EscapeMinds

Dzień dobry Katowice! Wizyta w Quest Cage była naszą pierwszą 'escape roomową' eskapadą poza Kraków, w którym mieszkamy na codzień. W ciągu tego wyjazdu odwiedziliśmy aż 6 pokoi, z czego 4 znajdowały się właśnie w Quest Cage. Całościowo - polecamy z pełnym przekonaniem każdemu wizytę w ich pokojach, ponieważ wszystkie, które odwiedziliśmy są rewelacyjne. Na osobne słowa uznania bezsprzecznie zasługuje cała załoga, z którą przebywanie i rozmawianie było dla nas nie mniejszą przyjemnością niż sama eksploracja pokoi.

Ale po kolei. W tej recenzji skupiamy się na pokoju od którego rozpoczęliśmy naszą katowicką przygodę, czyli od klasycznego 'Pokoju Sherlocka'. Klasycznego nie tylko z nazwy, ponieważ jest to najstarszy pokój pod szyldem Quest Cage, a co za tym idzie, pozbawionym elektroniki i innych gadżetów, z którymi można się spotkać w pokojach nowej generacji.

'Sherlock's room' jest pokojem niesamowicie klimatycznym, pozwalającym wręcz poczuć się jak w powieściach Sir Arthura Conana Doyle'a. Wystrój, umeblowanie, rekwizyty, elementy garderoby - to wszystko sprawia, że pokój jest tak autentyczny, jak tylko jest to możliwe. W tej kategorii dajemy 10 punktów, ponieważ LockMe nie przewidziało więcej.

Z kwestii technicznych - jak wspomniałem wcześniej, nie znajdziecie tutaj nowoczesnych rozwiązań, a klasyczne kłódki, klucze, szarady i konieczność uruchomienia szarych komórek.

Poziom trudności w naszym odczuciu był średni. Zagadki z którymi można się spotkać w pokoju Sherlocka będą wymagać od Was kreatywności, logicznego myślenia, kreatywności oraz, jak to u słynnego detektywa, podążania drogą dedukcji.

Jak wspomniałem we wstępie, załoga w Quest Cage jest fantastyczna i naturalnie oceniamy ją na 10 punktów.

Polecamy wszystkim.

'Prisoner' to trzeci w kolejności pokój, który odwiedziliśmy w krakowskim Real Escape. Po średnich 'Legendach PRL' i świetnym 'Misja: Obóz wroga!' tak naprawdę nie do końca wiedzieliśmy, czego się spodziewać.

Okazało się, że na szczęście 'Prisoner' jest pokojem jakością zbliżonym do 'Misji', więc nie byliśmy rozczarowani.

Pokój jest bardzo dopracowany, a cały scenariusz i fabuła rozgrywki są nieliniowe i angażujące wszystkich członków grupy.

Zagadki z którymi mieliśmy do czynienia w 'Prisonerze', w naszej ocenie, w części nie pozwalają na zaklasyfikowanie tego pokoju jako 'początkujący'. Dla nas nie były większą przeszkodą, ale ekipa wybierająca się do ER po raz pierwszy czy drugi, mogłaby trafić na spory problem przy niektórych zadaniach. Całościowo, poziom trudności pokoju oceniamy średnio.

Klimat na 9 punktów, a obsługę niezmiennie na 10.

Polecamy grupom, które mają na koncie parę pokoi, ponieważ, naszym zdaniem, zespól rozpoczynający swoją przygodę w tym właśnie pokoju, mógłby wyjść lekko sfrustrowany.

'Misja: Obóz wroga!' była naszą drugą wizytą w Real Escape Kraków, podczas której odwiedziliśmy także 'Prisonera', ale o nim w odrębnej recenzji. Lekko zawiedzeni poprzednią rozgrywką ('Legendy PRL') mieliśmy pewne obawy przed przystąpieniem do misji ratowania tożsamości towarzyszy broni.

