Adashi (dezERterzy)

Podczas wprowadzenia do kolejnego pokoju od Black Cat Escape Roomu, pierwszy raz w mojej dość długiej historii z ER zastanawiałem się czy chcę wejść do środka i rozwiązywać zagadki czy też po prostu zostać przed drzwiami z Robertem i słuchać jego opowieści o fabule i historii Marcusa i Sary czyli bohaterów pokoju Zbrodnia na płótnie.
Jednak po (chyba rekordowo długim ;) ) wprowadzeniu zaczęliśmy grę i od samego początku doświadczyliśmy bardzo ambitnych zagadek. Każda z nich logiczna, nawiązująca zarówno do klimatu jak i fabuły pokoju i dająca satysfakcję z rozwiązywania.
Ten ER jest przykładem tego, że nawet na stosunkowo niewielkiej powierzchni można stworzyć naprawdę solidny i wymagający pokój, który docenią zarówno początkujący gracze jak i ci z dużym doświadczeniem bowiem tutaj wszystko jest na bardzo wysokim poziomie.

Po Domu mordercy przyszedł czas na radykalną zmianę klimatu choć nadal tematyka bardziej dla osób pełnoletnich ale tym razem nie ze względu na brutalność, strach i mocny thriller ale bardziej tematykę związaną z erotyką, zdradą no po prostu z sexem.
Zdecydowanie najłatwiejszy spośród wszystkich pięciu pokoi od Black Cat chciaż zdarzyły się nam momenty lekkich przestojów, ale poza nimi całość gry przebiegała bardzo płynnie i nie sprawiała większych kłopotów.
Sam wystrój bez zarzutu, rekwizyty idealnie dobrane do tematyki i zagadki które również nie odstawały poziomem ani dopasowaniem do całości, to wszystko sprawiło, że bawiliśmy się świetnie.
A Mistrz Gry? Nawiązując do tematyki pokoju Sex Room jest taki film 50 twarzy Greya. To bez wątpienia można powiedzieć, że my doświadczyliśmy 5 twarzy Roberta. Bowiem przy każdym pokoju czuliśmy się jakby wprowadzał nas ktoś inny, a to po prostu świetna gra aktorska i wczuwanie się w rolę. Brawo.

Warszawa dzień 2. Z samego rana odwiedziliśmy firmę Black Cat Escape Room żeby spróbować sił we wszystkich pięciu ich pokojach zagadek. Jako pierwszy z nich wybraliśmy Dom Mordercy i jak się finalnie okazało był to najlepszy wybór jakiego mogliśmy dokonać. Nie przez to, że ten eskejp był najłatwiejszy spośród wszystkich czy też jakoś fabularnie wtedy wszystko lepiej pasuje ale chodzi o osobę Mistrza Gry -  Roberta.
Zrobił tak fenomenalne wrażenie, że nie byliśmy do końca pewni czy na pewno chcemy wejść do środka i czy to co nas tam czeka to jest zabawa w Escpae Room czy jednak prawdziwe spotkanie z psychopatą.
A po rozpoczęciu gry było równie dobrze jak podczas wprowadzenia a napięcie i sama fabuła rozkręcały się z każdą rozwiązywaną zagadka i z każdym poznawanym sekretem tego miejsca.
Wystrój mocno surowy, dopracowany i klimatyczny, zagadki nie przekombinowane, logiczne i zróżnicowane. Nic dodać nic ująć - Escape Room kompletny.

