Ania K. 8

WOW, WOW I jeszcze raz WOW.
Zaczęło się już od przyjazdu - „puść długimi”. Ciekawa lokalizacja. Bardzo ciekawa. Ale już wtedy wiedzieliśmy, że mamy zagrany w towarzystwie jednego z lepszych mistrzów gry!
Już wprowadzenie było czymś. Ale pokój? Dawno, ale to dawno tak dobrze się nie bawiliśmy. Po prostu. Niczym dzieci wpuszczone na ogromny plac zabaw. Każde z nas miało co robić. Wystrój mnie osobiście rozłożył - ilość smaczków z filmów o Batmanie… - top!! I chociaż jestem bardziej team Marvel - to polecam odwiedzić ten pokój każdej grupie!! Zasługujecie na wyższe miejsce!!
Po zakończeniu gry, gdy mistrz znowu nas powitał - widać było, że miał taki sam fun z oglądania naszej gry, jak my z przeżywania tego pokoju. Dziękujemy za rozmowę, za uchylenie przed nami rąbka tajemnicy o kolejnym projekcie - ja nie mogę się doczekać!!!!
Długo, ale to bardzo długo po wyjściu mieliśmy na twarzy przyklejone uśmiechy niczym Joker, i bardzo długo wymienialiśmy pozytywne odczucia. Na długo zostaniecie w naszej pamięci.
Pozdrawia grupa od: „Ty nie przeszłaś tych 3 metrów do tej kłódki - Ty pobiegłaś! Rzuciłaś się” xD xD Grupa która prawie…pobiła rekord.

W zasadzie nie wiedzieliśmy czego się spodziewać…a nawet jakbyśmy wiedzieli, to i tak zbieralibyśmy szczęki z podłogi.

Otwierasz oczy i jesteś…gdzieś. Pośrodku tak dopracowanego wnętrza, że najpierw je oglądasz, przyglądasz się…halo! Czas zacząć!

Nie jestem zapaloną fanką Wiedźmina, ale uwielbiam mitologię, strzygi, Dziady.
Nie zliczę ile razy powiedzieliśmy WOW. Ile razy tak naprawdę chodziliśmy z rozdziawionymi ustami, wielkimi świecącymi oczami - nie zliczę.

Tu jest po prostu pięknie. To niczym scenografia filmu, a nie escape room.
Zagadki nieliniowe, wymagające współpracy. Nasza grupa to 4 osoby, każdy miał co robić.

Przemiła i przesympatyczna Mistrzyni Gry! Jeszcze raz najmocniej przepraszamy za nasze małe spóźnienie! Dziękujemy za polecenie kolejnych pokoi.
Wrocławiu - wrócimy niebawem.

Po doznaniach z naszego rodzimego Poznania, wiemy że lubimy pokoje z interakcją. Musicie to przeżyć. Bo tak, to coś więcej niż zwykły ER, to przeżycie, dajcie się ponieść. Cała nasza czwórka bawiła się przednio, osobiście popłakałam się ze śmiechu. :)
Wystrój genialny, maksymalne wykorzystanie dostępnych powierzchni, dopracowane detale. Może naprawdę przenieśliśmy się na chwilę do amerykańskiej szkoły? Tylko gdzie ci uczniowie?
Mistrzyni Gry przesympatyczna, kontaktowa…a reszty dowiecie się w trakcie. ^^
Pokój zaskakujący, zabawny i tak…zdrowo pokręcony.
Na pewno dla grup bardziej zaawansowanych.
Ale idźcie koniecznie, poczujcie ten klimat - naprawdę warto!!

I tak oto nasza stała ekipa z Poznania, przy kolejnym wypadzie na weekend w góry, w drodze powrotnej zapragnęła przygody.

Jakimś dziwnym trafem znaleźliśmy się z Londynie lat 20. Mamy znaleźć mordercę - dla naszej ekipy to przecież będzie pryszcz.

Ale tego, to się nie spodziewaliśmy. Rzadko odwiedzamy „nowe i świeże” pokoje, bo zawsze jest gdzie nutka niepewności: czy wszystko zadziała, czy aby na pewno będzie fajnie?
Oj było fajnie! Naprawdę ciężko nas już zaskoczyć - trochę w życiu widzieliśmy. Jako fanka efektów wow, w szczególności jeżeli chodzi o wystrój - WOW osiągnięte! A dowodem jest to, że nie chciałam wyjść i musiałam zajrzeć raz jeszcze.

