Wszystkie pokoje
Co to jest escape room?
Vouchery prezentowe
ER Champ
Strefa czasowa:
mj.romanowska
Hej, jestem mj.romanowska. Mam na swoim koncie 31 odwiedzonych escape roomów. Zapraszam do przeglądania mojego profilu. Dodaj mnie do obserwowanych lub napisz wiadomość aby porozmawiać o escape roomach.
Odwiedzone pokoje:
31
Pokoje na liście życzeń:
0
Poziom:
Nawigator
Punkty:
133
Dużo liczenia
16.10.2025 | data wizyty: 13.10.2025
Wystrój pokoju pozostawia przestrzeń do poprawy jednak zagadki trafiły bardzo w mój gust. Większość opierała się na logice a nie ma dla mnie lepszych zagadek. Zdaję sobie sprawę z tego, że nie dla wszystkich jest to pokój ale dla mnie był idealny. Pokój nieliniowy, fajny dla większej ilości osób.
Uciekliśmy z pokoju w: 57 minut
Grupa 2 graczy, w tym:
Ostatnio odwiedzone pokoje:
Ocena ogólna: 9/10
Obsługa: 7/10
Klimat: 9/10
Poziom trudności: Trudny
Dla tych co szukają fajnych zagadek
16.10.2025 | data wizyty: 3.09.2025
Wiarygodna opinia
Moonshiner to ten typ pokoju, w którym od samego progu wiesz, że ktoś naprawdę wiedział, co robi, i że będziesz mieć zabawę, zanim jeszcze zdążysz się pokłócić z drużyną o to, kto trzyma kłódkę do góry nogami.
Pokój jest świetnie zaprojektowany: zagadki są różnorodne, logiczne i mają sens (tak, to wciąż nie jest standard branżowy). Znajdzie się tu coś dla każdego - trochę łamigłówek na myślenie, trochę na spostrzegawczość, trochę na zwinne ręce, czyli pełen zestaw do przetestowania. Układ zagadek jest liniowy, ale nie w stu procentach, więc można się podzielić zadaniami i nikt nie musi stać z boku, udając, że „obserwuje kontekst fabularny”.
Historia to ogromny atut Moonshinera. Wszystko ma sens, każdy element pasuje do klimatu, a rozwój fabuły jest naturalny i dobrze rozłożony w czasie. Nie ma wrażenia, że twórcy na siłę wcisnęli „fabułę”, bo wypada – tu naprawdę czujesz, że jesteś częścią opowieści, a nie statystą.
Klimat? Pierwsza klasa. Wnętrze wciąga od razu, czujesz się jakbyś naprawdę trafił do czasów prohibicji, a nie do piwnicy z przypadkowymi rekwizytami i starą butelką po whisky. Każdy szczegół buduje atmosferę, która trzyma do samego końca. Dodatkowo to pokój, w którym cztery zaangażowane osoby mogą się swobodnie pomieścić i działać bez deptania sobie po głowach, co w świecie escape roomów jest niemal luksusem.
A teraz crème de la crème- Mistrz Gry. W naszym przypadku był to sam właściciel, i… cóż, niektórzy rodzą się po to, żeby prowadzić escape roomy. Facet ma wyczucie, timing i ten rzadki talent, że wie, kiedy pomóc, a kiedy pozwolić graczom pocierpieć intelektualnie jeszcze minutkę dłużej (dla dobra historii, oczywiście). Jeśli kiedykolwiek powstanie kategoria „Oscar za najlepsze prowadzenie gry”, to już znam zwycięzcę.
Pokój jest świetnie zaprojektowany: zagadki są różnorodne, logiczne i mają sens (tak, to wciąż nie jest standard branżowy). Znajdzie się tu coś dla każdego - trochę łamigłówek na myślenie, trochę na spostrzegawczość, trochę na zwinne ręce, czyli pełen zestaw do przetestowania. Układ zagadek jest liniowy, ale nie w stu procentach, więc można się podzielić zadaniami i nikt nie musi stać z boku, udając, że „obserwuje kontekst fabularny”.
Historia to ogromny atut Moonshinera. Wszystko ma sens, każdy element pasuje do klimatu, a rozwój fabuły jest naturalny i dobrze rozłożony w czasie. Nie ma wrażenia, że twórcy na siłę wcisnęli „fabułę”, bo wypada – tu naprawdę czujesz, że jesteś częścią opowieści, a nie statystą.
