Cyrk Kamiennych Braci

Po przygodzie przeżytej w naprawdę bardzo dobrej "Piramidzie" przyszedł w końcu czas na ostatni pokój "Maze in Mind". Obsługa jasno stwierdziła, że jest to ich najlepsze dzieło. Z dużymi nadziejami przekroczyliśmy próg "Chatki Czarownicy"

Pierwsze chwile spędzone wewnątrz pokoju niesamowicie pozytywnie zweryfikowały usłyszaną opinię. Staliśmy w drewnianej chacie. Mimo tego, że jeszcze "kilka kroków temu" znajdowaliśmy się w zwykłym, nowoczesnym lokalu, to jednak staliśmy w najprawdziwszej chacie, w której unosił się zapach drewna. Wszystko wydawało się takie prawdziwe. Twórcy pokoju musieli włożyć ogrom pracy w przygotowanie tego scenariusza. Uroku zabawie dodawał podkład dźwiękowy imitujący odgłosy padającego deszczu.

Zagadki i zadania postawione przed graczami trzymają najwyższy poziom- są pomysłowe, klimatyczne, niektóre też niezwykle oryginalne. Jest ich też bardzo dużo, co powoduje, że przez pełne 80 minut, przewidzianych na ukończenie scenariusza, jest co robić. Oczywiście ilość zadań wpływa na trudność pokoju- jest on naprawdę wymagający.

Obsługa niezmiennie- prezentowała bardzo wysoki poziom.

"Chatka czarownicy" to pierwszy pokój, któremu wystawiamy maksymalną ocenę. Kilkukrotnie, odwiedzając ER byliśmy pod dużym wrażeniem, zawsze jednak czegoś nam brakowało. Tym razem naprawdę nie mogliśmy się do niczego przyczepić. "Chatka czarownicy" to przejaw rzemieślnictwa najwyższej klasy. Mamy wrażenie, że pokój ten może wkrótce "wskoczyć" do czołówki rankingu ER w Polsce, na co w pełni zasługuje.

Czwarty z pokoi z oferty firmy Maze in Mind, jaki odwiedziliśmy. Reklamowany jako największy na Śląsku, zbierający bardzo pochlebne opinie zarówno od graczy jak i właścicieli innych firm, został uznany przez twórcę za drugi najlepszy pokój w Maze in Mind. Fakt ten po wyjściu z tego ER dawał dużo do myślenia, ale po kolei.

Wnętrze piramidy robi duże wrażenie. Pomieszczeń jest sporo i są one bardzo dobrze przygotowane. Pełne ciekawych mechanizmów, malowideł i eksponatów. Klimat starożytnego grobowca jest potęgowany przez odpowiednie oświetlenie i podkład dźwiękowy. Wszystko to tworzy spójną całość.

Duża ilość pomieszczeń, to także większa ilość zagadek, nic więc dziwnego, że twórcy zdecydowali się na wydłużenie czasu gry do 75 minut. Zadania nie są jakieś wybitnie trudne, ale ciekawe i dosyć złożone. Wszystko jest odpowiednio wpasowane w klimat. No może oprócz standardowych kłódek, ale myślimy, że można przymknąć na to oko. Poza tym napotkamy na swojej drodze przeróżne tak standardowe, jak i elektroniczne rozwiązania, do których znajdowanie solucji i samo ich uruchamianie sprawia bardzo dużo frajdy.

Obsługa zrobiła na nas bardzo pozytywne wrażenie. Widać, że właściciel jest perfekcjonistą i pasjonatem pokoi ucieczek. Bardzo fajnie można było z nim porozmawiać i wymienić się uwagami i spostrzeżeniami.

Piramidę śmiało możemy zaliczyć do pierwszej dziesiątki ER, jakie mieliśmy przyjemność odwiedzić. Polecić ją można właściwie wszystkim lubiącym łamigłówki i dobrą zabawę. Po tak udanym pokoju nie mogliśmy się doczekać co zobaczymy w ER, który właściciele Maze in Mind uważają za ich numer jeden.

W czasie naszego marszu przez pokoje firmy "Maze in Mind" trzecim etapem była "Więzienna cela". Pokój z dość popularną fabułą, gdzie gracze zostają zamknięci za kratami i muszą się wydostać na zewnątrz. Jak rybnicki scenariusz wypada naszym zdaniem?

W porównaniu z krakowskimi "więzieniami" jest nieco mniej mrocznie. Nie oznacza to jednak, że pokój wystrojem i klimatem "nie daje rady". Cela, jak i pozostałe elementy odwzorowane są wiarygodnie. Pomieszczenie jest raczej surowe, ale biorąc pod uwagę charakter pokoju to fakt ten absolutnie nie przeszkadza. Scenariusz, mimo, że dość typowy to potrafi sprawić niespodziankę. Podkład dźwiękowy stanowił odpowiednie tło dla zabawy.

