Joisana (Zagadkowcy)

Jeden z moich najukochańszych escape roomów! ❤

Doskonale przemyślany. Zagadkowo, scenariuszowo, klimatycznie.

Każdą kolejną rzeczą, każdym etapem rozgrywki można się cieszyć, zachwycać, bawić!

Wszystko ma tu sens, od ogólnego zamysłu (przyjście na rozmowę kwalifikacyjną do Moriarty'ego :D) aż po najmniejsze szczegóły ([spojler] jest spójna z książkami o Sherlocku i z serialem BBC! niektóre rekwizyty są hiperrealistyczne, włącznie z dźwiękiem, zapachem!).

Rozwiązywanie zagadek sprawia MNÓSTWO radości i satysfakcji. A jakie są zróżnicowane! I ciekawe mechanizmy do rozpracowania, i zręcznościowe, i kooperacyjne, i na logikę, i takie nastawione na fun!

Są emocje. Jest dynamika. Jest realizm. Jest tyle momentów "WOW", tyle chwil, kiedy po prostu masz zaciesz na twarzy! O kurczę, kolejne nawiązanie do Sherlocka! O matko, tego typu zagadki jeszcze nigdzie nie widziałam! Ooooooo, a tutaj jest taka rzecz, że w życiu bym się nie spodziewała, że to będzie w escape roomie! Upływają kolejne minuty, a Ty się z tego cieszysz, bo dają o sobie znać w przecudowny klimatyczny sposób! Ba, nawet system podpowiedzi jest doskonały! A obsługa znakomicie wciela się w swoją rolę! A i wprowadzenie robi ciekawe, bez żadnego przynudzania!

Są też efekty specjalne, technicznie nieskomplikowane, ale za to jak kapitalnie przemyślane, dopasowane do momentu, budujące napięcie! I scenariusz okraszony takim świetnym poczuciem humoru! :D

Otoczenie cały czas zachęca graczy do wczucia się w fabułę, a jak wychodzą, to są doskonale przygotowani do pamiątkowego zdjęcia!

Psssst, ten pokój podobał mi się nawet bardziej od "Lokalizacji"! ;D

Wyjątkowo swoją opinię chciałabym zacząć od pochwalenia ŚWIETNEJ OBSŁUGI! :) Zasługuje ona na co najmniej kilka medali:

- za super sympatyczne podejście do klientów

- za informowanie graczy przed grą o tym, jak się otwiera wyjątkowo nietypowe kłódki (pierwszy raz takie widzieliśmy na oczy, mimo ponad setki pokojów na koncie)

- za umożliwienie nam gry poza standardowymi godzinami (skontaktowaliśmy się mailowo, ponieważ mieliśmy bardzo napięty grafik, bo zaplanowaliśmy sobie na ten dzień kilka innych escape roomów, a nie jesteśmy ze Śląska)

- za możliwość dokończenia ostatniej zagadki już po czasie (z której to możliwości jednak świadomie i celowo nie skorzystaliśmy, bo spieszyliśmy się już do następnego escape roomu)

- za polecenie nam kilku fajnych escape roomów na Śląsku i w Warszawie

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Przejdźmy teraz do pokoju. "Świątynia Zagłady" to – pod wieloma względami – dobry i bardzo wymagający od graczy escape room. Przede wszystkim warto docenić ogromną ilość miejsca oraz organizację przestrzeni gry. Jest dużo [spojler] i dużo zagadek. Ma się cały czas pełne ręce roboty.

