Sztukmistrz z dzielnicy Muveszet

Ten pokój dał nam wiele satysfakcji. Począwszy od tego, że określany jest jako trudny - daliśmy radę bez żadnej podpowiedzi z niego wyjść. Po drugie, rekordu pokoju może nie pobiliśmy, jednak zrobić go w 2/3 założonego czasu... Jak dla mnie brzmi dumnie. ;)
Pokój jest iście magiczny, jak na garderobę sztukmistrza przystało. Jednak musimy pamiętać o naszym celu - znalezienia kłamcy i złodzieja. Podczas rozgrywki kolejne elementy układanki, na początku wydające się niespójne i chaotyczne, na końcu łączące się w sensowną całość.
Mistrz Gry Wiktor również bardzo przyjemnie wprowadził nas do świata iluzjonistów, teatru i magii, dzięki czemu jeszcze lepiej mogliśmy wczuć się w klimat lat dwudziestych ubiegłego wieku.
Jak dla mnie, warto odjechać kilka kilometrów od centrum Warszawy, żeby przeżyć magiczną i fabularnie wciągającą przygodę.

Zastanawialiście się kiedyś jak wyglądają „magiczne” sztuczki od podszewki? Jak publikę zadziwiali i oczarowywali najsłynniejsi iluzjoniści, jak chociażby Houdini? Pamiętacie ten dreszcz ekscytacji z dzieciństwa, kiedy na takim pokazie jakimś cudem z całej widowni dostało się zaproszenie do „udziału” w takiej zabawie? Ludzie w łańcuchach, uwięzieni w szklanych pojemnikach, wypełnionych wodą czy inne z pozoru niemożliwe do rozwiązania zagrywki. Jeżeli lubicie takie motywy to wizyta w „Sztukmistrzu...” będzie wręcz idealnym wyborem.

Przede wszystkim wrażenie robi sam pokój, który przy pierwszym kontakcie na myśl od razu przywodzi pewne elementy z takich miejsc jak muzeum iluzji. Nie jest to może taki sam poziom abstrakcji, ale wystrój pokoju jest naprawdę fajny, a i zagospodarowanie przestrzeni też jest świetne. Zagadki są tu miejscami fenomenalne, a zaoferowano nam tu miks kłódek i elektroniki. Choć w tym przypadku powiedziałbym, że szala przeważa na rzecz kłódeczek. Absolutnie mi to nie przeszkadza, zwłaszcza że przecież lądujemy na Węgrzech na początku XX wieku, więc jakoś wpisuje się w to konwencję zabawy.

Czuć tu przede wszystkim klimat, tak jakbyśmy rzeczywiście wparowali za kulisy do garderoby jakiegoś iluzjonisty, który zaraz zgotuje nam nie lada zabawę za próbę podejrzenia rekwizytów. Zaskoczyło mnie to, że pokój mimo podobno wyśrubowanego poziomu trudności, w gruncie rzeczy taki trudny nie był. Co prawda rozwiązywanie zagadek zajmuje trochę więcej czasu niż standardowo, ale i mamy tu więcej minut na rozgryzienie całej sprawy. Kluczowa będzie spostrzegawczość. W efekcie tego udało się nam wyjść przed czasem, w dodatku bez takiego poczucia, że była tu jakaś przegięta zagadka. Wszystkie łamigłówki były też w „klimacie”.

Końcówka to małe zaskoczenie i kupa śmiechu. W tym miejscu wypada tylko podziękować naszej mistrzyni gry. Sympatyczna, ogarnięta, w dodatku pomocna tylko wtedy kiedy tego potrzebowaliśmy. Przez dłuższy czas nie mieliśmy z nią kontaktu, bo nie potrzebowaliśmy, aż zapomniałem że na ścianie jest „domofon” i przypadkiem go nacisnąłem.

Z całą pewnością „Sztukmistrz z dzielnicy Muveszet” to prawdopodobnie najlepszy pokój w ofercie Mysterious Room, choć „Kim jest Max Winckler?” ustępuje mu naprawdę niewiele (a nastrojowo nawet przebija). Jakiś plusik należy się też za estetykę poczekalni, zwłaszcza kolorystykę. Teraz tylko wypada poczekać na kolejny pokoik od firmy, bo z rozmowy z mistrzynią jasno wynika, że już coś kombinują. Bring it!

Pierwsza wizyta w Warszawie jeśli chodzi o przygody z Escape Roomami, więc nie wiedzieliśmy czego się spodziewać. Czy poziom stołecznych pokoi jest na tyle wysoki, że może równać się z Bydgoszczą, Wrocławiem czy perełkami ze Śląska? Jako pierwszy test wybraliśmy najnowszy ER od Mysterious Room czyli Sztukmistrz z dzielnicy Muveszet.
Na dość niewielkiej, jak na dzisiejsze standardy najlepszych eskejpów powierzchni zostało rozlokowanych sporo zagadek o różnym stopniu trudności, wymagających spostrzegawczości, logicznego myślenia i czasami nieszablonowego podejścia. Z kilkoma rozwiązaniami spotkaliśmy się pierwszy raz więc brawa dla twórców za kreatywność i zaskakiwanie takich "wyjadaczy".
Pierwszy ER w stolicy udowodnił, że Warszawa ma dużo do pokazania w kwestii pokoi zagadek, więc nie mogliśmy się doczekać pozostałych 16 eskejpów zarezerwowanych na ten kwietniowy weekend.

