dr4kun

Gdyby podsumować Obłęd jednym słowem, byłby to ROZMACH: pokój jest dopieszczony w najdrobniejszym szczególe, a szczegółów tych (mniejszych i... większych ;-)) jest cała masa, zresztą na imponującym metrażu.

Zagadek jest naprawdę sporo; mieliśmy co robić we czworo, choć udało się wyjść bez podpowiedzi w ~60 minut. Mniej doświadczone drużyny też powinny dać radę i się dobrze bawić, choć to zdecydowanie nie pokój "na pierwszy raz".

Klimatyczny i fabularny majstersztyk.

Jedna zagadka nam średnio przypadła do gustu - nadal uznajemy ją za niewygodny pożeracz czasu, choć klimatem wpasowała się całkiem dobrze.

Byliśmy w wersji bez aktora.

Zdecydowanie krok naprzód od Zdrady; Obłęd wytycza nowe trendy i stawia poprzeczkę naprawdę wysoko.

Trudność tego pokoju - oraz jego oceniania - wynika z jego oryginalności. "Październik" to hybryda między klasycznym pokojem a przeżyciem kojarzonym ze skondensowanym LARPem.
Są tam zagadki - mniej i bardziej klasyczne - jednak główny nacisk położony jest na fabułę i główne zadanie do wykonania (którym wcale nie jest odnalezienie klucza i wydostanie się z pokoju! :-)); do tego stopnia, że niektórych zagadek można nie rozwiązać, a i tak uda się wypełnić zadanie. Tutaj nam pozostał delikatny niedosyt - przeskoczyliśmy po drodze dwie zagadki, gdy nadobniejsza część ekipy wykonała zadanie, gdy reszta mocowała się z liczeniem.

Po zakończeniu rozgrywki przeszliśmy wszystkie zagadki, w tym te nierozwiązane, krok po kroku - wszystkie mają sens, a przy niektórych trzeba się naprawdę nagłowić.

Był to jeden z niewielu pokoi, gdzie nasza czteroosobowa drużyna przez cały czas miała ręce pełne roboty i nie mieliśmy poczucia, że wypad w mniej osób byłby bardziej optymalny.

Pokój już nieco leciwy, jednak nadal pozostający perłą Wałbrzycha - zdecydowanie wart odwiedzenia.

Zagadki zróżnicowane, choć chwilami ułożone raczej liniowo - nasza czwórka się bawiła świetnie, choć chwilami nie każdy miał czym zająć ręce. Wszystkie zagadki ułożone logicznie, składające się w fabularną całość. A i pociąg robi wrażenie ;-)

Nie był to nasz pierwszy pokój w klimatach okołokopalnianych - niestety, pozostałe trzy, które do tej pory mieliśmy przyjemność odwiedzić, znacznie lepiej oddały klimat kopalni.
Tutaj był to przede wszystkim escape room (nie: escape mine ;-)), wątek kopalni przewijał się chwilami w rekwizytach i fabule, a wystrój samego 'szybu' sprawiał wrażenie niedokończonego.

Jeszcze w środku mieliśmy mieszane odczucia co do zagadek: owszem, było nieco oryginalności, w tym jeden trik, którego nie widzieliśmy nigdzie indziej, jednak było też sporo utartych rozwiązań, jak na dzisiejsze standardy - jednorożce płaczą, kiedy w pokoju znajdujemy latarkę o niekoniecznie białej barwie światła.

Bawiliśmy się dobrze we czworo, choć było nieco tłoczno - trójka graczy sprawdziłaby się lepiej.

Warto odwiedzić przy okazji poszukiwań Złotego Pociągu :)

Lipnitzkiego odwiedziliśmy we czworo, w ekipie mieszanej - dwoje z doświadczeniem kilkudziesięciu ER na koncie, dwoje z doświadczeniem trzech pokoi. Wszyscy bawiliśmy się bardzo dobrze, udało się wyjść bez podpowiedzi merytorycznych :-)

Po pokoju widać już jego wiek - jest sporo kłódek i rozwiązań dziś uznawanych za "bardziej klasyczne", choć to i owo nadal potrafi zaskoczyć. Fabuła bardzo dobrze buduje klimat - pokój nie jest straszny, choć dzieci bym tam nie zabierał ;-) Wszystkie zagadki były logiczne, a po otwarciu pokój musiał robić naprawdę ogromne wrażenie; dziś już nieco odstaje od nowszych propozycji, choć nadal dzielnie się broni.

Zdecydowanie wart odwiedzenia, również wyjazdowo - jak w naszym przypadku - choć wtedy można jeszcze dobrać drugie danie, choćby Plugawego po sąsiedzku.