Jedno zadanie wymaga dużej współpracy pomiędzy graczami i im mniej osób w drużynie, tym więcej czasu na trzeba na nie poświęcić, mimo że wpadnięcie na pomysł rozwiązania jest stosunkowo szybkie (w porównaniu z czasem, jaki spędziłoby się na wcielaniu wymyślonego algorytmu w życie). Wyjście o czasie w dwie osoby, nawet doświadczone, będzie prawdziwym wyzwaniem :) My na wspomnianej zagadce zatrzymaliśmy się na etapie, że rozwikłaliśmy "co trzeba zrobić", ale już zrezygnowaliśmy z robienia tego, bo zajęłoby to duuużo czasu, a spieszyliśmy się na następny escape room ^_^

Natomiast przechodząc do rzeczy, która mi się nie spodobała, to niestety jest nią nie do końca dopracowany klimat. W pokoju znajdziemy mnóstwo przedmiotów mających się nijak do starożytnych Majów:

- przedmioty nienależące do fabuły (okablowanie, sprzęt do udzielania podpowiedzi itp.) – przeszkadzają troszeczkę, ale jestem w stanie zrozumieć ich obecność

– przedmioty odgrywające w fabule istotną rolę – a mimo to wyglądające zupełnie "od czapy", zbyt współczesne i zupełnie niepasujące do starożytnej świątyni ani do Majów. Niestety tutaj nie wymienię konkretów, bo byłyby to spoilery. Takich elementów było jednak naprawdę sporo i mnie wytrącały z immersji.

Jeden mechanizm w pokoju uparcie nie chciał nam zadziałać i podejrzewam, że to ten sam, o którym już ktoś pisał :O

Dodam jeszcze na boku, że po nazwie na początku spodziewałam się jakichś nawiązań do Indiany Jonesa, a konkretnie do filmu "Indiana Jones i Świątynia Zagłady" ;)

Firma Exit19 jest już legendarna. Słyszałam o niej dużo pozytywnych opinii; hype wokół ich pokojów jest w światku fanów escape roomów ogromny. Pech chciał, że przy moich pierwszych odwiedzinach w tej firmie wybór padł akurat na "Tożsamość". No, dokładniej mówiąc, drugich – tego samego dnia grałam też u nich w grę VR "Lost Circus", którą całkiem polecam. Ciekawe doświadczenie :) Nie jest to jednak escape room, tylko bardziej nowinka technologiczna, z drobnymi elementami gry zręcznościowej.

Co do "Tożsamości", to moje ogromne, wybujałe pod sufit oczekiwania zderzyły się... z zupełnie przeciętnym pokojem. W 2019 roku pokój bez kłódek nie jest już żadną nowością, a dla mnie osobiście nie ma specjalnie znaczenia, czy escape ma kłódki, czy nie ma.

Jest kilka rzeczy, którymi escape room może sobie zaskarbić moje serce. Jedną są znakomite zagadki (oryginalne, ciekawe, sprawiające satysfakcję, wymagające wytężenia umysłu, różnorodne, takie, których rozwiązywanie nie nudzi i jest czystą przyjemnością...), drugą – niebagatelny pomysł na pokój (współgranie ze sobą wszystkich elementów – klimatu, zagadek i fabuły; ciekawa koncepcja artystyczna wystroju; zaskakujące momenty; efekty WOW), trzecią – immersja (realizm i flow).

Mam wrażenie, że "Tożsamości" trochę zabrakło pomysłu na siebie, zabrakło nomen omen tożsamości – czegoś, co by ją wyróżniło na tle setek innych pokojów w Polsce i na świecie. Może miał tym być system podpowiedzi? To chyba trochę za mało.

Pokój zaczął się bardzo fajnie :) Zwłaszcza, że to ja byłam TYM graczem. Bardzo klimatyczny, ekscytujący początek, podobało mi się. Dawało zadatki na przeżycie ciekawej przygody. Potem jednak fabuła się gdzieś zapodziała. Najtrudniejszymi zagadkami w pokoju (wręcz zawyżającymi jego trudność) były spowalniające grę "szukajki", co też trochę mnie rozczarowało. Ostatnia zagadka za to zupełnie wytracała tempo rozgrywki (raczej nie daje się takich rzeczy na koniec zabawy!). Pełnokrwistych zagadek jest wyjątkowo mało, a i metraż pokoju nie powala.

