dr4kun

Kultura rasta to dla mnie jeden z najodleglejszych tematów. Nigdy się nie interesowałem - ani teorią i historią, ani 'praktyką'. I gdybym miał sugerować się wyłącznie swoimi zainteresowaniami, czy mojej pierwszej reakcji na nazwę i opis... przegapiłbym świetny ER.

W klimat wczuć się można od samego wstępu - każda piędź terenu jest wykorzystana i ten klimat buduje. Co w przypadku EscapeBus samo w sobie jest imponujące. Nic się nie marnuje.

Zagadki stanowią udany mariaż zabaw elektronicznych i manualnych, z odpowiednią dozą kombinowania. Wszystko ma sens, ale wymaga ruszenia, między innymi, głową. Niektóre zagadki niby proste, ale były zaskoczeniem i/lub powiewem świeżości nawet dla nas, z tuzinami odwiedzonych pokoi.

Panowie z EscapeBus znów udowodnili, że nie potrzeba wielkich przestrzeni w kamienicach w centrum ani rekwizytów o ogromnym rozmachu, żeby zrobić świetny ER. We Wrocławiu można rzucić kamieniem w top 20 i trafić same perełki, które bronią się na tle krajowej czołówki, a tu - nowy pokój, który całej topce rzuca wyzwanie.

Dawno nie wystawiałem opinii i straciłem nieco rachubę odwiedzonych pokoi - stąd tytuł.

Osobowość to pokój - to wydarzenie - dla którego wracam do grona aktywnych użytkowników portalu. Jest tak dobry, że nie mogę nie zostawić kilku zdań dla wszystkich tych, którzy może się wahają lub nie są pewni, czy warto odwiedzić Continuum.

WARTO. Ba (ale przez jakie "b"?) - dla Osobowości warto przyjechać do Poznania z innych części kraju.

Samo preludium, jeszcze przed wejściem do pokoju, jest niepowtarzalne i oryginalne. Wstęp do historii jest świetnie rozegrany, nastraja i nadaje ton całej przygodzie. Nad tym rozpływali się już inni komentujący, mogę jedynie przyklasnąć i potwierdzić.

Klimat jest spójny, wyważony - atmosfera jest gęsta, choć niezbyt ciężka, jak w dobrym kryminale. Wszystkie elementy do siebie pasują i trzymają poziom, bez przypadkowych fragmentów i zbędnych rozpraszaczy. Historia jest opowiadana przez wystrój i zagadki, nienachalnie, płynnie, bez linijek tekstu nastawionych wyłącznie na dostarczenie ekspozycji graczom.

Najlepsze jednak jest to, że na tym wszystkim nie cierpią zagadki. Jest ich sporo, jest co robić, jest czym się dzielić i rozwiązywać równolegle. Wszystkie mają sens, są zrozumiałe i nie wymagają podpowiedzi, a jednocześnie zapewniają niezłe wyzwanie dla szarych komórek. Zagadki współgrają z klimatem i snutą fabułą, wzajemnie się z nimi dopełniając. Oznaczenie poziomu trudności jako "średni" jest tu komplementem, nie zarzutem lub ujmą.

Zarówno dla mnie, jak i dla całej reszty mojej stałej czteroosobowej ekipy, Osobowość wskakuje do ścisłej topki.

Do pociągu (!!! tak - do POCIĄGU) weszliśmy prosto po wyjściu z więzienia - pierwszego rozdziału historii. Zdecydowanie polecam ten sposób gry i już się niecierpliwię na myśl o trzecim rozdziale.

Sporo elektroniki, trochę zagadek na rozruszanie, kilka wielokrotnie złożonych i skomplikowanych kroków. Mimo ponad setki pokoi na koncie, Share_Lock nas niejednokrotnie zaskoczył i pokazał, że można wyżej, dalej, szybciej.

Po wyjściu posiedzieliśmy jeszcze godzinę z obsługą i obgadaliśmy ich pokoje - czuliśmy się jak u starych znajomych, do których wpadliśmy na pogaduchy.

Czekamy na zakończenie historii :-)

Świetnie zaprojektowany, dojrzały pokój, któremu niestraszny upływ czasu.

Zagadek jest sporo, ale wszystkie są logiczne i w pełni rozwiązywalne, a pokój bardzo dobrze przez nie prowadzi. Klimat jak najbardziej się wpisuje i współgra z zagadkami.

Brawo!

Inny niż wszystkie do tej pory.

Klimat jest niepowtarzalny - warto odwiedzić Doktora ze względu na sam klimat i wystrój.
Zagadki są bardzo dobre, świetnie ukryte i zaprojektowane, bardzo dużo elektroniki i zagadek mechanicznych. Przez 42 minuty mieliśmy ręce pełne roboty.

Ze względu na metraż polecam ten pokój przede wszystkim doświadczonym parom - byliśmy we dwoje i bawiliśmy się świetnie, ale w naszej standardowej czteroosobowej ekipie moglibyśmy sobie trochę przeszkadzać. Natomiast polecam go BARDZO - jedno z obowiązkowych miejsc na mapie ER Krakowa.