Na zakończenie pierwszego dnia w Warszawie przyszedł czas na ten pokój, który plasował się długo na samym szczycie rankingu stolicy czyli Przeklęta wyspa od Escape Project.
Świetny wystrój, ciekawe zagadki, super efekty audiowizualne to największe plusy tego pokoju. Minusów nie stwierdziłem i gdyby nasza wizyta w tej firmie była 2 lata wcześniej to zapewne ten ER plasowałby się w mojej osobistej czołówce, jednak poziom w całej Polsce podnosi się w zawrotnym tempie stąd ode mnie solidna 9.
Wierzę też w to, że Escpae Project w swoim kolejnym scenariuszu conjmniej wyrównają poziom do polskiej czołówki bo potencjał jest wielki. No a my jako, że przez Wyspę zostaliśmy przeklęci, będziemy musieli wrócić, żeby spróbować tą klątwę odczynić.

Jako trzeci przystanek w tripie po stolicy wybraliśmy pokój od Exciting Escape Room czyli Muzeum Okultyzmu Państwa Warren. Dla mnie osobiście tematyka świetna, jestem fanem filmów Anabelle i Obecność więc liczyłem na przynajmniej parę smaczków.
Horrory są naszym ulubionym rodzajem eskejpu, przynajmniej większości z naszej ekipy, lubimy dreszczyk emocji, lubimy się czasami wystraszyć, jednak właściciele warszawskiej firmy postawili na umiarkowany poziom strachu.
Jeśli chodzi o zagadki to dawno nie byłem w tak klasycznym Escape Roomie. A że była to klasyka w najlepszym wydaniu to naprawdę miło będę wspominać Muzeum Okultyzmu.

Pierwsza wizyta w Warszawie jeśli chodzi o przygody z Escape Roomami, więc nie wiedzieliśmy czego się spodziewać. Czy poziom stołecznych pokoi jest na tyle wysoki, że może równać się z Bydgoszczą, Wrocławiem czy perełkami ze Śląska? Jako pierwszy test wybraliśmy najnowszy ER od Mysterious Room czyli Sztukmistrz z dzielnicy Muveszet.
Na dość niewielkiej, jak na dzisiejsze standardy najlepszych eskejpów powierzchni zostało rozlokowanych sporo zagadek o różnym stopniu trudności, wymagających spostrzegawczości, logicznego myślenia i czasami nieszablonowego podejścia. Z kilkoma rozwiązaniami spotkaliśmy się pierwszy raz więc brawa dla twórców za kreatywność i zaskakiwanie takich "wyjadaczy".
Pierwszy ER w stolicy udowodnił, że Warszawa ma dużo do pokazania w kwestii pokoi zagadek, więc nie mogliśmy się doczekać pozostałych 16 eskejpów zarezerwowanych na ten kwietniowy weekend.

Zakończenie całodniowej przygody z zagadkami, za nami trasa Poznań - Konin - Poznań i 360 minut spędzanych w pokojach a przed nami stracie z nim - Leatherface czyli główny punkt programu o nazwie Teksańska Masakra.
Po przyjemnych, cieszących oko przygodówkach przyszedł czas na prawdziwe emocje, a przynajmniej taką mieliśmy nadzieję.
Jak przystało na prawdziwych fanów horrorów wybraliśmy najmocniejszą wersję i był to strzał w dziesiątkę, bowiem od samego początku gry działo się bardzo dużo za co wielkie brawa dla właściciela, ale sam pokój posiada też kilka elementów, które potrafią nieźle wystraszyć.
Przyjęło się, że Poznań słynie z horrorów jeśli chodzi o Escape Roomy a Teksańska Masakra jest wśród nich jednym z lepszych scenariuszy. Klimat, wystrój i zagadki, które nie odbiegają poziomem od reszty elementów składowych tego eskejpu to wszystko sprawia, że całość jest kompletna. Polecamy.

