Szerman

Przybyliśmy do tego pokoju dzień po bardzo udanym Łowcu Snów. Skład ten sam - Żona, szwagierka, no i ja.

Zodiak to typowy dreszczowiec nawiązujący do tego amerykańskiego seryjnego mordercy. Sporo tu zagadek, kłódek, kodów i łamigłówek. Najtrudniej jest zdecydowanie na samym początku, ale nie mogę zdradzić dlaczego - przekonaj się sam ;) Później idzie już znacznie łatwiej, a i jest coś, co... znowu muszę ugryźć się w język, aby nie spojlerować, ale jedno jest pewne - to fantastyczne połączenie thrilleru z horrorem!

Mimo fatalnego początku (przez 9 pierwszych minut nic nie zrobiliśmy), udało nam się wyjść na aż 16 minut przed czasem! Cały ER zajął nam w praktyce tylko 35 minut, ale i tak przez ten początek nie uważam go za łatwego. Chyba też nie miałem dnia - przegapiłem osobiście kilka szczegółów, a dzień wcześniej w Łowcach Snów udało mi się dokonać paru przełomów. Warto być mega skoncentrowanym i spostrzegawczym.

ER jak dla mnie bardzo udany, choć sam osobiście wolę większą eksplorację i zwiedzanie.

To mój drugi zaliczony pokój w Harry Up. Pierwszym był niedostępny już Joker, który w ogóle nie przypadł mi do gustu. Co innego Łowcy Snów...

Nie chcę spojlerować, ale w tym pokoju faktycznie można poczuć się jak we śnie. I to nieźle "skorbionym" - ile razy miałeś wrażenie, że śni Ci się coś w miarę normalnego, aby płynnie przejść do koszmaru sennego i dalej do surrealistycznego obrazu przesiąkniętego groteską i brakiem logiki?

Na szczęście braku logiki w rozwiązywaniu zagadek nie ma co narzekać. Zagadki są przemyślane, choć nastawione raczej na kłódki (ale nie tylko - jest tu sporo smaczków!), a eksploracja dość liniowa. Mimo to przejścia ze snu do kolejnego snu (a może to już jawa?) znakomite. Aż chce się przeć naprzód, by w końcu się obudzić!

W trójkę pokonaliśmy pokój na 4 sekundy przed czasem! Byłoby ładnych kilka minut, ale na samym końcu coś nas zmyliło i potrzebowaliśmy podpowiedzi MG. To dla mnie osobiście jeden z najlepszych pokoi, w jakich byłem. Polecam!

Odwiedziliśmy ten pokój z lepszą połówką 2 dni po fantastycznym Schronie. Biorąc pod uwagę tematykę i opis obu ER nastawiłem się na nieco gorszą rozrywkę. I tu się mile zaskoczyłem!

Co prawda oglądam sporo seriali i filmów o tematyce kryminalnej/detektywistycznej, to jednak w przypadku ER ów temat przewodnik nie należy do moich ulubionych. Okazuje się jednak, że Mistrz Gry może pełnić tak naprawdę rolę szefa oddziału kryminalnego, z którym mamy ciągłą łączność przez krótkofalówki. Bardzo realistyczne podejście! Tym bardziej, że jest tu też trochę majsterkowania, a nie tylko otwierania zamków i odszyfrowywania kodów, ale nie będę spojlerować.

Z tego ER nie uciekasz - 60 minut to czas na odnalezienie jak najwięcej materiałów obciążających naszego podejrzanego. Czy wykonasz 100% questów? Od tego zależy, jak zakończy się zabawa, a zakończeń może być wiele! Wszystko zależy od nas. Tak naprawdę to czułem się jakbym grał w cRPG. Jak dla mnie bomba, choć sama historia może nie jest oryginalna i jest dość oklepana, to jednak bardzo przyjemnie się grało. MG znakomity, a sam pokój nie jest jakiś trudny, to jednak nie udało się z Żoną wykonać (jak się okazało po fakcie) 100% questów.

