który objaśniał wszystko bardzo szybko. Z pokoju udało się nam wyjść, chociaż nie obyło się bez podpowiedzi. Pierwszą uwagę mam co do systemu podpowiedzi właśnie. Pomimo naszej usilnej prośby, aby dawać nam podpowiedzi wyłącznie na nasz sygnał Pan włączał się i podpowiadał nam w naszym odczuciu zbyt często. Mam także wrażenie, że pokój czasy świetności ma już za sobą. Ma się wrażenie, że jest bardzo pusty. Zagadki w głównej mierze opierają się na kodach i kłódkach co szczerze mówiąc, jest po prostu nudne. Czarę goryczy przelała także kłódka obrotowa, która wg mnie jest reliktem przeszłości i w ogóle nie powinna mieć miejsca w rozrywce jaką jest ER. Ostatnia rzecz to liczba graczy. Przy 8 osobach mieliśmy wrażenie, że było nas tam zbyt dużo przez co niektórzy z nas momentami nie mieli co robić. Myślę, że optymalna liczba graczy dla tego pokoju to 6 osób.
Podsumowując - oczekiwania były bardzo duże, rzeczywistość okazała się być trochę rozczarowująca.

Pokój reklamowany jest jako bardzo trudny, ale w praktyce bardzo dużo zależy od ekipy. Nas było 8 osób, w ekipie ratunkowej znalazły się cztery doświadczone osoby, które w około 50 minut rozwiązały wszystko bez większego wysiłku. Mniej doświadczona ekipa więźniów poradziła sobie z kilkoma podpowiedziami w pięć minut dłużej. O ile klimat w salach więźniów jest bardzo fajny, o tyle w ekipie ratunkowej taki sobie, wręcz lekko naciągany. Szkoda, że finał to połączenie i nie trzeba się już nigdzie wydostać. Mam wrażenie, że pokój jest nie do końca dopracowany, a poziom zagadek średnio wymagający. Plusem jest konieczność komunikacji obu ekip przez walkie talkie, minusem, że w ten sam sposób komunikuje się z ekipą osoba podpowiadająca, co rozbija trochę frajdę z zabawy. Generalnie to dobra rozrywka dla 6-7 osób, ale biorąc pod uwagę oczekiwania i wysokie miejsce w rankingu Lock Me jestem trochę zawiedziony.

Klimat spoko ale zagadki raczej typowe nic bardzo zaskakującego

Ciężko wypowiedzieć się na temat całego pokoju, ponieważ z powodu podziału na grupy widziałam tylko jego część. Zdecydowanie większą frajdę mieli więźniowie, ja byłam w drugiej grupie, może dlatego nie jestem zachwycona pokojem. Ponadto były problemy komunikacyjne- rozmowa przez krótkofalówkę jednocześnie z mistrzem gry i drugą grupą na tym samym kanale stanowiła wyzwanie. Żeby przejść pokój potrzeba zgranej grupy, słowo klucz- KOMUNIKACJA! :)