Wszystkie pokoje
Co to jest escape room?
Vouchery prezentowe
ER Champ
Strefa czasowa:
Selove
Losowe wypady do losowych pokoi, które kończą się obszernym wpisem ^^
Odwiedzone pokoje:
117
Pokoje na liście życzeń:
0
Poziom:
Przewodnik
Punkty:
372
Co tu się...
20.05.2016 | data wizyty: 20.05.2016
Pokój odwiedziłem wraz z grupą uczniów i już na samym początku przyznaję, że jest to jeden z najsłabszych pokoi w jakich byłem, rywalizuje z nim inne pomieszczenie w tej samej lokacji.
Organizatorzy nie wykorzystali potencjału tego miejsca. Pomysł na to, by wszystko było do góry nogami jest świetny, ale z wykonaniem okazało się być gorzej. Upside Down jest ubogi w wyposażenie i zrobiony po kosztach.
Zagadki były dla mnie nielogiczne i pomimo wizyt w przeszło 20 innych pokojach, nie byłem w stanie rozwiązać większości z nich, nie mówiąc już o tym, by poradzili sobie z nimi uczniowie. Otrzymaliśmy chyba z 30 podpowiedzi, co wydaje się liczbą wręcz absurdalną.
Ułatwienia są wyświetlane na monitorze, który, jak reszta elementów, jest powieszony do góry nogami - pomysł, wg mnie, chybiony, bo podpowiedź czasem znika, zanim da się ją odczytać.
Podsumowując - nie polecam wizyty w Upside Down, ani w Celi (ta sama lokacja). Jest wiele lepszych pokoi ucieczki i warto podjechać do Gdyni lub Gdańska, by wydane pieniądze spożytkować na dobrą rozrywkę. Jedynie obsługa wydaje się być w porządku, co stoi wręcz w kontraście do jakości tamtejszych escape roomów.
Organizatorzy nie wykorzystali potencjału tego miejsca. Pomysł na to, by wszystko było do góry nogami jest świetny, ale z wykonaniem okazało się być gorzej. Upside Down jest ubogi w wyposażenie i zrobiony po kosztach.
Zagadki były dla mnie nielogiczne i pomimo wizyt w przeszło 20 innych pokojach, nie byłem w stanie rozwiązać większości z nich, nie mówiąc już o tym, by poradzili sobie z nimi uczniowie. Otrzymaliśmy chyba z 30 podpowiedzi, co wydaje się liczbą wręcz absurdalną.
Ułatwienia są wyświetlane na monitorze, który, jak reszta elementów, jest powieszony do góry nogami - pomysł, wg mnie, chybiony, bo podpowiedź czasem znika, zanim da się ją odczytać.
Podsumowując - nie polecam wizyty w Upside Down, ani w Celi (ta sama lokacja). Jest wiele lepszych pokoi ucieczki i warto podjechać do Gdyni lub Gdańska, by wydane pieniądze spożytkować na dobrą rozrywkę. Jedynie obsługa wydaje się być w porządku, co stoi wręcz w kontraście do jakości tamtejszych escape roomów.
Ostatnio odwiedzone pokoje:
Ocena ogólna: 1/10
Obsługa: 8/10
Klimat: 2/10
Poziom trudności: Bardzo trudny
NIEPOZORNA KRYJÓWKA
20.05.2016 | data wizyty: 20.05.2016
Wiarygodna opinia
Kiedy wchodzimy do kryjówki Krwawego Wodza, czujemy się nieco zakłopotani. Zostaliśmy uwięzieni, ale jak na razie nic nie zapowiada tego, co ma nas spotkać. Ot, zwyczajny pokój z indiańskimi elementami wystroju. Niech nie zwiedzie Was w miarę spokojny początkowy klimat. Wraz z progresem okazuje się, że to miejsce jest rzeczywiście gniazdem prawdziwego pomyleńca!
Pokój Krwawego Wodza odwiedziłem wraz z trójką przyjaciół, którzy przyjechali aż z Głogowa, z czego tylko ja byłem osobą doświadczoną w tego typu zabawie. Pomieszczenie jest przestronne, składa się z kilku sekcji, a gdyby je połączyć, to z pewnością jest to jeden z największych escape roomów, w jakich miałem okazję być. Myślę, że nawet piątka graczy nie będzie sobie przeszkadzała w zabawie.
Mistrz gry wprowadza nas w fabułę, a następnie zamyka i daje 60 minut na ucieczkę z kryjówki psychopatycznego mordercy. Wystrój wewnątrz nie jest jednoznaczny, gdyż zaczyna się dość tradycyjnie – pokoik z indiańskimi akcentami. Jednak w miarę postępu trafiamy do kolejnej sekcji i wtedy jesteśmy już pewni, że fabuła nie jest tylko tłem. Możemy zobaczyć prawdziwie gniazdo mordercy wraz ze wszystkimi rekwizytami, jakie powinno zawierać takie miejsce. Jest mrocznie, przez moment ciasno, a także ciemno.
Poziom trudności określiłbym jako średni, ale bliżej mu do trudnego, niż łatwego, a w skali 5 punktowej celowałbym w 4 – czyli nie jest łatwo. Zagadki są logiczne i spójne, dzięki czemu nasza grupa posuwała się w kierunku rozwikłania tajemnicy i ucieczki. W razie trudności obsługa podrzuca podpowiedzi na ekranie wewnątrz pokoju. Jeżeli chodzi o typ zagadek, to mamy tutaj ich sporo – m. in. kojarzenie faktów, odczytywanie ukrytych znaczeń, szperanie, interakcja z otoczeniem (jedna zagadka wymaga od nas działania, które bez podpowiedzi chyba mało kto jest w stanie przewidzieć) i wiele innych. Świetne jest to, że nie występuje tu zjawisko, które jest bardzo częste w innych escape roomach – mamy kod, wklepujemy go gdzie się da. Jeśli mnie pamięć nie myli, to podczas rozgrywki nie było takiego momentu, żeby powtarzały się kłódki tego samego typu.
Muszę też wspomnieć o bardzo oryginalnych rozwiązaniach technicznych, byłem zaskoczony widząc mechanizmy, których nie spotkałem w przeszło 20 innych pokojach, jakie odwiedziłem.