Przemiły pokój z niepowtarzalnym urokiem. Wart odwiedzenia dla samego wystroju - naprawdę można poczuć się smerfnie!

Pokój jest niezbyt wielki, nie ma też ogromnej ilości zagadek. Polecam odwiedzić go we dwoje - zarówno weteranom, jak i początkującym.

Bardzo dobra pozycja dla osób z mniejszym doświadczeniem w ER i/lub jako lżejsza klimatem rozgrzewka przed dłuższym / mroczniejszym pokojem, jakich ostatnio przybyło na mapie Wrocławia. Nie zawsze musi być strasznie - czasem może być niebiesko ;-)

Największym atutem pokoju jest jego nieliniowość - we czworo mieliśmy co robić i czym się dzielić, czego niestety nie można powiedzieć o wszystkich nowszych pokojach.

Zagadki są spójne i logiczne; nie potrzebowaliśmy podpowiedzi ani potwierdzeń, co w naszym odczuciu zawsze oznacza, że pokój jest dobrze przygotowany od strony łamigłówek. Jest ich dość, żeby mieć czym się zająć przez większość czasu przeznaczonego na grę.

Wystrój wpisuje się w myśl przewodnią pokoju - wcześniej już byliśmy w ER, który symulował kopalnię, acz tamten rzeczywiście wchodził w wydrążoną górę; tutaj mamy kopalnię w pokoju, bardzo mile oddaną.

Odrobinę brakowało jakiegoś większego smaczku / finalnej zagadki na sam koniec - czegoś, co zapamiętalibyśmy na długo i przypięli do tego konkretnego pokoju.
Przez całą drogę bawiliśmy się świetnie, zdecydowanie przemili państwo z Time of Mysteries poczynili ogromne postępy od czasów Utraty pamięci :-)

Pokój bardzo klimatyczny, utrzymuje nastrój i trzyma w napięciu przez całą grę. Wystrój spójny, pasuje do snutej opowieści.
Pomieszczenie jest niewielkie, a zagadek jest sporo i przy niektórych przyda się doświadczenie z innych pokoi - choć są również świeże rozwiązania. Zagadki opowiadają historię tajemnicy Backsville, choć bez przesadnej ilości czytania; ułożone są raczej liniowo. Polecam pokój nieco doświadczonym duetom - nam we czworo brakowało nieco miejsca, zajęcia i świeżego powietrza ;-) choć bawiliśmy się nieźle.

Oznaczenie pokoju jako 16+ jest nieco przesadzone, choć rzeczywiście nie brałbym tam dzieci.

Pokój miał zadatki na bycie świetnym, wyszedł poprawny - zabrakło trochę sprawdzenia błędów (zarówno w tekstach, jak i w pewnych rozwiązaniach technicznych) oraz wspominanej już przez innych graczy wieloetapowości (piękne określenie, kradnę na później!), której spodziewamy się już po nowych pokojach.
Liniowość stanowi realny problem dla większych 3/4-osobowych grup, ale nie powinna przeszkadzać duetom.

Na ogromny plus i osobne wspomnienie zasługuje nowa siedziba Outroomu - przenosiny wyszły na dobre, nowa recepcja prezentuje się świetnie!

Trzymamy kciuki za kolejne pokoje :-)

Nie jest to najgorszy pokój, jaki odwiedziłem; ma też swój swoisty urok, chwilami nawet ma lepsze momenty. Jak na swój wiek - jest grywalny, zagadkami można się pobawić, choć nic nie zapada w pamięć.

Spodziewaliśmy się nieco większych nawiązań do filmu, z którym pokój związany jest tytułem. Nic z tego: owszem, sześciany w środku są - i nawet nie rzecz w tym, że prawie cały pokój wykonany z kartonu - ale nie ma to za bardzo związku, no, z niczym. Kategorią "Abstrakcyjny" nie można tłumaczyć braku fabuły, czy wystroju i klimatu złożonych ze zlepku kartonowych pudeł.

Cube odwiedzić można na rozgrzanie szarych komórek. Na rozpoczęcie przygody z ER są lepsze opcje w mieście - są też i gorsze.
Nawet początkujący powinni wybrać się w dwie osoby, po prostu ze względu na metraż i liniowość pokoju.

Przygodowy pokój z lekkim dreszczykiem, utrzymany w przyjemnej konwencji. Zdecydowanie wart polecenia nawet tym, którzy zwyczajowo stronią od horrorów i thrillerów.

Ekipy trzyosobowe sprawdzą się tu najlepiej - jest co robić, choć bywa liniowo.

Dużym plusem jest metraż - wiele wrocławskich pokoi jest mniejszych, niż sama poczekalnia w Trap Jungle.
Obsługa, jak zwykle - pierwsza klasa :)