Lochy Króla Artura

Gra w tym pokoju nie jest zwykłą grą - jest przygodą, podczas której zostajemy przeniesieni w czasie aż do okresu średniowiecza.

Rzeczy do zrobienia jest mnóstwo. Zagadki są bardzo różnorodne, choć przede wszystkim fani zadań manualnych będą mieli tutaj pole do popisu i możliwość spełnienia się. Wiele z nich jest nieoczywistych, co sprawia dodatkową frajdę przy ich rozwiązywaniu. I te efekty sygnalizujące poprawność ich wykonania!

Niby średniowiecze, a jednak rycerze trochę znali się na elektronice. Fani kłódek też będą zadowoleni - oba aspekty wzajemnie się uzupełniają i równoważą.

Im mniej osób, tym wyżej rośnie poziom trudności. Mimo perfekcyjnego flow pokoju i płynnego przechodzenia z jednej rzeczy do drugiej mniej doświadczone lub mniejsze ekipy mogą zwyczajnie nie wyrobić się w czasie - zdecydowanie przyda się tu każda dodatkowa para rąk do pomocy. Rodziców niech nie zniechęca nazwa - można wybrać się tutaj z dziećmi, które będą bawiły się równie świetnie, co dorośli.

Nie można nie pochwalić wystroju pokoju - rozpoczynając grę wiemy już, że to pokój Exitów ze względu na niezwykle dopracowane detale. A im dalej w las, tym większy kryminał - choć w tym przypadku powinniśmy mówić o przygodzie pełnej immersji i najdrobniejszych szczegółów sprawiających, że czujemy się tak, jakby podróże w czasie rzeczywiście istniały.

Na początku warto docenić wystrój- dekoracje i detale w pomieszczeniu były tak autentyczne, że od razu poczuliśmy się, jakbyśmy przenieśli się w czasie. Zagadki były nie tylko ciekawie zaprojektowane, ale również idealnie wpisywały się w klimat legend o Królu Arturze. Warto w pokoju mieć oczy dookoła głowy, dużo szczegółów łatwo może umknąć. Mimo ciężkiego początku udało nam się rozwiązać wszystkie zagadki, które z czasem stawały się coraz bardziej intuicyjne. Samo zakończenie było wisienką na torcie- kompletnie nas zauroczyło!

To był nasz 3 pokój od Exit19 i kolejny raz byliśmy zachwyceni. Mieliśmy już porónanie do innych pokoi z tej tematyki i ten wygrywa jak na razie w naszym małym rankingu. Spodziewaliśmy się niezbyt trudnej przeprawy ale złożoność niektórych zagadek była na prawdę duża tak że pokój momentami można było określić jako trudny. Bawiliśmy się świetnie. Przez całą rozgrywkę każdy miał co robić a było nas 4. Można było się podzielić na 2 zespoły i przez całe 90 minut nikt się nie nudził. Gorąco polecam odwiedziny całą rodziną. Dużo efektów świetlnych, dzwiękowych. Wrażenie robi niesamowite. Kreatywność twórców na najwyższym poziomie. Pokój ląduje w naszym TOP 10 na długi czas.

Przenosimy się w czasie do roku 562 w Camelot. Jak zwykle znaleźliśmy się w złym miejscu i w złym czasie, bowiem przyłapaliśmy samego Lancelota na miłosnej schadzce z ukochaną Artura. Nasze słowo przeciwko słowu jednego z największych Rycerzy... i tak oto lądujemy w lochu, czekając na egzekucję..

Uwielbiamy dobrze oddany klimat średniowieczny i tu zdecydowanie nie brakowało przeróżnych atrakcji dla oka. Escape roomy wykonany z dbałością o szczegóły, estetyczny i zachęcający do zatrzymania się na chwilkę i podziwiania wystroju.

Zagadki pięknie wpasowały się w fabułę, miały w sobie nutkę magii i oddawały to, co najlepsze z legend arturiańskich. Było co robić, więc i cała nasza pięcioosobowa ekipa miała przez cały czas co rozwiązywać ;) Nie były to wyzwania może najtrudniejsze, ale zdecydowanie stawiały na spostrzegawczość, nieszablonowe myślenie i co nieco zręczności ;)

Bawiliśmy się przednio i zdecydowanie polecamy wszystkim fanom przygodowych podroży w czasie ;)

Mega oczarowana klimatem, wystrojem i grywalnością tego pokoju. To są pokoje tego typu, gdzie nie chcę się nigdy ich skończyć. Prawdziwa frajda dla oczu, uszu, serca i nadal mi z ust ślina cieknie, bo mam usta otwarte z ogromnego wrażenia :)

Wszystko jak w filmie, nic dodać nic ująć.

