pandka

Tak jak sporo osób pisze pokój wymaga już odremontowania. Elementy gry sypią się w rękach, jeden przedmiot nam się popsuł i tak bardzo skupiłyśmy się na tym, żeby nie popsuć go jeszcze bardziej że zupełnie zapomniałyśmy o znalezionej na nim zagadce.

Pomysł na pokój fajny, chociaż fabuła poza wstępem w ogóle się nie rozwija. Zagadki są raczej dla początkujących, pokój raczej dla szperaczy niż dla mózgowców i właściwie wszystko w nim opiera się na otwarciu kłódek.

Do obsługi nie mam zastrzeżeń, chociaż przez ich nieuwagę jedna szafka została otwarta i gdyby nie nasza uczciwość i chęć rozegrania całej gry mogłyśmy wyjść z pokoju dużo wcześniej.

Nie miałabym do pokoju żadnych zastrzeżeń gdyby tylko nie jedno strasznie podłe zadanie, którego rozwiązanie mimo wyraźnego spełniania poleceń pana z obsługi, nie było możliwe i ostatecznie pan dał nam magnesik żebyśmy w ogóle mogły dokończyć pokój... To trochę popsuło frajdę z gry. Mimo wszystko pokój jest super, jest klimatyczny, zaskakujący, doskonale nadaje się i na pierwszy raz i dla średnio doświadczonych graczy :)

Dużo niespodzianek, troszkę główkowania, troszkę dłubania, ciut za słabe wprowadzenie do fabuły, ale plus za to, że przez cały pokój fabuła jest kontynuowana. Zagadki nietrudne, bardzo dobrze oznakowane, w większości bardzo oryginalne, za co mega duży plus. Pan z obsługi miły chociaż strasznie nieśmiały.

Ogólne wrażenie bardzo pozytywne, czekamy na Coffee Shop :)

Niespotykane przeżycie gdy w ER można liczyć tylko na siebie. Zdecydowanie każdemu miłośnikowi uciekania polecam wybrać się do pokoju w pojedynkę.

Pokój mega klimatyczny, wszystko doskonale nawiązuje do tytułowej celi śmierci. Pan z obsługi jest przesympatyczny, choć dostał ode mnie upomnienie za podpowiadanie bez proszenia. Poziom trudności zagadek niestety nie powala, są właściwie podane na tacy i trzeba je tylko zrobić.

Pokój niesamowicie klimatyczny choć jest jednym z tych pokoi, do których się wchodzi i nie wiadomo dlaczego trzeba uciekać. Nie jest trudny, zagadki są dobrze opisane. Jest w nim sporo zapychaczy, ale wiadomo co trzeba a czego nie trzeba ruszać. Za soundtracki bardzo duży plus, rewelacyjne melodie, jak na dobre Studio Muzyczne przystało.

Natomiast obsługa i podejście do gości 15/10. Takie traktowanie klienta jest na medal. Bardzo serdecznie dziękuję za długą rozmowę po zakończeniu gry i wymianę zdań na temat innych pokoi. Zgłoszę się do Was jeszcze w wiadomej sprawie :)

Pokój całkiem klimatyczny, bardzo duży i jak większość się już wypowiadała, jest strasznie pusty. Zagadki są łatwe, w większości właściwie podane na tacy. Niektóre trochę nijak mają się do tematyki pokoju. Jedyne co może zaskoczyć doświadczone grupy to, że głównym zadaniem nie jest ucieczka a zdobycie łupu. W sumie pokój mógłby być dozwolony też dla pojedynczego gracza.

Mam tylko jedno zastrzeżenie. Obsługa nie powinna podawać podpowiedzi nie będąc o nie zapytana. Zadając pytanie "Jak działa TO?" oczekuję odpowiedzi "TO działa tak" albo "TO nie jest wam potrzebne" a nie "TO nie jest wam potrzebne ale teraz musicie zrobić to i to"...
Poza tą jedną gafą obsługa była bardzo sympatyczna, uśmiechnięta i rozmowna.

Zdecydowanie odradzam doświadczonym graczom pójście do tego pokoju w większej grupie niż dwuosobowa. Zagadki są tylko i wyłącznie dla dwóch osób, więcej osób może się co najwyżej ponudzić, poprzyglądać lub wzajemnie sobie poprzeszkadzać.

Pokój nie jest trudny, za to bardzo prostolinijny. Od samego początku widać co będzie na koniec, ale cały czas nie wiadomo jak daleko jeszcze. Odczuwam niedosyt jeśli chodzi o ilość zagadek, mogło ich być więcej, szczególnie biorąc pod uwagę pierwszą zagadkę.

OGROMNY minus za pierwszą zagadkę. Otóż sytuacja wygląda tak: wchodzi się do pokoju, przeszukuje absolutnie wszystko i dochodzi się do wniosku, że jest tylko jedna rzecz, od której można zacząć. W regulaminie napisane "Nic na siłę!" więc myślimy co z tym zrobić, żeby nie użyć siły. Mija 15 minut nadal NIC nie mamy. W końcu pytam przez krótkofalówkę, czy TO jest naprawdę to, co musimy zrobić, żeby w ogóle z czymkolwiek ruszyć. Okazuje się, że tak. Więc zaczynamy się siłować. Mało nie urodziłam przy tym zadaniu. Straciłyśmy na nie w sumie 25 minut i mnóstwo energii. W tamtej chwili pomyślałam sobie, że to najbardziej bezsensowna rzecz, jaką widziałam w escape roomach i że już i tak nie mamy szansy wyjść bo zmarnowałyśmy połowę czasu. Otóż wyszłyśmy, i to kilka minut przed czasem, czyli w sumie gdyby nie walka z pierwszą zagadką pokój da się zrobić w pół godziny. Połowa czasu na pierwszą zagadkę i połowa czasu na całą resztę pokoju to zdecydowanie nie jest dobry podział. W jej miejscu włożyłabym kilka innych zagadek. Kolejny minus za podawanie odpowiedzi zamiast podpowiedzi.

OGROMNY plus z kolei za to, że w tym pokoju dzieje się magia. Trzykrotnie zdarzyło mi się powiedzieć głośne ŁAŁ w momencie rozwiązania zagadki. Kilka nowych mechanizmów i człowiek od razu jest uradowany. Drugi plus za brak stereotypów (czyli np. milinów kłódek). I jeszcze maleńki minus za wprowadzenie do fabuły, które trochę nie miało kontynuacji. Owszem był klimat laboratoryjny, ale zabrakło tytułowego antidotum...

Był to mój szósty pokój i na tle innych niestety porażał ilością kłódek. Są oznaczenia ale i tak mnóstwo czasu traciłyśmy na bieganie od kłódki do kłódki bo nie zawsze wiadomo było do której wpisać znaleziony kod. Z kolei dużym plusem jest mnóstwo pomysłowych sposobów na "schowanie" tychże kodów, nie są one super trudne ale trzeba się narobić. Plus za kartki i długopis, bez tego ani rusz! Wstęp do fabuły, klimat, wystrój i powiązanie większości zagadek z tematyką - ogromny pozytyw. Obsługa przesympatyczna. Czekam na otwarcie drugiego pokoju :)