Andrzej Wisłocki

Do pokoju wybraliśmy się średnio doświadczoną ekipą - cztery osoby, z których każda miała 4-7 ER za sobą.

O rety, cóż to był na escape room! Recenzję wręcz należy zacząć od jego klimatu. A był on po prostu bezbłędny. Już przed samym rozpoczęciem zabawy musieliśmy zdecydować się, kto z nas jest odważny, a kto... odważniejszy. W środku jest chaos, jest hałas, a jednak wszystko tworzy idealną całość. Doskonale oddany klimat pokoju szpitala psychiatrycznego opuszczonego przed kilkudziesięcioma laty. Wszystko, co widzimy idealnie współgra z fabułą, która jest esencją tego pokoju - spaja go i w doskonały sposób pokazuje nam, jak powinien wyglądać thriller. Po wyjściu z pokoju ciężko jest mówić o czymkolwiek innym...

Zagadki - ich liczba jest po prostu odpowiednia. Są niesamowicie klimatyczne, czasem nawet lekko straszne. Każda z nich jest dopracowana, pomysłowa, wyraźnie się zaczyna i przyjemnie kończy. Kilka z nich wywołało mini efekt "wow", co dotarło do nas dopiero, gdy emocje już opadły :). Trudność średnia, ale nasz brak doświadczenia spowodował, że nie obyło się bez kilku podpowiedzi. Gdybym miał się już czegoś czepiać - jedna zagadka wymagałaby już renowacji, bo jej toporność w połączeniu z jej trudnością, była dosyć frustrującym elementem.

Na koniec obsługa - przemiły chłopak, który zrelaksował nas zabawną opowieścią, bardzo dobrze wprowadził do pokoju i udzielał bardzo dobrych podpowiedzi nie-wprost. Po wszystkim czekała nas dosyć krótka 10-minutowa rozmowa, gdzie z otwartymi ustami słuchaliśmy, jak wyglądają poniedziałki z aktorem w tym pokoju. Na pewno polecam o to zapytać, jeśli ktoś zdecyduje się iść w inny dzień! Rozmowa nieco za krótka, ale kolejna czekająca już ekipa oraz więcej pokoi do ogarnięcia są dla nas dobrym usprawiedliwieniem :).

Podsumowując - pokój idealny, powalający ogromną przestrzenią i klimatem, który zostaje w pamięci na długo. Dreszczowiec z prawdziwego zdarzenia, gdzie można poczuć, że się żyje... i że pokój żyje :). Trudność średnia, na pewno nie na pierwszy raz. Idealny dla czwórki osób, choć i piątka dałaby radę. Jedyna wada - po odwiedzinach w tym pokoju mocno rosną wymagania, co do jakości innych :).

Do Krainy Wiecznej Nocy wybraliśmy się w trzy osoby. Pokój wybraliśmy sugerując się wieloma opiniami znajomych, jako, że dla jednej z osób miała być to inicjacja z ER. Dwie pozostałe osoby miały ich 5-6 za sobą.

Na samym początku przywitała nas bardzo miła dziewczyna, która doskonale wprowadziła "świeżaka", informując z czym Escape Roomy się je, a następnie wprowadziła do pokoju. Po wyjściu spędziliśmy z nią ponad pół godziny na bardzo interesujących rozmowach o naszych poczynaniach, samym pokoju i całym escape'owym świecie. Można było odczuć pasję i chęci - zarówno w obsłudze, znajomości branży jak i jej tworzeniu, co bardzo zachęca nas do kolejnych wizyt.

Klimat pokoju jest bezbłędny. Z łatwością możemy przenieść się w dawne czasy do podzamkowych terenów, a nawet zobaczyć na własne oczy wydarzenia z życia okolicy. Fabuła jest całkiem interesująca i towarzyszy nam przez cały czas, rozwijając się w trakcie zabawy. Ozdoby pokoju, wystrój, skrytki, a także elementy i rekwizyty zagadek wykonane są bardzo poprawnie. Po prostu - pokój wciąga, bawi i cieszy oczy.