Zagadki, przynajmniej w naszej opinii nieliniowe. Ciekawa i cały czas obecna fabuła - a to dla nas ważne, bo czasami gubi się wątek gdzieś podczas gry. Tutaj przez cały czas wiemy czego szukamy…lub kogo. Ciekawe zagadki, bez przesadnej ilości kłódek.

Było bardzo klimatycznie i przyjemnie. System podpowiedzi i odmierzający czas, również bardzo w klimacie. Wyszliśmy przed czasem, tym samym ogromnie dziękujemy za dyskusje po grze i polecenia kolejnych pokoi. Wy również pojawiacie się na naszej liście do polecenia w Polsce :)

Co tutaj się nie działo - były tańce, było dużo śmiechu i biegania. Tak to wszystko u Wikingów.
Jesteśmy ekipą z doświadczeniem około 50 pokoi, ale chyba dawno tak się nie uśmialiśmy!!
Mistrz Gry na medal! Oby więcej w życiu każdego (tym bardziej teraz) tak pozytywnych ludzi. Wprowadzenie, rozgrywka, zakończenie? Nie mam nic do zarzucenia. Brak widocznych kabli i tym podobnych rzeczy. Wystrój dopracowany w każdym detalu.
Świetna zabawa - hej czy to już czas na ulepienie bałwana? xD

Przede wszystkim czuliśmy się też bezpieczni, i to nie tylko ze względu na „otwarte” drzwi, ale także dbałość o bezpieczeństwo związane z dezynfekcją.

Ogromnie dziękujemy za tak miło spędzone popołudnie. Lokiego już sobie odpuścimy, ale wybierzemy się do innej galaktyki i spróbujemy swoich sił w hazardzie. Do zobaczenia!

Byliście ostatnim pokojem, jaki mieliśmy odwiedzić tego dnia. Bałam się. Jednak gdzieś tam wiedziałam, że się nie zawiodę.
Jak długo po wyjściu z pokoju staliśmy i wpatrywaliśmy się w tą piękną scenerię...szczerze? Wróciłabym tam chociażby po to, żeby nacieszyć wzrok. Nie kłamaliśmy i nadal podtrzymujemy zdanie - postawiliście poprzeczkę wysoko. Porównaliśmy Was do pokoi w Bydgoszczy i podtrzymujemy zdanie.

Chyba nie będę obiektywna, Wasz pokój po prostu mnie zauroczył. Zagadki ciekawe, dość trudne i na pewno trzeba być spostrzegawczym. Przy jednej z zagadek przypomniał mi się pewien rodzaj artystycznej rozrywki z dzieciństwa - ogromny plus za to.

Obsługa zasługuje na pochwałę. Przy takiej ilości pokoi nad wszystkim panują i jeszcze mają czas na rozmowę. Samo wprowadzenie..."Ile macie za sobą pokoi? To co ja Wam będę tłumaczył, miłej zabawy" :D Ogromne podziękowania za uchylenie rąbka tajemnicy i to, że mogliśmy przez kilkumilimetrową szparę zobaczyć inny pokój. Zachęciliście nas!! Na pewno wrócimy!!

To miał być zwykły wypad w góry, połączony z zaliczeniem ER. I tak znaleźliśmy się u Was, w momencie, gdy prowadząca chciała już wychodzić, bo myślała, że nikt nie przyjdzie. To my - ta zwariowana grupa z Poznania, którą rozłożyliście w tym małym mieście na łopatki. Swoją pomysłowością i zaangażowaniem.
Dziękujemy za możliwość skorzystania z dwóch pokoi!

Po Trójkącie przyszedł czas na Sztolnię.

Wnętrze i wyposażenie - no z całym szacunkiem, ale jak Wy to tam wsadziliście? :)Trzeba uważnie patrzeć, bo czasami rozwiązanie znajduje się bliżej niż myślicie. Niby nie ma dużo miejsca, ale każdy z naszej czteroosobowej ekipy znalazł dla siebie zajęcie. Zaskakujące rozwiązania. Ciekawe przejścia.

Ani w jednym, ani w drugim pokoju nie dostawaliśmy podpowiedzi "ot tak po prostu". Jeżeli utknęliśmy to prosiliśmy. Prowadząca raczej informowała nas o nierozkręcaniu niektórych przedmiotów, które nie brały udziału w grze :P

Poczuliśmy się, jak w prawdziwej kopalni. Świetna przygoda. W drodze powrotnej do Poznania długo o Was rozmawialiśmy.
Pozdrawiamy!