Same podpowiedzi zasługują na oddzielny komentarz, ponieważ są świetne! Po pierwsze – nie są to gotowe rozwiązania, a jedynie naprowadzenie graczy na właściwy tok rozumowania, co ciekawe, poprzez kolejną zagadkę. Po drugie – są w klimacie pokoju, czyli dostajemy hasła w stylu „bogowie oszczędzili niewiastę” albo „bogowie nie docenili waszych starań”. Dzięki temu jeszcze bardziej można wsiąknąć w przygotowany przez organizatorów nastrój.
Obsługa Escape Time jest bardzo sympatyczna, widać, że gracze nie są osobami, które mają zostawić pieniążki i sobie pójść – byliśmy ostatnią grupą i mimo późnej pory (22:30) znaleziono dla nas chwilę, by porozmawiać o rozgrywce i wysłuchaj naszego komentarza, a także pogawędzić o innych escape roomach, nie tylko tych trójmiejskich.
Podsumowując: Krwawy Wódz to bardzo solidny pokój i nie ukrywam, że stał się jednym z moich ulubionych. Organizatorzy postarali się, miejsca jest naprawdę dużo, można powiedzieć, że jest to pomieszczenie urządzone z rozmachem. Klimat jest świetny i narasta w trakcie rozgrywki, zaczyna się od bardzo stonowanego z indiańskimi akcentami, a kończy się na ciężko i mrocznie. Myślę, że wiele osób z pewnością się przestraszy niektórych fragmentów ucieczki. Pokój polecam wszystkim miłośnikom tego typu zabawy, warto, by w naszej grupie znalazła się choć jedna doświadczona osoba. Nie jest to raczej miejsce na „pierwszy raz”. Wystawiam zasłużoną maksymalną notę : )
PLUSY
+ klimat!!
+ rozwiązania techniczne
+ konieczność kooperacji
+ bardzo ciekawe zagadki
+ obsługa
+ treść podpowiedzi
+ można się przestraszyć
+ wszystko (opinia znajomego :D)
MINUSY
- żeby napisać cokolwiek - w pewnym momencie było bardzo gorąco :D
Pokój Krwawego Wodza odwiedziłem wraz z trójką przyjaciół, którzy przyjechali aż z Głogowa, z czego tylko ja byłem osobą doświadczoną w tego typu zabawie. Pomieszczenie jest przestronne, składa się z kilku sekcji, a gdyby je połączyć, to z pewnością jest to jeden z największych escape roomów, w jakich miałem okazję być. Myślę, że nawet piątka graczy nie będzie sobie przeszkadzała w zabawie.
Mistrz gry wprowadza nas w fabułę, a następnie zamyka i daje 60 minut na ucieczkę z kryjówki psychopatycznego mordercy. Wystrój wewnątrz nie jest jednoznaczny, gdyż zaczyna się dość tradycyjnie – pokoik z indiańskimi akcentami. Jednak w miarę postępu trafiamy do kolejnej sekcji i wtedy jesteśmy już pewni, że fabuła nie jest tylko tłem. Możemy zobaczyć prawdziwie gniazdo mordercy wraz ze wszystkimi rekwizytami, jakie powinno zawierać takie miejsce. Jest mrocznie, przez moment ciasno, a także ciemno.
Poziom trudności określiłbym jako średni, ale bliżej mu do trudnego, niż łatwego, a w skali 5 punktowej celowałbym w 4 – czyli nie jest łatwo. Zagadki są logiczne i spójne, dzięki czemu nasza grupa posuwała się w kierunku rozwikłania tajemnicy i ucieczki. W razie trudności obsługa podrzuca podpowiedzi na ekranie wewnątrz pokoju. Jeżeli chodzi o typ zagadek, to mamy tutaj ich sporo – m. in. kojarzenie faktów, odczytywanie ukrytych znaczeń, szperanie, interakcja z otoczeniem (jedna zagadka wymaga od nas działania, które bez podpowiedzi chyba mało kto jest w stanie przewidzieć) i wiele innych. Świetne jest to, że nie występuje tu zjawisko, które jest bardzo częste w innych escape roomach – mamy kod, wklepujemy go gdzie się da. Jeśli mnie pamięć nie myli, to podczas rozgrywki nie było takiego momentu, żeby powtarzały się kłódki tego samego typu.
Muszę też wspomnieć o bardzo oryginalnych rozwiązaniach technicznych, byłem zaskoczony widząc mechanizmy, których nie spotkałem w przeszło 20 innych pokojach, jakie odwiedziłem.
Same podpowiedzi zasługują na oddzielny komentarz, ponieważ są świetne! Po pierwsze – nie są to gotowe rozwiązania, a jedynie naprowadzenie graczy na właściwy tok rozumowania, co ciekawe, poprzez kolejną zagadkę. Po drugie – są w klimacie pokoju, czyli dostajemy hasła w stylu „bogowie oszczędzili niewiastę” albo „bogowie nie docenili waszych starań”. Dzięki temu jeszcze bardziej można wsiąknąć w przygotowany przez organizatorów nastrój.
Obsługa Escape Time jest bardzo sympatyczna, widać, że gracze nie są osobami, które mają zostawić pieniążki i sobie pójść – byliśmy ostatnią grupą i mimo późnej pory (22:30) znaleziono dla nas chwilę, by porozmawiać o rozgrywce i wysłuchaj naszego komentarza, a także pogawędzić o innych escape roomach, nie tylko tych trójmiejskich.
Podsumowując: Krwawy Wódz to bardzo solidny pokój i nie ukrywam, że stał się jednym z moich ulubionych. Organizatorzy postarali się, miejsca jest naprawdę dużo, można powiedzieć, że jest to pomieszczenie urządzone z rozmachem. Klimat jest świetny i narasta w trakcie rozgrywki, zaczyna się od bardzo stonowanego z indiańskimi akcentami, a kończy się na ciężko i mrocznie. Myślę, że wiele osób z pewnością się przestraszy niektórych fragmentów ucieczki. Pokój polecam wszystkim miłośnikom tego typu zabawy, warto, by w naszej grupie znalazła się choć jedna doświadczona osoba. Nie jest to raczej miejsce na „pierwszy raz”. Wystawiam zasłużoną maksymalną notę : )
PLUSY
+ klimat!!
