Szerman

Zacznę od tego, że to najtrudniejszy pokój, w jakim byłem. W dodatku urządzony bardzo minimalistycznie, co dla wielu będzie zaletą.

ER jest przez to zupełnie odmienny od innych pokoi, nastawiony na trudne zagadki logiczne, niestety bez fabularnej otoczki. Osobiście preferuję zagadki i ER, gdzie klimat budowany jest właśnie przez odpowiednią fabułę i aranżację pomieszczenia. Poszczególne elementy wystroju są tu już nieco sfatygowane.

Jak na ironię, pokonaliśmy ten trudny pokój z zapasem bodaj 1,5 minuty. Mogę go polecić zaawansowanym, którzy nastawiają się przede wszystkim na wysoki poziom trudności. Hurry Up odwiedzę jeszcze niejeden raz, bo - z tego co się dowiedziałem - jego pozostałe ER są w 100% w moim guście.

Czy ER może mieć walory edukacyjne? Gabinet Ignacego Łukasiewicza udowadnia, że tak!

I. Łukasiewicz nie jest jest zbyt dobrze znany, nawet w Polsce. To niesłychane, bo w końcu to wynalazca lampy naftowej! Do czasu wprowadzenia elektryczności na szeroką skalę, to właśnie wynalazek naszego rodaka - co prawda przyćmiony przez późniejsze żarówki Tesli i Edisona - popychał ludzkość do przodu.

Wracając do meritum - jeżeli nie znasz Łukasiewicza, to "jego" ER pozwoli Ci na poznanie tej niezwykłej postaci. Historia jest interesująca, a pokój klimatyczny, utrzymany w XIX-wiecznym klimacie nafty i miedzi. Nie rozumiem zbytnio technologii [spojler] (czyżby jakiś element steampunk?), ale ER jest bardzo przyjemny, a cała zabawa przednia.

To najłatwiejszy pokój, w jakim dotąd byłem - pokonaliśmy go na 9 minut przed końcem, a po podpowiedź sięgnęliśmy dopiero po 46 minutach. Polecam nie tylko początkującym, bo to kawał dobrej historii!

Byliśmy tu w dwójkę i trzeba przyznać, że klimat górskiej chaty został super oddany. I to nie takiej zwykłej chaty...

Tytułowa chata należy do dość "nietuzinkowego" górala, a wymarzone schronienie okazuje się być nie zbawieniem, a przekleństwem. Uciekający wpada z deszczu pod rynnę i ma tylko godzinę na opuszczenie chaty. Tyle, że zamek drzwi się zatrzasnął i trzeba znaleźć sposób na ich otworzenie...

Świetny główny wątek, choć jego składową jest zagadka, która może być dla niecierpliwych dość irytująca. Mały minus za pewny element w pokoju, który nie bierze (jeszcze - właściciele ER mają go wprowadzić) udziału w grze - mnie jako nowincjusza całkowicie zmylił.

Mnie oprócz klimatu i wystroju zachwycił także pomysł na wydostanie się z chaty. Super wygląda też poboczny (i opcjonalny) quest - to chyba unikatowy pomysł wśród ER! Niestety nie udało nam się go rozwiązać, ale bardziej zaawansowani pewnie będą mieć czas na jego zaliczenie.

Tym razem przyszła pora na ER z podwalinami historycznymi. Jego fabuła kręci się wokół niesławnej elektrowni atomowej w Czarnobylu...

Pokój historyczny z elementem Sci-fi - ludzkość z bliżej nieokreślonej przyszłości postanawia wysłać drużynę śmiałków do roku 1986, aby zapobiec awarii i eksplozji jednego z bloków reaktora. Drużynę stanowiłem ja oraz moja lepsza i ładniejsza połowa.

Zastaliśmy uszkodzone centrum sterowania elektrownią, a do całkowitego wycieku radioaktywnych substancji i eksplozji pozostało tylko 60 minut. ER jest (niemal) cały utrzymany w klimacie lat 80. Jest tu mnóstwo przedpotopowego sprzętu i gadżetów, da się też wyczuć wschodnią myśl techniczną rodem z ZSRR. Pokój nie jest liniowy - na początku nie wiadomo od czego zacząć! Większość zagadek jest elektronicznych, co świetnie współgra z fabułą i ówczesną zaawansowaną technologią.

Ten ER z pewnością nie jest najłatwiejszym w jakim byłem, ale jest pierwszym, z którego wyszedłem przed czasem! Zmieniliśmy przeszłość wyłączając reaktory dosłownie na 2 sekundy przed katastrofą!

To mój trzeci pokój i zarazem pierwszy w takim klimacie. Od samego początku robił niesamowite wrażenie...
Mrok, strach, świetna scenografia, nastrojowa muzyka, wrażenie osaczenia i obserwowania - jednym słowem 100-procentowy horror! Słabe światło utrudnia rozwiązywanie zagadek, które są bardzo klimatyczne. Jest też kilka zaskoczeń, przynajmniej dla takiego nowincjusza jak ja. Polecam nie tylko dla fanów horrorów.
PS byliśmy tu o 21:40, powrót do domu w ciemnościach potęgował wrażenie tego ER. W nocy miałem koszmary senne, a przecież jestem przyzwyczajony do filmowych horrorów.

Jako fan żaglowców (w szczególności galeonów) miałem spore wymagania odnośnie tego pokoju.
Co prawda to mój dopiero drugi ER, ale miałem wrażenie, że świetny pomysł nie został do końca dobrze zrealizowany. Coś nie zatrybiło, a jedna z zagadek zdawała się być nie do końca logiczna. Druga część dość nudna, brakowało tu rozmachu i klimatu przygody rodem z filmów z Jackiem Sparrowem. Zdobyty skarb to istne rozczarowanie.