Ucieczka z więzienia

Serdecznie polecamy! Pokój świetny na dużą ekipę, która jest zgrana, ponieważ komunikacja między grupami jest ważna. Jakościowo też bardzo fajny. Na pewno wrócimy na inne pokoje od nich.

Bylismy ze znajomymi juz w kilku escape roomach i ten najbardziej przypadł nam do gustu. Klimatyczny, super zagadki, piekny wystrój i wszystko tak jak być powinno. Nie jest to najprostrzy pokój i nie polecam na pierwszy raz, ale odwiedzić bardzo polecam!

Pokój bardzo logiczny. Wszystkim gorąco polecam, a Pan z obsługi, to najmilszy człowiek jakiego poznałem.

Pokój z dużą ilością fajnych zagadek. Bardzo klimatyczny. Jedyny minus to spora ilość szyfrów numerycznych, która przeważa nad inną ilością zagadek. Polecam zdecydowanie dla większych ekip.

Kolejny raz w QuestRooms i super doświadczenie. Pokój był dość trudny dla osób, które wcześniej ze sobą nie współpracowały i miały swoje pierwsze doświadczenia z Escape Roomami. Opiekunowie bardzo wyrozumiali, z toną cierpliwości i pomocni przy każdym problemie. Mieli dużą wyrozumiałość co do osób, które miały swój pierwszy raz właśnie w tym pokoju. Zdecydowanie polecam Questrooms za profesjonalizm, wyrozumiałość i cierpliwość.

Do pokoju wybraliśmy się w 5 osób — 2 stałych bywalców escape roomów i 3 nowicjuszy, choć nie był to ich pierwszy pokój ever. Na wstępie zaznaczę też, że z przyczyny losowej spóźniliśmy się o 10 minut, ale po szybkim telefonie do obsługi dowiedzieliśmy się, że nie będzie to problemem.

Przed wejściem do pokoju zabrakło wyjaśnienia procedury awaryjnego otwierania drzwi oraz używania krótkofalówki. No i niestety, już na samym początku mieliśmy małe problemy z jej używaniem (a jest ona wręcz konieczna do porozumiewania się między osobami w trakcie rozwiązywania zagadek), bo grupa nowicjuszy nie za bardzo wiedziała, jak krótkofalówkę obsłużyć.

Wystrój pokoju jest, nazwijmy to, „ikejowski”, bo cechuje go raczej niewielka stylizacja mebli. Nie jest brzydko, może co najwyżej nieco niechlujnie, ale do ideału bardzo daleko, w porównaniu na przykład do świetnego wystroju komisariatu w escape roomie „Pokój hotelowy” w Warszawie.

Do zagadek mieliśmy bardzo mieszane uczucia. Trafiły się dość trywialne (postaci „przepisz kod ze ściany do kłódki znajdującej się tuż obok”, o ile w ogóle możemy nazwać coś takiego „zagadką”… [/o]), ale na całe szczęście znalazło się też kilka oryginalnych w gąszczu takich, które często i gęsto spotyka się w escape roomach. No właśnie — „gąszczu”, bo zagadek jest naprawdę dużo. W naszym odczuciu nieco zbyt dużo, bo przez to nie są zbyt rozbudowane ani skomplikowane. Przez to mocno tracą na jakiejkolwiek zabawie nad wymyślaniem rozwiązania i stają się mocno schematyczne i do zapomnienia. Brakowało nam też zagadek stawiających na kooperację między drużynami, która z założenia jest filarem tego pokoju. Było ich zdecydowanie zbyt mało.

Gdy do końca pozostało nam około 20 minut, z krótkofalówki mimowolnie sypały się (tak, było ich mnóstwo) podpowiedzi, o które ani nie prosiliśmy, ani nie dostaliśmy żadnego ostrzeżenia lub zapytania, czy chcielibyśmy w ogóle je usłyszeć. Zdania typu „mam pytanie, czy wcisnęliście guzik x, żeby w miejscu y pojawił wam się kod, który trzeba wprowadzić w miejscu z?” skutecznie zepsuły late-game experience, który przecież powinien być najbardziej emocjonujący z powodu uciekającej końcówki czasu. Nie pozostało nam nic, jak brnąć do przodu, nieco bezmyślnie wykonując zadania dyktowane nam przez obsługę.