Klimat? Pierwsza klasa. Wnętrze wciąga od razu, czujesz się jakbyś naprawdę trafił do czasów prohibicji, a nie do piwnicy z przypadkowymi rekwizytami i starą butelką po whisky. Każdy szczegół buduje atmosferę, która trzyma do samego końca. Dodatkowo to pokój, w którym cztery zaangażowane osoby mogą się swobodnie pomieścić i działać bez deptania sobie po głowach, co w świecie escape roomów jest niemal luksusem.
A teraz crème de la crème- Mistrz Gry. W naszym przypadku był to sam właściciel, i… cóż, niektórzy rodzą się po to, żeby prowadzić escape roomy. Facet ma wyczucie, timing i ten rzadki talent, że wie, kiedy pomóc, a kiedy pozwolić graczom pocierpieć intelektualnie jeszcze minutkę dłużej (dla dobra historii, oczywiście). Jeśli kiedykolwiek powstanie kategoria „Oscar za najlepsze prowadzenie gry”, to już znam zwycięzcę.
Uciekliśmy z pokoju w: 68 minut
Grupa 4 graczy, w tym:
Ostatnio odwiedzone pokoje:
Ocena ogólna: 9/10
Obsługa: 10/10
Klimat: 9/10
Poziom trudności: Średni
Raz dwa trzy zagraj i ty
28.08.2025 | data wizyty: 27.08.2025
Lubimy pokoje tworzone przez firmę Podziemna pułapka. Zawsze trafiamy na jednego prowadzącego, który też jest super :) Pokoje wyróżniają się poziomem zagadek i piszę to tu specjalnie bo Licho troszkę odstawało w porównaniu do pozostałych pokojów. Szczególnie jedna zagadka była bardzo "na odwal się". Z drugiej strony jest bardzo ładnym i spójnym pokojem czym mocno nadrabiają.
Uciekliśmy z pokoju w: 56 minut
Grupa 2 graczy, w tym:
Ostatnio odwiedzone pokoje:
Ocena ogólna: 8/10
Obsługa: 10/10
Klimat: 10/10
Poziom trudności: Średni
Mieszane uczucia
28.08.2025 | data wizyty: 27.08.2025
Wiarygodna opinia
Ten pokój dzieli się na dwa etapy. Pierwsza część była fenomenalna, wszystko co lubię w pokoju. Ekstra zagadki, kreatywne i niełatwe. Wystrój był niskobudżetowy ale zagadki pełen sztos. Za to druga część odwrotnie, dużo wodotrysków ale kosztem zagadek. Jak tak sobie myślę, to każdy z naszej czwórki znalazł coś dla siebie i bawił się dobrze. Pierwsza część była ok dla 4 osób w drugiej w 4rkę zrobiło się niestety tak, ze trochę sobie przeszkadzaliśmy i wydaje mi się, ze gdybyśmy byli w dwie osoby byłby zapamiętany przeze mnie lepiej. Podsumowując jest to niewielki gabarytowo pokój ale polecam tą firmę dla wszystkich nastawionych na zagadki.
Uciekliśmy z pokoju w: 55 minut
Grupa 4 graczy, w tym:
Ostatnio odwiedzone pokoje:
Ocena ogólna: 8/10
Obsługa: 10/10
Klimat: 10/10
Poziom trudności: Średni
Najfajniejszy w Gdańsku
28.08.2025 | data wizyty: 27.08.2025
Ten pokój jest najfajniejszym w jakim byłam. Zagadki są ekstra częściowo liniowe ale nie do końca. Byliśmy w dwójkę i myślę że na 2-3 osoby jest idealny. W czwórkę mogłoby być lekko ciasno. Klimat, spójność opowieści i to jak zagadki są poukrywane czyni ten pokój najbardziej ekscytującym w Gdańsku (chociaż jeszcze nie odwiedziłam wszystkich). Najbardziej mi przypadło do gustu dużo współpracy ilość zagadek, których nie dało się zrobić samemu była duża a to chyba mój ulubiony aspekt.
Uciekliśmy z pokoju w: 72 minuty
Grupa 2 graczy, w tym:
Ostatnio odwiedzone pokoje:
Ocena ogólna: 10/10
Obsługa: 10/10
Klimat: 10/10
Poziom trudności: Trudny
Gra z podświadomością, moja opinia o Hipnozie
25.08.2025 | data wizyty: 23.08.2025
Pokój dał nam trochę mieszanych odczuć. Widać, że ma już swoje lata i kilka elementów nie działa tak, jak powinno. Zdarzało się, że staliśmy chwilę i myśleliśmy, czy to my coś źle klikamy, czy po prostu mechanika ma gorszy dzień.