Muszę przyznać, że - jak dla mnie osobiście - twórcy pokoju wycisnęli z tej tematyki ostatnie soki.

Lubisz postapokaliptyczne klimaty? Nawet jeżeli nie, a cenisz sobie bardzo udane escape roomy, to dobrze trafiłeś!

Nie ma tu może jakiś fajerwerków, bo generalnie ER jest zbudowany dość budżetowo. Jest więc zwyczajna (choć jak się okazuje nie do końca) piwnica skrywająca... nie będę spojlerował co, w sumie chyba w opisie Schronu jest wszystko wyjaśnione.

Żeby nie było - scenografia jest udana, bardzo dobrze oddaje klimat. Mamy tu połączenie zwykłej piwnicy czy też garażu "Kowalskiego" z nowoczesną technologią rodem z przyszłości, ale raczej nie w klimacie steampunk. Co ważne, w tym escape roomie można odkręcać śrubki! W sam raz dla majsterkowiczów, a zabawa jest przez to bardziej realna.

Co do trudności, z żoną mieliśmy problem na początku się połapać, ale później poszło sprawnie i uratowaliśmy się (na marginesie bardzo oryginalne zakończenie!) na jakieś 13-14 minut przed nuklearną zagładą! To dla nas bardzo dobry wynik, ale może to nie tyle dlatego, że pokój jest bardzo łatwy (bo taki nie jest), a raczej z powodu coraz większej liczby ER na naszym koncie (nie jesteśmy już całkowitymi nowincjuszami) .

Nie będę zbytnio się rozpisywał, bo nie chcę spojlerować. Jeżeli jesteś fanem Indiany Jonesa i wielkiej przygody połączonej eksploracją świata rodem z przełomu XIX i XX wieku (jak ja), to świetnie trafiłeś! Odwiedziliśmy go od razu po dość średnim (wg mnie jak na Chatę Tajemnic) Wybudzeniu.

Poszczególne zagadki są pomysłowe, niektóre nawet bardzo. Niestety nie mogę nic więcej wspomnieć :) Świetna aranżacja, a motywy i przeszkody idealnie komponują się z klimatem Majów (choć widzę tu też chyba nieco inspiracji Aztekami i Inkami). Odnalezienie skarbu daje wielką satysfakcję!

PS byliśmy tu z Narzeczoną na średnim poziomie (jest jeszcze łatwy i trudny, które nieco różnią się niektórymi zagadkami). Z niewielką pomocą GM przeszliśmy go z zapasem jakiś 6 minut.

Wybór jest mega trudny, ale to mój ulubiony ER w Chacie Tajemnic!

Pokój wyZYSKpol może początkowo nie zachęcać tematyką, ba - wielu może wręcz odstraszać - ale to błąd! Warto dać mu szansę, bo to znakomity ER. Korpo pełną gębą!

Jest on pełen bardzo ciekawych i pomysłowych zagadek, pełno tu oryginalnych rozwiązań i innych (dosłownie i w przenośni) smaczków. Świetne wprowadzenie do ER, pełny kontakt z Mistrzem Gry.

Sam preferuję raczej inne klimaty (przygodówki z elementami paranormal/Sci-fi, horrory itp.), ale wyZYSKpol jest po prostu fantastyczny i okazał się być jednym z najfajniejszych pokoi, w jakich byłem. Jeżeli długo zwlekałeś z jego odwiedzeniem, musisz jak najszybciej nadrobić zaległości! Polecam.

Wróciliśmy do ER po chyba przeszło 2 latach przerwy, tym razem była nas piątka. Nie będę się rozpisywał, bo nie chcę spojlerować.
Co mogę powiedzieć - przez pierwszą część zabawy jesteśmy rozbici na dwie grupy, a pokój jest wymagający, ale logiczny (zero przypadków i głupot jak to czasami ma miejsce). W dodatku nieliniowy, co jest jak dla mnie sporą zaletą - jak coś przegapię, to mam szansę nie marnować czasu, a robić coś innego. Polecam!
PS to nasz 3 pokój w tym szczyrkowskim ES. Bardzo wysoki, równy poziom, można tu przyjść w ciemno. Mistrz gry bezbłędny i buduje świetną atmosferę.