Na szczęście okazało się, że niesłuszne. 'Misja: Obóz wroga!' stanęła na wysokości zadania. Okazała się pokojem bardzo dopracowanym, złożonym, zrobionym z głową i pomysłem, a przede wszystkim, ciekawym. Zagadki w pokoju były zróżnicowane, wymagały pomyślunku i kreatywności, umiejętności kojarzenia faktów, a także współpracy pomiędzy członkami ekipy.

Pokój jest na tyle klimatyczny, na ile może być przeniesienie się w realia wojenne będąc w centrum Krakowa. Oceniamy klimat na 9 punktów, ponieważ, w naszym odczuciu, ciężko było w tej materii zrobić coś więcej, ale jednak czegoś nam zabrakło.

Poziom trudności oceniamy wysoko, jako 'trudny' (oceniamy wersję trudniejszą), choć pokój jest tak skonstruowany, że mieliśmy wrażenie, jakby był pisany dokładnie pod nas ;)

Obsługa bez najmniejszego zarzutu, a wręcz odwrotnie, bardzo miło i przyjaźnie, zarówno przed jak i po rozgrywce.

Polceamy.

Odwiedziny u Draculi były naszą trzecią wizytą w krakowskim Gamescape. I niestety, odnieśliśmy zgodne wrażenie, że najmniej udaną. Po dobrej 'Anatomii', trochę słabszej 'Krainie ludożerców', tym razem trafiliśmy do średnio-przeciętnego 'Draculi'.

Dlaczego? Przede wszystkim przez to, że pokój nas znużył i znudził. Zagadki z którymi przyszło nam się zmierzyć, były w sporej części absolutnie nielogiczne, nawet nie przez zamysł, że miały takie być, co dlatego, że tak po prostu zostały skonstruowane. Błędy techniczne (związane z oznaczeniem kierunku otwierania jednej z zagadek) spowodowały, że dysponując odpowiednim kodem przez 10 minut szarpaliśmy się ze skrzyneczką.

Po drugie dlatego, że klimat pokoju w ogóle do nas nie trafił. Odnieśliśmy wrażenie, że został zrobiony totalnie po kosztach, z wykorzystaniem tego, co akurat gdzieś leżało, albo było na promocji w Tesco.

Poziom trudności pokoju całościowo oceniamy jako średni, klimat niestety nisko, bo na 6.

Oczywiście zawsze honor Gamescape ratuje obsługa, którą standardowo oceniamy na 10 punktów.

Podsumowując, polecamy wybrać się do 'Draculi', jak akurat jesteście w Gamescape przy okazji innego pokoju i nie macie planów na później.

Od jakiegoś już czasu wybieraliśmy się do "Szkoły Magii i Czarodziejstwa", tym chętniej, że część ekipy zjadła wszystkie książki z serii od deski do deski. Druga część aż tak zafascynowana serią nie była, zatem mamy recenzję z dwóch perspektyw podczas jednej wizyty.

I tak, punktami wspólnymi na plus są: dopracowanie pokoju, rozwiązania techniczne, z którymi nie spotkaliśmy się do tej pory, 'czarowanie', które zmienia zupełnie taktykę działań w pokoju (ponieważ myśląc schematami typowego ER niewiele wskóracie) i ogólnie pojęty klimat.

Co do wspomnianego klimatu, to część ekipy zaliczająca się do fanów serii o czarodzieju z blizną na czole była zachwycona, a gdy dorwała w swe ręce różdżki, to radość i zabawa były nie do opisania. Z perspektywy drugiej części załogi...klimat też był super. Nie przenosił co prawda w aż takim stopniu do Hogwartu jak pierwszą część ekipy, ale pozwalał poczuć się trochę jak w magicznej krainie.

Z kwestii technicznych - jak wspomniałem wcześniej, znajdziecie sporo rozwiązań, z którymi w typowych ER się nie spotkaliście i nie spotkacie. Kłódka jest tylko jedna, a cała reszta zagadek oparta jest na autorskich rozwiązaniach twórców pokoju.