DreamScape było pierwszą firmą, która zachwyciła nas fenomenalnymi rozwiązaniami technicznymi, ich uwczesny pierwszy pokój Jak uratować smoka wzniósł rozgrywkę Escape Room na zupełnie inny niespotykany wcześniej (przynajmniej przez nas) poziom. Potem przyszedł czas na Konesera i Urok czyli jeszcze bardziej zaskakujące i dopracowane pod dosłownie każdym względem scenariusze, stąd też naszej wizyty w Tajemniczym Domostwie się nie obawialiśmy. Byliśmy pewni, że zabawa będzie rewelacyjna a okazało się być jeszcze lepiej.
Poza wystrojem, klimatem i zagadkami na wielkie uznanie zasługują ludzie, którzy tworzą to miejsce, właściciele i cała ekipa Mistrzów Gry, pozytywnie zakręceni ludzie z pasją i widać, że lubią to co robią.
Co do samego Domostwa to nie będę się zbyt dużo rozpisywać, bo to przygoda, którą trzeba przeżyć samemu a największą rekomendacją są poprzednie pokoje DreamScape. Solidna porcja główkowania, humoru i czasami trochę innych emocji ;)
Obowiązkowa pozycja nie tylko na poznańskiej mapie ER ale dla tego pokoju warto przejechać pół Polski. P.S. gorące pozdrowienia dla Andżeli :D

The Bunkier od pierwszej wizyty kojarzył mi się z unikalnym klimatem i nie chodzi tylko o pokoje ale przede wszystkim samo miejsce, w którym znajduje się firma. Każdy ich scenariusz jest wyjątkowy i w zupełnie innej tematyce, od Zaginionego oficera, wojennego z super twistem, przez Program Goździk z angażującą fabułą po Szeol z klimatem postapokaliptycznym. Tym razem przyszedł czas na długo wyczekiwany Zew Przedwiecznych.
Od samego początku wszystko było jak najbardziej na plus, wystój i klimat to solidne punkty tego miejsca i grało się przyjemnie bez żadnych zacięć. Jednak niestety nie trwało to całą rozgrywkę. Na pewnym etapie napotkaliśmy otwartą skrytkę, jak się później okazało nie została ona przed grą zamknięta a kłódka leżała obok, później jedno z przejść między pomieszczeniami okazało się otwarte (lub otwarło się podczas normalnego przeszukiwania pokoju - co również nie powinno mieć miejsca) i wymagana była interwencja Mistrza Gry. No i właśnie z osobą Mistrza Gry wiąże się kolejny minus naszej wizyty, mianowicie mieliśmy kilkukrotnie sytuację, że na kontakt z obsługą musieliśmy czekać dobrych kilka minut a jak pisałem wcześniej, nie zawsze chodziło o wskazówkę do zagadki. Ja rozumiem, że jeśli jedna osoba jednocześnie obsługuje więcej niż jedną grupę to nie jest to łatwe, no ale w takich sytuacjach po prostu warto takiej osoby nie zostawiać samej, zwłaszcza że po wejściu do firmy przywitała nas inna osoba niż ta, która prowadziła naszą grę.
Przykro mi, że te wszystkie sytuacje miały miejsce, bowiem mieliśmy duże oczekiwania co do tego ER i pewnie pokój by je spełnił bo ma do tego potencjał ale nasza irytacja rozgrywką była tak duża, że pod koniec myśleliśmy już tylko, żeby wyjść.

Po świetnym Superheroom w Bydgoszczy przyszedł czas na kolejny Escape Room o podobnej tematyce, tym razem oparty tylko na uniwersum DC Comics czyli Świt nietoperzy. Nie ciężko zauważyć, że rozmachem poznański scenariusz nie dorównuje propozycji od Mr Lock ale za to klimat i zagadki są na najwyższym poziomie.
Dużo czasu minęło od otwarcia pokoju Evadere ale w końcu udało nam się go odwiedzić i moim zdaniem jest to bardzo dobry punkt na poznańskim rynku ER. Różnorodność zadań, ciekawe rozwiązania, wciągająca fabuła to największe zalety Świtu nietoperzy. Rozgrywka przebiega płynnie, wszystko jest logiczne i pasuje do całości. Oby więcej takich pokoi i już nie możemy doczekać się kolejnego scenariusza od Evadere.