Szeol - Schron Ostateczny

Klimat sprzyjający rozwiązywaniu zagadek. Początek gry bardzo fajny nastawiony na współpracę między członkami ekipy. Przemiła obsługa i bunkier potęgujący pozytywne emocje :) Gorąco polecam wszystkim.

Świetny klimat już od wejścia, już dla tego "wystroju" warto odwiedzić to miejsce. Obsługa fajna, w środku ciepło;) Klimat pokoju utrzymany, plus za wstęp wymagający współpracy - takie lubimy! Mogłoby być troszkę czyściej w pokoju, ale zakładam, że to klimat postapo . Zagadki fajne, wpasowane w fabułę. Może brakowało troszkę efektu woow, ale było dużo fajnych motywów. Polecam!;)

Pokoj mega klimatyczny, zagadki dosyc trudne ale w 4 osoby, a godzine udało nam się przejść praktycznie bez żadnych podpowiedzi

Co by nie zdradzać za dużo powiem, że fajny klimatyczny pokój, zagadki ciekawe i mocno nastawione na dobrą współpracę między graczami. Bawiliśmy się przednio.

Gospodarz Paulina bardzo sympatyczna, dobrze nas przyjęła i wprowadziła do gry. Dziękujemy też za miłe słowa po naszym udanym wyjściu przed czasem :) To był nasz pierwszy pokój w tym miejscu i na pewno nie ostatni - wrócimy!

Przyznaję, że opis pokoju brzmiał trochę odstraszająco, sugerując ultra trudne zagadki w jakiejś dziwnej stylistyce, w której trudno będzie się odnaleźć czy średnio atrakcyjną dla nas tematykę rodem z czasów zimnej wojny. Tyle o wyobrażeniach, bo w rzeczywistości jest znacznie lepiej. Klimat postapo jak najbardziej oddany, robiący wrażenie (nawet z perspektywy nie-fana). Atmosfera nuklearnej katastrofy towarzyszy rozgrywce od pierwszej do ostatniej minuty, momentami także dziwny osprzęt. Przy rozwiązywaniu zagadek największą trudność sprawia chyba to, by nie dać się tą stylistyką „przebodźcować”, bo jest nieco łatwiej niż wszystko wokół mogłoby sugerować. Obsługa MG bez najmniejszych zastrzeżeń.

No i w końcu przyszła ta apokalipsa - wszędzie mutanty, schronić się trzeba - najlepiej w Schronie Ostatecznym!

Klimat pokoju, ze względu na lokalizacje w faktycznym bunkrze, bardzo fajnie oddany. Wiele nawiązań i smaczków do nuklearnej popkultury. Nawet nie za trudny pokój, choć wymagał spostrzegawczości. Jest to już nieco starszy punkt na ucieczkowej mapie Poznania, no i niektóre zagadki można by podkręcić i jeszcze poszerzyć, ale i na ten moment robią naprawdę dobrą robotę. Na plus ciągłość i spójność z pozostałymi pokojami - stopniowe odkrywanie całej historii w każdym kolejnym pokoju to świetna zabawa :)
Obsługa bardzo sympatyczna :)

Szeol był trzecim pokojem odwiedzonym przez nas w Bunkrze – i jak zwykle klimat nie zawiódł. Zdecydowanie jesteśmy fanami tego miejsca – wszystkie trzy scenariusze są idealnie osadzone w ścianach budynku i wykorzystują go do tworzenia atmosfery.

Zagadki nie są specjalnie trudne, ale ze względu na wystrój i dekoracje mogą na pierwszy rzut oka wydać się skomplikowane. Kilka z nich wymaga przede wszystkim skupienia i spokojnego przefiltrowania dostępnych informacji.
Bardzo fajny początek rozgrywki – testuje umiejętność współpracy i dobrej komunikacji :)

Szeol w naszej opinii jest trudniejszy od Goździka, ale łatwiejszy od Oficera, a jeżeli tamte pokoje przypadły do gustu, to tutaj na pewno nie będzie rozczarowania. Nam grało się super - z typowym dla tego budynku, delikatnym dreszczykiem.
Czekamy na 4-ty pokój – zapowiada się ciekawie ;)

Z dziennika mieszkańca schronu 110: "Nie wiemy ile czasu minęło odkąd nas tu zamknięto, na pewno miesiące, może nawet lata. Zapasy kończą się, a ostatnie części zapasowe do aparatury podtrzymującej życie wewnątrz krypty zużyliśmy jakiś tydzień temu. Umieramy tutaj. Z grupy kilkudziesięciu osób którym udało się na czas dotrzeć do punktu ostatniego ratunku zostało nas tylko troje: ja i dwie kobiety. Mimo wszystko nie pociągniemy tutaj... [...]
Zdecydowaliśmy opuścić kryptę w poszukiwaniu bezpiecznego schronienia, jeśli i tak mamy umrzeć to co nam szkodzi spróbować? Pozbieraliśmy sprzęt i resztki zapasów, powinno wystarczyć na kilka dni... [...] To niesamowite! Nadal w to nie wierzę ale udało nam się odnaleźć Szeol! Kiedy to piszę stawiamy właśnie pierwsze kroki w korytarzu wiodącym do środka. A więc to prawda, on istnieje! Zaraz, coś jest nie tak... To gaz usypiający! [...]
Nie wiem co się wtedy stało ale znaleźliśmy się w środku. Szeol znacząco różnił się od wszystkiego co widzieliśmy wcześniej. To był chyba jakiś test. Musieliśmy wytężyć nasze zmęczone i przestraszone mózgi by dostać się do schronu właściwego, mnóstwo zagadek i łamigłówek, napromieniowane przedmioty i mnóstwo innych dziwacznych rzeczy... Rzeczy i nie tylko... Momentami miałem wrażenie że to sen, jakiś film albo gra komputerowa... Wszystko wydaje się takie nierzeczywiste... Czuliśmy jakby ktoś spoglądał zza ściany na każdy nasz krok i odmierzał czas... [...]
Koniec końców udało nam się! Jesteśmy bezpieczni. Jeśli ktokolwiek znajdzie tą wiadomość... Jeśli ktoś to czyta... Szeol istnieje! Zbierzcie zapasy i przybywajcie najszybciej jak to możliwe, czekamy na was!"

Fajny klimat, dobrze zrobiony pokój i obsługa bez zarzutu. Wszystko dobrze wytłumaczone, odpowiednia pomoc w odpowiednim momencie. Klimat pokoju oraz całego miejsca świetny. Same plusy ;)

Lokalizacja w starym schronie powoduje, że w odpowiedni nastrój wkręcamy się, zanim obsługa zdąży wprowadzić nas w scenariusz. Pokój od samego początku wymaga sporej współpracy i to od nas zależy, jak szybko wszyscy z ekipy poczują się bardziej swobodnie. Spójna historia i doskonale wpisane w klimat zagadki, to zdecydowanie mocne strony tego pokoju. Kilka rozwiązań bardzo oryginalnych. Wystrój i zgromadzone rekwizyty sprawiają, że jest to pozycja obowiązkowa dla fanów nurtu post-apokaliptycznego. Klimat w zasadzie broni się sam, bowiem jak lepiej oddać charakter schronu, niż w prawdziwym bunkrze. Obsługa stanęła na wysokości zadania, dodatkowo poświęcając nam sporo czasu na pogawędkę po skończonej zabawie.