Escape Room pokaźny, pięknie wystrojony, zbudowany z dużą dbałością o szczegóły (i nie tylko - znakomite „duże dekoracje”). Zagadki różnego rodzaju, ciekawe rozwiązania. Fabuła ciekawa, w której pojawiają się mniejsze i większe „plot-twisty”. Odpowiedni nawet dla osób odwiedzających Escape Roomy z dziećmi, będą się również świetnie bawić. Im mniej osób tym większa trudność w rozwiązaniu pokoju w czasie - nam się udało to co prawda w dwie osoby, ale mieliśmy ręce pełne roboty ;)
Dla dwóch osób pokój z kategorii „trudny”, natomiast dla większej grupy będzie to raczej pokój o średnim poziomie trudności. Niemniej polecam zarówno jednym i drugim!

Dawno aż z taką ekscytacją nie czekałam na escape room. O Lochach Króla Artura słyszałam wyłącznie bardzo dobre opinie i była to najgorętsza pozycja na mojej wrocławskiej wishliście. Lochy pod wieloma względami przekroczyły moje oczekiwania – nie spodziewałam się, że wyjdę aż z takim efektem wow.

Jest już u nas tradycją, że co roku z okazji Walentynek chodzę z narzeczonym do ER na #ERwalentynki ale tegoroczny pokój był najlepszy. Wzięliśmy znajomych i wszyscy bawiliśmy się świetnie. Długo rozmawialiśmy o tym escape roomie i wszyscy zgadzamy się, że był jednym z topowych, jakie odwiedziliśmy. Ma wiele elementów, którymi wyprzedza największą produkcję Exitów – Opuszczony Hotel.

Byliśmy w cztery osoby z doświadczeniem ok. 10-25 escape roomów. Wyszliśmy 10 min po czasie, ale po raz pierwszy absolutnie nie popsuło mi to zabawy. Zawsze wyjście po czasie czy wzięcie podpowiedzi rujnuje mi doświadczenie, a tu nic nie było w stanie zatrzeć dobrego wrażenia.

Klimat

Pokój jest pode mnie, bardzo odpowiada mi tematyką. Owszem, ma swoje lata, więc obecnie zdarzają się produkcje idące pod względem wystroju o krok dalej, ale naprawdę nie jest źle. Wręcz bardziej doceniam Lochy, gdyż mimo ładnych paru lat na rynku, prezentują bardzo wysoki poziom wystroju utrzymany do końca.

Klimat jest momentami perfekcyjny. Najbardziej efektownej części nie widać na zdjęciach na lock.me. Jestem pod wrażeniem. Nie brakuje tu zaskakujących rozwiązań scenograficznych, elementów wow i bardzo dobrej aranżacji przestrzeni (dużej przestrzeni). Nie raz i nie dwa zostaliśmy wprawieni w zdumienie. Ten pokój robi niesamowite wrażenie i na pewno długo zostanie w pamięci.

Historia ma wyraźnie zarysowaną fabułę, która przewija się przez cały czas rozgrywki. Wprowadzenie jest angażujące, a zakończenie satysfakcjonujące.

Zagadki

Wow! Ile tego było! Zagadki w Lochach Króla Artura są moim zdaniem nawet lepsze, niż wystrój. Wszystkie prezentują wysoki poziom wykonania, a niektóre też wysoki poziom trudności. Trzy-cztery wyróżniają się dla mnie szczególnie. Nawiązałam już wcześniej do Opuszczonego Hotelu, gdzie zagadki nie wywołały we mnie takiego efektu wow. W Lochach są moim zdaniem lepsze. A ponadto jest ich naprawdę multum! Co myśleliśmy, że to już koniec i zbliżamy się do wyjścia, pojawiały się nowe.

Nie brakuje opinii, że liczba zagadek w Lochach potrafi sprawić problem mniejszym grupom i trzeba sobie narzucić szybkie tempo. Wzięliśmy to pod uwagę i od razu się rozdzieliliśmy, ale i tak cali się spociliśmy. Łamigłówek jest naprawdę mnóstwo! Są nieliniowe, więc każdy z nas mógł się zająć czymś innym, a wręcz musiał. Podzielenie się (co najmniej na dwójki) jest konieczne. To dla nas duży plus, kiedy dużo się dzieje i mamy ręce pełne roboty.