+ rozwiązania techniczne
+ konieczność kooperacji
+ bardzo ciekawe zagadki
+ obsługa
+ treść podpowiedzi
+ można się przestraszyć
+ wszystko (opinia znajomego :D)
MINUSY
- żeby napisać cokolwiek - w pewnym momencie było bardzo gorąco :D
Ostatnio odwiedzone pokoje:
Ocena ogólna: 10/10
Obsługa: 10/10
Klimat: 10/10
Poziom trudności: Trudny
Opinia jedenastolatki
15.04.2016 | data wizyty: 15.04.2016
Poniższą opinię napisała uczennica klasy V - Marysia.
"Wraz z wychowawcą, koleżankami i kolegą byliśmy w Escape Roomie w Sopocie. Wcześniej odwiedziliśmy cztery inne pokoje, natomiast Garnizon okazał się niewypałem. Wystrój był beznadziejny, na oknach założona była siatka obwieszona jakimiś liśćmi. Reszta to skrzynki, kłódki i szuflady. Można było się bardziej postarać i zrobić dwa porządne i duże pokoje, zamiast czterech małych. Według mnie liczy się dobra zabawa, a nie wygrana.
Zagadki nie były spójne. W jednej był kod, który nie pasował do niczego. Podpowiedź od mistrza gry powinna być raz na 5 zagadek, a było 5 ułatwień do jednej łamigłówki. Jestem pewna, że bez podpowiedzi nikt nie wyszedłby z pokoju.
Obsługa nie wprowadziła nas w nastrój pokoju i nie przedstawiła, co się stało i o co chodzi. Musieliśmy poświęcić 5 minut, by przeczytać, co się wydarzyło. Mistrz gry często podawał te podpowiedzi albo rozwiązania zagadek, które sami wcześniej odkryliśmy.
Myślę, że warto wydać pieniądze na inny, lepszy Escape Room lub inną atrakcję. Jestem pewna, że więcej tam nie pojadę i Wam również nie polecam."
"Wraz z wychowawcą, koleżankami i kolegą byliśmy w Escape Roomie w Sopocie. Wcześniej odwiedziliśmy cztery inne pokoje, natomiast Garnizon okazał się niewypałem. Wystrój był beznadziejny, na oknach założona była siatka obwieszona jakimiś liśćmi. Reszta to skrzynki, kłódki i szuflady. Można było się bardziej postarać i zrobić dwa porządne i duże pokoje, zamiast czterech małych. Według mnie liczy się dobra zabawa, a nie wygrana.
Zagadki nie były spójne. W jednej był kod, który nie pasował do niczego. Podpowiedź od mistrza gry powinna być raz na 5 zagadek, a było 5 ułatwień do jednej łamigłówki. Jestem pewna, że bez podpowiedzi nikt nie wyszedłby z pokoju.
Obsługa nie wprowadziła nas w nastrój pokoju i nie przedstawiła, co się stało i o co chodzi. Musieliśmy poświęcić 5 minut, by przeczytać, co się wydarzyło. Mistrz gry często podawał te podpowiedzi albo rozwiązania zagadek, które sami wcześniej odkryliśmy.
Myślę, że warto wydać pieniądze na inny, lepszy Escape Room lub inną atrakcję. Jestem pewna, że więcej tam nie pojadę i Wam również nie polecam."
Ostatnio odwiedzone pokoje:
Ocena ogólna: 4/10
Obsługa: 2/10
Klimat: 3/10
Poziom trudności: Bardzo trudny
COŚ TYKA!
26.03.2016 | data wizyty: 26.03.2016
Pokój Agenta Snow to czwarte z kolei pomieszczenie w firmie Walkout, jakie miałem okazję odwiedzić. Wizytę wspominam bardzo miło i utwierdziła mnie ona w przekonaniu, że Walkout to numer 1 wśród gdyńskich Escape Roomów.
Wchodząc do pokoju od razu zwrócimy uwagę na bogactwo elementów, które stanowią wystrój. Jest ich dość dużo, dzięki czemu rzeczywiście można poczuć się jak w bazie wypadowej tajnego agenta. Pomieszczenie jest duże i przestronne, 4 osoby nie przeszkadzają sobie w zabawie, mamy swobodę działania. Każdy może bez skrępowania przemieszczać się po pokoju nie wpadając na innych graczy.
Prowadzący wprowadza nas w rys fabularny i mamy 60 minut, by unieszkodliwić bombę, która zagraża miastu. Całość zgadza się z opisem na stronie internetowej, a zagadki są mniej lub bardziej powiązane z historią i tworzą z nią spójną całość. Podobnie jest z wystrojem, dobrze wpisuje się w tematykę pokoju.
Poziom trudności umieściłbym pomiędzy łatwym a średnim, jednak bliżej średniego. Zagadki są różnorodne, od tych na spostrzegawczość, przez manualne, logiczne i poszukiwania, na ciekawych rozwiązaniach technicznych kończąc. Wraz z grupą udało nam się opuścić pokój w 51 minut, nie korzystając z żadnej podpowiedzi. Po wizytach w innych pomieszczeniach w Walkout przypuszczam, że podpowiedzi byłyby wyświetlane na ekranie, która odlicza też czas, a same ułatwienia miałyby jedynie naprowadzić graczy na właściwy tok myślenia lub wskazać jakiś pominięty element.
Obsługa kolejny raz pokazała, że nie jest tam z przypadku. Walkout odwiedziłem wraz z moimi uczniami (5 klasa SP) i prowadzący potrafił skupić ich uwagę podczas tłumaczenia zasad, był bardzo przyjazny. Wprowadzono nas w fabułę, po ucieczce (a łącznie odwiedziliśmy 4 pokoje) "odebrano" nas i mieliśmy chwilę na wymianę uwag i spostrzeżeń.
Podsumowując: Pokój Agenta Snow to bardzo ciekawe miejsce. Mogę je polecić początkującym graczom, zaawansowani z pewnością również nie będą zawiedzeni. Myślę też, że jest to dobre miejsce na rozpoczęcie swojej przygody z Escape The Room, jeśli tylko będziemy mieli w grupie choć jedną osobę, która rozumie mechanikę tej rozrywki. Fabuła nie jest może wyszukana, ale ciekawa i logiczna. Ucieczka z Pokoju Agenta Snow daje dużo frajdy.
