Skarb Czarnobrodego

Dziadek nie zawiódł. Pozostawił po sobie coś, dzięki czemu przeżyliśmy przygodę życia. Trochę utrudnił nam sprawę. Nie powiedział nam o tym, że wystarczy jeden fałszywy ruch, który sprawi, że może nas uwięzić na zawsze. Jakaś fajtłapa to niestety uczyniła. Aby się wydostać musieliśmy rozwiązać zagadki w 60 minut...
Pokój jak najbardziej w klimacie pirackim. Scenografia i przedmioty na wysokim poziomie. Bardzo podobał nam się ten pokój. Polecam :)

Skarb Czarnobrodego był drugim z pokoi odwiedzonych przez nas w siedzibie Time4secrets. O ile "Kolekcjoner" bardziej przypadł do gustu mojej dziewczynie, to właśnie tutaj ja bawiłem się lepiej. Dlaczego ? Dla mnie Escape Roomy to głównie wyzwanie dla umysłu, trenowanie kojarzenia faktów czy spostrzeżeń, zwracanie uwagi na najdrobniejsze znaczki oraz często umiejętność liczenia. Tutaj otrzymałem tego pełen komplet. W połączeniu natomiast z porcją różnych mechanizmów, które otwierały dostęp do kolejnych etapów dostałem dokładnie to co mnie usatysfakcjonowało :). Sam poziom zagadek w środku określiłbym jako średni. Nie na wszystko wpadliśmy sami, jednak zadania są bardzo fajne i na tyle zróżnicowane, że nie ma tu mowy o nudzie.
Warto też wspomnieć o wystroju. Wnętrze jest bardzo ładnie urządzone, występuje tu masa drewnianych i kamiennych elementów. Co ważne, jak na tak stary pokój, wszystko w środku wygląda praktycznie jak nowe, zakładam że dość często przechodzi renowację, czyli coś na co decyduje się niedużo innych właścicieli (a przynajmniej robią to dopiero jak już naprawdę muszą :).
Obsługa to mistrzostwo świata, system podpowiedzi pozwala się dobrze dogadać (zawszę wolę walkie-talkie od machania do monitora), a rozmowa po grze pomaga zrozumieć mechanizmy zastosowane w środku :).
Nie sposób nie polecić. Ja osobiście zachęciłbym wszystkich miłośników rozwiązywania zagadek. Jest ich w środku całkiem sporo i przede wszystkim są dość różne, więc pewnie każdy znajdzie tam coś, co go urzeknie ;).
Brać nogi i w złoto !!

Pokój zdecydowanie świetnie przygotowany, z tajemniczym klimacikiem i zagadkami, które męczą umysł :)
Bardzo lubię wyjść z pokoju zmęczona, poczuć, że poćwiczyłam trochę ten "mięsień" w głowie i właśnie tak czułam się po "Skarbie Czarnobrodego".
Klimat - super! Panujący półmrok sprawia, że ciężej jest dostrzec niektóre elementy zagadki, co jest zdecydowanym plusem, bo przecież w starej pirackiej kryjówce nie powinno być jasno jak na powierzchni słońca.
Jak zwykle dostrzeżenie niektórych rzeczy i dokładne przeszukanie pokoju sprawiło nam trochę kłopotów (co bynajmniej nie jest wadą pokoju tylko naszą). W niektórych przypadkach trzeba pomyśleć nieszablonowo i rzeczywiście wczuć się w bohatera książki/filmu przygodowego. ;) Poziom trudny/bardzo trudny (z naciskiem na komponentę drugą) - bez paru podpowiedzi myślę, że nie wyszlibyśmy wcale.
Ogólnie wizytę oceniam jako jedną z najlepszych jaką dotychczas złożyłam w ER! :) Bardzo polecam wszystkim, w których nadal siedzi piracki duch (i nie tylko)! :) Arrrr!

Pokój odwiedziliśmy przy okazji weekendu w Poznaniu. Wybraliśmy go ze względu na dobre opinie i nie zawiedliśmy się.

Wykonanie, wystrój i klimat na 5. Widać wielką pasję właścicieli, gdyż większość zagadek, skrytek i zamków wykonana była własnoręcznie z drewna.

Generalnie pokój oceniamy na dość trudny. Być może za trudny na nasze ówczesne doświadczenie, gdyż część rozwiązań okazało się dla nas nie-do-wpadnięcia. Ostatecznie wyszliśmy dosłownie w ostatniej sekundzie.

Zdecydowanie nie polecamy dla mało doświadczonych zespołów. Te doświadczone na pewno będą się świetnie bawić.

Zacznę może od tego, że w pokoju nie ma kłódek, tzn. jest jedna, ale nie stanowi elementu zabawy, więc nie musicie się martwić o szukanie kodów i wpisywaniu ich do kłódek z epoki innej niż ta, do której nawiązuje pokój.

Po drugie w pokoju jest dużo gadżetów, które pomagają wejść w klimat. Część scenografii przypomina o tym, że to jednak pokój stylizowany na kryjówkę piratów, ale z małym przymrużeniem oka nie jest to odrzucające.

Największa zaleta to prawdopodobnie obsługa, która siedzi w tym nie od dziś. Wie jak wprowadzić, kiedy pomóc, a i czasem zlituje się nad zagubionymi uciekinierami, którzy są już tak blisko, ale jednak potrzebują dodatkowego pchnięcia.

