LockMe

To jeden z tych pokoi, w których warto choć raz wziąć podpowiedź - system jest świetnie dopasowany do klimatu i mała wskazówka nie tylko nie zaburzy flow gry, ale i również pozwoli jeszcze bardziej wczuć się w klimat scenariusza.

Na pochwałę zasługuje również wprowadzenie, które jest tak samo klimatyczne, jak wyżej wspomniany system podpowiedzi. Jest immersja, jest magia, jest przyjemność z gry.

Zagadki w tym pokoju są bardzo zróżnicowane: są łatwiejsze, są trudniejsze, są te “szybsze” i te bardziej rozbudowane. Łączy je jednak to, że wszystkie są przyjemne i dzięki temu każdy znajdzie tutaj zagadkę do rozwiązania dla siebie - nieważne, czy ktoś ma za sobą 5 pokoi czy 50. Wszystkie wpisują się dobrze w temat przewodni pokoju.

Nie jest tajemnicą, że ten pokój to jedna wielka interakcja - to sprawia, że mamy do czynienia bardziej z pewnego rodzaju eventem niż z typowym escape roomem. Foxy wyszły poza ustandaryzowane ramy pokoi zagadek w celu wykreowania własnej wizji i to czyni ten scenariusz wyjątkowym.

Pokój można opisać jako “kontrolowany chaos”. Zazwyczaj jest tak, że gracz odkrywa po kawałku fabułę - tutaj fabuła odkrywa gracza, dopasowuje się do niego i sprawia, że to on ją również tworzy. Scenariusz jest, ale tak jakby go nie ma - i to jest super.

90 minut na zabawę w tym pokoju jest w sam raz - to pokój, w którym przyda się każda dodatkowa para rąk. Zdecydowanie polecamy wybranie się tutaj w większym gronie. Dwuosobowe, doświadczone grupy również mogą sobie poradzić, jednak będa musiały liczyć się z szybkim tempem rozgrywki, a tutaj warto ponapawać się samą grą.

Jeżeli możemy coś doradzić: nie idźcie do pokoju mając jako cel pobicie rekordu. Po prostu cieszcie się tym pokojem!

To naprawdę porządna przygodówka, inspirowana uniwersum klasyka i przez to mocno naszpikowana nim fabularnie. Wystrój bardzo ładny, zachwyca już od pierwszych minut gry. Zagadki nie są w naszym odczuciu ani łatwe, ani trudne - można rzec, że są świetnie zbalansowane, dzięki czemu pokój nada się dla osób z zaledwie kilkoma pokojami na koncie (choć raczej nie na pierwszy raz). Co równie ważne - tychże zagadek jest sporo, a ich wachlarz bardzo rozpięty, ponieważ różne rozwiązania lepiej dopasują się do równie różnorodnych preferencji graczy.

Ewentualna nieznajomość uniwersum nie przeszkadza w grze, aczkolwiek nie ma nic lepszego niż dostrzeganie smaczków, nie tylko w tym pokoju. Zabawa jest bardzo dobra, a to najważniejsze.

W tym pokoju trzeba być bardzo spostrzegawczym i mieć oczy dookoła głowy. Dlaczego? Ponieważ w pierwszej chwili wydaje nam się, że nie wiemy, za co się zabrać, jednak z biegiem czasu i wraz z uruchomieniem zmysłu postrzegania wszystko zaczyna układać się w spójniejszą rozgrywkę. Zarówno fabuła, jak i zagadki eskalują w miarę odkrywania kolejnych sfer scenariusza.

Po uporządkowaniu chaosu i zebraniu niezbędnych faktów następuje zgrabny finał, co do którego po rozgrywce dostaniecie ciekawostkę z nim związaną.

W Koneserze - mimo czasu, który upłynął od jego otwarcia - można spotkać się z bardzo ciekawymi zagadkami, które są po prostu dobre same w sobie, a dodatkowo bardzo zgrabnie wplecione w fabułę. A raczej w misję, którą jako tajni agenci musimy wykonać. Rozwiązania technologiczne, które tutaj zastosowano, miały prawo robić furorę już kilka lat temu, a mimo to nawet dziś daje im się zaskoczyć graczy.