Zagadki w "Więziennej celi" w głównej mierze opierają się na tradycyjnych rozwiązaniach. Nie uświadczymy w niej elementów opartych na elektronice- królują kłódki i klucze. Pokój wymaga od graczy spostrzegawczości, a także kilku manewrów zręcznościowych.

Obsługa nie miała dużych możliwości na zmianę swojej oceny względem "Muzeum średniowiecznych tortur" i "Czarnej dziury"- podczas gry we wszystkich z wspomnianych pokoi prowadzeni byliśmy przez tę samą osobę, która swoją rolę spełniła naprawdę bardzo dobrze.

"Więzienna cela" to naprawdę solidny scenariusz z przystępnym poziomem trudności i stosunkowo niewielką ilością zagadek. Pokój pozbawiony jest jakichś wyraźniejszych wad. Jednocześnie jednak nie ma w nim nic co czyniłoby go wybitnym. Mimo to polecić go możemy każdemu, bez względu na doświadczenie. Dla początkujących to bardzo dobry wybór, u początku przygody z ER. Dla zaawansowanych nie powinien stanowić większego wyzwania, ale niewątpliwie zapewni kilkadziesiąt minut dobrej zabawy.

Czarna Dziura była drugim z kolei pokojem, jaki odwiedziliśmy w Rybniku. Po Muzeum Średniowiecznych Tortur byliśmy dobrej myśli. Oto jakie zrobił na nas wrażenie.

O klimacie nie można wiele napisać. Wystrój jest zdecydowanie minimalistyczny. Wszystko utrzymane jest w czarnych barwach, co w połączeniu z psychodelicznym podkładem muzycznym tworzy tajemniczą atmosferę, która jednak w tym pokoju schodzi na dalszy plan, gdyż zdecydowanie większy nacisk położono tu na zagadki.

Zadań, które przyjdzie nam wykonać jest dużo, a czasu mamy tylko 45 minut. Trzeba się więc zdecydowanie spieszyć. Tutaj w przeciwieństwie do "Muzeum" nie ma zbyt dużo szukania. Jest za to szereg różnorodnych zadań, które opierają się tak na tradycyjnych rozwiązaniach, jak i na elektronice. Pokój jest dość liniowy, ale za to część zagadek jest nastawiona na współpracę. Optymalna liczba osób to 2-3.

Obsługa zostawiła oczywiście bardzo pozytywne wrażenie. Nie ma się do czego przyczepić.

Czarna Dziura jest pokojem czysto zagadkowym. Poziom trudności jest dosyć wysoki głównie ze względu na ilość zadań. Polecamy zgranym, średnio zaawansowanym grupom, które od ciekawego wystroju i klimatu bardziej sobie cenią zagadki.

Jak na razie obu pokojom firmy Maze in Mind wystawiamy taką samą ocenę. Muzeum Średniowiecznych Tortur ma przewagę klimatu, Czarna Dziura zagadek.

Podczas naszej wizyty w Rybniku postanowiliśmy odwiedzić firmę Maze in Mind, której to pokoje cieszą się bardzo dobrą opinią. Dodatkowo zachęciła nas tematyka tamtych ER. Zgodnie z radą właścicieli zaczęliśmy od ich zdaniem najsłabszego pokoju. Mowa tutaj o Muzeum Średniowiecznych Tortur. Oto jaki naszym zdaniem poziom reprezentuje ten ER.

Pokój dobrze oddaje klimat niewielkiego muzeum. Eksponaty wyglądają całkiem autentycznie. Do tego mamy pasującą, ceglaną tapetę oraz odpowiednio dobrany podkład dźwiękowy.

Zagadki są dobrze osadzone w klimacie. Fajnie wiążą się z odpowiednimi narzędziami tortur. Przede wszystkim przyda się duża spostrzegawczość, gdyż czeka nas sporo szukania. Pokój jest niewielki i dość liniowy dlatego troje będzie optymalną liczbą osób. Większość zagadek jest średnio trudna. Jedna stanowi wyjątek. Można się przy niej zaciąć na dłużej, a regulaminowy czas 45 minut ucieka bardzo szybko.

Do obsługi nie mamy żadnych zastrzeżeń. Było sympatycznie i profesjonalnie. Duży plus za ekspresową wysyłkę zdjęć.

Muzeum Średniowiecznych Tortur, to solidna propozycja, którą można polecić początkującym graczom, którzy mają głowę na karku i są spostrzegawczy. "Fajerwerków" nie należy się spodziewać, niemniej pokój jest spójny i bardzo przyzwoicie wykonany, co wystarczy, żeby dobrze się w nim bawić, a fakt, że właściciele uznali, że to najsłabsza z ich propozycji sprawił, że wprost nie mogliśmy się doczekać kolejnych.