Sama liczba zagadek nie jest jedyną przeszkodą. One same w sobie są niełatwe. My wyszliśmy 10 min po czasie tak naprawdę przez jedną jedyną zagadkę, której założenie było całkiem proste, ale jej wykonanie nie ułatwiało tego zadania. Ot, wykonując ją trzeba być naprawdę spostrzegawczym.

Spostrzegawczość sama w sobie jest szalenie istotna w tym escape roomie. Są ze trzy-cztery takie elementy, które można ot tak przeoczyć i nie ma szans bez tego pójść dalej.

Zagadki są różnorodne, z niemal każdej dotychczas widywanej przez nas kategorii. Lochy Króla Artura są niczym przegląd po know-how łamigłówek. Mam wrażenie, że jest tu niemal wszystko. Wróciłam myślami dosłownie do dziesiątków innych escape roomów. Żadna z zagadek nie jest jednak jednakowa z tym, co już widziałam. Każda podana jest z nowym pomysłem, w świeży sposób i nie jest kopią czegoś innego. Lochy pokazały mi też kilka mechanizmów, z którymi nie miałam wcześniej do czynienia, bardzo atrakcyjnych.

Wszystko działa sprawnie, zagadki są ze sobą logicznie połączone, choć na dopasowanie rozwiązań do siebie czasami potrzeba czasu. Większość zagadek rozwiązuje się z czystą przyjemnością. Pokój jest grywalny i ciekawie pomyślany. To wszystko sprawia, że Lochy Króla Artura lądują u mnie wysoko pod kątem osiągniętej satysfakcji. To była naprawdę uczta dla mojego escapowego serduszka. Buzia nie przestawała się uśmiechać nam wszystkim. Niebywałe jest dla mnie to, że tę wysoką satysfakcję miałam mimo przejścia pokoju po czasie.

Każdy wykazał się w tym, co lubi. Umysły ścisłe miały pod dostatkiem zagadek logicznych, ja miałam szczególną radochę z tych zręcznościowych. Były też zagadki wymagające kooperacji, nieco bardziej abstrakcyjne łamigłówki, i zagadka sensoryczna. Wyszliśmy usatysfakcjonowani, każdy z poczuciem wykonanej misji i świadomością, że jego wkład bardzo przyczynił się do wyjścia przed czasem.

Poziom trudności zagadek był średni z tendencją ku wysokiemu. Kilka zagadek było dla nas wyzwaniem. Byłoby nam łatwiej gdybyśmy uważali jako trzylatki, wpychając klocki do odpowiednich dziurek i rozróżniając kształty i kolory. Zdecydowanie przyda się nie być daltonistą i wyjść mentalnie z przedszkola. Ogólnie jednak bardziej mnie bawi nasz nieogar, niż cokolwiek frustruje. Bawiliśmy się świetnie.

Plusy

+ Ogromna radość z gry. Rzadko kiedy bawię się tak dobrze w escape roomie. Przewyższył moje oczekiwania
+ Satysfakcjonujące zagadki, które są atrakcyjnie zrobione i nagradzają poprawne wykonanie ciekawymi efektami
+ Dobre osadzenie zagadek w fabule i ich logiczne powiązanie. Łatwo wpadliśmy we flow
+ Różnorodność i duża liczba łamigłówek, wręcz ogromna
+ Duża i dobrze zaaranżowana przestrzeń gry
+ Historia będąca istotną częścią gry
+ Najwyższy standard obsługi, przyjazny i zaangażowany Mistrz Gry (o ile pamiętam dobrze Marta, dziękujemy)

Minusy

- Jakby się bardzo mocno czepiać, fajnie byłoby odchodzić od krótkofalówki jako narzędzia podpowiedzi, gdyż to psuje immersję, zwłaszcza przy takiej tematyce. Ale pokój ma minimum 6 lat, więc to jest szczegół.

Podsumowanie

Piszę to z niemałym zdziwieniem, ale Lochy i Opuszczony Hotel walczą u mnie w głowie o miejsce numer 1 od Exit19.

Owszem, Hotel ma bardziej mroczną i wciągającą fabułę, bardziej angażuje nas emocjonalnie i nastraja na działanie na wysokich tonach – przez cały czas mamy w Hotelu gęsią skórkę. W Lochach Króla Artura tego nie ma, ale to wynika po prostu z kategorii pokoju. Jest za to więcej zagadek, w dodatku lepszych, bardziej zapadających w pamięć i o wiele bardziej różnorodnych. Hotel jest zrobiony z większym rozmachem i na większej przestrzeni, ale ta różnica nie jest oszałamiająca, a wręcz powiedziałabym minimalna. Ogółem lepiej bawiłam się w Lochach i wyszłam z pokoju bardziej usatysfakcjonowana niż z Hotelu.