PLUSY
+ przestronny pokój
+ bogate wyposażenie
+ zagadki spójne i logiczne
+ ciekawe rozwiązania techniczne
+ obsługa i lokal
+ fabuła zgodna z opisem na stronie internetowej
MINUSY
- brak :)
Wchodząc do pokoju od razu zwrócimy uwagę na bogactwo elementów, które stanowią wystrój. Jest ich dość dużo, dzięki czemu rzeczywiście można poczuć się jak w bazie wypadowej tajnego agenta. Pomieszczenie jest duże i przestronne, 4 osoby nie przeszkadzają sobie w zabawie, mamy swobodę działania. Każdy może bez skrępowania przemieszczać się po pokoju nie wpadając na innych graczy.
Prowadzący wprowadza nas w rys fabularny i mamy 60 minut, by unieszkodliwić bombę, która zagraża miastu. Całość zgadza się z opisem na stronie internetowej, a zagadki są mniej lub bardziej powiązane z historią i tworzą z nią spójną całość. Podobnie jest z wystrojem, dobrze wpisuje się w tematykę pokoju.
Poziom trudności umieściłbym pomiędzy łatwym a średnim, jednak bliżej średniego. Zagadki są różnorodne, od tych na spostrzegawczość, przez manualne, logiczne i poszukiwania, na ciekawych rozwiązaniach technicznych kończąc. Wraz z grupą udało nam się opuścić pokój w 51 minut, nie korzystając z żadnej podpowiedzi. Po wizytach w innych pomieszczeniach w Walkout przypuszczam, że podpowiedzi byłyby wyświetlane na ekranie, która odlicza też czas, a same ułatwienia miałyby jedynie naprowadzić graczy na właściwy tok myślenia lub wskazać jakiś pominięty element.
Obsługa kolejny raz pokazała, że nie jest tam z przypadku. Walkout odwiedziłem wraz z moimi uczniami (5 klasa SP) i prowadzący potrafił skupić ich uwagę podczas tłumaczenia zasad, był bardzo przyjazny. Wprowadzono nas w fabułę, po ucieczce (a łącznie odwiedziliśmy 4 pokoje) "odebrano" nas i mieliśmy chwilę na wymianę uwag i spostrzeżeń.
Podsumowując: Pokój Agenta Snow to bardzo ciekawe miejsce. Mogę je polecić początkującym graczom, zaawansowani z pewnością również nie będą zawiedzeni. Myślę też, że jest to dobre miejsce na rozpoczęcie swojej przygody z Escape The Room, jeśli tylko będziemy mieli w grupie choć jedną osobę, która rozumie mechanikę tej rozrywki. Fabuła nie jest może wyszukana, ale ciekawa i logiczna. Ucieczka z Pokoju Agenta Snow daje dużo frajdy.
PLUSY
+ przestronny pokój
+ bogate wyposażenie
+ zagadki spójne i logiczne
+ ciekawe rozwiązania techniczne
+ obsługa i lokal
+ fabuła zgodna z opisem na stronie internetowej
MINUSY
- brak :)
Ostatnio odwiedzone pokoje:
Ocena ogólna: 10/10
Obsługa: 10/10
Klimat: 9/10
Poziom trudności: Średni
CZARNO-BIAŁA PRZESTRZEŃ
20.03.2016 | data wizyty: 20.03.2016
Wiarygodna opinia
Po przekroczeniu progu pokoju Fantazmat, można odnieść wrażenie, że znaleźliśmy się w miejscu, które jest położone w innej rzeczywistości. Jesteśmy poza czasem i wydaje się, że również inne wymiary odstają od znanej nam normy. A to wszystko dzięki wystrojowi tego pokoju. Twórcy postarali się, efekt jest świetny. Pomimo wielu godzin spędzonych na zabawie w Escape The Room, nie miałem okazji zobaczyć podobnego motywu.
Fantazmat odwiedziłem w 5 osobowej grupie. Pomieszczenie jest przestronne, mieliśmy swobodę działania. Wystrój jest dość minimalistyczny i idealnie pasuje do motywu przewodniego pokoju. Nie zauważyłem też żadnego kurzu, co bardzo się chwali.
Twórcy Fantazmatu postawili przed nami szereg zagadek. Można nawet powiedzieć, że jest to dwuszereg, ponieważ łamigłówek jest naprawdę dużo. Poziom trudności jest dość wysoki, z pewnością nie polecę tego miejsca grupom, w których nie ma doświadczonej osoby. Rozgrywka jest nastawiona na rozwiązywanie zagadek, nie na eksplorację czy poszukiwania (chyba, że mówimy o eksploracji kolejnych skrzynek). Będziemy się musieli zmierzyć z różnego typu zadaniami – od wypatrywania i kojarzenia faktów, przez liczenie, na kilku ciekawych zagadkach logicznych kończąc. Na ucieczkę dostajemy 60 minut, co może się okazać niewystarczające, jeśli zbyt dużo czasu poświęcimy poszczególnym łamigłówkom. W razie kłopotów możemy poprosić Mistrza Gry o podpowiedź. Ułatwienia są przekazywane przez krótkofalówkę.
Bardzo podobało mi się, że rozgrywka kładzie duży nacisk na kooperację pomiędzy graczami. Myślę, że grupy 2 osobowe mogą mieć bardzo twardy orzech do zgryzienia, jeśli podejmą się wyzwania i spróbują wyjść z Fantazmatu. Zagadek jest dużo i są one na tyle złożone, że nasza piątka stale się czymś zajmowała. Ostatnia faza gry jest najbardziej wymagająca, jeśli chodzi o współpracę. Trzeba się tu wykazać dużym zaufaniem do swoich partnerów, gdyż jedna osoba będzie odpowiedzialna za powodzenie tej akcji. Warto zaopatrzyć się też w cierpliwość i wyrozumiałość, ponieważ ostatnia zagadka może wymagać od nas kilku podejść, a czas leci nieubłaganie.
Obsługa lokalu wymaga oddzielnych zdań, gdyż stoi na wysokim poziomie. Zostaliśmy przywitani, a potem w miłej atmosferze mogliśmy porozmawiać na tematy związane z pokojami ucieczki, a po zabawie wymienić spostrzeżenia. To miłe, że gracze nie są jedynie osobami, które zostawiają pieniądze i wychodzą.