Zaletą jest niewątpliwie klimat (militarystyczny/postapo), ale jest tu tak... statycznie, spokojnie. Można by wprowadzić więcej dynamiki do gry, więcej zaskakujących czy emocjonujących momentów. Obecnie mamy bardzo fajny początek, a im dalej, tym niestety gorzej.

Nie zmienia to wszystko faktu, że się dobrze bawiłam. Jednak oczekiwałam po "Tożsamości" duuużo więcej i to odzwierciedla moje 6/10 ("ten pokój był w porządku – to był miło spędzony czas, ale oczekiwaliśmy czegoś więcej", cytując LockMe).

Dodam, że koledze, który był w escape roomie po raz pierwszy w życiu, pokój się bardzo podobał, ale i on uważa, że zagadki nie były specjalnie trudne.

Jest to jeden z najłatwiejszych escape roomów, w jakich przyszło mi zagrać. Zagadki są niewymagające, bez trudu można skończyć pokój w połowę czasu albo i mniej (zwłaszcza jak się niechcący ominie zagadkę, jak my :P ). Escape jest w porządku – i nic ponad to. Przez chwilę jak zobaczyłam nazwę "Wstęp wzbroniony" na swojej liście odwiedzonych escape roomów, to, być może ze względu na mało charakterystyczną nazwę, w ogóle nie pamiętałam, co tam było w środku, mimo że odwiedziłam go raptem trzy tygodnie temu. Ale bawiliśmy się dobrze i wszystko działało bez zarzutu, więc daję 7/10 :)

Psychiatryk 2.0 to wyjątkowy pokój ze względu na temat przewodni – poruszanie się po umyśle człowieka o wielu osobowościach, z których w dodatku każda ma inne zaburzenie psychiczne :O :O :O Jest to coś tak oryginalnego i pomysłowego, że samo w sobie już sprawia, że pokój jest niezwykły.

Wykonanie jest również świetne. Przede wszystkim podoba mi się to, że systematycznie odkrywamy kolejne osobowości psychopaty. Każda osobowość ma swoje miejsce w grze; panuje w nim klimat odpowiadający danej osobowości, a i zagadki są dobrane w taki sposób, że pasują do osobowości, którą aktualnie odkrywamy. To jest kapitalny zabieg! Na każdą kolejną osobowość czekałam z wielkim zaciekawieniem, jaka ona będzie – jak będzie wyglądać jej rejon umysłu, jej zagadki.

Ogólny klimat pokoju określiłabym jako surrealistyczny. Dekoracje pasują do naprawdę chorego umysłu i robią świetne wrażenie. Twórca/twórcy ER-u miał/mieli dużo dobrych pomysłów.

W obecnej wersji pokój w ogóle nie jest straszny. Wręcz przeciwnie; bezpośrednio po odwiedzeniu Psychopaty, przytłaczającego ciężkim, strasznym klimatem, Psychiatryk odebrałam wręcz jako pokój sielankowy ;)

Właśnie – tutaj warto powiedzieć, że zarezerwowaliśmy grę w Psychopacie i Psychiatryku 2.0 zaraz po sobie. I to była świetna decyzja! Mistrz gry zrobił nam niespodziankę – przejście fabularne pomiędzy pierwszym i drugim pokojem! :D Warto zarezerwować sobie w ten sposób te pokoje (koniecznie w tej kolejności!), a jeśli nie będzie w tym czasie innej grupy do Psychopaty, to na pewno nie pożałujecie :) :) :)

Na koniec jeszcze takie ogólne przemyślenie, że escape roomy na Śląsku są FANTASTYCZNE. Zrobiliśmy sobie tam w długi weekend wypad na 12 escape roomów i trafiłam na zadziwiająco dużo prawdziwych perełek <3 Zaliczyliśmy m.in. wszystkie horrorowe ER-y w Rybniku i jak dla mnie "Psychiatryk 2.0" jest z nich czterech najlepszy (chociaż też najmniej straszny).

