jadlos4

To jest poprawny pokój. Niektóre zagadki są ciekawe, z jedną spotkaliśmy się pierwszy raz. Inne były dość nieintuicyjne, ale może to nasze upośledzenie. Wystrój jest fajny, to miałoby potencjał na bycie świetnym ERem... Ale nie jest.

Klimatu grozy, którego człowiek oczekiwałby w trillerze nie ma zupełnie. Fabularnie, pokój to niestety niewypał. Jest wprowadzenie do historii, ale potem ona w żaden sposób się nie rozwija, pokój nie ciągnie jej dalej. Zakończenie jest tak nieintuicyjne, że byliśmy przekonani, że gra się toczy dalej, aż po jakichś 3-4 minutach mistrz gry poinformował nas przez system podpowiedzi, że gra się zakończyła i możemy wracać.

Tak, właśnie tak powiedział. Każde z nas ma na swoim koncie po kilkadziesiąt pokojów w całej Polsce, ale nigdy nie spotkaliśmy się z tym, żeby GM nie "odebrał" nas z pokoju tylko powiedział, że przeszliśmy pokój i mamy wracać na recepcję. To dla nas ważny element gry zwłaszcza jak chcemy zapytać o mechanizm niektórych zagadek. Powiedzieliśmy panu, że chcielibyśmy zadać pytania, to się trochę zdziwił po czym powiedział, że ok, ale mamy minutę, bo musi wracać na recepcję.

Żeby nie było - pan nie był niemiły ani nic z tych rzeczy. Po prostu do pełnej zajawki i świetnej obsługi, jaką zazwyczaj spotkać można w pokojach to było bardzo daleko.

To nasz pierwszy pokój w Lublinie i szkoda, że ten rynek jest tak ubogi... Może jakby była konkurencja, wymusiłaby nieco lepszą jakość.

Pokój na naprawdę wysokim poziomie, jeden z lepszych w Warszawie ze swojej półki cenowej (nie zestawiam z grami, które kosztują dwa razy tyle, należy porównywać porównywalne).

To, co ma Stara Szafa, a czego nie ma duża część nowych ER, to zagadki, które jednak wymagają pokminienia, poustawiania, zajmują chwilę czasu, nie wszystko polega na "przyłóż X do Y i coś się otworzy". Absolutnie nie zgadzam się z komentarzami, że jest chaotyczny, nie wiadomo który kod pasuje do której kłódki - na podstawie wskazówek w pokoju można ustalić co do czego pasuje, kwestia tylko ich dostrzeżenia. Pokój jest bardzo grywalny, sprawia dużo frajdy, wyszliśmy zadowoleni. Poziom trudności raczej łatwiejszy niż trudniejszy (we dwójkę wyszliśmy spory kawałek przed czasem).

Obsługa na bardzo wysokim poziomie, pani, która nas obsługiwała z zajawką do ER, dzieliliśmy się doświadczeniami z innych pokojów, było bardzo sympatycznie.

Jeśli miałbym się do czegoś przyczepić, byłby to wystrój - w jednym z miejsc ma się wrażenie, że jest nieadekwatny do tego, co powinno się tam znajdować (chyba autor dekoracji nie za bardzo przeczytał Opowieści z Narni ;). Niemniej jednak, nie rzutuje to na końcową pozytywną ocenę.

Nasz pierwszy pokój w Poznaniu i w ten sposób otwierany listę w czwartym mieście. Oczekiwania były, bo poznańskich pokojów sporo w czołówce rankingu. Pozytywnie natomiast zaskakują (jako grających na ogół w Warszawie lub Wrocławiu, czasem Krakowie) ceny. 180 zł za weekend, a 140 w tygodniu dla dwuosobowej grupy to naprawdę niedrogo.