Podsumowując: Fantazmat to ścisła czołówka gdyńskich Escape Roomów. Wyróżnia się klimatem i wysokim poziomem trudności. Odnajdą się w nim doświadczeni gracze. Miejsca wystarczy dla większych grup. Gdyby można było oceniać pokoje również za oryginalność, to myślę, że Fantazmat byłby wysoko w takim rankingu. Wystawiam zasłużoną maksymalną ocenę!
PLUSY
+ kooperacja
+ klimat
+ minimalistyczny wystrój
+ czystość
+ obsługa
+ oryginalny motyw pokoju
+ wysoki poziom trudności – daje satysfakcję z wyjścia
+ duża liczba zagadek
+ dużo miejsca wewnątrz pokoju
MINUSY
- by powiedzieć cokolwiek – wydaje mi się, że ostatnia zagadka jest nieco nieprecyzyjna
Fantazmat odwiedziłem w 5 osobowej grupie. Pomieszczenie jest przestronne, mieliśmy swobodę działania. Wystrój jest dość minimalistyczny i idealnie pasuje do motywu przewodniego pokoju. Nie zauważyłem też żadnego kurzu, co bardzo się chwali.
Twórcy Fantazmatu postawili przed nami szereg zagadek. Można nawet powiedzieć, że jest to dwuszereg, ponieważ łamigłówek jest naprawdę dużo. Poziom trudności jest dość wysoki, z pewnością nie polecę tego miejsca grupom, w których nie ma doświadczonej osoby. Rozgrywka jest nastawiona na rozwiązywanie zagadek, nie na eksplorację czy poszukiwania (chyba, że mówimy o eksploracji kolejnych skrzynek). Będziemy się musieli zmierzyć z różnego typu zadaniami – od wypatrywania i kojarzenia faktów, przez liczenie, na kilku ciekawych zagadkach logicznych kończąc. Na ucieczkę dostajemy 60 minut, co może się okazać niewystarczające, jeśli zbyt dużo czasu poświęcimy poszczególnym łamigłówkom. W razie kłopotów możemy poprosić Mistrza Gry o podpowiedź. Ułatwienia są przekazywane przez krótkofalówkę.
Bardzo podobało mi się, że rozgrywka kładzie duży nacisk na kooperację pomiędzy graczami. Myślę, że grupy 2 osobowe mogą mieć bardzo twardy orzech do zgryzienia, jeśli podejmą się wyzwania i spróbują wyjść z Fantazmatu. Zagadek jest dużo i są one na tyle złożone, że nasza piątka stale się czymś zajmowała. Ostatnia faza gry jest najbardziej wymagająca, jeśli chodzi o współpracę. Trzeba się tu wykazać dużym zaufaniem do swoich partnerów, gdyż jedna osoba będzie odpowiedzialna za powodzenie tej akcji. Warto zaopatrzyć się też w cierpliwość i wyrozumiałość, ponieważ ostatnia zagadka może wymagać od nas kilku podejść, a czas leci nieubłaganie.
Obsługa lokalu wymaga oddzielnych zdań, gdyż stoi na wysokim poziomie. Zostaliśmy przywitani, a potem w miłej atmosferze mogliśmy porozmawiać na tematy związane z pokojami ucieczki, a po zabawie wymienić spostrzeżenia. To miłe, że gracze nie są jedynie osobami, które zostawiają pieniądze i wychodzą.
Podsumowując: Fantazmat to ścisła czołówka gdyńskich Escape Roomów. Wyróżnia się klimatem i wysokim poziomem trudności. Odnajdą się w nim doświadczeni gracze. Miejsca wystarczy dla większych grup. Gdyby można było oceniać pokoje również za oryginalność, to myślę, że Fantazmat byłby wysoko w takim rankingu. Wystawiam zasłużoną maksymalną ocenę!
PLUSY
+ kooperacja
+ klimat
+ minimalistyczny wystrój
+ czystość
+ obsługa
+ oryginalny motyw pokoju
+ wysoki poziom trudności – daje satysfakcję z wyjścia
+ duża liczba zagadek
+ dużo miejsca wewnątrz pokoju
MINUSY
- by powiedzieć cokolwiek – wydaje mi się, że ostatnia zagadka jest nieco nieprecyzyjna
Ostatnio odwiedzone pokoje:
Ocena ogólna: 10/10
Obsługa: 10/10
Klimat: 10/10
Poziom trudności: Bardzo trudny
Odpowiedź firmy EXODUS Pokoje Ucieczki
Dziękujemy bardzo serdecznie za tak profesjonalną i przy okazji fantastyczną opinię :) Czytając lub słysząc takie słowa czujemy zarówno radość jak i dumę za co jesteśmy Wam ogromnie wdzięczni ;) W takich chwilach przypomina nam się po co to wszystko tworzyliśmy. Najbardziej liczą się uśmiechy na waszych twarzach po wyjściu z pokoju, to jest dla nas największe podziękowanie za całą tą pracę :) Po tej opinii na nowo dostaliśmy powera i niezłą dawkę motywacji. Dziękujemy oraz życzymy wszystkiego dobrego :)
Pozdrawiamy! Ekipa Exodus Pokoje Ucieczki!
Pozdrawiamy! Ekipa Exodus Pokoje Ucieczki!
ZAROBIONE!
4.03.2016 | data wizyty: 4.03.2016
Pokój odwiedziłem wraz z moim kolegą i wyszliśmy obładowani kasą :) Pomieszczenie jest urządzone jak biuro z dodatkowymi smaczkami.
Klimat wewnątrz pomieszczenia jest w porządku, zgadza się z opisem fabularnym. Pokój jest estetyczny i zawiera elementy, których można się spodziewać w Escape Roomie o takiej tematyce.
Zagadki nie należą do najprostszych, jednak zaawansowani gracze z pewnością poradzą sobie, być może bez podpowiedzi. Łamigłówki są nastawione głównie na szukanie i liczenie, kojarzenie faktów i dostrzeganie różnych rzeczy. Jeśli napotkamy na coś, czego nie możemy rozwiązać, to z pomocą przyjdzie obsługa. Podpowiedzi są wyświetlane na monitorze wewnątrz pokoju.
