Anka DN

Pokój sam w sobie prosty, intuicyjny, mechanizmy działają, nic nie zakłóca przebiegu gry. Liniowość zagadek jest tutaj na tak prostym poziomie, że każdy powinien dać sobie z nimi radę. Jednak jest to miłe odczucie i daje dużo satysfakcji.
Mimo to czujemy trochę niedosyt.

Sam wstęp jak dla nas - najsłabszy z pokoi w jakich byliśmy. Przy recepcji głośno, tłumnie. Od samego początku wiemy, że mimo że wybraliśmy wersję brutal to możemy w każdym momencie z tego rezygnować. Że jak coś będzie dla nas za mocne, mamy dać znać to przerwą grę. Że w pokoju czekają na nas zadania, których oczywiście możemy nie wykonywać. Dla nas - to słabe. Skoro już wybraliśmy wersję rzekomo brutal to znaczy, że przecież chcemy. Podpisujemy regulamin, wiemy z czym takie pokoje, z czyjąś obecnością, się wiążą. Totalnie zepsuło nam to klimat i zamiast wczuć się w fabułę, jest to takie mechaniczne.
Kończąc temat wprowadzenia - film w kinie spoko, jak dla nas coś nowego, ale co z tego jak nic tam nie słyszeliśmy, bo tuż za kotarą grupa kilku czy tam kilkunastu pań w średnim wieku na cały regulator śmiała się i debatowała nad słusznością zakazu dotykania aktora. Nie winię tu za to obsługi, ale czuliśmy mega duży niesmak. Może gdyby kino było w osobnym pomieszczeniu wynieślibyśmy z tego więcej. Potem idziemy korytarzem, w którym ktoś rozmawia o obiedzie, kolega dostaje drzwiami bo ktoś właśnie wychodzi z ubikacji a GM idzie przed nami i w szybkim tempie opowiada, że jesteśmy w Nowym Jorku. 😅
Co do samej wersji „brutal”, to jest to sporo nadwyraz. 😅
Poza tym, skoro od początku wiemy, że nie musimy czegoś zrobić, dodatkowo w krótkofalówce słyszymy pytanie „chcecie to wykonać?”, to gdzie tu mowa o jakimś stresie czy dreszczyku emocji?

Z pokoju wyszliśmy sporo przed czasem. Trochę zawiedzeni, bo cały czas tak naprawdę czekaliśmy na obiecanego aktora, którego wciąż nie było. Uważamy, że jest go zdecydowanie za mało.

Duży plus za rozmowę z obsługą po zakończeniu gry. Panie miłe, sympatyczne, poświęciły nam trochę czasu.

Nie żałujemy, bo koniec końców było sporo momentów śmiechu, nawet takiego do łez. Ale nie spodziewałam się, że w pokoju „brutal”, będę się więcej śmiać niż bać. 😅