Poziom trudności określamy jako łatwy, a oznaczenie 'początkujący' jest bardzo właściwe, ponieważ ekipy obyte z 'eskejpieniem' będą miały w tym pokoju większe problemy niż ci, którzy swoją przygodę z ER dopiero rozpoczynają.

Obsługa w Lock&Roll bardzo miła, sympatyczna i pomocna. Nie mamy najmniejszych zastrzeżeń.

Polecamy wybrać się zarówno początkującym grupom, jak i tym, które mają na koncie już sporo ucieczek, ponieważ one też znajdą tam zagadki z którymi nie miały wcześniej styczności.

Od jakiegoś czasu nosiliśmy się z zamiarem odwiedzenia "The Ring" w wersji 'extreme', to znaczy z aktorką w roli Samary. I, powiem szczerze, mam wrażenie, że kompletnie zmienia to oblicze pokoju i całej zabawy. Sam pokój jest bardzo dobrze wykonany, a elementy wyposażenia mocno nawiązują do kultowego filmu Verbinskiego. Dodajcie do tego obecność Samary, która porusza się między Wami i patrzy na każdy Wasz krok, a przy odrobinie wyobraźni będziecie mogli poczuć się trochę przed telewizorem, a trochę w roli głównej. Dla nas była to świetna przygoda i bardzo dobra zabawa.

Podsumowując powyższy akapit, klimat pokoju oceniamy na 10, z racji tego, że nie ma oceny 11.

Kolejna kwestia, to rozwiązania techniczne, z którymi spotkacie się podczas eksploracji. Pokój jest usytuowany gdzieś pomiędzy 'old-style ER', a nowoczesnymi, świeżutkimi, naszpikowanymi od podłogi po sufit elektroniką pokojami. Znajdziecie tu zarówno tradycyjne kłódki, jak i pewne rozwiązania, które mogą Was zaskoczyć. To, co można powiedzieć z pewnością, to że musicie pozostawać w skupieniu, o co wcale nie jest tak prosto przy wcześniej wspomnianej obecności Samary wśród Was. Nawet, jeśli nie należycie do bojaźliwych, to macie duże szanse na utracenie koncentracji, co z kolei zmusi Was do rozpoczynania niektórych zadań od początku.

Poziom trudności pokoju przy nieobecności aktorki prawdopodobnie ocenilibyśmy na łatwy, niemniej jednak dekoncentracja spowodowana jej działaniami powoduje, że ocenimy go średnio.

Obsługa, tak, jak wspomniałem podczas recenzji "Bomby w pokoju", jest profesjonalna, zaangażowana, uśmiechnięta i bardzo pomocna. Duży plus.

Polecamy każdej grupie, bez względu na poziom doświadczenia. Szczególnie wariant Extreme, na który załapać się można niestety tylko w niedzielę.

I ponownie jak w recenzji "Bomby" - nie opierajcie się o ścianę przy recepcji...

"Bomba w pokoju", jeden z dwóch pokoi w ofercie Maze, obok The Ring. Warto w tym miejscu wspomnieć, że "Bomba" jest pokojem na licencji Trap, więc jeśli mieliście styczność z podobnym pokojem w tej firmie, to macie szanse przeżyć deja vu.

Pozwolę sobie nie zgodzić się z niektórymi opiniami pojawiającymi się tutaj, a mianowicie z tymi punktami, które mówią o braku fabuły czy klimatu. Zgodzę się, że nie ma tam takiej historii jak przykładowo w "Koszmarze", "Cromwellu" czy u "Lipnitzkiego", ale nie można powiedzieć, że "Bomba" jest pozbawiona fabuły. Całościowo, klimat pokoju oceniamy na 8 punktów.

Pokój jest bogaty w zagadki i zadania, część z nich to rozwiązania autorskie i oryginalne, z którymi raczej nie zetkniecie się w znakomitej większości ER. Trzeba uważać, ponieważ jest pare rozszerzaczy fabuły i zmyłek, które do nikąd nie prowadzą, ale jest to miłe urozmaicenie. Fabuła jest w pewnym sensie nieliniowa, ponieważ pozwala sprawnie rozdzielić zadania pomiędzy członków drużyny, ale nie do końca, ponieważ nie ruszycie naprzód, jeżeli osoba odpowiedzialna za najwcześniejszą zagadkę jeszcze pracuje.