Podsumowując: Skok na kasę to spójny i logiczny Escape Room. Wiemy co mamy robić, a w razie co podpowiedzi pomogą nam w ucieczce. Klimat jest stonowany, nie ma tutaj jakichś wodotrysków. Polecam zarówno początkującym (jednak nie jest to pokój na pierwszy raz) jak i bardziej zaawansowanym graczom.
Klimat wewnątrz pomieszczenia jest w porządku, zgadza się z opisem fabularnym. Pokój jest estetyczny i zawiera elementy, których można się spodziewać w Escape Roomie o takiej tematyce.
Zagadki nie należą do najprostszych, jednak zaawansowani gracze z pewnością poradzą sobie, być może bez podpowiedzi. Łamigłówki są nastawione głównie na szukanie i liczenie, kojarzenie faktów i dostrzeganie różnych rzeczy. Jeśli napotkamy na coś, czego nie możemy rozwiązać, to z pomocą przyjdzie obsługa. Podpowiedzi są wyświetlane na monitorze wewnątrz pokoju.
Podsumowując: Skok na kasę to spójny i logiczny Escape Room. Wiemy co mamy robić, a w razie co podpowiedzi pomogą nam w ucieczce. Klimat jest stonowany, nie ma tutaj jakichś wodotrysków. Polecam zarówno początkującym (jednak nie jest to pokój na pierwszy raz) jak i bardziej zaawansowanym graczom.
Ostatnio odwiedzone pokoje:
Ocena ogólna: 10/10
Obsługa: 10/10
Klimat: 8/10
Poziom trudności: Trudny
Tajemniczy pokój ze szczyptą grozy
4.03.2016 | data wizyty: 4.03.2016
Mistyczny pokój odwiedziłem jako drugi w Tricky House i przyznaję, że został moim faworytem. Zabawa była przednia! Pomieszczenie jest na tyle duże, że nawet czwórka graczy nie powinna sobie przeszkadzać.
Klimat Mistycznego Pokoju jest budowany przez fabułę (już przed wejściem byłem ciekawy rozwiązania historii) i zagadki, a w drugiej części zabawy też przez wystrój i elementy wyposażenia. Rozwiązywanie kolejnych łamigłówek i wczucie się w nastrój powoduje, że miałem wrażenie uczestnictwa w czymś tajemniczym, nie wiedziałem, czego się spodziewać w dalszych etapach ucieczki. W moim odczuciu można by zintensyfikować klimat poprzez zmianę muzyki na wolniejszą i bardziej zagadkową, jak w thrillerach lub horrorach.
Poziom trudności nie jest zbyt wysoki, myślę, że zaawansowani gracze mogą poradzić sobie bez podpowiedzi. Nie przeszkadza to w ogóle w odczuwaniu satysfakcji z ucieczki. Początkujący powinni sobie również poradzić, jeśli nie sami, to z podpowiedziami, które są wyświetlane na ekranie wewnątrz pomieszczenia. Prowadzący przygotowali dla nas rozmaite łamigłówki, a jeżeli jakiejś nie będziemy mogli rozwiązać, to możemy założyć, że wina leży w nas samych – warto się dobrze rozejrzeć po pokoju i nie zapominać o elementach, które znaleźliśmy wcześniej. Zadania są różnego typu, więc nie popadniemy w rutynę, gdyż każdy kolejny kod lub klucz wymaga rozwiązania zagadki o innym charakterze.
Obsługa bardzo miła, wprowadzono nas w fabułę Mistycznego Pokoju, a po wyjściu z pomieszczenia mieliśmy okazję wymienić uwagi. No i poznaliśmy odpowiedź na pytanie „Kisiel czy galaretka?” :)))
Podsumowując: Mistyczny Pokój polecam zarówno doświadczonym, jak i początkującym graczom, choć nie powiedziałbym, że jest to pokój na pierwszy raz. Warto, by w grupie znalazła się choć jedna osoba, która spotkała się z tego typu rozrywką. Pomieszczenie jest ładnie wykonane, zagadki są różnorodne, a klimat bardzo ciekawy. Niektórzy z pewnością mogą poczuć się trochę przestraszeni.
PLUSY
+ przestronne pomieszczenie
+ rozwiązania techniczne
+ różnorodne zagadki
+ tajemniczy i lekko mroczny klimatem
+ ciekawa fabuła
+ przyjazna obsługa
MINUSY
- aby napisać cokolwiek – muzyka nie przypadła mi do gustu
Klimat Mistycznego Pokoju jest budowany przez fabułę (już przed wejściem byłem ciekawy rozwiązania historii) i zagadki, a w drugiej części zabawy też przez wystrój i elementy wyposażenia. Rozwiązywanie kolejnych łamigłówek i wczucie się w nastrój powoduje, że miałem wrażenie uczestnictwa w czymś tajemniczym, nie wiedziałem, czego się spodziewać w dalszych etapach ucieczki. W moim odczuciu można by zintensyfikować klimat poprzez zmianę muzyki na wolniejszą i bardziej zagadkową, jak w thrillerach lub horrorach.
Poziom trudności nie jest zbyt wysoki, myślę, że zaawansowani gracze mogą poradzić sobie bez podpowiedzi. Nie przeszkadza to w ogóle w odczuwaniu satysfakcji z ucieczki. Początkujący powinni sobie również poradzić, jeśli nie sami, to z podpowiedziami, które są wyświetlane na ekranie wewnątrz pomieszczenia. Prowadzący przygotowali dla nas rozmaite łamigłówki, a jeżeli jakiejś nie będziemy mogli rozwiązać, to możemy założyć, że wina leży w nas samych – warto się dobrze rozejrzeć po pokoju i nie zapominać o elementach, które znaleźliśmy wcześniej. Zadania są różnego typu, więc nie popadniemy w rutynę, gdyż każdy kolejny kod lub klucz wymaga rozwiązania zagadki o innym charakterze.
Obsługa bardzo miła, wprowadzono nas w fabułę Mistycznego Pokoju, a po wyjściu z pomieszczenia mieliśmy okazję wymienić uwagi. No i poznaliśmy odpowiedź na pytanie „Kisiel czy galaretka?” :)))
Podsumowując: Mistyczny Pokój polecam zarówno doświadczonym, jak i początkującym graczom, choć nie powiedziałbym, że jest to pokój na pierwszy raz. Warto, by w grupie znalazła się choć jedna osoba, która spotkała się z tego typu rozrywką. Pomieszczenie jest ładnie wykonane, zagadki są różnorodne, a klimat bardzo ciekawy. Niektórzy z pewnością mogą poczuć się trochę przestraszeni.