To jedyny jak dotąd pokój, w którym miałam okazję grać dwa razy :D

Pierwszy raz mieliśmy tę przyjemność podczas eliminacji regionalnych do PolandEscape 2017. Był wtedy zupełną niedoróbką – mało zagadek, niepomalowane ściany, jakieś gołe sklejki, wykonany zupełnie po kosztach, a całości wrażenia dopełniał brak drzwi :P To był wtedy pokój, z którego dało się uciec w 10 minut. Nie przesadzam, bo najlepsza drużyna miała mniej więcej taki czas. Były to nasze pierwsze eliminacje do PolandEscape i pamiętam, jakie silne nam wtedy towarzyszyły emocje przy przechodzeniu go, chcieliśmy jak najszybciej z niego uciec.

Dwa lata później – budowa tego pokoju zajęła duuuużo czasu! – przybyliśmy tam znów. Tym razem w uszczuplonym składzie, bo we dwie osoby. I o matko! To, jaką przemianę przeszedł ten pokój przez te dwa lata, jest po prostu NIESAMOWITE! Jakbym za pierwszym razem widziała brzydkie kaczątko niezgrabnie gramolące się na krzywych nóżkach (choć kaczątka wcale nie są brzydkie ;) ), a teraz pięknego łabędzia w locie.

Mieliśmy w zasadzie trochę spoilerów, bo przechodząc pokój drugi raz, pamiętaliśmy np., gdzie jest [spojler]. Ale okazało się, że niemal wszystko (poza dwiema zagadkami) zmieniło się totalnie nie do poznania. Pokój... przerósł nasze oczekiwania. Urósł. Stał się ogromny. Bogaty w zagadki. Obfity w niespodzianki. Momentów zaskoczeń i efektów WOW po prostu nie da się zliczyć. Już nie ma niedoróbek, tylko profesjonalnie wykonane, ciekawe, oryginalne łamigłówki, często takie, że w żadnym innym escape roomie jeszcze ich nie spotkaliśmy. Wszystko super wpasowane w klimat przewodni (ale o tym sza! Dowiecie się na miejscu ^^). Niemal wszystko jest realistyczne i pozwala idealnie się wczuć w fabularne role.

Ten escape room to nie tylko pokój, w którym rozwiązuje się zagadki. To przede wszystkim nieustannie dziejące się na naszych oczach widowisko, którego jesteśmy częścią. Jest do tego stopnia dobry, że koleżanka, z którą o nim rozmawiałam, która była parę miesięcy przede mną, już w oficjalnej wersji pokoju, powiedziała, że rozważa pójście tam drugi raz O_O

Bardzo mi się podobało wprowadzenie. Powitalna przemowa mistrza gry aż kipiała od aluzji, zaś moment, w którym zaprezentował on nam wejście do pokoju, wywołał we mnie ogrom pozytywnego zaskoczenia. Czegoś takiego jeszcze nie było!

Dodam jeszcze, że dla mnie nazwa "Lokalizacja" oddaje to, że tutaj najbardziej w pamięć zapada... sama lokalizacja. Miejsce, w którym toczy się nasza gra. Jest ono niezwykłe i pełne sekretów. Zachęcam Was wszystkich serdecznie do ich odkrycia! :D

Bardzo przyjemny pokój, szczególnie dla fanów i fanek Indiany Jonesa, do których sama się zaliczam :D Mimo że jest bardzo łatwy, to dobrze się w nim bawiłam. Jest to zdecydowanie mój klimat. Cieszyły mnie liczne odniesienia do filmu o tym, jak pewien słynny archeolog wyruszył na poszukiwania Graala. Podczas rozgrywki znajdziemy wiele znanych z tego filmu przedmiotów. Warto się im dobrze przyjrzeć ze względu na obecność co najmniej jednego easter eggu, który podczas rozgrywki łatwo przeoczyć. Mistrz gry i zarazem twórca pokoju jest pełen pasji, co dodatkowo umila wizytę.