Poziom trudności tego pokoju ocenilibyśmy na średni+, ale z braku takiej możliwości pozostaniemy przy poziomie średnim.

Obsługa bardzo miła, profesjonalna i zaangażowana w swoją pracę, a także uśmiechnięta na każdym kroku. Oby tak dalej.

Lekki offtopic - nie opierajcie się o ścianę przy recepcji...

Wizyta u Chucky'ego była naszą drugą w Scary Hostelu, po świetnej Celi Hannibala Lectera. Zachęceni klimatem i rozwiązaniami zastosowanymi w "Celi" bez cienia wątpliwości wybraliśmy się do Chucky'ego.

Rozwiązania zastosowane w pokoju są nieszablonowe, a wymagać od Was będą dużej (!) spotrzegawczości oraz świadomości, że wszędzie może się kryć coś, co będzie Wam potrzebne. Wszędzie. Pokój jest ciekawy, a kiedy wydaje się wam, że to koniec, to to jeszcze nie jest koniec ;)

Poziom trudności pokoju oceniamy na średni, klimat na 9 punktów.

Obsługa w Scary Hostelu kolejny raz na najwyższym poziomie, na pewno odwiedzimy Was ponownie! Trzymajcie tak dalej!

Legendy PRL-u to najstarszy pokój pod szyldem Real Escape Kraków, co doskonale po nim widać. Jest zdecydowanie pokojem starszej generacji, co nie znaczy, że nie ma w nim ciekawych rozwiązań i przedmiotów, a z niektórymi z nich można zetknąć się po raz pierwszy. Zwłaszcza, jeżeli czasy słusznie minione zna się tylko z opowieści starszych pokoleń.

Poziom trudności pokoju 'na pierwszy raz' może zwieść, zwłaszcza bardziej doświadczone grupy, które prostotą i łatwością niektórych zadań mogą być do tego stopnia zaskoczone, że te sprawią im pewne trudności. Naszym zdaniem, całościowy poziom trudności pokoju jest na poziomie średnim.

Do "Legend PRL-u" wstąpiliśmy w okrojonym, dwuosobowym składzie i pierwsze wrażenie faktycznie przeniosło nas do klasycznego salonu w mieszkaniu na osiedlu Albertyńskim, gdzieś w okolicach 1970 roku.

Niestety, pokój nas znużył. Głównie przez brak jasności pewnych zagadek, oznaczenia, które mogły zmylić (a nie takie było w tym wypadku ich zadanie), a także długość poszczególnych zadań mogłaby być krótsza.

Podsumowując, poziom trudności oceniamy jako średni, natomiast klimat pokoju, za bardzo dokładne odwzorowanie i przeniesienie nas w czasy PRL na 9.

Obsługa bardzo miła i profesjonalna, absolutnie bez zarzutu, więc naturalnie oceniamy na 10.

"Tupolew" to jeden z tych ER, w których nie jest najważniejszy czas ani trudność i mnogość zagadek, a klimat i fabuła pokoju.

Pokój nie jest duży, w sam raz na grupę 3 osobową. Zagadki są liniowe, a ich kolejność prowadzi graczy za rękę od punktu A do punktu B. Poziom trudności zagadek oceniamy na łatwy.

Scenariusz pokoju jest napisany bardzo dobrze, a oprawa i mnogość efektów specjalnych naprawdę robi wrażenie i jest czymś, z czym podczas eksplorowania pokoi rzadko można się spotkać.

Polecamy zdecydowanie każdej grupie jako scenariusz, natomiast jeśli jesteście ukierunkowani na bicie rekordów i rozwiązywanie zagadek o wyższym niż przeciętny poziomie trudności, to powinniście zainteresować się innymi pozycjami na rynku.

Natomiast tak, jak wspomniałem, serdecznie polecamy wszystkim ze względu na przeżycia.