Dzięki za dobrą zabawę.

Cyrk Kamiennych Braci wyruszył na kolejną piracką przygodę. Tym razem naszym celem stał się legendarny skarb pirata Czarnobrodego. Weszliśmy w posiadanie mapy i wyruszyliśmy po złoto.
Na koniec naszej wizyty w Poznańskiej firmie Time 4 Secrets została nam korsarska przygoda. Pokój bardzo długo zajmował miejsce w Top 3 ER z całej polski. Oto jak wypada w porównaniu z innymi zagadkowymi miejscami w tych klimatach.

Pokój nie jest duży, ale wykonany ładnie, estetycznie i w klimacie, choć naszym zdaniem mogło by być nieco bardziej mroczno. Rekwizyty są fajne i w dużej mierze ręcznie wykonane, co się chwali. Muzyka, to niestety najbardziej oklepany motyw, jaki tylko można sobie wyobrazić.

Zagadki stoją na dobrym poziomie. Są odpowiednio zróżnicowane i przygotowane tak, żeby jak najlepiej pasować do klimatu. Nie znajdziemy tutaj elektroniki, ale za to całe mnóstwo fajnie wykonanych mechanizmów analogowych. Poziom trudności dla mniej doświadczonych drużyn może okazać się wysoki. Starzy wyjadacze też w paru miejscach mogą się zaciąć, ale ogółem wszystko jest do przejścia.

Obsługa podobnie jak w przypadku innych pokoi tej firmy spisała się bardzo dobrze.

Skarb Czarnobrodego, to fajny pokój z ciekawymi zagadkami i mechanizmami. Swego czasu pewnie robił duże wrażenie, dziś jednak w porównaniu z innymi pokojami w tematyce, jak Wrota Czasu: Tortuga czy Statek Piracki, wyraźnie przegrywa. Niemniej warto się z nim zapoznać, bo jest on całkiem estetyczny i grywalny.

Pokój dość trudny ale przyjemny jeżeli chodzi o grywalność. Byłem już w wielu pokojach o podobnej tematyce i można ten pokój zaliczyć do tych lepszych.

To był nasz pierwszy pokój pozbawiony kłódek i zamków szyfrowych i od razu zawiesił poprzeczkę naprawdę wysoko. Wydawało nam się, że zagadek jest mniej, niż przy szyfrach, ale każda jest bardziej rozbudowana i faktycznie wymaga zastanowienia, a nie tylko latania po pokoju z okrzykiem "mam 4 cyfry, gdzie jest zamek na 4 znaki?". Same zagadki naprawdę bardzo pomysłowe; nic w pokoju nie jest przypadkowe. Wszystkiemu trzeba się dobrze przyjrzeć (najlepiej ze dwa razy :)) i zrozumieć o co chodzi. Klimat co prawda nie powalał - wydaje mi się, że byłby odrobinę lepszy, gdyby muzyka była mniej wesoła i skoczna, a bardziej mroczna i dająca poczucie, że faktycznie jesteśmy w potrzasku - ale wcale nie był zły. Głównie za sprawą niesamowitych mechanizmów, które naprawdę mogłyby znaleźć się w jakiejś zapomnianej krypcie pełnej skarbów :) Poziom trudności wydaje mi się trochę niższy niż w Kolekcjonerze, ale wszystko zależy tak naprawdę od tego, jak szybko wpadnie się na odpowiednie rozwiązanie. Zabawa ogólnie była kapitalna, spokojnie mogę polecić pokój grupom z każdego stopnia zaawansowania: nowicjusze powinni sobie poradzić, a starzy wyjadacze na pewno docenią bajeczne konstrukcje zagadek. Zdecydowanie nie żałujemy, cały pokój jest na wysokim poziomie, a spójność kolejnych łamigłówek zasługuje na najwyższe uznanie :)

W skrócie - Pokój zdecydowanie zasługuje na 10tkę. Duży plus za wystrój i przygotowanie pokoju, zagadki trudne definitywnie dla grup zaawansowanych. Jednakże jako, iż na dzień w którym mieliśmy okazję uczestniczyć z ekipą zajmował 2 miejsce w Poznaniu i 4 w Polsce to przyznam, że spodziewałem się większego "wow".

Trzeba przyznać, że Edward Teach udekorował swoją tajemną jaskinię bardzo gustownie. Wręcz chciałoby się w niej zostać dłużej, niż tylko godzinę - co w sumie mogłoby się ziścić, biorąc pod uwagę, że właśnie znaleźliśmy się w śmiertelnej pułapce...
Jednak sprytnie pozostawione informacje i wskazówki pomogły nam rozpracować wszystkie mechanizmy - które, zgodnie z pirackim kodeksem, pozwalającym na stosowanie kłódek wyłącznie na skrzyniach ze skarbem - musiały być unikalne i nie wykorzystywać szyfrów. To ciekawostka, która może zaskoczyć każdego niezaznajomionego z korsarską tradycją.
Bawiliśmy się świetnie i nikt się nie nudził - każdy z nas miał co robić, jak to bywa w dobrze zgranej załodze na każdym szanującym się okręcie. A gdyby nie udało się nam uciec? Cóż... dead men tell no tales!