Z pokoju nie udało nam się uciec w przeznaczonych do tego 60 minutach. Wtedy też do pokoju zawitała obsługa i dowiedzieliśmy się, że nie możemy dokończyć rozwiązywania pokoju, bo czekają następne grupy — to zrozumiałe z powodu naszego 15-minutowego spóźnienia z wystartowaniem. Poznaliśmy rozwiązania ostatnich zagadek, których nie zdążyliśmy wykonać. Wtedy też wyszedł na jaw ostatni nasz zawód: okazało się, że pewne urządzenie nie działało, co nie było w żaden sposób oznaczone (pomimo tego, że obsługa o tym wcześniej wiedziała). Co prawda, scenariusz był zmodyfikowany tak, że jej rozwiązanie nie było potrzebne do ucieczki z pokoju, ale dobre 5-10 minut poświęciliśmy na próbę zrozumienia czegoś, co wyglądało na oczywisty kolejny krok do zwycięstwa, a w praktyce okazało się tylko niedziałającą elektroniczną skrzyneczką.

Z naszych uwag: zwiększenie czasu do 75 minut, zmniejszenie liczby zagadek w celu zrobienia ich bardziej rozbudowanych (a mniej oczywistych, bo takich było dużo, jak np. te z kartami czy narkotykami) czy postawienie na więcej współpracy między drużynami.

Podsumowując: z pokoju wyszliśmy mniej niż bardziej zadowoleni. Bardzo duży plus za oparcie pomysłu pokoju o współpracę obu drużyn — takich nie widzi się często — ale wykonanie można poprawić na wielu płaszczyznach. Czuć tu zmarnowany potencjał.

To była moja pierwsza wizyta w escape room’e, ale na pewno nie ostatnia. Pokój dosyć trudny, więc na pewno nikt nie będzie się nudził 😃

Pokój został wybrany ze względu na ilość osób mogących wziąć udział w zabawie. Może się wydawać, że przy dużej ilości osób będzie ktoś bez zadania. W rzeczywistości każdy ma coś do zrobienia, a w trakcie zabawy ważna jest współpraca. Zagadki same w sobie świetnie oddają klimat ucieczki, a w przypadku problemów Mistrz Gry zawsze pomoże. Serdecznie polecam :)

Kolejna super wyprawa i trafiliśmy tutaj. Wrażenia niesamowite, polecam!

Jako, że odwiedziłam pokój razem z koleżanką Pauliną, której opinia znajduje się poniżej i z którą zgadzam się w 100%, pozwolę sobie odpowiedzieć firmie Questrooms.
1. Jeżeli chodzi o zagadki, w których musimy współpracować. Jeżeli faktycznie było ich aż osiem to z łatwością dało się je rozwiązać bez komunikacji między pokojami. W naszym przypadku komunikacja dotyczyła jedynie 3, maksymalnie 4 zagadek.
2. Patrząc na to, ze dzielą nas Państwo i jest nas dwa razy więcej niż w klasycznych pokojach, raczej normalnym rozwiązaniem jest większa ilość zagadek, więc porównanie do innych pokoi jest dość niestosowne.
3. Bardzo chciałabym dowiedzieć się skąd są te statystyki. Nasza grupa była bardzo mieszana, były osoby które w ER były drugi raz, reszta maksymalnie 6/7, wiec do zaawansowanych nie należymy. Opinia jest napisana po czasie, wiec mamy większe porównanie względem innych pokoi. Zastrzeżenia są takie jakie były od razu po wyjściu.
4. Dziwnym trafem, ale Pani, która nas wprowadzała powiedziała, że przestaliście zasłaniać oczy ze względu na wcześniejszą pandemie. Także jeszcze bardziej ciekawi mnie ta słynna zagadka, którą mieliśmy zobaczyć :) Dodatkowo, później została zaproponowana nam ponowna wizyta, z grupami na odwrót, także to tez chyba by się troszkę gryzło!
5. Pani wprowadzająca poinformowała nas na początku gry, ze nie ma mikrofonów w pokoju. Skąd zatem wniosek, że nie zapytaliśmy o wątpliwości powstałe w trakcie gry? Należymy do osób, które dzielą się po wizycie w pokoju wrażeniami z mistrzem gry. Tak było również tym razem. Więc bardzo nam przykro, że ktoś z Państwa opowiada nieprawdę i informacje od osoby, która odpowiedziała na opinie są inne, niż te przekazane od pracownicy.
Odnośnie pozytywnych opinii na temat pokoju, czy aby na pewno wszystkie negatywne nie są zgłaszane tak jak opinia Pauliny?
Wielka szkoda, ze nie da się opowiedzieć na odpowiedź. Bo wszystkie nasze argumenty próbują Państwo zatuszować, a rozmowa prowadzona przez e-mail nie jest jawna i przyszli klienci nie będą w stanie się z nią zapoznać. A warto ostrzec, aby przyszła grupa nie zawiodła się tak jak my.