PLUSY
+ przestronne pomieszczenie
+ rozwiązania techniczne
+ różnorodne zagadki
+ tajemniczy i lekko mroczny klimatem
+ ciekawa fabuła
+ przyjazna obsługa
MINUSY
- aby napisać cokolwiek – muzyka nie przypadła mi do gustu
Ostatnio odwiedzone pokoje:
Ocena ogólna: 10/10
Obsługa: 10/10
Klimat: 10/10
Poziom trudności: Trudny
Za godzinę przyjdzie doktor…
4.03.2016 | data wizyty: 4.03.2016
Tymi słowami pożegna nas Mistrz Gry, po czym przekręci klucz w zamku i pozostawi nas na tajemniczym oddziale psychiatrycznym. Nie ukrywam, że jest to mój ulubiony pokój w Walkoucie, a nie skłamię też, jeśli powiem, że jest w mojej ogólnej czołówce.
Klimat tego pomieszczenia jest świetny. Pierwszą przesłankę ku temu zauważymy już podczas wprowadzania nas do pomieszczenia. Widać, że organizatorzy nie szczędzą środków, by dać odwiedzającym jak najlepsze odczucie z zabawy. Miejsce to jest przestronne, składa się z kolejnych „przestrzeni”. Zaczynamy od czegoś w stylu recepcji, gdzie zapewne pielęgniarka przyjmowałaby pacjentów i kierowała dalej do gabinetu lekarza. W gabinecie wiemy już na pewno, że ten oddział z pewnością różni się od typowej placówki medycznej. Gdyby ktoś miał wątpliwości, to w ostatniej fazie gry na pewno zostaną one rozwiane. Pomieszczenie jest bardzo estetycznie urządzone, bogate w różne gadżety, a końcowy etap ucieczki jest wisienką na torcie. Do dziś mam w głowie dźwięk z pierwszego pomieszczenia, a podczas kolejnych wizyt w Walkout zawsze przypomina on mile spędzony czas w psychiatryku.
Zagadki nie należą do najtrudniejszych. Są logiczne i chwila zastanowienia w większości wypadków powinna wystarczyć, by stale posuwać się naprzód. Kooperacja bardzo ułatwia rozwiązywanie łamigłówek, a w pewnym momencie jest niezbędna. Mimo niezbyt wysokiego poziomu trudności i tak polecam ten pokój nawet zaawansowanym ekipom, gdyż złożoność łamigłówek wcale nie zmniejsza satysfakcji z ucieczki. Mniej obeznani gracze mogą liczyć na podpowiedzi, które są wyświetlane na ekranie. Skonstruowano je tak, by najpierw nakierować na właściwy tok myślenia, a dopiero później wskazać rozwiązanie jednej konkretnej zagadki.
Podsumowując: Oddział Psychiatryczny to świetny pokój z bardzo konkretnym klimatem, który jest budowany przez wystrój, gadżety, dźwięk, oświetlenie, a także część zagadek. Myślę, że początkujący gracze znajdą w nim wyzwanie. Zaawansowani również będą się dobrze bawić, gdyż część zagadek nie jest wcale taka prosta, jak wydaje się na pierwszy rzut oka.
PLUSY
+ klimat!!!!
+ ciekawe zagadki
+ rozwiązania techniczne
+ wielkość całego oddziału
+ obsługa
+ dużo gadżetów
MINUSY
- z czystym sumieniem - BRAK
Klimat tego pomieszczenia jest świetny. Pierwszą przesłankę ku temu zauważymy już podczas wprowadzania nas do pomieszczenia. Widać, że organizatorzy nie szczędzą środków, by dać odwiedzającym jak najlepsze odczucie z zabawy. Miejsce to jest przestronne, składa się z kolejnych „przestrzeni”. Zaczynamy od czegoś w stylu recepcji, gdzie zapewne pielęgniarka przyjmowałaby pacjentów i kierowała dalej do gabinetu lekarza. W gabinecie wiemy już na pewno, że ten oddział z pewnością różni się od typowej placówki medycznej. Gdyby ktoś miał wątpliwości, to w ostatniej fazie gry na pewno zostaną one rozwiane. Pomieszczenie jest bardzo estetycznie urządzone, bogate w różne gadżety, a końcowy etap ucieczki jest wisienką na torcie. Do dziś mam w głowie dźwięk z pierwszego pomieszczenia, a podczas kolejnych wizyt w Walkout zawsze przypomina on mile spędzony czas w psychiatryku.
Zagadki nie należą do najtrudniejszych. Są logiczne i chwila zastanowienia w większości wypadków powinna wystarczyć, by stale posuwać się naprzód. Kooperacja bardzo ułatwia rozwiązywanie łamigłówek, a w pewnym momencie jest niezbędna. Mimo niezbyt wysokiego poziomu trudności i tak polecam ten pokój nawet zaawansowanym ekipom, gdyż złożoność łamigłówek wcale nie zmniejsza satysfakcji z ucieczki. Mniej obeznani gracze mogą liczyć na podpowiedzi, które są wyświetlane na ekranie. Skonstruowano je tak, by najpierw nakierować na właściwy tok myślenia, a dopiero później wskazać rozwiązanie jednej konkretnej zagadki.
Podsumowując: Oddział Psychiatryczny to świetny pokój z bardzo konkretnym klimatem, który jest budowany przez wystrój, gadżety, dźwięk, oświetlenie, a także część zagadek. Myślę, że początkujący gracze znajdą w nim wyzwanie. Zaawansowani również będą się dobrze bawić, gdyż część zagadek nie jest wcale taka prosta, jak wydaje się na pierwszy rzut oka.
PLUSY
+ klimat!!!!
+ ciekawe zagadki
+ rozwiązania techniczne
+ wielkość całego oddziału
+ obsługa
+ dużo gadżetów
MINUSY
- z czystym sumieniem - BRAK
Ostatnio odwiedzone pokoje:
Ocena ogólna: 10/10
Obsługa: 10/10
Klimat: 10/10
Poziom trudności: Trudny
Zakurzony pokój podróżnika
3.03.2016 | data wizyty: 3.03.2016
Nie mam zbyt miłych wspomnień z wizyty w tym pokoju. System podpowiedzi był dla nas bezużyteczny, zmarnowane 10 minut na próbę skorzystania z niego i okazało się, że inne grupy miały podobnie (nawet prowadzący inny toruński Escape Room pamiętał, że też nie mógł z niego skorzystać kilka tygodni wcześniej!). Prowadząca na końcu zwróciła nam część pieniędzy za tę niedogodność, co było dość krępujące.