Jeśli chodzi o zagadki - było to kolejne bardzo pozytywne zaskoczenie. Przede wszystkim - co dla mnie było nowością w łatwym pokoju - jest ich naprawdę sporo! Większość rzeczywiście stosunkowo prostych, choć znalazła się jedna dosyć mocno zaawansowana, która pochłonęła nam ładnych kilka minut, mimo skorzystania z podpowiedzi. Oprócz zwykłych kłódek spotkać można było sporo ciekawej elektroniki, a wiele zagadek było bardzo efektownych! Dodatkowo pokój jest tak ułożony, że mimo współpracy, która jak zwykle przynosi doskonałe efekty, można by nawet spróbować stawić mu czoła w pojedynkę. Jeśli już miałbym na coś narzekać - dosyć mało było zadań typowo manualnych i zagadek logicznych, których jestem fanem.

Podsumowując: piękny pokój z dużą liczbą stosunkowo prostych zagadek i kilkoma cięższymi. Naszej grupie udało się wyjść przed czasem (51/60), jednak musieliśmy skorzystać z dwóch podpowiedzi (jedna wzięta w stresie - ach te gongi odmierzające czas :)). Pokój posiadał wszystko, czego można oczekiwać od pokoju "łatwego" - idealny aby kogoś zauroczyć magią escape roomów, równie świetny dla ekip, z kilkoma pokojami za sobą.

Do pokoju poszliśmy ekipą z niewielkim doświadczeniem - czteroosobowa grupa z 2-5 ER za sobą.

Na wstępie przywitała nas bardzo miła pani. Gdy już byliśmy gotowi zrobiła nam bardzo krótką i prostą introdukcję i wprowadziła do pokoju. Po wyjściu rozmowa również bardzo krótka - podsumowanie czasu, dwa zdania o innych grupach i tyle. Bardzo uprzejmie i miło, jednak troszkę za mało. Zabrakło pasji, którą widzieliśmy jak dotąd w większości odwiedzonych escape roomów.

Jeśli chodzi o zagadki - odczucia mamy ambiwalentne. Na pewno były piękne! Ich elementy były szczegółowe, ich treść ciekawa, a poziom trudności bardzo zróżnicowany. Wykorzystanie typowych dla leśnej chatki rekwizytów najzwyczajniej w świecie cieszyło oczy. Dodatkowo pierwszy raz w życiu spotkałem się z prostą zagadką tekstową, co również było miłym zaskoczeniem. Z drugiej strony zagadek było niezbyt wiele (nawet jak na łatwy pokój), a ponad połowa z nich sprowadzała się finalnie do kłódek.

Co do samego klimatu - był to najmocniejszy element pokoju! Jeśli chodzi o sam wystrój, Tajemnica Księgi Lasu jest naprawdę doskonale zrobiona - chatka druida wydaje się miejscem magicznym, a przyrodnicze zagadki, które ją okalają świetnie się komponują z całym wystrojem. Niestety drobny minus za fabułę, która nawet bez próby jej uproszczenia próbuje nam po prostu przekazać: "Jest księga - znajdź księgę.".

Podsumowując - pokój jest łatwy i dosyć krótki. Naszej niezbyt doświadczonej czwórce udało się wyjść dosyć znacząco przed czasem (42/60), co pozostawiło w nas lekki niedosyt. Pokój polecam, jednak wydaje się być bardzo dobrym wyborem tylko na pierwsze escape'owe przygody dla 3-4 osób lub w dowolnym momencie dla doświadczonego duetu.

Z przyczyn dosyć losowych do Krypty wybraliśmy się grupą z niewielkim doświadczeniem - trzy osoby z 1-4 ER za sobą.

Recenzując Kryptę, jako pierwszy trzeba wspomnieć klimat. Mimo lekkiej surowości, która nie była w żadnym wypadku wadą, praktycznie natychmiast przenieśliśmy się do innego świata. [spojler] Wszystko estetyczne, szczegółowo dopracowane, utrzymane w postaci dreszczowca, który doskonale wspierany był przez efekty dźwiękowe.

Drugim niesamowicie mocnym punktem pokoju były zagadki. Dużo logicznych, dużo manualnych plus kilka kłódek. Mimo dosyć mocnej liniowości, za każde z zadań mogło wziąć się kilka osób, przez co nigdy nie nastąpiła sytuacja, w której ktokolwiek z zespołu by się nudził. Dodatkowo kilka zagadek mocno opierało się na współpracy i świetnie integrowało grupę. Kilka rozwiązań było wręcz genialnych, ale tutaj nie będę się rozpisywać - to trzeba zobaczyć samemu! Jeśli już na siłę szukać wad - dwukrotnie po rozwiązaniu zagadki straciliśmy kilkanaście cennych sekund, żeby zobaczyć, co tak naprawdę nam to dało, ponieważ to jakże satysfakcjonujące kliknięcie nie w pełni ukazało nam kolejne kroki.