Spędzając majówkę w Chorzowie nie mogliśmy sobie odmówić odwiedzenia jednego z najwyżej notowanych pokoi na Śląsku. Byliśmy bardzo zaciekawieni jak twórcy odwzorowali pociąg wewnątrz pomieszczenia.

Klimat pędzącego ekspresu był bardzo dobrze odwzorowany. Pomieszczenia naprawdę przypominają wagony. Znaleźć w nich można dużo świetnie wykonanych rekwizytów. Bardzo fajne jest też samo wprowadzenie w grę i sposób prowadzenia fabuły, której tajemnicę odkrywamy podczas zabawy. Całości doskonałego wrażenia dopełnia dobrze dobrany podkład dźwiękowy.

W pokoju natrafimy na całkiem pokaźną liczbę zagadek. Nie są one bardzo trudne, ale też nie banalne i rozwiązuje się je z przyjemnością. Wszystko jest odpowiednio zróżnicowane i dobrze pasujące do klimatu. Dodatkowym plusem jest zastosowanie rozwiązań, z którymi styczność mieliśmy po raz pierwszy.

Obsłudze należą się same pochwały. Właściciel był bardzo sympatyczny i życzliwy, skory do rozmowy i żartów. Widać, że pokoje ucieczek to jego pasja.

Pokój zdecydowanie zasługuje na wysokie miejsce w rankingu. Polecić go możemy właściwie każdemu, kto lubi dobrą zabawę. Z niecierpliwością czekamy na następny pokój. Jak będzie jeszcze lepszy od Morderstwa w Orient Ekspresie, może Cyrk Kamiennych Braci wreszcie zdecyduje się wystawić maksymalną notę.

Ósmy pokój z krakowskiego oddziału ExitRoom, z którym się zmierzyliśmy. Pokój nietypowy, bo dostępny tylko dla polskich klientów. Z kilku źródeł docierały do nas komentarze, że "Tupolew" to niezwykłe przeżycie. Jakie na nas zrobił wrażenie?

Klimat. Pokój pod względem klimatu trzyma wysoki poziom. Wystrój to jedno, bo "Tupolew" wypada bardzo autentycznie. Drugie to poprowadzenie zabawy, która jest naprawdę wiarygodna i potrafi zaskakiwać swoim przebiegiem.

Zagadki. Nie jest ich wiele, nie stanowią też dużego wyzwania. Część z nich jednak bardzo dobrze wykorzystuje fakt, że w grze uczestniczy zespół i wymaga od jego członków współpracy. Zadania są dobrze osadzone w klimacie, zwłaszcza w drugiej części gry.

Obsługa. Niezawodnie i sympatycznie, czyli tak jak nas do tego przyzwyczaili. Ekipa z ExitRoom naprawdę "daje radę".

"Tupolew" to pokój bardzo oryginalny, wykorzystujący rozwiązania, których nie łatwo uświadczyć w innych krakowskich scenariuszach. Jest też bardzo autentyczny i w tym drzemie jego siła. Powinien się spodobać zarówno początkującym jak i doświadczonym grupom. Nowicjusze mogą znaleźć w nim wyzwanie, "wyjadacze" za to na pewno docenią sposób poprowadzenia zabawy i wyjdą z pokoju z poczuciem przeżycia małej przygody.

Siódmy pokój z oferty ExitRoom, który odwiedziliśmy. Z pewną obawą podchodziliśmy do tego scenariusza, zwłaszcza biorąc pod uwagę niektóre z opinii na jego temat. Z jakimi odczuciami ostatecznie opuściliśmy "Seksmisję"?

Klimat. Cóż, jeśli ktoś lubi seks-klimaty to raczej nie powinien się zawieść. Pokój wypełniony jest różnymi gadżetami i elementami wystroju, które jednoznacznie wskazują, że to pierwsza część nazwy pscenariusza jest tą dominującą. Jeśli ktoś spodziewa się zabawy opartej na komedii Juliusza Machulskiego, to oczywiście znajdzie kilka "smaczków". Niemniej jednak motywy nawiązujące do filmu stanowią zaledwie skromne elementy gry.

Zagadki. Jest ich dość sporo i spotkać można różne rozwiązania. Były też takie, które widzieliśmy po raz pierwszy. W pokoju można natknąć się na pewne "zmyłki", stąd też trzeba wykazać się niemałą spostrzegawczością, Poziom trudności zadań jest umiarkowany.

Obsługa bez zastrzeżeń, pozytywnie, profesjonalnie.

Pokój tematyką nie wpisał się w nasze gusta. Odczuwaliśmy lekkie zażenowanie koniecznością posługiwania się niektórymi gadżetami. Mamy jednak świadomość, że znajdą się osoby, którym tego rodzaju zadania nie będą przeszkadzać, a może nawet będą śmieszyć i bawić. My jednak do tych osób się nie zaliczamy, stąd też dość niska ocena "Seksmisji".