Ale dość już wstępu, przejdźmy do pokoju. A ten zrobiony jest ABSOLUTNIE ZAJ***ŚCIE. Na ogół w ocenach mam się do czego przywalić i odejmuję punkt lub dwa. Tutaj choćbym chciał, nie jestem w stanie. Od początku game masterka wprowadza w klimat zadania, grasz de facto już od wejścia do firmy, a nie dopiero do pokoju. I jest w tym absolutnie fenomenalna! Samo rozpoczęcie gry nie polega na "dobra, to Was zamykam, od kiedy włączę światło, macie X minut", jest częścią historii, świetnie zaaranżowanej od początku do końca.

Wystrój bardzo realistyczny, widać, że nie robiony po taniości, ktoś włożył w niego sporo pieniędzy - tym bardziej miłym zaskoczeniem jest cena.


Zagadki bardzo przyjemne i grywalne, dawały dużo satysfakcji, niektóre były naprawdę pomysłowe, inne bardziej sztampowe, ale to nie wada. Jedna bardzo trudna, wymagająca dokładnego wsłuchania się, ale jak człowiek ja w końcu zrobi, jest z siebie mega dumny.

Klimat groźny, ale nie do przesady, małego dziecka bym nie wziął, ale banie się nie jest istotą tego pokoju.

Ogólnie to ostatnio robię się nieco wybredny, ale tutaj moje oczekiwania spełnione w jakichś 47247384827%!

Zacząć należy od tego, że wystrój pokoju jest zrobiony świetnie i z dużą dbałością o szczegóły, klimat katakumb oddany jest naprawdę świetnie, pokój jest zlokalizowany w piwnicy, co samo w sobie pomaga w klimacie, ale wykończenie bardzo na poziomie, nawet niezbędne elementy niegające (panic button, obudowa elektroniki) są osłonięte dekoracją w taki sposób, że nie psują nastroju miejsca.

Fabuła jest dość banalna, ale to nie wada, podąża się za nią z dużą przyjemnością. Zagadki są raczej łatwiejsze niż trudniejsze, ale przyjemne, grywalne, dają sporo radości.

Poziom grozy idealny dla wrażliwych graczy - oczywiście, że całą grę jest pewien dreszczyk (no hej, nie możesz czuć się komfortowo grzebiąc we wnętrzach nagrobków!), ale nie powinien być paraliżujący.

Jeden punkt musimy odjąć za obsługę, była bardzo miła, ale ewidentnie nie śledziła gry, czasem człowiek 2-3 minuty machał i darł się do kamery zanim ktokolwiek zareagował ("no bo mieliśmy grę na obu pokojach" - sorry, nie przekonuje mnie to, gm ma śledzić co się dzieje w pokoju). Ponadto, nie zadziałały dwa mechanizmy. Jeden otworzył się nieco za szybko, zamknąłem go i dwie minuty próbowałem uzyskać odpowiedź na pytanie, czy teraz jest ok. Drugi - krytyczny, bo jego niedziałanie może wywołać jakąś panikę u bardziej wrażliwych graczy - też się zaciął, obsługa nie ma widoku na niego (kamera jest skierowana gdzieś indziej), a na prośby głosowe o pomoc nikt nie reagował, bo nie śledził gry.

Nie mogę dać 10 punktów, bo porównując z najlepszymi pokojami w tym kraju, którym dałem 10, to jednak jest różnica (nie mam za złe, nieco inna półka cenowa), ale grało nam się u Profesora naprawdę przyjemnie.

Grupa trzyosobowa, wyszliśmy kilka minut po czasie (dzięki za przedłużenie!) z kilkoma podpowiedziami. Zagadki różnorodne, były kłódki, była elektronika, było połączenie jednego z drugim. Rozwiązywanie przynosiło sporo przyjemności. Szkoda, że fabuła mocno się schowała w tym pokoju, bo niektóre elementy wystroju wręcz proszą się o wyjaśnienie. Niemniej jednak spędziliśmy bardzo przyjemne 60 minut, więc z czystym sumieniem polecamy ;)

Porównując do innych pokojów z czołówki, gra była bardzo przeciętna.

