Beezqp

Czuć, że pokój ma już swoje lata. Nie znajdziemy tu żadnych nowatorskich rozwiązań, jakimi konkurują obecnie topowe pokoje w kraju. Zadania również bardzo klasyczne - i szczerze mówiąc, niezbyt wymagające, a część da się rozwiązać "na czuja", pomijając wskazówki. Szczerze to znajdując wyjście ok. 20 minut przed czasem, umyślnie zostaliśmy w środku dłużej tylko po to, żeby rozkminić "jak to się powinno właściwie rozwiązać" i "do czego w zasadzie służą te nieużyte elementy". Klimatyczny jedynie początek zabawy - choć też głównie temu, że z rozrzewnieniem przypomniał czasy 2015-2016 roku i nasze pierwsze, nieistniejące już w dużej większości escape roomy. Wyposażenie pokoju i rekwizyty też już niejedną ręką były trącone - poziom wysłużenia przekraczał nawet akceptowalny dla uwiarygodnienia imersji i klimatu starego więzienia.
Odwiedziliśmy w 'godzinach szczytu' (sobotnie popołudnie) i obsługa pozostawiała wiele do życzenia. Do pokoju zaproszono nas z ponad 10-minutowym opóźnieniem, wprowadzenie było takie sobie i raczej odbębnione, po niespodziewanym przez nas wyjściu z pokoju (pomimo nierozwiązania wszystkich zagadek) nikt się nawet nie zainteresował tym, że skończyliśmy (więc wróciliśmy próbując rozwiązać pokój jak należy). Dopiero ostentacyjne podejście pod recepcję sprawiło, że pojawił się jakiś niewidziany wcześniej miły pan z obsługi i nas adekwatnie oprowadził po pokoju i wyjaśnił nieścisłości. Za mało, żeby mieć pozytywne odczucia z poziomu obsługi. Zwłaszcza że po wszystkim recepcja była znów bardziej zajęta rozmowami między sobą niż przyjęciem od nas płatności.
Ogólnie raczej niedosyt. Na krakowskim bezrybiu dobra i taka ryba, ale myślę, że mając taką lokalizację i takie możliwości to można przestrzeń było wykorzystać dużo lepiej.

Taki sobie ten pokój - trochę przerost formy nad treścią. Niby 3 pomieszczenia, ale zagadek naliczyłem się ledwie kilka - bardziej niż myślenie, liczyła się tu sprawność manualna, spostrzegawczość i (czego najbardziej w escape roomach nie lubię) - szczęście. Zadania manualne bardzo fajnie pomyślane, ale każde z nich było w jakiś sposób niedopracowane i w praktyce nie działało tak fajnie jak w założeniu - co w efekcie trochę frustrowało.
Poza zadaniami manualnymi jednak mało co tu jest. Jak po wyjściu z escape rooma przeważnie go rozkładamy na czynniki pierwsze i rozmawiamy o każdym elemencie, tak tu w zasadzie nie było za bardzo o czym. Znając rozwiązanie, można by je było streścić w paru zdaniach.
Wystrój też taki sobie, o ile pierwsza część pokoju robiła fajne wrażenie to w kolejnych już gdzieś się ten klimat trochę gubił. W Locked Up jednak Inkowie jak dotąd najlepsi (choć 2 nowe pokoje jeszcze przed nami).

Escape Roomy dzielą się na dwa zasadnicze typy - te dla lubiących rozkminiać i te dla lubiących grzebać i szukać. Ten pokój zdecydowanie należy do tej drugiej grupy - więcej tu szukania, grzebania i zgadywania niż poszukiwania logiki we wskazówkach. Ja osobiście wolę pokoje, w których trzeba jednak więcej myśleć - a tu zagadek, wskazówek, szyfrów jak na lekarstwo, za to nacisk na przetrzepanie wszystkich miejsc, z grubsza bez wskazówek czego i gdzie trzeba szukać. Cóż, każdy lubi co innego.
Na plus na pewno klimat panujący w pierwszym pomieszczeniu - czegoś takiego jeszcze nie uświadczyłem, do tego muzyka z czołówki X Files, aż się włos zjeżył ;) Niestety, klimat sporadycznie był zabijany przez nie bardzo się weń wpisujące zagadki. Jakby temat pokoju i temat zagadek były trochę z innych bajek.
Kolejnym plusem jest obsługa, która jest bardzo sympatyczna i pomocna - niestety, wskazówki dawane na początku jako zasady gry okazały się nieco mylące i poczuliśmy się tym trochę oszukani. Do tego jeden ważny krok z przyczyn technicznych nie chciał zadziałać nawet po tym jak dostaliśmy dokładne instrukcje jak go trzeba było wykonać...
Ogólnie, myślę, że pokój ma spory potencjał - klimat jest, miejsce jest, wystrój jest. Tylko trzeba trochę doszlifować zagadki i podpowiedzi.