W całości scenariusza widoczna jest wyraźna eskalacja emocji i nie tylko, co zasługuje na dodatkowe uznanie. Polecamy osobom, które pierwsze kroki w escape roomach mają już za sobą.

Napad jaki jest, każdy wie. Ale czy miał okazję takowy przeżyć na własnej skórze, w dodatku od strony napadających? W tym pokoju możecie poczuć, jak to jest być po tej stronie barykady, bez obaw o areszt. Chociaż kto wie, może kłamiemy :)

Zagadki są fajne i jest przy czym pracować, w głównej mierze odnajdą się tutaj fani szukajek. Sam temat dość popularny, lecz w nowocześniejszym ujęciu i z aktualnymi trendami/inspiracjami. Połączenie przygody z wątkiem kryminalnym.

To przyjemny, grywany pokój, z którego równie miło się ucieka. Na mapie Poznania jest to zdecydowanie ciekawostka, a dla fanów Narcosa punkt, w którym będą mogli się spełnić, choć i bez znajomości serialowych wątków można tu spędzić przyjemną i konstruktywną godzinę (lub mniej).

Dobra zabawa wciąga, a różnorodność zadań i mechanizmów sprawia, że każdy znajdzie tu coś dla siebie.

Temu pokojowi nie można odmówić oryginalności pod kątem zagadnienia - drugiego poświęconego tak wąskiemu zakresowi tematycznemu jak opera na próżno szukać. A ci, którzy w pierwszej chwili słysząc o tym pokoju mieli w głowie “Upiora w operze”, dobrze trafili ze swoimi skojarzeniami.

Scenariusz wyróżnia to, że fabuła (bardzo silnie rozwinięty element w tym przypadku) jest osadzona tak, by łączyć ze sobą również elementy rzeczywiste. Czyli nie tylko fikcyjny Upiór w Operze, ale i również prawdziwa historia inspirowana równie prawdziwymi wydarzeniami (a w zasadzie historią dwojga ludzi), którą z pewnością usłyszycie z ust właścicieli i na której polecamy się skupić. Dzięki temu pomieszaniu fikcji z realną historią mamy namacalny produkt w postaci nietuzinkowego pokoju zagadek.

Wszystkie zadania są utrzymane w stylistyce operowej - a jest ich sporo.

Życzymy wszystkim takiego zaangażowania i pasji, jakich możemy doświadczyć w tym pokoju.

Mimo krwawej nazwy nie znajdziecie tu żadnych ociekających krwią i mrokiem elementów. To czysty steampunk, w dodatku bardzo dobrze wykonany.

Zdecydowanie największym atutem tego scenariusza jest wystrój - dopieszczony w każdym detalu, na najwyższym poziomie scenograficznym, pozwalający zapomnieć, że mamy do rozwiązania jeszcze jakieś zagadki. Wykonanie ścian i elementów biorących (bądź też niebiorących) udział/u w grze pozwala błyskawicznie zapomnieć o miejscu i przede wszystkim o czasie, w którym przyszło nam stawić czoła misji.

Fabuła spina historię ze sferą magii i tajemnicy. Gra się płynnie nie wiedząc, czy pomaga nam elektronika, czy może wcześniej wspomniana magia. Poradzą sobie nawet nieliczne grupy, ponieważ ich ilość nie jest przytłaczająca, a przy odpowiednim ich rozłożeniu flow pokoju wpływa na korzyść graczy.

I to zdziwienie, kiedy okazuje się, że faktycznie przyszliście do Franka po to, by pomóc mu w badaniach. Szkoda tylko, że jako materiał do badań :)

Na tle zagadkowych klasyków znajdzie się kilka takich, które wyróżnią się swoją oryginalnością. Wystrój jest bardzo przyjemny, podobnie z klimatem.

Sam pokój jest dość przestronny, czerpiący inspirację z obecnie modnego stylu steampunkowego. Gra się w nim przyjemnie i płynnie.