Porcelanka

Malowniczy zamek, niczym z bajki, wyrastający pośrodku niczego, z mnóstwem legend i pogłosek. Jedna z nich głosi, że na zamku znajdowała się Komnata Tajemnic, z zagadkami dla odwiedzających Hrabiego. I oto wchodzimy do współczesnej "Komnaty...", która ma cieszyć turystów.
Ogromne podekscytowanie psuje już na samym początku godzina wejścia. Właściciel wprowadza nas w błąd - podaje błędną godzinę, przez co, choć myślimy, że mamy jeszcze pół godziny, zaalarmowani telefonem pędzimy na wieżę, w której jest zlokalizowany pokój. Wita nas Mistrz Gry, który ma nas wprowadzić w klimat. I tu już zaczynamy mieć wątpliwości, co się dzieje. Wejście do komnaty sprawia, że głupieję jeszcze bardziej. Oto coś na wzór Szalonego Kapelusznika i domku Hagrida. Przede wszystkim - paskudnie, ale to paskudnie brudno. I to nie to, że coś się zakurzyło. Tam po prostu nikt nie sprzątał co najmniej od kwartału. Wszystko się lepiło od brudu. No ale trudno - od godziny w budzie nikt nie umarł, jakiś potencjał jest. W toku rozgrywki pojawiają się dwa rewelacyjne momenty - [spojler] (i tym nic nie zdradzam, bo zaskoczenie jest związane z rozwiązaniem jednej z zagadek) i [spojler]. Po prostu rewelacja, świetny pomysł i mega emocje. Ale... zdarzyło nam się utknąć, zmuszeni byliśmy wykorzystać jedną z podpowiedzi (dwóch dozwolonych). Po pierwsze moje zdziwienie budzi fakt, że Mistrz Gry absolutnie nie ma pojęcia, w którym momencie gry się znajdujemy i nie potrafi nas wesprzeć, najpierw wypytuje "z czym mamy problem". Druga rzecz - pytam, co z [spojler]. W odpowiedzi słyszę, że nie mam się tym przejmować, bo [spojler] jest wyłączone z rozgrywki i nic tam nie ma. Więc jedna z osób, która od dobrych kilku minut przeszukiwała [spojler], walcząc z syfem (tak, to już nie brud, a syf) i zdechłymi biedronkami, tracąc mnóstwo sił i czasu, opuszcza [spojler]. Na koniec gry dowiadujemy się od Mistrza, że "tam powinna być taka tabliczka". Dlaczego więc wprowadził nas w błąd, mówiąc, że nic nie ma?! I dlaczego tej tabliczki z ELEMENTEM GRY tam nie było? Bardzo niefajny był też komentarz, gdy nie zadziałał jeden z mechanizmów zagadek, że "no czasem tak się zdarza, że to nie wychodzi". No naprawdę - za to płacimy niemałe pieniądze (bo to jeden z droższych pokoi), by zagadki miały wadliwe mechanizmy i by wprowadzano nas w błąd?
Szkoda, bo miejsce i pomysł dawały szansę na super pokój. Niestety, potencjał nie został wykorzystany. I nawet element DODATKOWY, który jest pewnym novum i wartością dodaną, nie poprawia wrażenia.

...choć w naszym, bydgoskim przypadku, to raczej piraci znad Brdy ;) Tak czy inaczej, to wizyta w pokoju była niesamowita. Świetny klimat, bardzo adekwatny wystrój (bogaty!), dużo zagadek, choć w większości liniowych (dla mojej ekipy to było super, bo to był jeden z pierwszych odwiedzonych przez nas pokoi).
Pomysłowe zagadki, zróżnicowane poziomem, ale wszystkie bardzo wciągające. Wszystkie elementy doskonale dopasowane - od samego poczatku czuliśmy oddech wrednego pirata na karku. Nie zabrakło morskich przygód, trunków, szukania źródła światła i... Sami się przekonajcie. To pokój, który naprawdę warto odwiedzić!

Ogromne ukłony w stronę Mistrzów Gry - właściciele po prostu doskonale wiedzą, co robią :) Z pewnością odwiedzimy każdy kolejny ich pokój! Dodatkowe podziękowania za pomoc w przygotowaniu sali pod naszym (moim), arachnofobicznym, kątem :)

Coś dla miłośników westernów, Indian, plemiennych pieśni, bożków, bogactwa i szlachetnych kamieni. A także dla tych, którzy po prostu uwielbiają dobrą zabawę :D
To już kolejne spotkanie w Elemencie i kolejne, po którym śmiało mogę powiedzieć, że rozrywka była na najwyższym poziomie. Od razu widać, że pokoje tworzone są z pasją i zaangażowaniem - to też przekłada się później na kontakt z Mistrzem Gry (dziękujemy! rozmowy przed i po były równie fantastyczne, co zabawa w pokoju).
Zagadki nieoczywiste, dające dużo satysfakcji; niektóre zaskakujące. Świetny wystrój i gadżety. Nie co dzień człowiek może stać się indiańskim wodzem, poszukiwać skarbów, analizować ruch kolejowy czy biegać z rewolwerem! A w tym pokoju to wszystko jest możliwe.

Ojej, to było rewelacyjne!
Niesamowity pomysł - lądujesz z towarzyszem w zamkniętej, drewnianej skrzyni (spokojnie, jest sporych rozmiarów, można w niej swobodnie zmieniać pozycje, wiercić się), z latareczką jako jedynym źródłem światła i musisz wyjść. Nie zrobisz jednak tego bez rozmowy z partnerem - każdy z Was ma bowiem tylko pół zagadki. Co do czego? Jak to opisać? Jak połączyć?
Świetna zabawa, niezwykle motywująca i doskonale sprawdzająca umiejętność porozumiewania się. Ograniczenie związane z brakiem dostępności do pełnej informacji potrafi nieźle zdenerwować. Od Was tylko zależy, jak sobie poradzicie z komunikacją.
Pokój absolutnie rewelacyjny, z ogromną niespodzianką. Pomysłowe i absolutnie fantastyczne.
Ukłony też w stronę mistrza gry za tworzenie cudownego klimatu :)

Jako fanka świata HP odczuwam pewien niedosyt, choć klimacik był - miotły, szaty, różdżki... Wrażenie pustego pokoju znika, gdy zagłębi się w świat zagadek. I choć nie są szczególnie trudne, to wielkie, wielkie, wieeeeelkie brawa za nieoczywiste i wyjątkowe kłódki. No po prostu mega! I wiecie co? Tymi różdżkami naprawdę da się czarować! :D WOW! Dla tych kilku elementów warto ten pokój odwiedzić. Bez dwóch zdań.
A po wyjściu polecam pogawędkę z Mistrzem Gry - tylko ostrzegam, mogą później boleć mięśnie twarzy od tak intensywnego śmiechu ;)

Ojoj, ale się działo! :D Dreszczyk emocji podkręcany świetnymi efektami dźwiękowymi (tak muzyką, jak i odgłosami gadżetów...). Niesamowita rozgrywka z mnóstwem zaskakujących rozwiązań. Nic nie jest oczywiste, nic nie idzie liniowo. Różne kłódki, zagadki, zadania sprawnościowe. Świetny wystrój, mnóstwo gadżetów, wszystko dopracowane perfekcyjnie. Do tego obsługa z mega poczuciem humoru (pozdrawiamy!).
To pokój, w którym czteroosobowa ekipa na pewno nie będzie się nudzić, każdy przez całą rozgrywkę ma co robić. Oby tylko zdążyć, zanim na nadgarstkach znów pojawią się kajdany...! ;)