Sam pokój jest naprawdę duży i to na plus. Niestety zagadki idą jedna po drugiej, więc cała ekipa musi stać razem i robić to samo. Trochę szkoda, bo aż chciałoby się rozdzielić i działać na większej ilości frontów.
Z plusów: fajny pomysł, spójna fabuła i naprawdę spora przestrzeń do grania. Ostatecznie bawiliśmy się dobrze, a przy odrobinie odświeżenia pokój mógłby jeszcze bardziej zachwycić.
Sam pokój jest naprawdę duży i to na plus. Niestety zagadki idą jedna po drugiej, więc cała ekipa musi stać razem i robić to samo. Trochę szkoda, bo aż chciałoby się rozdzielić i działać na większej ilości frontów.
Z plusów: fajny pomysł, spójna fabuła i naprawdę spora przestrzeń do grania. Ostatecznie bawiliśmy się dobrze, a przy odrobinie odświeżenia pokój mógłby jeszcze bardziej zachwycić.
Uciekliśmy z pokoju w: 110 minut
Grupa 4 graczy, w tym:
Ostatnio odwiedzone pokoje:
Ocena ogólna: 7/10
Obsługa: 10/10
Klimat: 8/10
Poziom trudności: Trudny
Frank & Stein czy może Stein & Frank
14.08.2025 | data wizyty: 11.08.2025
Wiarygodna opinia
Frank&Stein to escape room, w którym czułam się trochę jak w dobrze skrojonej sztuce teatralnej… tylko scena jest wielkości większej łazienki w bloku z lat 70. Teoretycznie pokój „dla 3–4 osób”, ale cztery to raczej wtedy, gdy ktoś z Was jest hologramem. W trójkę mieścicie się idealnie jak klucze w zamku, w czwórkę jak autobus w wąskiej włoskiej uliczce: da się, ale kierowca się poci.
Pojawia się aktor. Normalnie traktuję takie pojawienie się jak wyskakującego klauna z pudełka, niby atrakcja, ale człowiek odruchowo się cofa. Tutaj jednak było to zaskakująco strawne. Może dlatego, że nie robili z tego przesadnego teatru, a może dlatego, że szybko wróciliśmy do robienia tego, po co tu przyszłyśmy, czyli rozwiązywania zagadek.
Zagadki są liniowe jak fabuła filmu akcji z lat 90. Robisz krok po kroku, bez niespodzianek w strukturze. Jest tylko jedna zagadka zręcznościowa, co ucieszy każdego, kto ma dwie lewe ręce i trzy lewe nogi.
Fabuła? Tu twórcy odrobili lekcje. Historia wciąga i spina wszystko w sensowną całość jak dobrze zszyta marynarka. Mechanika pokoju też działa bez zarzutu, nic się nie zacięło, nic nie wymagało „naciśnij trzy razy mocniej, może zaskoczy”. Był jeden element absolutnie unikatowy, taki, którego nie widziałam nigdzie indziej, ale to jak jedyna oryginalna przyprawa w dobrze znanej zupie: fajnie, ale ogólny smak pozostaje znajomy.
Podsumowując: Frank&Stein to solidny, sprawny pokój, w którym można się dobrze bawić, ale nie spodziewajcie się, że zmieni Wasze postrzeganie escape roomów. Ja dziesiątek nie rozdaje za poprawność, potrzebuję czegoś, co wybije się z tłumu jak flaming na stacji benzynowej. Tu miałam raczej przyjemny spacer po dobrze znanym parku.
Pojawia się aktor. Normalnie traktuję takie pojawienie się jak wyskakującego klauna z pudełka, niby atrakcja, ale człowiek odruchowo się cofa. Tutaj jednak było to zaskakująco strawne. Może dlatego, że nie robili z tego przesadnego teatru, a może dlatego, że szybko wróciliśmy do robienia tego, po co tu przyszłyśmy, czyli rozwiązywania zagadek.
Zagadki są liniowe jak fabuła filmu akcji z lat 90. Robisz krok po kroku, bez niespodzianek w strukturze. Jest tylko jedna zagadka zręcznościowa, co ucieszy każdego, kto ma dwie lewe ręce i trzy lewe nogi.