Pierwsze, co kuło w oczy to poziom obsługi. Nie wiem czy obsługująca nas dziewczyna była w pracy pierwszy raz, ale porównując do tego, do czego człowiek jest przyzwyczajony przy ERach, czyli pełnej zajawki ze strony obsługi było słabawo. Niektóre firmy preferują płatność przed grą i nie mam nic przeciwko, ale "dzień dobry, płatność kartą czy gotówką?" na początek zostawiło pewien niesmak. Potem wprowadzenie techniczne do gry było czytane z kartki i było jakoś nieswojo, zupełnie inaczej niż z reguły w ERowniach. Jedną z podpowiedzi technicznych była myląca. Podczas rozgrywki ewidentnie były momenty, gdy GMka była średnio zainteresowana rozgrywką, czasem prośbę o podpowiedź trzeba było powtórzyć trzy razy, a i tak dostawało się coś, co już od ładnych kilku minut było jasne i o czym rozmawialiśmy między sobą.

Tyle obsługa, która skutecznie zepsuła przyjemność z gry. Sam pokój zlokalizowany w świetnym miejscu, które warto odwiedzić z uwagi na klimat, ale momentami sprawiał wrażenia zrobionego po taniości - zwłaszcza elektronika, która odstaje bardzo mocno od najlepszych pokojów.

Jedno ze słabszych ERowych przeżyć w "karierze" :(

Trudno było mi zabrać się za tę opinię... Przeglądałem poprzednie, które sporządziłem i czułem, że coś tu jest nie tak...

Żeby uczciwie ocenić Powstanie Warszawskie na 10 punktów, wszystkie dotychczasowe oceny musiałbym obniżyć o co najmniej dwa oczka! Pokój jest zupełnie poza konkurencją z czymkolwiek, w co dotychczas grałem, może tylko wrocławskie American School Story może się równać, ale też odpada.

Klimat pokoju jest absolutnie obłędny, wszystkie detale wizualne są niesamowicie dopracowane, natychmiast wczuwasz się w fabułę gry. To w zasadzie mogłoby wystarczyć za opinię, pokój jest tak znakomicie zrobiony, że człowiek totalnie nie ma ochoty z niego wychodzić. Efekty specjalne na poziomie, którego nie powstydziłby się Hollywood, pracują wszystkie zmysły, łącznie z węchem. Zagadki dość typowe, ale przyjemne w rozwiązywaniu. Bardzo dużo przestrzeni, pokój mega obszerny. Może nie aż dla 10 osób, ale we trójkę momentami musieliśmy niemalże się szukać.

To jest wprowadzenie ER na zupełnie inny poziom, nie wiem co jeszcze możnaby było wymyślić, żeby ta rozgrywka dostarczała jeszcze więcej wrażeń. Wyszliśmy i przez półtorej godziny nie byliśmy w stanie rozmawiać o niczym innym.

Blackcaty po raz kolejny pokazują, że detronizacja Wyjścia Awaryjnego na liście najlepiej ocenianej firmy ERowej w Warszawie to kwestia czasu. Brawo!

Obsługa w osobach Nikoli i Kuby robiła świetną robotę, poziom gry aktorskiej, nieosiągalny dla aktorów grających w polskich serialach ;)

Polecam w 4729573627492%!

W pokoju byliśmy we dwójkę - standardową ekipą.

Nie jest to pierwszy, drugi ani trzeci najlepszy pokój w którym byliśmy, ale grało się naprawdę przyjemnie. Zagadki są przyjazne, stosunkowo proste, a słaby wynik był skutkiem tego, że staraliśmy się kombinować nieco za bardzo. Nieliniowość stanowi pewne utrudnienie, bo ilość elementów, które jednocześnie są w grze jest dość duża, ale zastosowano pewien system, który sprawia, że człowiek się w tym nie gubi - trzeba tylko go rozpracować. Gdy to już się uda, gra idzie całkiem gładko, a dalsze części są liniowe. Drobnym problemem jest jeden, lekko mylący element, ale wyjaśniliśmy sobie z Panią z obsługi przyczynę tego stanu rzeczy i jest ona zrozumiała.