Nadeszła długo wyczekiwana chwila. Cyrk Kamiennych Braci odwiedził dzisiaj kolejne dzieło słynnej firmy Combinator, pokój zajmujący obecnie drugą lokatę w Krakowie. Ich starszy scenariusz, Krakowska Bestia jest bezsprzecznie jednym z najlepszych ER, jakie dotychczas odwiedziliśmy. W związku z powyższym nasze oczekiwania wobec Statku Piratów były ogromne. Oto czy pokój im sprostał.

Wystrój robi naprawdę duże wrażenie. Widać ogrom pracy, jaki włożyli twórcy, żeby zbudować statek wewnątrz pokoju. Do tego masa idealnie pasujących rekwizytów oraz dobrze dobrany, choć może odrobinkę oklepany podkład dźwiękowy. Wszystko to sprawia, że od razu daliśmy się porwać pirackiemu klimatowi.

Zagadek, które należy rozwiązać, żeby uciec ze statku jest całkiem sporo. Wszystkie są bardzo dobrze osadzone w klimacie, do tego ciekawe i zróżnicowane. Znajdziemy tutaj wszystko, od tradycyjnych rozwiązań do bardzo dobrze wpasowanej elektroniki, od szukania przez zagadki logiczne, a na zadaniach manualnych skończywszy. O nudzie nie ma mowy. Do tego pokój nie jest bardzo liniowy i bywały momenty, że poszczególni członkowie załogi mogli fajnie podzielić się zadaniami. Poziom trudności jest bardzo dobrze wyważony. Udało się bez większych nerwów zmieścić w wyznaczonym czasie, ale też nie można powiedzieć, że było łatwo.

Obsługa spisała się na medal. Bardzo życzliwa, sympatyczna i pomocna. Świetnie nam się rozmawiało przed i po zabawie.

Statek Piratów bez wątpienia zasłużenie znajduje się w czołówce krakowskich i polskich pokoi ucieczek. Pod względem wystroju i zagadek w niczym nie ustępuje Krakowskiej Bestii, a momentami nawet ją przewyższa. Jedyne czego nam brakowało, to jakiś naprawdę mocny finał. Coś co sprawiłoby, żeby napięcie wyraźnie rosło pod koniec przygody, jak to było w starszym pokoju tej firmy. Ewentualnie jakiegoś innego równie efektownego wydarzenia podczas przygody, które by je zrekompensowało. Koniec końców pokój jest naprawdę rewelacyjny i polecamy go wszystkim bez wyjątku, bo naprawdę watro. Top 5 w Krakowie bez dwóch zdań.

Cyrk Kamiennych Braci postanowił odwiedzić świeży pokój zupełnie nowej firmy na rynku ER - Secreto. Pokój Da Vinci bardzo szybko wspina się po szczeblach rankingu Lock Me. Przyjrzeliśmy się z bliska jak wygląda jeden z najmocniejszych debiutów ostatnich miesięcy.

Twórcy bardzo postarali się, żeby pokój wyglądał jak najbardziej autentycznie. W bardzo dużym pomieszczeniu znajdziemy mnóstwo rekwizytów związanych z postacią samego Da Vinci, jak i epoką, którą reprezentował. Część z nich była wykonana specjalnie na potrzeby pokoju. Za co również należą się słowa uznania. Brakowało nam tylko jakiegoś podkładu dźwiękowego, który potęgowałby nastrój. Rozumiemy założenie twórców zrobienie pokoju praktycznie bez żadnej elektroniki, niemniej naszym zdaniem dobrze ukryte głośniki nie działałyby tutaj na niekorzyść, tym bardziej, że oświetlenie też z wiadomych względów musiało pozostać elektroniczne.

Zagadek, które napotykamy na swojej drodze jest sporo. Wszystkie bazują na tradycyjnych mechanizmach, bez użycia elektroniki. Żeby przebrnąć przez przygotowane przez twórców wyzwania, trzeba też się wykazać sporą spostrzegawczością. Poza tym mamy duży nacisk na logiczne myślenie i trochę kombinowania. Jedno z urządzeń odmówiło posłuszeństwa w trakcie zabawy. Na szczęście udało się to jakoś obejść i mimo wszystko wydostać z pokoju. Choć trzeba przyznać, że łatwo nie było. ER zdecydowanie nie dla świeżaków.

Obsługa stanęła na wysokości zadania. Było profesjonalnie, pomocnie i sympatycznie.

Secreto zalicza bardzo udany debiut na rynku pokoi ucieczek. Choć pokój Da Vinci nie ustrzegł się błędów, na pewno jest to bardzo solidna propozycja, którą polecamy doświadczonym graczom. No i jest idealną wyborem dla fanów Leonarda.