Fabuła? Tu twórcy odrobili lekcje. Historia wciąga i spina wszystko w sensowną całość jak dobrze zszyta marynarka. Mechanika pokoju też działa bez zarzutu, nic się nie zacięło, nic nie wymagało „naciśnij trzy razy mocniej, może zaskoczy”. Był jeden element absolutnie unikatowy, taki, którego nie widziałam nigdzie indziej, ale to jak jedyna oryginalna przyprawa w dobrze znanej zupie: fajnie, ale ogólny smak pozostaje znajomy.
Podsumowując: Frank&Stein to solidny, sprawny pokój, w którym można się dobrze bawić, ale nie spodziewajcie się, że zmieni Wasze postrzeganie escape roomów. Ja dziesiątek nie rozdaje za poprawność, potrzebuję czegoś, co wybije się z tłumu jak flaming na stacji benzynowej. Tu miałam raczej przyjemny spacer po dobrze znanym parku.
Uciekliśmy z pokoju w: 65 minut
Grupa 2 graczy, w tym:
Ostatnio odwiedzone pokoje:
Ocena ogólna: 9/10
Obsługa: 10/10
Klimat: 10/10
Poziom trudności: Średni
Odważ się wyruszyć w ten rejs!
11.08.2025 | data wizyty: 9.08.2025
Tego samego dnia zaliczyliśmy dwa pokoje: „W cieniu piramid” i „Morskie opowieści”. Dla mnie wygrywają piramidy, ale mój współzawodnik z uporem twierdzi, że lepsze były „Morskie opowieści”. I tak oto mamy klasyczny pat, oboje mamy rację, bo oba pokoje to absolutny top, a nasze różnice w ocenie wynikają wyłącznie z tego, że niektórzy mają gorszy gust.
„Morskie opowieści” od początku robią wrażenie. Mój błędnik oszalał jeszcze zanim zdążyłam się rozejrzeć, co w mojej skali plusów plasuje się zaraz obok darmowej kawy. Uwielbiam, gdy escape room jest czymś więcej niż czterema ścianami, a tutaj faktycznie można poczuć się jak na statku. Zagadki są liniowe, ale tym razem nie przeszkadzało mi to ani trochę, bo były dobrze przemyślane i spójne z fabułą.
Nie rozumiem jednak, czemu ten pokój uchodzi za trudniejszy od „Cienia piramid”. Tak, było tu więcej zadań zręcznościowych, a to dla mnie jest wyzwaniem, ale naiwnie myślałam, że rozmawiamy o potyczce intelektów, a nie o tym, kto ma większą koordynację ręka–oko.
I wreszcie mój ulubiony temat: puzzle. Tak, były. A ja puzzle kocham tak, jak kot kocha kąpiel, czyli wcale. Wiem, są tacy, którzy się nimi zachwycają, ale ja traktuję je jak zamach na mój czas i cierpliwość.
Dlaczego więc 9, a nie 10? Bo mimo że pokój jest świetny, niczym mnie nie zaskoczył. Nie było momentu, w którym pomyślałabym „HALO ! ale super :)”. Jestem tym typem człowieka, który 10 na 10 przyznaje rzadziej niż mówi „masz rację” w dyskusji. Zostawiam je tylko tym pokojom, które zapamiętam po roku.
„Morskie opowieści” od początku robią wrażenie. Mój błędnik oszalał jeszcze zanim zdążyłam się rozejrzeć, co w mojej skali plusów plasuje się zaraz obok darmowej kawy. Uwielbiam, gdy escape room jest czymś więcej niż czterema ścianami, a tutaj faktycznie można poczuć się jak na statku. Zagadki są liniowe, ale tym razem nie przeszkadzało mi to ani trochę, bo były dobrze przemyślane i spójne z fabułą.
Nie rozumiem jednak, czemu ten pokój uchodzi za trudniejszy od „Cienia piramid”. Tak, było tu więcej zadań zręcznościowych, a to dla mnie jest wyzwaniem, ale naiwnie myślałam, że rozmawiamy o potyczce intelektów, a nie o tym, kto ma większą koordynację ręka–oko.
I wreszcie mój ulubiony temat: puzzle. Tak, były. A ja puzzle kocham tak, jak kot kocha kąpiel, czyli wcale. Wiem, są tacy, którzy się nimi zachwycają, ale ja traktuję je jak zamach na mój czas i cierpliwość.