Scenografia mogłaby być lepsza, obecnie jest trochę po kosztach.

Pokój świetnie się nadaje dla początkujących graczy ER oraz dla dzieci. Ma jednak dość mało zagadek i są one bardzo proste, dlatego w przypadku doświadczonych lub wymagających graczy może pozostawić niedosyt, a wręcz głód zagadek.

Chociaż tymczasowo wyczerpaliśmy wszystkie pokoje w tej firmie, to mam nadzieję, że powstaną kolejne. Jeśli tak, to na pewno nie będzie moja ostatnia krucjata do Escape Graala :D

Przede wszystkim super jest to, że najważniejsze w tym pokoju zagadek są... zagadki. Co przy dzisiejszym nastawieniu escape roomów na efekciarstwo i niedzielnych graczy nie jest wcale takie częste.

Kilka zagadek było cudownie oryginalnych – nie widziałam tego typu zagadek jeszcze w żadnym z odwiedzonych pokojów. Wymagały przestawiania się pomiędzy różnymi sposobami myślenia. Dostrzegaliśmy pewne informacje, ale trzeba było pomyśleć o tym samym w inny sposób, połączyć fakty z zupełnie różnych przestrzeni myślowych, żeby dojść do właściwego rozwiązania. I tak kilka razy. Bardzo nam się to podobało i dostarczyło ogromnej satysfakcji ze znalezienia rozwiązania!

Świetne wrażenie sprawia też to, że za wszystko odpowiada właściciel. Tak jak istnieje nurt piosenki autorskiej, w której twórca słów, muzyki i wykonawca to ta sama osoba, tak ten escape room jest dla mnie autorskim pokojem zagadek – został zaprojektowany, zbudowany i jest prowadzony przez jedną, tę samą osobę, która włożyła w niego swoje serce i pieniądze. Zawsze to miło, gdy twórca scenariusza, właściciel i mistrz gry są w jednym ciele, bo stwarza to możliwość cudownych długich rozmów po grze. Można się na przykład dowiedzieć więcej o książkowej inspiracji, która była zaczynem do powstania pokoju i poznać nieco technicznych sekretów escape roomu :D

Dla mnie absolutnym mistrzostwem jest wprowadzenie do gry. Zarówno pod względem gry aktorskiej, jak i samej historii. Od początku wkręca na maksa w naszą fabularną rolę w grze i ma pewien aspekt humorystyczny. Świetne!

Kolejną zaletą pokoju jest to, że miejscami potrafi zaskoczyć O_O Co coraz rzadziej się zdarza.

Powiem szczerze, że w pokoju nie ma widowiskowych efektów specjalnych, nie ma jakichś niesamowitych, zapadających w pamięć dekoracji, nie będzie też raczej tego sławnego efektu WOW. Jednak jest to świetnie przemyślany na poziomie fabuły escape room, prowadzony przez pasjonata, mający dużo oryginalnych, bardzo ciekawych zagadek, a ponadto jest w klimacie science fiction i są nawiązania do książki Dicka i nie tylko. Bardzo polecam! <3

Tunele to pokój, który na długo zapada w pamięć. Jestem pod ogromnym wrażeniem aranżacji przestrzeni. Był to jak dotąd jeden z najbardziej trójwymiarowych escape roomów, w jakich miałam przyjemność grać :D Przemieszczanie się po takim nietypowym labiryncie daje dużo frajdy. Gdy po wyjściu z pokoju obsługa powiedziała nam, jaki jest naprawdę jego metraż, to byłam w szoku, jak im się udało tyle [spojler] niespodzianek umieścić w "pokoju" o tak małej kubaturze! :O To jest niesamowite po prostu i za to ogromne brawa.

