radziszcze

Pokój odwiedziliśmy ze względu na chęć przejścia słynnej wrocławskiej trylogii. Mimo upływu lat, wszystkie trzy pokoje wciąż mają wysokie oceny i cieszą się dobrymi opiniami. Uznaliśmy zatem, że trzeba to sprawdzić.

Pogrzeb Arystokraty to druga część, która jest na drugim miejscu pod względem klimatu i spójności wystroju z fabułą. Miła odmiana po pierwszej części. Będąc w tym pokoju, miało się poczucie, że jest się w domu pogrzebowym, a dodatkowo z czasem również, że w tym domu jesteśmy w konkretnym celu.

Pokój jest na poziomie pomiędzy początkującym a średnio-zaawansowanym i to widać, ale dobre jest to, że zagadki są zróżnicowane, przez co nawet doświadczeni gracze nie powinni się nudzić. Mimo upływu lat, wystrój wygląda dość przyjemnie i nie ma się poczucia, że wszystko jest przestarzałe.

Same zagadki działają dobrze, dzięki ich zróżnicowaniu rozwiązuje się je przyjemnie. Dodatkowo jest jedna rzecz, która zaskakuje, szczególnie w pokoju dla początkujących. Niestety jedna zagadka jest bardzo irytująca przez chyba niestety przestarzały mechanizm. Efekt jest podobny jak w Underworld: samo rozwiązanie jest jasne w niecałą minutę, natomiast jego realizacja trwa chyba z 10 minut, bo człowiek walczy z niesprawnym mechanizmem.

W przeciwieństwie do pierwszej części, tutaj, kończąc pokój, ma się pełną świadomość tego, co się stało fabularnie i gdzie teraz idziemy (część trzecia). Ten pokój zdecydowanie obronił trylogię w naszych oczach i zachęcił do odwiedzenia trzeciej części znacznie bardziej niż pierwsza część zachęciła do odwiedzenia drugiej.

Pokój odwiedziliśmy ze względu na chęć przejścia słynnej wrocławskiej trylogii. Mimo upływu lat, wszystkie trzy pokoje wciąż mają wysokie oceny i cieszą się dobrymi opiniami. Uznaliśmy zatem, że trzeba to sprawdzić.

Underworld to pierwsza część, która wg mnie ma najmniej wspólnego z resztą. Pokój ma przeciętny klimat sam w sobie, a w odniesieniu do pozostałych dwóch części tego klimatu nie ma prawie wcale. Pozostałe dwie części mają spójne fabułę i wystrój, podczas gdy Underworld ma wystrój prawie w ogóle niezwiązany z fabułą.

Pokój jest nieliniowy, ale przynajmniej w jednym miejscu wg nas fakt, że mogliśmy gdzieś dojść wcześniej, był błędem pokoju, ponieważ znaleźliśmy się w miejscu, w którym było kilka zagadek, z którymi nie dało się niczego zrobić i kompletnie nie było wiadomo, że po prostu za wcześnie odkryliśmy to miejsce. Straciliśmy tam dużo czasu, zanim mistrz gry dał nam znać, że nie powinno nam tam jeszcze być.

Jedna zagadka ma rozstrojony mechanizm, przez co - mimo faktu, iż jest dość prosto znaleźć rozwiązanie - ciężko było tę zagadkę rozwiązać. Szkoda nam było stracić 10 min. na rozwiązanie zagadki, której rozwiązanie znaliśmy po minucie.

Sam pokój jako całość dość trudny, ale muszę przyznać, że trudny m.in. przez to, że w kilku miejscach jest irytujący. Zagadki są zróżnicowane, co jest na pewno plusem. Jest to wymagająca pozycja nie tylko pod względem umiejętności, ale też zwykłej cierpliwości.

Najsłabsza część trylogii. Dobrze, że trylogia jako całość cieszy się dobrą sławą, bo tylko dzięki temu poszliśmy do kolejnych dwóch części, które były znacznie lepsze.

Bardzo dobry klimat i naprawdę zróżnicowane zagadki. Ciekawostką była jedna zagadka, która była najprostsza, a rozwiązaliśmy ją przez przypadek, myśląc już, że jej nie rozwiążemy.

Pokój z dobrym klimatem, sekwencyjnymi zagadkami, ale część z nich wymaga większego skupienia. Wg mnie idealny na start przygody z ER.

Mały pokój, mało zagadek, wystrój w porządku, klimat pirackiego statku był odczuwalny. Można przyjść z dziećmi na początek przygody z ER.

Mroczny klimat. Pokój naprawdę straszny. Adrenalina od początku do końca. Ciekawe zagadki.

Przyjemny pokój z ciekawym wystrojem. Można się wybrać nawet z trochę starszymi dziećmi.

Mroczny klimat i naprawdę wymagające zagadki.

Dobry klimat, ciekawa i intrygująca historia.

Kilka trudnych zagadek, bardzo dobry klimat.