Dlaczego więc 9, a nie 10? Bo mimo że pokój jest świetny, niczym mnie nie zaskoczył. Nie było momentu, w którym pomyślałabym „HALO ! ale super :)”. Jestem tym typem człowieka, który 10 na 10 przyznaje rzadziej niż mówi „masz rację” w dyskusji. Zostawiam je tylko tym pokojom, które zapamiętam po roku.
Uciekliśmy z pokoju w: 75 minut
Grupa 2 graczy, w tym:
Ostatnio odwiedzone pokoje:
Ocena ogólna: 9/10
Obsługa: 10/10
Klimat: 10/10
Poziom trudności: Średni
Piramida której pozazdrościłby Hefren?
11.08.2025 | data wizyty: 9.08.2025
Wiarygodna opinia
Już po przekroczeniu progu wiadomo, że to będzie dobrze spędzona godzina. Wystrój to absolutny krem de la krem, dopracowany w każdym detalu tak, że można się złapać na oglądaniu ściany dłużej, niż wypada.
Zagadki są liniowe, ale nie monotonne. Każdy krok logicznie wynika z poprzedniego, a satysfakcja z rozwiązań jest autentyczna. Wymagały współpracy, co uwielbiamy, bo nic tak nie cementuje drużyny jak poczucie, że „to my mieliśmy rację”.
Były też momenty, w których trzeba było podjąć decyzję. Niewielkie, ale nadające tempa i poczucia wpływu. Klimat został zbudowany z wyczuciem, bez tanich efektów, a całość zostawiła wrażenie spójnej, przemyślanej przygody, którą chce się opowiadać innym.
Zdecydowanie będziemy polecać. To jeden z tych escape roomów, które pamięta się nie tylko z powodu zagadek, ale także z atmosfery i dopracowania szczegółów.
Zagadki są liniowe, ale nie monotonne. Każdy krok logicznie wynika z poprzedniego, a satysfakcja z rozwiązań jest autentyczna. Wymagały współpracy, co uwielbiamy, bo nic tak nie cementuje drużyny jak poczucie, że „to my mieliśmy rację”.
Były też momenty, w których trzeba było podjąć decyzję. Niewielkie, ale nadające tempa i poczucia wpływu. Klimat został zbudowany z wyczuciem, bez tanich efektów, a całość zostawiła wrażenie spójnej, przemyślanej przygody, którą chce się opowiadać innym.
Zdecydowanie będziemy polecać. To jeden z tych escape roomów, które pamięta się nie tylko z powodu zagadek, ale także z atmosfery i dopracowania szczegółów.
Uciekliśmy z pokoju w: 50 minut
Grupa 2 graczy, w tym:
Ostatnio odwiedzone pokoje:
Ocena ogólna: 9/10
Obsługa: 10/10
Klimat: 10/10
Poziom trudności: Średni
Niepozorny
4.08.2025 | data wizyty: 4.08.2025
Wiarygodna opinia
Z pozoru niegroźna- ot, taka zwykła klinika z przeszłością… ale już po kilku minutach wiadomo, że pacjentami byli głównie miłośnicy genialnych zagadek. Pokój zaskakuje-nieduży, ale dopracowany, pełen klimatu i pomysłowych mechanizmów.
Zagadki liniowe, ale wcale nie banalne- trzeba mieć już trochę escaperoomowego stażu, żeby wyjść bez zgonu mózgu. Wszystko logiczne i zgrabnie spięte – zero chaosu, czysta satysfakcja.
Najlepiej gra się we dwójkę- więcej osób to już tłok w sali operacyjnej. Jeśli szukasz pokoju, który nie musi straszyć, żeby robić wrażenie - to jest właśnie ten.
Zagadki liniowe, ale wcale nie banalne- trzeba mieć już trochę escaperoomowego stażu, żeby wyjść bez zgonu mózgu. Wszystko logiczne i zgrabnie spięte – zero chaosu, czysta satysfakcja.
Najlepiej gra się we dwójkę- więcej osób to już tłok w sali operacyjnej. Jeśli szukasz pokoju, który nie musi straszyć, żeby robić wrażenie - to jest właśnie ten.
Pokój odwiedzony z:
Ostatnio odwiedzone pokoje:
Ocena ogólna: 9/10
Obsługa: 10/10
Klimat: 10/10
Poziom trudności: Trudny
Strona 1
Pokaż następne