Cyrk Kamiennych Braci

Weszliśmy na strych starego domu, by rozwiązać zagadkę tajemniczego zniknięcia. Pomieszczenie zdawało się być normalnym poddaszem, jak w wielu innych domach. Jednak z każdą kolejną chwilą, spędzoną w tamtym miejscu, coraz bardziej zdawaliśmy sobie sprawę z tego, że wydarzyło się w nim coś strasznego.

"Kolekcjoner Dusz" to pokój o wyjątkowym klimacie. Doskonale potęguje go rozbudowana fabuła, która towarzyszy nam przez całą rozgrywkę i powoli odsłania kolejne wątki mrocznej historii. Jest ona bardzo dobrze napisana, odpowiednio stopniuje napięcie i pozwala wczuć się klimat. Wystrój pokoju to także bardzo wysoka półka: rekwizyty, meble, urządzenia- wszystko jest autentyczne i dobrze do siebie dopasowane.

Zagadki nie są wyjątkiem, także doskonale korespondują z fabułą. Poznawanie historii pozwala nam odtwarzać zdarzenia i pchać ją do przodu. Zadania, z którymi w "Kolekcjonerze Dusz" należy się zmierzyć, korzystają w dużej mierze z rozwiązań tradycyjnych, nie rezygnując jednak przy tym z elektroniki. Kilka pomysłów było naprawdę oryginalnych. Decydując się na przejście tego scenariusza trzeba jednak pamiętać, że jest on dość wymagający.

Obsługę "Do Not Enter" śmiało możemy postawić za wzór do naśladowania- swoją pracę wykonują naprawdę świetnie.

"Kolekcjoner Dusz" to, w naszej opinii, ścisła czołówka ER, które do tej pory odwiedziliśmy. Jego zdecydowanie najmocniejszymi punktami są klimat i fabuła, które powodują, że rozwiązywanie zagadki starego strychu jest naprawdę niesamowitym przeżyciem. Dla nas pozycja obowiązkowa dla wszystkich miłośników ER, a zwłaszcza osób lubiących horrory. Polecamy jednak wybrać się większą grupą, bo pokój do łatwych nie należy.

Cyrk Kamiennych Braci ma pecha. Po raz kolejny wpadł w ręce psychopaty. Tym razem jednak czeka nas nie lada wyzwanie, gdyż naszym przeciwnikiem jest demoniczny Jigsaw.

Pokój w popularnej tematyce krwawego slashera o dość minimalistycznym wystroju. Jesteśmy zamknięci w piwnicy, gdzie oprawca przetrzymuje swoje ofiary, dając im, w tym przypadku, jednak szansę na uwolnienie się. Z której my oczywiście skorzystaliśmy. Rekwizyty robią niezłe wrażenie jednak niczym nie wybijają się ponad standardy znane nam z innych ER.

Zagadki stoją na dość dobrym poziomie. Nie są one trudne, jednak rozwiązywanie ich sprawia dużo frajdy. Niektóre rozwiązania są całkiem oryginalne i wszystko dobrze pasuje do klimatu.

Obsługę w Do Not Enter z czystym sumieniem możemy zaliczyć do najlepszych z jakimi mieliśmy do czynienia. Bardzo fajni i życzliwi ludzie, a do tego 100% profesjonaliści.

Pokój Piła w odróżnieniu od innych ER tej firmy jest klasycznym i standardowym scenariuszem. Jest to fajna opcja dla początkujących drużyn, które lubią mroczne klimaty. Doświadczeni też powinni się dobrze bawić, choć zagadki nie przysporzą im za dużo wyzwań.

Stalowa furtka, nie używana od lat, skrzypnęła nieprzyjemnie. Weszliśmy na ponory teren starego cmentarza, gdzie wśród mgły i zapachu zgnilizny unosił się głos. Głos niespokojnego ducha, którego tajemnicza historia nie pozwalała na opuszczenie tego padołu. Zaczęliśmy zagłębiać się coraz bardziej w zdarzenia z przeszłości, które były tego przyczyną.

