Olimp

Zacznę od tego, że mam słabość do pokojów firmy Room Escape, bo to od ich "Piwnicy" zaczęła się w 2014 roku moja przygoda z escape roomami. Przygoda, która trwa do dziś i nic nie wskazuje, by miała się kiedyś skończyć :D

Room Escape robi pokoje w swoim własnym, dość specyficznym stylu. Jest w nich pewna umowność (żaden nie był pokojem, który określiłabym mianem realistycznego), zagadki są wyraźnie wyróżnione z tła (od razu widać, co jest elementem zagadki, a co nie), raczej nie ma szukania, nie ma też zagadek bardziej złożonych czy skomplikowanych.

Idąc do Room Escape, zawsze nastawiam się na świetną zabawę – i zawsze ją dostaję. Tak było i tym razem.

Jest świetne flow, cały czas coś się robi, a pewien dynamiczny element pokoju jest zupełnie jedyny w swoim rodzaju i na pewno każdemu się spodoba. Łamigłówki są raczej proste (w sensie złożone z niewielu elementów; raczej trzeba na coś po prostu wpaść, a nie przeprowadzać jakieś rozumowania). Wszystko spaja w całość motyw przewodni, tj. pomaganie bogom olimpijskim. Wyszliśmy sporo przed czasem, co też jest typową cechą pokojów Room Escape (są bardzo logiczne i w większości łatwe).

Natomiast to, co w moich oczach obniża ocenę tego pokoju, to sztuczność. Nie ma tutaj realizmu, widać, że wszystko jest tylko dekoracjami. Broń udaje broń, obrazy na ścianach udają bogów, a całe pomieszczenie wygląda jak zwykły pokój, nie jak grecki Olimp.

Ponadto wystrój jest ubogi, jest mało rekwizytów. Dzięki temu zagadki są widoczne jak na dłoni, nie ma rozpraszaczy. Dla mnie to akurat jest neutralne (można zrobić świetny pokój i minimalistyczny, i przeładowany rekwizytami), ale może przychyli się do podjęcia przez kogoś decyzji, czy pójść, czy nie.