To mój drugi ER w Chacie Tajemnic po bardzo udanej Chacie Górala. Poprzeczka była ustawiona bardzo wysoko, ale pokój stanął na wysokości zadania!

Tym razem wybraliśmy się tu w cztery osoby. ER od samego początku robił świetne wrażenie - brak wszędobylskich kłódek jak najbardziej na plus, a rozbudowana elektronika potęgowała "magiczne" doznania, otwierając zamknięte skrytki bez ich dotykania. Po prostu czary!

Tak się złożyło, że podczas eksploracji pokoju byłem na świeżo podczas pierwszego w życiu seansu Harry'ego Pottera (3 części za mną), więc jeszcze bardziej w czułem się w klimat. ER nie jest liniowy, można robić parę rzeczy naraz. Wszystko to wyzwoliło we mnie jakieś magiczne moce, bo rozwiązałem przypadkowo jedną zagadkę za pomocą... chyba magii. Na bodaj 120 kombinacji za 3 czy 4 razem była już rozwiązana!

Wyszliśmy na 9 minut przed czasem (doświadczenie drużyny 17, 7, 2 i 1 pokoi przed wizytą w Szczyrku), biorąc jedna podpowiedź na kilkanaście minut przed końcem, ale gdy ją dostaliśmy, to problem praktycznie już był na etapie rozwiązywania. Obsługa jak zawsze na plus, mogę śmiało polecić!

Czy ER może mieć walory edukacyjne? Gabinet Ignacego Łukasiewicza udowadnia, że tak!

I. Łukasiewicz nie jest jest zbyt dobrze znany, nawet w Polsce. To niesłychane, bo w końcu to wynalazca lampy naftowej! Do czasu wprowadzenia elektryczności na szeroką skalę, to właśnie wynalazek naszego rodaka - co prawda przyćmiony przez późniejsze żarówki Tesli i Edisona - popychał ludzkość do przodu.

Wracając do meritum - jeżeli nie znasz Łukasiewicza, to "jego" ER pozwoli Ci na poznanie tej niezwykłej postaci. Historia jest interesująca, a pokój klimatyczny, utrzymany w XIX-wiecznym klimacie nafty i miedzi. Nie rozumiem zbytnio technologii [spojler] (czyżby jakiś element steampunk?), ale ER jest bardzo przyjemny, a cała zabawa przednia.

To najłatwiejszy pokój, w jakim dotąd byłem - pokonaliśmy go na 9 minut przed końcem, a po podpowiedź sięgnęliśmy dopiero po 46 minutach. Polecam nie tylko początkującym, bo to kawał dobrej historii!

Byliśmy tu w dwójkę i trzeba przyznać, że klimat górskiej chaty został super oddany. I to nie takiej zwykłej chaty...

Tytułowa chata należy do dość "nietuzinkowego" górala, a wymarzone schronienie okazuje się być nie zbawieniem, a przekleństwem. Uciekający wpada z deszczu pod rynnę i ma tylko godzinę na opuszczenie chaty. Tyle, że zamek drzwi się zatrzasnął i trzeba znaleźć sposób na ich otworzenie...

Świetny główny wątek, choć jego składową jest zagadka, która może być dla niecierpliwych dość irytująca. Mały minus za pewny element w pokoju, który nie bierze (jeszcze - właściciele ER mają go wprowadzić) udziału w grze - mnie jako nowincjusza całkowicie zmylił.

Mnie oprócz klimatu i wystroju zachwycił także pomysł na wydostanie się z chaty. Super wygląda też poboczny (i opcjonalny) quest - to chyba unikatowy pomysł wśród ER! Niestety nie udało nam się go rozwiązać, ale bardziej zaawansowani pewnie będą mieć czas na jego zaliczenie.