Cmentarzysko wykonane jest świetnie. Wystrój pokoju to najwyższa półka i naprawdę dobrze imituje niewielką miasteczkową nekropolię. Rekwizyty wyglądają bardzo autentycznie. Widać tu dużo pracy i kreatywności autorów. Podkład dźwiękowy puszczany w tle nie tylko dobrze pasuje do klimatu, ale spełnia także inną rolę. Właściciele zadbali także o dodatkowe efekty specjalne, które pomogą w jeszcze lepszym wczuciu się w fabułę. Właśnie- w fabule, która jest bardzo mocnym punktem tego pokoju, bo towarzyszy nam od początku do samego końca i zgrabnie układa się w logiczną całość.
Cmentarzysko nie ogranicza się do jednego pomieszczenia jednak nie wszystkie trzymają tak samo wysoki poziom.

Zagadki, które musimy rozwiązać, by opuścić cmentarzysko są dość zróżnicowane i bardzo dobrze osadzone w fabule. Praktycznie wszystko łączy się z historią, z jednej strony rozwijając ją, z drugiej pozwalając graczom wsiąknąć w jej odmęty. Zdecydowanie cmentarzysko bazuje na rozwiązaniach tradycyjnych, elektronika jest spychana poza plan. Trzeba się przygotować jednak na poważne wyzwanie lub zabrać ze sobą większą grupę, bo pokój nie należy do prostych.

Obsługa "Do Not Enter" zaprezentowała się doskonale, nie tylko kontaktem z graczami, życzliwością i pozytywnością, ale także zaangażowaniem w swoje pracę.

Cmentarzysko to jeden z lepszych pokoi jakie odwiedziliśmy. Pozycja obowiązkowa dla miłośników mocniejszych klimatów. Wszyscy jednak powinni docenić jego historię i wystrój, który robi świetne wrażenie.

Cyrk Kamiennych Braci wpadł w pułapkę zastawioną przez arcywroga Batmana. Czasu jest niewiele, żeby uwolnić się z pokoju szaleńca przyda się abstrakcyjne myślenie i stalowe nerwy. Byle tylko samemu nie zwariować...

Wystrój pokoju jest raczej minimalistyczny, abstrakcyjno-surrealistyczny. Twórcy postawili duży nacisk na zagadki i smaczki dla fanów postaci Jokera. Kilka zagrań jest naprawdę fajnych, pozwalają one odczuć jakbyśmy rzeczywiście byli obserwowani przez szeleńca i zmuszeni grać w jego grę.

Zagadki stoją na wysokim poziomie. Zadań jest sporo i trzeba naprawdę tęgich głów, żeby je rozwiązać w czasie. Zróżnicowane zagadki są odpowiednio dopasowane do klimatu pokoju. Nie są także bardzo liniowe i robią dobre wrażenie.

Obsługa jak przy poprzednich pokojach tej firmy stała niezmiennie na wysokim poziomie.

Pokój Jokera jest ciekawą propozycją dla doświadczonych graczy, którzy w ER szukają przede wszystkim wyzwań, a wystrój jest do nich kwestią drugorzędną. Powinien spodobać się fanom uniwersum Batmana i przede wszystkim postaci Jokera.

Cyrk Kamiennych Braci wpadł na trop seryjnego mordercy. Podczas badania sprawy, gdy byliśmy już blisko rozwikłania tajemnicy jeden z nas trafił niespodziewanie w ręce zwyrodnialca. Drugi wyruszył na akcję ratunkową. Czasu jest niewiele, a przestępca zastawił pułapki.

Pokój Zodiak opiera się na dość popularnej tematyce krwawych thrillerów z różnej maści "Rzeźnikami" w roli głównej. Mamy tutaj dobrze odwzorowaną kryjówkę seryjnego mordercy. Jest fajne oświetlenie, efekty dźwiękowe, smaczki i niespodzianki oraz bardzo ciekawe wprowadzenie do gry. Niby nic szczególnie niezwykłego, ale wszystko wykonane na tyle solidnie, że tworzy naprawdę udaną całość.

Zadania to również mocny punkt pokoju. Fajnie bazują na współpracy. Większość zagadek jest analogowa, ale trafi się też parę elektronicznych rozwiązań. W wydostaniu się z pokoju na pewno przyda się duża spostrzegawczość. Wszystkie łamigłówki dobrze pasują do klimatu ER.

Obsługa spisała się na medal. Było bardzo sympatycznie i profesjonalnie.