#ERwalentynki

Zacznę od zdania które po odwiedzeniu tego pokoju towarzyszyło nam do końca wyjazdu
„Fajne te Lochy Króla Artura” XD
A teraz troszkę więcej o tym dlaczego to zdanie nas prześladuje..
Zagadki:
O matko, tutaj to mogłabym pisać i pisać.. jest tego tak dużo i tak dobrze zrobione, że nie mogę znaleźć w głowie zagadki do której mogłabym się przyczepić chociaż w 1%. Są tak różnorodne, te mniej wymagające i te bardziej, no po prostu przekrój wszystkiego co najlepsze w escape ❤️
Klimat:
Słowa uznania za to w jakim stanie jest wystrój pokoju, w życiu bym nie pomyślała, że pokój ma kilka ładnych lat! Każdy kolejny odkryty skrawek jest coraz to lepszy, wszystko spójne z klimatem. Duża dbałość o najmniejsze detale i to właśnie dlatego pokój jest tak zadbany!
Obsługa:
Co tu dużo mówić, obsługa skradła nam serce 😏 4 baby które lubią pogadać o escape roomach i Pan Dawid który widać, że zna się na robocie XD Apelujemy o premię, bo tutaj zdecydowanie jest to odpowiedni człowiek na odpowiednim miejscu! Zdecydowanie zrobił nam pan dzień!
Podsumowując „Fajne te Lochy Króla Artura”

Pokój odwiedziliśmy w trzy osoby, jedna osoba zaczyna swoją przygodę z ER, dwie pozostałe mają na koncie ponad 40 pokoi. Generalnie nasze wrażenia różnią się bardzo. Wynika to głównie z tego, że wraz z koleżanką byłyśmy w "podobnym pokoju", nie umniejszając Lochy oczywiście o wiele lepsze pod wieloma względami, ale towarzyszyło nam przez to o wiele mniejsze zaskoczenie, a szkoda. Omijając nasz wewnętrzny (o ile można to tak nazwać) zawód postaram się ocenić pokój biorąc pod uwagę opinie trzeciej osoby.
Na pewno trzeba docenić wystrój i klimat, który panuje w pokoju. Zdecydowanie bardzo wysoki poziom. Zagadki same w sobie niebanalne i połączone ze sobą, przez co na pewno trzeba być skupionym, aby niczego nie przegapić. W jednej zagadce wystąpił problem techniczny, co delikatnie nas opóźniło, mimo poprawnego rozwiązania wprowadzanego przez naszą grupę zwątpiliśmy w jego poprawność i zaczęliśmy szukać innego sposobu. Dopiero po kontakcie z MG w trakcie rozgrywki otrzymaliśmy odpowiedź potwierdzającą i sprawdziliśmy raz jeszcze - wtedy już było ok.
Co do samego poziomu trudności - dla 3 osób myślę, że na spokojnie do zrobienia. Zagadek jest sporo i tak jak wcześniej pisałam wymagają od gracza skupienia, ale nie są bardzo trudne. Duża ilość automatyzacji, ale i zagadek manualnych, pokój nieliniowy, więc każdy może zająć się czymś 'swoim'. Niektóre rzeczy wymagają współpracy, co też fajnie wpływa na rozgrywkę.
Do pokoju wprowadzał nas sympatyczny chłopak, który widać że sam ma zajawkę na ER, niestety po zakończonym pokoju nie było z kim wymienić się wrażeniami, pani która nas wyprowadzała w zasadzie tylko nam podziękowała, więc mam mieszane uczucia co do obsługi. Zawsze jednak docenia się osoby, które obsługują i same grywają, od razu lepsze wrażenie po pokoju, gdy można o nim podyskutować z MG.
Generalnie uważam, że pokój jest warty odwiedzenia, samo to że jest to pokój finałowy mistrzostw polski świadczy o wysokim poziomie. Mam tylko nadzieje, że nie traficie wcześniej na pokój na który natrafiłam ja, bo odbiera sporo frajdy :(

Wrocław i Exit19 jak zawsze nie zawodzi, scenografia i klimat na najwyższym poziomie - jesteśmy zachwyceni i czekamy na Wiedźmę!!!