Udaliśmy się do wspaniałego Budapesztu, do rozrywkowej dzielnicy Muveszet, aby spotkać się z naszym przyjacielem podczas niezwykłego pokazu iluzji. Na miejscu jednak wpadliśmy na trop afery kryminalnej. Musieliśmy użyć naszych detektywistycznych zdolności, aby udowodnić niewinność Sztukmistrza z dzielnicy Muveszet.

Pokój został zaprojektowany bardzo estetycznie i z dbałością o szczegóły. Niezbyt duża przestrzeń została tu bardzo zmyślnie wykorzystana. Atutem scenariusza jest też to że jest on prowadzony w ciekawy sposób, a fabuła nie stanowi tylko pretekstu do rozwiązywania zagadek.

W pokoju znajdziemy dużo zróżnicowanych zagadek. Bazują one zarówno na rozwiązaniach tradycyjnych jak i elektronice. Pokój znajduje ciekawy kompromis pomiędzy liniowością i nieliniowością rozgrywki, dzięki czemu jest bardzo dobrą propozycją dla dwóch doświadczonych osób.

Obsługę oceniamy pozytywnie. Nie mamy zastrzeżeń do jej pracy.

Sztukmistrz z dzielnicy Muveszet, to całkiem ciekawy scenariusz w dość oryginalnej tematyce. Jest fajną propozycją dla dwóch doświadczonych osób które potrafią dobrze współpracować.

Niesamowity pokój o wyjątkowej aranżacji wnętrza, robi wrażenie od samego przekroczenia progu. Magiczny - dosłownie - klimat i wystrój. Bardzo ciekawa i wciągająca historia, która angażuje od pierwszej chwili. Zagadki ciekawe, niektóre niestandardowe - wszystko bardzo spójne. Polecamy!

Nie łatwo nas zachwycić, ale ten pokój jest wspaniały, zasłużone 10/10. Długo czekaliśmy na "Sztukmistrza", bo ponad 2 lata. Początkowo miał być otwarty jeszcze w dawnej, łódzkiej siedzibie MR. Warto było czekać! ;) Podziw dla projektantów za pomysłowy wystrój i kilka szczególnie fajnych mechanizmów (m.in. wazony i kula). 90 minut sprawia, że można bardziej nacieszyć się przygodą, jestem chętny na więcej takich dłuższych escape roomów. Nie udało nam się zmieścić w czasie, ale ekipa Mysterious Room pozwoliła nam dokończyć. :) Fabuła jest fajnie przedstawiona i bardzo czytelna. Na końcu pokoju jest wisienka na torcie, która robi "efekt wow".

To nasz kolejny pokój od Mysterious Room i jak zwykle się nie zawiedliśmy ;)
Mieliśmy okazję odwiedzić pokój Abrakadabra, który był pierwowzorem tego pokoju i obawialiśmy się, że znajomość niektórych zagadek może nam popsuć zabawę, jednak twórcą udało się wydobyć to co najlepsze z poprzednika Sztukmistrza i przerobić na zupełnie nowe doświadczenie.
Super wprowadzenie pozwoliło nam od samego początku przeniknąć w fabułę pokoju i wraz z eksploracją pokoju byliśmy wciągani w pasjonującą historię, która świetnie przeplatała się ze wszystkimi zagadkami. Same zagadki też bardzo ciekawe i różnorodne wymagające myślenia, spostrzegawczości i współpracy, a przy tym o świetnie wyważonym poziomie trudności.
Udało nam się wyjść w rekordowym czasie i pozostałych parę minut poświęcić na pogawędkę z jak zawsze wspaniałą obsługą.

Czekamy na kolejne pokoje! ;)

Bardzo zakręcony magiczny klimat, jakiego nie doświadczyłam wcześniej w żadnym escape roomie. Wygląd pokoju cieszy oczy, pomysł na wystrój jest super. Zagadki mają w sobie sporo magii i iluzji, a kolejne eksplorowane miejsca łączą się fabularnie.

Pokój jest całkowicie liniowy, co może być wadą i zaletą (wadą, bo może się zdarzyć, że ktoś nie będzie miał co robić; zaletą, bo wszyscy zobaczą wszystko, co jest do zobaczenia w pokoju). My w cztery osoby się nie nudziliśmy w każdym razie.

Początek gry mnie zaskoczył, końca trochę się spodziewałam.

W pokoju jest jak na mój gust troszeczkę za dużo czytania (ale to subiektywne wrażenie). Choć wszystkie zagadki ładnie się zgrywają z fabułą, to żadna nie jest unikatowa – wykorzystane motywy w tej czy innej formie widziałam już wcześniej w innych escape roomach i nie tylko.

Obsługa sympatyczna i z poczuciem humoru :)

Plusem miejsca jest też poczekalnia z dużymi stołami wyposażona w planszówki, więc przed lub po escapie można sobie pograć. Można tu również nabyć escape'owe koszulki i torby. Ja mam dwie zakupione przez sklepik internetowy Mysteriousa, fajne są.