Pokój Zodiak, to bardzo solidny ER z ciekawymi zagadkami i rozwiązaniami oraz klimatycznym wystrojem. Powinien spodobać się doświadczonym ekipom lubiącym mroczną tematykę.

Podróże związane z ER potrafią być wyczerpujące. Wizyty w jednym pokoju po drugim, nierzadko od samego rana do późnego wieczora. Nasze tournee po Bielsku-Białej było właśnie takie- wypełnione zmaganiami z kolejnymi scenariuszami. Podczas oczekiwania na jeden z nich, gdy wygodnie siedzieliśmy w poczekalni, zmęczenie zaczęło dawać o sobie znać. Nasze powieki stały się ciężkie. W końcu zamknęliśmy oczy i zapadliśmy w głęboki sen.

Pokój ten ma ciekawy klimat. Próbuje nawiązywać właśnie do procesu marzeń sennych. Stąd też znajdujemy tu wiele pomieszczeń o bardzo różnym wystroju. Scenariusz dobrze stopniuje napięcie, pierwsze fragmenty rozgrywki są swoistym wstępem do tematyki, z czasem przechodząc do głównego wątku, bardziej spójnego, w którym spędzamy więcej czasu. Rozwiązanie jest naprawdę udane i nadaje grze właściwej dynamiki. Podczas zabawy, w tle, przygrywa nam dobrze dobrana muzyka.

Zadania, które gracze dostają do wykonania, są bardzo różnorodne, od standardowych kluczy i kłódek, przez elektronikę i zagadki dźwiękowe, po zadania manualne. Ich poziom trudności jest umiarkowany, żadna zagadka nie powinna raczej powodować dłuższych zacięć.

Obsługa spisała się bardzo dobrze, było profesjonalnie i sympatycznie, bardzo dobrze się nam rozmawiało na temat branży.

"Łowcy Snów" to bardzo dobry scenariusz, z ciekawymi zagadkami i fajnie zrealizowanym pomysłem na fabułę pokoju. Raczej zadowoli wszystkich miłośników ER. Może okazać się świetnym wyborem dla grup mieszanych, w których grają zarówno osoby doświadczone jak i nowicjusze. Przez swoją konstrukcję powinien pozwolić nieobeznanym w temacie poznać jak działają ER, a profesjonalistom postawić trochę bardziej wymagające warunki.

I znów to samo pomieszczenie. Ten sam gabinet, ta sama sala szpitalna. Jednak coś się w nim zmieniło. Niepokojące dźwięki dochodzące naszych uszu, szepty, śmiechy i krzyki. Zza drzwi, zza ściany. Rozpoczynała się nasza walka z prawdziwym szaleństwem.

Szpital psychiatryczny II to świetne rozwinięcie pierwszego scenariusza rozgrywającego się w placówce dla umysłowo chorych. Tym razem znajdujemy tu dużo więcej szaleństwa, dużo więcej lęku i obłędu. Niepokojąca ścieżka dźwiękowa wprawia w odpowiedni nastrój, a charakteru grze dodaje dobrze napisana fabuła, która towarzyszy nam przez całe zmagania w psychiatryku. W różnych miejscach pokoju czekają na graczy niespodzianki. I tylko wystrój odstaje odrobinę od pozostałych jego aspektów, bo o ile rekwizyty wykonane są bardzo dobrze i sprawiają wrażenie autentycznych, to jednak sam wystrój pokoju mógłby być nieco bogatszy, choć wciąż jest to bardzo wysoka półka.

Zagadki, z którymi należy się uporać są ciekawe, dobrze wpisują się w tematykę pokoju. W dużej mierze pokój bazuje na rozwiązaniach klasycznych i elektronice, ale można również znaleźć zadania manualne. Nie są one przesadnie trudne.

Obsługa spisała się bardzo dobrze, nie mamy żadnych zastrzeżeń do jej pracy.

Szpital Psychiatryczny II to ER z bardzo mocnym klimatem, który powinien usatysfakcjonować miłośników horrorów i mrocznych opowieści. Dla każdego z nich wizyta w tej wersji placówki dla obłąkanych powinna być niejako obowiązkiem. Śmiało swych sił próbować mogą także mniej doświadczone ekipy, bo scenariusz nie jest trudny. "Profesjonaliści" powinni poradzić sobie ze szpitalnymi zakamarkami, przy okazji doceniając fabułę pokoju.

