Trapped

Do pokoju poszliśmy w 5 doświadczonych osób, zrobiło się ciekawie już na początku. Gdy zaczęła się gra mogliśmy zobaczyć to wow, istna cela śmierci niczym w Zielonej Mili ;-) Oczywiście niesamowicie istotna jest w pokoju współpraca - doceniamy, bo teraz często w pokojach "każdy sobie rzepkę skrobie" i rozwiązuje "swoje zagadki" tutaj właśnie bez członków drużyny sobie nie poradzimy ;-) Zagadki dla nas nie były skomplikowane, a fajne i przyjemne, w sam raz na rozgrzewkę przed tripem na kolejne ER tego dnia, duże brawa (jak na taki nienajnowszy pokój) za to że w głównej mierze przygotowane są jako różnorakie elektroniczne mechanizmy. Wystrój, gadżety, wygląd pokoju super pasujący do tematu. Osobiście uwielbiam pokoje, w których spostrzegawczość jest bardzo ważna więc mogłam się wykazać i fantastycznie się bawiłam. Cała gra nie sprawiła nam trudności, ale była na tyle ciekawa że wszyscy wyszliśmy zadowoleni. Sympatyczna obsługa, polecamy pokój każdej grupie i początkującej i tej doświadczonej!

Nie jestem zagorzałym fanem serialu natomiast każdy z nas widział wszystkie sezony "Stranger Things" i szliśmy z mocnym nastawieniem licząc na poczucie na nowo klimatu i fabuły filmu.

Tak jak napisałem w tytule, określiłbym pokój jako niewykorzystany potencjał fabularny, który w kontekście serialu dawał ogromne możliwości. Historia obecna natomiast w bardzo nudnym i prostym wątku jak również "nie klei się".

Pokój jest bardzo mały i raczej polecam go dla mniejszej ekipy. Czuć w nim już ducha czasu i niestety niektóre rzeczy wymagają odświeżenia lub naprawienia.

1) Jedna z kłódek otworzyła się po prostu z racji wyrobienia.
2) W pewnym momencie utknęliśmy z zagadkami co jak się okazało wynikało z uszkodzenia kluczowego elementu, który nie odpowiadał wizualnie opisowi a jak się okazało rozwiązanie było w naszych rękach... (element był połamany i wybrakowany)
3) Naciskając przyciski okazało się, że jeden z włączników na ścianie wpłynął na pokój mistrza gry, który pojawił się w pokoju sprawdzić co się dzieje i wybijając nas z zabawy.

Pokój ma ciekawą i ładną scenografię lat 80 natomiast podczas zabawy okazała się ona też przeszkodą. Ogrom rzeczy wyglądał jak potencjalne elementy gry i była zastraszająca ilość naklejek, że "to nie gra". W przypadku dużo bardziej rozbudowanych scenografii nigdy nie mieliśmy takiego problemu jak również takie naklejki nie były nawet konieczne.

Kolejny istotny aspekt - zagadki.
Niestety ale większość pokoju jest oparta na kłódkach. Nie spodziewajcie się w tym pokoju, żadnych ciekawych i zaskakujących rozwiązań czy mechanizmów natomiast można to usprawiedliwiać wiekiem pokoju. Łamigłówki same w sobie są logiczne i też dają frajdę z zabawy

ER ma bardzo duży potencjał natomiast prosi się on o odświeżenie, modernizacje i zadanie o fabułę.

Był to dla nas oczywiście świetnie spędzony czas, każdy pokój to dawka nowych doświadczeń natomiast ze smutkiem stwierdzam, że jest on jednak na dole naszego rankingu na tle innych pokoi natomiast mam nadzieję, że się to w przyszłości zmieni :)

Ogólnie escape room mi się podobał. Miał ciekawe zagadki, spoczko urządzoną przestrzeń. Miałam jednak kilkukrotnie wrażenie, że coś nie do końca działa tak, jak powinno, a to dlatego, że pokój jest polecany raczej na cztery, nie dwie osoby :) Może to być nieco dezorientujące, choć absolutnie nie przeszkadzało to w przejściu go od A do Z. Po prostu możecie mieć na końcu parę pytań. :D

Pokój z świetnym pomysłem na siebie. Zaczęło się bardzo ciekawie i od początku gra wymagała, by każdy z grupy spełniał swoje zadania i indywidualnie wykazał się sprytem i spostrzegawczością. Niestety w późniejszych etapach trochę poszło gorzej. W kilku momentach natknęliśmy się na bardzo nieintuicyjne rozwiązania, wiele elementów wymagających zdecydowanie dopracowania i gdyby te kilka rzeczy, które mocno wpłynęły na odbiór dopracować - co wg nas nie byłoby trudne - to pokój z ogromnym potencjałem.