Jeśli chodzi o obsługę - zero zarzutów - miła pani, która sprawnie nas wprowadziła oraz druga, z którą przeprowadziliśmy bardzo przyjemną rozmowę po wyjściu. Na szczególne wyróżnienie zasługuje system podpowiedzi - wszystko przebiegało bardzo sprawnie, a podpowiedzi były dla nas bardzo celne, mimo, że nigdy nie były wypowiedziane wprost ("Czy aby na pewno macie już wszystkie...?", "Czy jesteście pewni, że dobrze czytacie...?") - widać było prawdziwe zaangażowanie obsługi w naszą grę. Dodatkowo bardzo zaskoczyła mnie idealna wręcz jakość dźwięku, w szczególności po wizytach w pokojach, gdzie do kontaktu z obsługą potrzebna była jakże zawodna krótkofalówka.

Co do poziomu trudności - nam, ekipie z niewielkim doświadczeniem, po kilku podpowiedziach (w szczególności na początku), udało się przyspieszyć na samym końcu i wyjść w czasie (85/90). Pokój posiada sporo zagadek, na których można się zaciąć na długie minuty, więc poziom oceniam na średni, a wszystkim początkującym grupom radzę - nie bójcie się prosić o kilka podpowiedzi już na samym początku, potem jest tylko lepiej!

Do pokoju wybraliśmy się niezbyt doświadczoną ekipą - cztery osoby mające po 1-3 ER za sobą.

Zacznę od elementu, który jako jedyny nie był idealny - a były to zagadki. Pokój posiada zadania bardzo różnorodne, a ich liczba jest całkiem spora - zarówno tych mechanicznych, manualnych jak i elektronicznych. O ile te mechaniczne były po prostu doskonałe, tak w dwóch zagadkach manualnych trzeba było się nieco domyślić, co autor miał na myśli (nie mogliśmy ich "ukończyć", mimo dobrego założenia). A jeśli chodzi o elektronikę - tutaj dość mocno poirytowała nas jedna zagadka "dźwiękowa", która zapowiadała się wspaniale, jednak z racji problemów technicznych zapętliła się i przestała działać jak należy - wywołując chaos, wymagając od nas wzięcia dwóch podpowiedzi i zajmując kilka cennych minut. Nie zmienia to jednak faktu, że mimo lekkiej irytacji wywołanej tą zagadką i braku jakiegoś niesamowitego efektu "wow" , pozostałe zadania były bardzo dobre i interesujące.

Cała reszta to już elementy, które tylko zawyżały naszą ocenę tego escape roomu. Przede wszystkim - obsługa! Dwie przemiłe dziewczyny, które doskonale nas wprowadziły w klimat, a po wyjściu spędziliśmy prawie 30 minut na bardzo przyjemnej i interesującej rozmowie o zagadkach, mechanikach itp.. Dodatkowo w każdej chwili mogliśmy na nie liczyć w kwestii dobrze udzielonej, niebezpośredniej podpowiedzi, a nawet i innych elementów, takich jak zmniejszenie temperatury w pokoju czy ściszenie muzyki.

Drugim bezbłędnym punktem był klimat - świątynia, totemy, malunki na ścianach, tajemnicze zapiski i niebezpieczne zwierzęta. Mnóstwo elementów, które do samego końca budziły niepewność - czy jest to zagadka, ozdoba, skrytka ze skarbem czy może tajne przejście? Klimat rodem z Indiany Jonesa, aż poczuliśmy ulgę, że nie toczy się na nas wielki głaz, który próbuje nas zmiażdżyć :).

Jeśli chodzi o poziom trudności - w stu procentach zgadzam się z tym, co powiedziała nam pani z obsługi - nie da się go tu jednoznacznie określić. My, mimo czterech podpowiedzi, niestety nie daliśmy rady (70/60), częściowo jednak z racji technikaliów. Nie polecam go na pierwszy escape room w życiu, ale na pewno warto go odwiedzić, mając za sobą ich już kilka. Różnorodność zadań pozwala również bardzo wiele się nauczyć. Jeśli chodzi o liczbę uczestników, to o ile pierwsza połowa zagadek sprawdza się idealnie dla 4 osób, tak "im dalej w las" tym bardziej wydaje się to być pokój lepszy dla trójki.