To miał być zwykły wypad w góry, połączony z zaliczeniem ER. I tak znaleźliśmy się u Was, w momencie, gdy prowadząca chciała już wychodzić, bo myślała, że nikt nie przyjdzie. To my - ta zwariowana grupa z Poznania, którą rozłożyliście w tym małym mieście na łopatki. Swoją pomysłowością i zaangażowaniem.
Dziękujemy za możliwość skorzystania z dwóch pokoi!

Nie przeszkadzał mi brak wprowadzenia i wskazanie palcem, od którego momentu mamy zacząć. Z każdą chwilą robiło się coraz ciekawiej. To jedno mechaniczne rozwiązanie...wielkie WOW! Niemalże zapomnieliśmy po co przyszliśmy.

Klimat statku z pirackimi przyśpiewkami i pustymi butelkami od rumu. Spora ilość zagadek, ale jak dla mnie przyjemnie zróżnicowana. Jedna z zagadek stawiała czynny opór, ale daliśmy radę :) Jednak nie zaburzyło to naszego odbioru pokoju. Gdy już będzie się Wam wydawało, że to koniec...trzymajcie się! Przygoda dopiero się zaczyna.

Mamy za sobą kilkanaście pokoi...opowiadamy o Was na prawo i lewo i polecamy! Moim skromnym zdaniem trzeba wspierać takie małe miasta i takie perełki!
Jeszcze dłuuuuugo będziemy o Was opowiadać w innych ER.
Dzięki za morską przygodę!

Uśmiech szybko zszedł z naszych twarzy...ale on śmiał się głośno. I wydawało się, że jest wszędzie. Może nawet krok przed nami. Ale udało się. Uciekliśmy. Żyjemy. Ale Coś może wrócić...

Wprowadzenie? Gra aktorska mistrza gry? Przyznaję się, bez bicia, moje tętno podskoczyło i czułam zagrożenie. Już od pierwszych chwil. Wszyscy poprzedni komentujący mają rację - tak naprawdę nie wiesz w którym momencie gra się rozpoczyna... I uwierzcie mi - klauni już nigdy nie będą tacy sami.

Klimat? Wystrój? Od samego wejścia - pierwsza klasa! Po zdjęciu opasek z oczu mieliśmy chwilę zawahania: uciekać, czy brać się do szukania?

System podpowiedzi - w szczególności pierwszej o którą poprosiliśmy - mistrzostwo. W 100% wpisane w klimat pokoju.

Niesamowite przeżycie, strach przed odkrywaniem. Aczkolwiek prowadzący stwierdził, że chyba ciężko nas wystraszyć :) Ale trochę pokrzyczałyśmy z koleżanką.

Polecam gorąco, nawet jako osoba z fobią...tą przed klaunami. ;)

Tak - podkręcimy Wam opinię - bo Wam się należy!
Mamy za sobą kilkanaście pokoi w Poznaniu, ale totalnie nas zaskoczyliście.

Parkiet przed wejściem nie zachęca - ale jak ustaliliśmy - nie należy do Was. :) Otworzyły się drzwi, światło pojawiło się w pomieszczeniu i, mówiąc krótko: kopary opadły nam do ziemi.
Dbałość o detale, wyposażenie pokoju (autentyczne przedmioty z epoki!!) i zaangażowanie obsługi...wszystko to łączy się w niesamowite przeżycie.

Pokój nie należy do najtrudniejszych, ale trzeba trochę pomyśleć. Pomieszczenie dość małe, ale dla naszej czwórki przestrzeń idealna. Uważajcie, bo Niemcy czyhają tuż za rogiem, a macie tylko godzinę! Są kłódki, mechanizmy...czytanie ze zrozumieniem...uważne przeszukiwanie.

A kiedy uda Wam się wyjść - zostańcie jeszcze na chwilę. Dajcie się porwać tym pasjonatom. Poznajcie historię sukiennika Mikołaja oraz Kościana. Wszystko dzięki niesamowicie wykonanej makiecie miasta. Czekamy na Wasz rozwój, trzymamy kciuki!
Dziękujemy za tą niezwykłą przygodę.
Na długo pozostaniecie w naszych wspomnieniach :)