Wybraliśmy się do Celi śmierci we dwójkę, poprzednio zaliczając Zakopanych żywcem i Piratów – także we dwójkę. Cela śmierci podobała się nam zdecydowanie najbardziej spośród pokojów od Trapped.

Spędziliśmy miły wieczór i wyszliśmy pozytywnie zaskoczeni. Była to przyjemna i płynna rozgrywka – pomijając nasze własne przeoczenia i brak double checkingu. Wyszliśmy mniej więcej równo w czasie, z drobną podpowiedzią oraz interwencją, bo się zatrzasnęliśmy jak sieroty.

Klimat

Spośród pokojów od Trapped, tu jest najlepszy klimat. Czujemy się rzeczywiście jak w celi śmierci. Podobnie jak w Zakopanych żywcem już od samego początku gry jesteśmy w ciekawym położeniu, co wyrożnia ten escape room.

Wystrój nie powala na kolana, ale nie mógłby zaoferować dużo więcej, bo pasuje do surowej więziennej tematyki. Wnętrze jest proste, dość ascetyczne, ale dzięki temu wyraźnie widać, co jest zagadką. Elementy są dobrze utrzymane i ogólnie wykonanie jest na porządnym poziomie z jednym wyjątkiem. Jedyna uwaga dotycząca wystroju została przekazana obsłudze, bo odnosi się też do bezpieczeństwa, ale ma zostać naprawiona (chybotliwy element, za który chwytamy, a nie powinien się chybotać).

Zagadki

Poziom trudności zagadek określiłabym jako średni z tendencją ku łatwemu. Pokój nie jest przekombinowany i początkujące ekipy mogą sobie w nim poradzić.

Nasze drobne zwiechy zawdzięczamy sobie. Trochę za bardzo sobie ufamy, a gdybyśmy sprawdzili rozwiązania po sobie wcześniej, wyszlibyśmy dużo szybciej. Warto w tym pokoju dokładnie się przyjrzeć zadaniom i wykonać je starannie.

Wszystkie zagadki są niebanalne i dobrej jakości. Ich różnorodność jest dość duża. Przydała nam się kilkukrotnie znajomość fizyki, co stanowi dla mnie duży plus. Nie brakuje zagadek logicznych, a spostrzegawczość naprawdę odgrywa tu dużą rolę.

Mechanizmy działają sprawnie, a przez pokój idzie się przyjemnie. W Zakopanych żywcem i Piratach zdarzało się, że coś nie działało. Tutaj nie było takich niespodzianek.

Gra jest łatwiejsza w dwie osoby niż w trzech i więcej graczy. Dla trojga jest już więcej zagadek. Wskazówki do nich nadal są w pokoju i mogą być zmyłką jeśli gra się we dwójkę, ale dość szybko można się zorientować, że nas nie dotyczą, bo nie ma to sensu.

Obsługa

Osobno chciałabym docenić obsługę. Nasz Mistrz Gry dwoił się i troił, żeby pomóc wszystkim ekipom. Jego chill i sympatyczne podejście warto pochwalić. Myślę, że nawet tornado nie wytrąciłoby go z równowagi, a pilnowanie kilku ekip jest naprawdę dużym wyzwaniem. Był zaangażowany i zainteresowany naszymi wrażeniami, zamienił z nami kilka zdań po grze.

Plusy
+ Bardzo dobra rozrywka, jeśli macie ochotę miło spędzić wieczór
+ Solidny poziom zagadek, które są ze sobą logicznie powiązane, atrakcyjne, zróżnicowane i nieliniowe
+ Dostosowanie rozgrywki do liczby graczy
+ Dobry stosunek ceny do jakości
+ Świetna obsługa

Minusy
- Trochę zmyłek związanych z liczbą graczy przy rozwiązywaniu zagadek
- Można się zatrzasnąć, co się nam zdarzyło
- Jeden z elementów do łapania równowagi się kolebie

Podsumowanie

Cela śmierci to escape room, do którego warto przyjść i który będziemy polecać. Doświadczeni gracze nie będą się tu nudzić, a początkujący spokojnie mogą tu zajrzeć, bo zagadki choć stanowią wyzwanie, to są do przejścia jeśli jest się starannym i uważnym.

Zakopanym żywcem i Piratom dałam 7, a Cela śmierci zdecydowanie zasługuje na 8. Do 9 niewiele zabrakło, jednak nie jest to pokój, który trafia na naszą top listę, czy też koniecznie trzeba go odwiedzić. Nie wywołuje skrajnych emocji, ale jest po prostu bardzo dobry, zgodnie z oceną 8.

Polecam dla wrocławian, którzy szukają w mieście solidnego ER w dobrej cenie. Dla ekip przyjeżdżających do Wroclawia na eskejpowy wyjazd, Cela śmierci pewnie nie byłaby gwoździem programu.