Do Ostatnich Templariuszy wybraliśmy się w 4 osoby. Dla mnie był to pierwszy escape room w życiu, reszta miała ich za sobą kilka.

Tutaj na wstępie muszę zacząć od obsługi. Gdyby była taka możliwość, bez zawahania dałbym 11/10. Para niesamowitych osobowości, będąca zarówno właścicielami, obsługą, a także duetem chodzącym z pasji po ERach, już od samego początku wprowadziła bardzo luźny nastrój zapowiadającej się świetnej rozrywki. W trakcie gry podpowiedzi udzielane przez nich były ciekawe, zawoalowane i nigdy nie psuły zabawy. A po zabawie czekała nas bardzo interesująca recenzja naszych zachowań i bardzo przyjemna rozmowa.

Zagadki to kolejne mega pozytywne zaskoczenie. Było ich bardzo dużo, większość logicznych i szyfrowych, a także kilka manualnych, które również zrobiły świetny efekt! Zagadki były nieliniowe, więc każda z 4 osób zawsze miała co robić. Mimo tej nieliniowości, układały się one w logiczną całość, pozwalając zbierać w głowie i w rękach elementy większej układanki. Dodatkowo - w pokoju nie było żadnej elektroniki, wszystko opierało się na świetnie i sprawnie działającej mechanice.

Jeśli chodzi o klimat - zarówno samo wejście, wprowadzenie czytane przez lektora czy wystrój dosadnie pokazujący jak według XIV-wiecznej władzy nasze życie powinno się zakończyć były bezbłędne. Zero zastrzeżeń, czuliśmy się jak walczący o swoje życie, niesłusznie skazani rycerze zakonni.

Na koniec - trudność. Muszę przyznać, że pokój ten nas całkowicie pokonał i z pewnością nie nadaje się na jeden z pierwszych do odwiedzenia. Mimo, że czuliśmy, że całkiem dobrze sobie radzimy, liczba zagadek wymagała sporej sprawności i nie zmieściliśmy się w czasie mimo aż 7 podpowiedzi. Jednak dzięki uprzejmości przemiłych właścicieli, dostaliśmy dodatkowe minuty (ostateczny czas: 109/90), aby przejść całą fabułę i poznać zaskakującą drogę naszej ucieczki!

Do pokoju wybraliśmy się bardzo niedoświadczoną ekipą. Czteroosobowa grupa z 1-2 ER za sobą.

Jeśli chodzi o same zagadki - wszystkie były przemyślane, logiczne, nie nakazujące zgadywać "co autor miał na myśli". Wszystkie bardzo przyjemne w rozwiązywaniu i efektowne. Do tego wszystkie utrzymywały kapitalny klimat pomieszczenia - czuliśmy się tak, jakbyśmy rzeczywiście musieli wykonać serię skomplikowanych rytuałów.

Wystrój niesamowicie klimatyczny, nadający efektów grozy, spowodował wręcz, że czasem łapaliśmy się na traceniu kilku sekund, aby podziwiać wykonanie. Dodatkowo - co dla nas jest wielką zaletą - mimo utrzymania klimatu grozy, nie był to pokój z efektem prostego przestraszenia odwiedzających. Dodatkowo - wspominany w wielu komentarzach wyjątkowy smaczek - pokazał, że pokój został doskonale przygotowany, a oczy i uszy szeroko otwarte bardzo pomagają! Z resztą ciężko szeroko otwartych oczu nie mieć :).

Co do samej obsługi - tutaj leciutki minusik, ponieważ tylko jedna Pani w obsłudze musiała ogarniać przynajmniej dwie ekipy, przez co na pierwszą podpowiedź czekaliśmy ponad minutę, a sama jej treść brzmiała zbyt dosłownie: "ustawcie to i to, tak jak jest pokazane tam i tam". Na szczęście było to tylko jednorazowe, a cała reszta interakcji z Panią - zarówno przed, w trakcie, jak i po zabawie - była na najwyższym poziomie.

Jeśli zaś chodzi o trudność - z jednej strony na pewno znajdzie się tutaj kilka zagadek, które na "pierwsze wizyty" okażą się ciężkie, to jednak poziom trudności oceniam na średni. Nam, ekipie z niewielkim doświadczeniem, udało się wyjść w 62/70, korzystając z dwóch podpowiedzi.