Pani z obsługi sympatyczna, ale niestety nie obserwowała naszych poczynań, sama do nas dzwoniła (my nie mogliśmy tego zrobić) i pytała nas, co rozwiązaliśmy (?!?!?!?!). Kolejne minuty stracone na opowiadanie, co mamy rozwikłane. Kompletnie tego nie rozumiem, w środku była kamera.
Kolejny minus to kwestia czystości, większość elementów jest po prostu brudna. Podłoga bardzo zakurzona, strach przyklęknąć żeby zajrzeć pod meble, a z dywanu po podniesieniu go leciał piasek :/
Ostatnia rzecz, która najbardziej mnie irytuje w niektórych pokojach ucieczki to elementy wewnątrz pomieszczenia, które po prostu mylą graczy. Wyglądają, jakby z pewnością miały być częścią zagadek, a tak nie jest.
Klimat jest w miarę w porządku, elementy wystroju mają coś wspólnego z podróżami, podobnie część zagadek.
Biorąc pod uwagę powyższe fakty, to cud, że udało nam się dotrzeć do ostatniej łamigłówki. Nie wiem, czy trafiliśmy do Pokoju Podróżnika w nieodpowiednim momencie, czy mieliśmy pecha, ale moja subiektywna opinia jest nie najlepsza. Mam nadzieję, że podczas kolejnej wizyty w Toruniu będę miał okazję odwiedzić inne pokoje w "Open The Door" i napisać bardziej pozytywny komentarz.
Pani z obsługi sympatyczna, ale niestety nie obserwowała naszych poczynań, sama do nas dzwoniła (my nie mogliśmy tego zrobić) i pytała nas, co rozwiązaliśmy (?!?!?!?!). Kolejne minuty stracone na opowiadanie, co mamy rozwikłane. Kompletnie tego nie rozumiem, w środku była kamera.
Kolejny minus to kwestia czystości, większość elementów jest po prostu brudna. Podłoga bardzo zakurzona, strach przyklęknąć żeby zajrzeć pod meble, a z dywanu po podniesieniu go leciał piasek :/
Ostatnia rzecz, która najbardziej mnie irytuje w niektórych pokojach ucieczki to elementy wewnątrz pomieszczenia, które po prostu mylą graczy. Wyglądają, jakby z pewnością miały być częścią zagadek, a tak nie jest.
Klimat jest w miarę w porządku, elementy wystroju mają coś wspólnego z podróżami, podobnie część zagadek.
Biorąc pod uwagę powyższe fakty, to cud, że udało nam się dotrzeć do ostatniej łamigłówki. Nie wiem, czy trafiliśmy do Pokoju Podróżnika w nieodpowiednim momencie, czy mieliśmy pecha, ale moja subiektywna opinia jest nie najlepsza. Mam nadzieję, że podczas kolejnej wizyty w Toruniu będę miał okazję odwiedzić inne pokoje w "Open The Door" i napisać bardziej pozytywny komentarz.
Ostatnio odwiedzone pokoje:
Ocena ogólna: 4/10
Obsługa: 6/10
Klimat: 8/10
Poziom trudności: Trudny
Dla lubiących szukanie
3.03.2016 | data wizyty: 3.03.2016
Moja opinia na temat tego pokoju stoi w opozycji do tej na temat drugiego dostępnego w Domu ucieczki - Misterium Szaleńca. Odwiedziłem pokój w trzyosobowej grupie i był to jeden ze słabszych Escape Roomów, jakie miałem okazję widzieć.
Bardzo nie lubię elementów wewnątrz pokoju, które mogą zmylić graczy lub na które marnuje się czas, a takie są obecne w tym pomieszczeniu. Zabawa nastawiona raczej na szperanie, niż rozwiązywanie zagadek. Klimat więzienny budowany jest jedynie przez historyjki i słownictwo na kartkach (Więzień zostawił nam informacje na wydrukowanych zwykłych kartkach? Serio?).
Najmocniejszym punktem mojej oceny jest oczywiście obsługa - prowadząca jest miła i sympatyczna. Jeśli zastanawiacie się, czy odwiedzić Dom Ucieczki, odpowiedź brzmi - tak. Wybierzcie jednak Misterium Szaleńca, które jest bardzo klimatycznym i niesamowicie ciekawym pokojem (i trudnym :)). Celę mogę polecić jedynie jako pierwszy Escape Room, by zobaczyć o co w tym w ogóle chodzi, jeśli będzie to kolejny pokój, jaki odwiedzimy, możemy czuć się rozczarowani brakiem klimatu i ideą tego pomieszczenia.
Bardzo nie lubię elementów wewnątrz pokoju, które mogą zmylić graczy lub na które marnuje się czas, a takie są obecne w tym pomieszczeniu. Zabawa nastawiona raczej na szperanie, niż rozwiązywanie zagadek. Klimat więzienny budowany jest jedynie przez historyjki i słownictwo na kartkach (Więzień zostawił nam informacje na wydrukowanych zwykłych kartkach? Serio?).
Najmocniejszym punktem mojej oceny jest oczywiście obsługa - prowadząca jest miła i sympatyczna. Jeśli zastanawiacie się, czy odwiedzić Dom Ucieczki, odpowiedź brzmi - tak. Wybierzcie jednak Misterium Szaleńca, które jest bardzo klimatycznym i niesamowicie ciekawym pokojem (i trudnym :)). Celę mogę polecić jedynie jako pierwszy Escape Room, by zobaczyć o co w tym w ogóle chodzi, jeśli będzie to kolejny pokój, jaki odwiedzimy, możemy czuć się rozczarowani brakiem klimatu i ideą tego pomieszczenia.
Ostatnio odwiedzone pokoje:
Ocena ogólna: 5/10
Obsługa: 10/10
Klimat: 4/10
Poziom trudności: Średni
Strona 8
Pokaż następne