W przerwie między dwoma wersjami pokoju Psychiatryk postanowiliśmy odwiedzić ER przeznaczony dla młodszych graczy. Jako, że bardzo lubimy baśnie z chęcią zagłębiliśmy się w tej przygodzie.

Wystrój pokoju nie jest nadzwyczajny, ale dość estetyczny. Rekwizyty i elementy dekoracji dobrze pasują do klimatu, który przypomina trochę Alicję w Krainie Czarów. Po drodze napotkamy trochę niespodzianek, co potrafi sprawić frajdę.

Zagadki są dosyć proste jak przystało na pokój dla dzieci, jednak nie na tyle łatwe, żeby rodzice nie mieli co robić. Część rozwiązań jest naprawdę bardzo fajnych i niespotykanych w większości ER.

Obsługo oczywiście na bardzo dobrym poziomie. Nie mamy żadnych zastrzeżeń.

Baśniowy Pokój, to fajna opcja dla rodziców z dzieciakami. Interesujące zagadki dobrze wpasowane w tematykę i ciekawe rozwiązania, to jego główne atuty. Jakby jeszcze trochę podrasować wystrój, pokój stałby się naprawdę bardzo solidnym ER dla dużych i małych uciekinierów.

Obudziliśmy się w nieznanym pomieszczeniu, w którym panował półmrok. W pokoju nie było nikogo, panowała głucha cisza. Powoli, oswajając się z naszym położeniem, zaczęliśmy szukać drogi ucieczki.

Szpital psychiatryczny nie zachwyca swoim wystrojem, początkowo nawet trochę rozczarowując. Ot, zwykły gabinet lekarski, bez żadnych fajerwerków. Wraz z postępem w grze na szczęście pojawia się kilka ciekawszych elementów jednak jest to zbyt mało, by graczy oczarować.
Na plus za to należy zaliczyć fabułę, która choć zaledwie lekko zarysowana, to stanowi niezłe tło dla rozgrywki budując spójną historię.

Zagadki, z jakimi trzeba się zmierzyć, korzystają raczej z tradycyjnych rozwiązań, sporadycznie sięgając po elektronikę. Zadań do wykonania jest dość mało, ale są złożone i przez to całkiem zajmujące. Poziom ich trudności jest umiarkowany.

Obsługa spisała się dobrze, nie mamy żadnych zastrzeżeń do jej pracy.

Szpital Psychiatryczny nie jest dziełem sztuki. Pokój jednak potrafi dostarczyć dawkę niezłej zabawy. Jest całkiem dobrze skonstruowany, stopniując napięcie wraz z kolejnymi minutami rozgrywki. I choć generalnie nie jest to najwyższa półka ER to pokój ten doskonale łączy się z drugim etapem ucieczki z psychiatryka, tworząc podwaliny do świetnego scenariusza.

Tym razem Cyrk Kamiennych Braci udał się do Wieliczki, aby odwiedzić pierwszy ER w tym mieście. Z początku byliśmy trochę sceptycznie nastawieni do tematyki, gdyż nie jesteśmy fanami komputerowych animacji (co innego rysunkowych) ani też nie oglądaliśmy Potworów i s-ka. Ale po kolei:

Wystrój robi dobre wrażenie. Pokój jest fajnie zaprojektowany, a rekwizyty pasują idealnie. Maszynerie, potwory i różne smaczki z pewnością bardzo spodobają się fanom filmu.

Zagadki stoją na wysokim poziomie. Nie są bardzo trudne, ale wbrew tematyce, dzieciaki raczej nie dadzą rady przez nie przebrnąć bez pomocy dorosłych, którzy też w paru przypadkach będą mieli niezłą zagwozdkę. Same zadania są bardzo fajnie stematyzowane i różnorodne, a finał naprawdę ciekawy i oryginalny.

Obsługa zasługuje wyłącznie na same pochwały. Było nam niezwykle miło gościć u tak sympatycznych ludzi.

Podsumowując wbrew początkowym obawom bawiliśmy się w Fabryce Potworów naprawdę dobrze. Nie jest to co prawda do końca "nasza bajka", jednak z czystym sumieniem możemy polecić ją młodszym uciekinierom oraz wszystkim fanom filmu. Pozostali też nie powinni narzekać, bo pokój potrafi dostarczyć sporo frajdy.