Był to nasz czwarty pokój tego dnia. Strasznie nam się wszystkim podobał - mamy słabość do tych klimatów - ale zdecydowanie nie polecamy pozostawiania go 'na później', czy przychodzenia na zmęczono: dzieje się w nim dużo i trzeba ruszyć głową.

Pokój raczej dla doświadczonych ekip, raczej nie dla dzieci.

Obsługa jest sympatyczna i pomocna, jednak nie jest w stanie zastąpić centrali naprzeciwko ;-)

Przed przyjściem do Maga mieliśmy mieszane uczucia: ER w galerii handlowej? Co z tego może wyjść - jakieś małe jedno pomieszczonko zaprojektowane pod masy i niedzielnego gracza, co najwyżej.

Wręcz przeciwnie - wnętrze zrobione jest pięknie, zagadki są dopracowane, a zabawy mieliśmy mnóstwo; może wstyd trochę przyznawać, ale bawiliśmy się lepiej, niż w niektórych z pokoi 'spoza galerii' (może to kwestia naszego rozmiłowania w klimatach, które akurat Składnica umieściła poza centralą).

Zdecydowanie polecam, warto nawet lekko zboczyć z trasy i zajechać do Legnicy przy okazji eskapady po ER na Dolnym Śląsku :-)

Składnica przyzwyczaiła nas do wysokiego poziomu i dokładnego dopracowania pokoi; Artykuł nie zawiódł :-)

We czworo w wersji rozszerzonej mieliśmy co robić, a i część zagadek nas zaskoczyła (była też jedna, którą dobrze znamy z innych perypetii, a której do dziś nie cierpimy i która zajmuje nam zbyt dużo czasu - ale to już nasza wina ;-)).

Pokój w całej naszej ekipie wywołał mieszane odczucia.

Nasz ogólny konsensus: po stosunkowo drobnych zmianach, pokój byłby bardzo dobrą opcją dla początkujących i średnio-zaawansowanych ekip. Obecnie wzbudza sporo niepotrzebnej frustracji ;-)

Wystrój świetnie oddaje średniowieczną karczmę. Pierwszy raz trafiliśmy na ER odważny na tyle, by w ramach wystroju wykorzystać żywy ogień. Tuż po wejściu, pierwsze wrażenie bardzo pozytywne.
Niestety, nierówna podłoga i niektóre deski stwarzają znacznie większe zagrożenie, niż żywy ogień w pokoju z suchym drewnem :-). Jest też jedna elektroniczna zagadka-gra, która zajmuje sporo czasu i niekoniecznie wpasowuje się w klimat, choć sama w sobie - w innym pokoju - robiłaby wrażenie.

No właśnie, zagadki. Większość z nich się bardzo dobrze broni. Przede wszystkim: jest ich dużo, jest co robić - na plus. Jest parę nowatorskich rozwiązań; nawet przy bardziej standardowych zagadkach widać, że twórcy pokoju nie chcieli powielać rozwiązań skądinąd.
Niestety, z zagadkami są dwa poważne problemy. W pokoju jest dużo takich samych kłódek, w różnych miejscach pokoju (co ma swój sens), bez oznaczeń pozwalających przypisać daną kłódkę do zagadki, nierzadko z innej strony pokoju (co już sensu nie ma). Połowa czasu upłynęła nam na szukaniu odpowiedniej kłódki, jak już mieliśmy rozwiązanie zagadki; na próbowaniu odpowiedzi w siedmiu różnych miejscach. Do frustracji dokładają zagadki z elementami "zgadnij sobie": w jednej z zagadek jest dostępnych więcej elementów, niż tylko potrzebnych do rozwiązania (a sama zagadka wcale oczywista nie jest), co obsługa podsumowała jako "a to tak, to dla zmyłki". Zupełnie niepotrzebnie. Do rozwiązania innej zagadki trzeba zgadnąć, co (jak?) należy zobaczyć na ścianie - nawet jak już wiedzieliśmy, jakie było założenie autorów, ta zagadka zwyczajnie dla nas nie działała zgodnie z zamierzeniami.


Do ER zawsze chodzimy w ubraniach, których nie byłoby nam szkoda ubrudzić - czy nawet podziurawić - ale tutaj *naprawdę* nie polecam zakładać czegokolwiek jasnego. I to jest niestety również na minus, bo można było lepiej okiełznać brudzący element ;-)

Pierwszy odwiedzony do tej pory pokój w barwach Indii - i ciężko będzie go przebić.

We czworo mieliśmy ręce pełne roboty. Zagadki bardzo dobrze współgrają z wystrojem. Pokój sam się rozwiązuje - nie oznacza to wcale, że jest łatwo, ale że zagadki są dobrze zaprojektowane; ścieranie się z łamigłówkami na drodze do Kła to sama przyjemność.

Czekamy na Trzęsienie :-)