Nie było ani jednego momentu, w którym stanąłbym jak wryty i powiedział "WOOOOW", ale nie mam o to zarzutu, z każdym kolejnym pokojem na koncie coraz ciężej o to.

Po około 30 pokojach na koncie, bez cienia wątpliwości ten jest zdecydowanie najlepszy. To nie jest escape room, to jest fascynująca wariacja autorów na temat tego rodzaju rozrywki.

Po pierwsze, pokój jest niesamowicie interaktywny, natychmiast czujesz się jak w dziwacznej szkole. Fabuła (niemal) każdego escape roomu polega na tym, że coś się wydarzyło, graczom udaje się wejść do pustego pomieszczenia (którego właściciel wróci za 60/75/90 minut) i ma odkryć co się wydarzyło i dlaczego. Tutaj jest inaczej - tutaj wszystko DZIEJE SIĘ w trakcie gry. [Spojler] Nigdy nie grałem w takim pokoju i długo pewnie nie zagram.
Po drugie, wystrój i klimat jest niesamowicie realistyczny i niesamowicie różnorodny. Różne części pokoju mają zupełnie odmienny, dobrze dopasowany do funkcji, które mają pełnić, klimat. Tu nie ma klimatu pokoju - są odmienne klimaty [spojler] i to znakomite. Ktoś nie szczędził energii i kasy na wystrój i to widać w każdym miejscu.
Po trzecie, zagadki. Nie są wybitnie trudne. Są jednak świetnie skomponowane z klimatem poszczególnych części pokoju, a ich rozwiązywanie sprawia wiele frajdy.
Podsumowując - jest tak dobrze, że nie wyobrażam sobie, żeby mogło być jeszcze lepiej. To, czego nie polecam, to walka z czasem (im dłużej się gra w tym pokoju, tym lepiej) oraz przychodzenia tutaj jako do pierwszego pokoju w życiu (wszystkie inne potem będą wielkim zawodem).

Fox to naprawdę ogólnopolska czołówka.

W pokoju byliśmy w dwie osoby. Jest on naprawdę trudny, nie wiem czy nie najtrudniejszy z dotychczas zaliczonych. Główną trudnością jest bardzo duża ilość elementów w grze, z których tylko część gra, a część stanowi niepotrzebne szpargały. Z jednej strony wzmaga to realizm gry (w opuszczonym laboratorium - poza rzeczami, które mogą się przydać w odgadywaniu jego tajemnicy - powinno być dużo niepotrzebnych rzeczy), z drugiej jednak dekoncentruje.

Pokój dość liniowy, zagadki różnorodne, jedna baaardzo pomysłowa. Ogólnie, rozwiązywanie ich sprawiało sporo frajdy. Klimat pokoju również był bardzo w porządku, pokój pod względem wystroju naprawdę dopracowany.

Minusem dla wielu będzie to, że obsługa nie pyta się o zdanie przed wyświetleniem wskazówki, ale nas akurat wyczuli dość nieźle, nie mieliśmy wrażenia, że pakowane są na siłę.

To, co nie pozwala ocenić wyżej to fakt, że w trakcie gry wysiadły obie latarki (już na jej początku ledwie świeciły), przez co pani z obsługi musiała dwukrotnie przychodzić do nas i je wymieniać. Nie muszę mówić jaki to ma wpływ na klimat rozgrywki. Jakby tego było mało, jedna z zagadek elektrycznych też nie zadziałała, więc pani weszła trzeci raz, żeby ją uruchomić. Trzy wizyty załogi w pokoju w trakcie półtoragodzinnej rozgrywki to o trzy za dużo. Takich niedopatrzeń nie powinno być.