Samo to, że przedostawanie się do dalszych etapów rozgrywki wymaga nieco zręczności, wyzwala super dużo adrenaliny i dodaje smaku grze. Połączenie zagadek, elementów sportowych i zadań manualnych to jest strzał w dziesiątkę. Fajnie by było, gdyby pojawiło się w escape roomowej ofercie więcej tego typu projektów.

W opisie jest mowa, że pokój wymaga sprawności fizycznej. W rzeczywistości nie trzeba być specjalnie wysportowanym. To raczej takie ostrzeżenie, że pokój jest nieodpowiedni dla osób na wózku, z dużymi problemami z kręgosłupem, urazem nogi czy kobiet w ciąży :)

Zagadkom towarzyszy sensowna fabuła, co też jest plusem, zwłaszcza jej zakończenie mi się bardzo spodobało.

Same zagadki są w zdecydowanej większości łatwe, może ze dwie trudne się trafiły.

Jeśli chodzi o poczekalnię, to znajduje się w niej wyjątkowa recepcja, zagadki manualne i cukierki. Po grze można sobie tam pogawędzić z bardzo miłą obsługą o escape roomach.

Nie zgodzę się natomiast z komentarzami, że wystrój był realistyczny. Dużo elementów wystroju wyglądało dość sztucznie, niektóre trochę tandetnie. Nie czułam się jak w prawdziwych tunelach. To, że nie było realizmu, nie znaczy, że nie było klimatu – ten był budowany przez dźwięk, niektóre dekoracje, dobrze pasujące do fabuły zagadki itd.

Jeden z najlepszych początków gry ever! :D Cudownie zaskakujący! <3 Warto przyjść do tego escape roomu choćby tylko dla pierwszych chwil rozgrywki.

Druga rzecz na plus to realizm. Jest pełna immersja. Łatwo wczuć się w role włamywaczy, a wystrój [spojler] powala swoją wiarygodnością, choć z drugiej strony moim zdaniem nie jest zbyt efektowny (z jednym wyjątkiem).

Natomiast nie dajcie się zwieść, że na LockMe pokój jest oznaczony jako dla 1-8 osób. To totalna pomyłka i moim zdaniem FunEscape powinno to zmienić, żeby nie wprowadzać klientów w błąd. Zagadek jest tak mało i są na tyle proste, że pokój nadaje się idealnie dla dwóch doświadczonych osób lub dla trzech początkujących, ale w przypadku większej grupy ktoś na pewno będzie się nudzić.

Zagadki są... dziwne. Pokój aż się roi od red herringów, zmyłek rozsianych tu i tam, rzeczy, które wyglądają jak części zagadek, a nimi nie są. Nie wiadomo, czy są to pozostałości zagadek, które już teraz nie działają, czy jakieś niezrealizowane nigdy pomysły na zagadki, czy po prostu element dekoracyjny. Wiem, że nie każdemu przypadnie to do gustu, choć mnie w paru miejscach nawet się to spodobało :D Taki zabawny trolling z graczy, którzy myślą, że jakiś element na pewno się przyda, a ostatecznie trzeba zrobić coś innego, dużo prostszego i w ogóle omija się ten rzucający się w oczy, podejrzany, wyglądający jak zagadka element.

Byłam razem z kolegą i bawiłam się tutaj naprawdę super :D W pierwszym odruchu chciałam nawet dać pokojowi 9/10, ale byłby to bardziej miernik mojego funu z rozrywki niż obiektywna ocena pokoju. Trafiło mi do serca to, jak bardzo trollerski jest to pokój, ile razy sobie drwi z graczy :D Dla mnie to ciekawa odmiana po blisko 150 ER-ach.

Myślę, że to jest jeden z pokojów, który albo się pokocha, albo znienawidzi.

Aha, dodam jeszcze, że FunEscape dość często ma różne promocje, więc jeśli się wahacie, czy iść, to poczekajcie do zniżki. My przyszliśmy, gdy był akurat rabat 50% na LockMe :)